Leczenie systemowe, rak
piersi i rak płuca
Aleksandra Łacko
Katedra Onkologii
Wydolność konwencjonalnych
metod leczenia
onkologicznego
25/100 - CHIRURGIA
20/100
- RTH
10/100
- CTH / HTH
Leczenie systemowe + miejscowe =
leczenie skojarzone
Chir +/- RTH +/- CTH/HTH
Wyższa skuteczność !
Możliwość leczenia oszczędzającego
!
Metody leczenia systemowego
Chemioterapia
Hormonoterapia
Immunoterapia
Przeciwciała
Immunotoksyny
Radioimmunoterapia
IL, IFN, LAK
Leczenie celowane
Inhibitory przekazu sygnału
Inhibitory angiogenezy
Przeciwutleniacze
Inhibitory metallomatriksproteinaz
Terapia genowa
Leczenie systemowe
•
Leczenie indukcyjne
•
Leczenie uzupełniające
•
Leczenie paliatywne
•
CTH z intencją wyleczenia jako
samodzielna metoda leczenia
Postępowania radykalne
w ramach leczenia skojarzonego
Leczenie indukcyjne
•
Zmniejszenie masy
guza
•
Ocena wrażliwości na
stosowane leczenie
•
Likwidacja
mikroprzerzutów
•
Umożliwienie leczenia
miejscowego (Chir/RTH)
•
Umożliwienie leczenia
oszczędzającego w
wybranych
przypadkach
•
Rak piersi
•
Rak jajnika
•
Niedrobnokomórkowy
raka płuca (NDRP)
•
Nowotwory głowy i
szyi
•
Mięsaki tkanek
miękkich u dzieci
Leczenie uzupełniające
•
Likwidacja
domniemanych
mikroprzerzutów
•
Wydłużenie czasu
wolnego od choroby
•
Zmniejszenie ryzyka
nawrotu
•
Celowość z wybranych
grupach chorych
wyodrębnionych na
podstawie ryzyka
nawrotu
•
Rak piersi
•
Rak jajnika
•
Niedrobnokomórkowy
raka płuca (NDRP)
•
Rak jelita grubego
Leczenie paliatywne
•
Zmniejszenie
dolegliwości
•
Poprawa komfortu
życia
•
Wydłużenie czasu
przeżycia
•
Stosowana w
nowotworach
chemiowrażliwych/
względnie
chemiowrażliwych
•
Nowotwory
wrażliwe na
leczenie
systemowe
Chemioterapia
Korzyści
krótszy czas do uzyskania odpowiedzi
uzyskanie wyleczeń w npl. chemiouleczalnych
Większa liczba nowotworów wrażliwych
Wady
powikłania
Oporność (krótki czas trwania odpowiedzi)
nieznane czynniki predykcyjne odpowiedzi
Hormonoterapia
Korzyści
•
skuteczność w leczeniu nowotworów hormonozależnych
(rak piersi, gruczołu krokowego, trzonu macicy)
•
dobry profil tolerancji
•
znane czynniki predykcyjne odpowiedzi (obecność
receptorów dla hormonów steroidowych)
•
długotrwałe odpowiedzi
•
brak oporności krzyżowej na leki o innym mechanizmie
działania
Wady
•
dłuższy czas do uzyskania odpowiedzi
•
brak skuteczności w przypadku guzów
hormononiezależnych
Hormonoterapia w raku piersi
ESTROGE
N
Po menopauzie
tkanka tłuszczowa
guz i tkanki wokół
guza
Przed
menopauzą
jajniki
LH/FSH
inhibitor
owariektomia
inhibitor
aromatazy
oporność
działanie
agonistyczne
rak trzonu macicy
koagulopatie
Tamoksyfen
osteoporoza
zaburzenia gospodarki
lipidowej
Leczenie celowane
Wybrane, obecnie dostępne w leczeniu
preparaty o działaniu celowanym:
Przeciwciała monoklonalne
•
trastuzumab- rak piersi
•
rytuksimab- chłoniaki
•
cetuksymab- rak jelita grubego, now. płaskonabłonkowe
regionu głowy i szyi
•
bewacyzumab- rak jelita grubego, rak piersi, NDRP
Inhibitory kinazy tyrozyny
•
imatynib- CML, GIST
•
erlotynib- NDRP, rak trzustki
•
sorafenib- jasnokomórkowy rak nerki
•
sunitynib- jasnokomórkowy rak nerki
Powikłania leczenia
onkologicznego
Odwracalne vs nieodwracalne
Związane z chorobą vs leczeniem vs
chorobą i leczeniem
Ocena czynników ryzyka wystąpienia
działań niepożądanych
Postępowanie
monitorowanie
leczenie
zapobieganie
Powikłania po chemioterapii
0 (dni)
5
7
14
21 mies., lata
CHT
H
opóźnione NiW
neutropenia
zespół błon śluzowych
infekcje
powikłania metaboliczne
niedokrwist
ość
KOLEJNY CYKL
powikłania
późne
wczesne NiW
biegun
ki
ocena czynników ryzyka powikłań
Nudności i wymioty
najczęściej występujące i najbardziej uciążliwe
dla chorego powikłanie CTH
pomimo wprowadzenia nowych grup leków
przeciwwymiotnych - problem nadal istnieje
Patogeneza
Leczenie przeciwnowotworowe
•
CTH
•
RTH
Inne przyczyny
•
związane z chorobą nowotworową np. niedrożność
p.p.
przerzuty do OUN i wątroby, hiperkalcemia
•
stosowaniem leków np. opioidów
Leki przeciwwymiotne
Preparat
Dawkowanie i droga
podania
Działania niepożądane
Skuteczność
Antagoniści
receptora
serotoninowego
Ondansetron
p.o.: 16-24 mg lub 8 mg co 8
godz. ;i.v .: 8 mg jednorazowo
Granisetron
p.o.: 1 lub 2 mg jednorazowo
i.v .: 1 mg jednorazowo
Dolasetron
p.o, iv.: 100 mg jednorazowo
Palonosetron
p.o. 125 mg jednorazowo
Bóle głowy, podwyższenie
prób wątrobowych,
zaparcia
Pełna kontrola N & W po
DDP- 30-50%
Pełna kontrola N & W po
innych cytostatykach: 70%
Deksametazon
p.o. lub i.v. 10- 20 mg
jednorazowo
Bezsenność, ból żołądka W skojarzeniu z SA, podwyższa
działanie przeciwwymiotne, może
być także stosowany w
monoterapii
Metoklopramid
p.o. 30-40 mg dwa razy
dziennie i.v. 2-3 mg/kg
Reakcje dystoniczne,
akatyzja, pobudzenie,
depresja
Lek drugiego rzutu (po SA)
Benzodiazepiny
Np. Lorazepam
p.o. 0.5-2 mg
i.v. 0.5-2 mg co 4-6 godzin
Senność, hipotonia
Skuteczność jedynie w
skojarzeniu, najwyższa
w zapobieganiu wymiotom
wyprzedzającym
Aprepitant
p.o. 125 mg
Niższa skuteczność w fazie ostrej,
zalecany w leczeniu wymiotów
opóźnionych
Nudności i wymioty
Kategorie N i W związanych z
leczeniem cytostatykami
ostre
opóźnione
antycypacyjne
przełamujące
oporne
Opóźnione nudności i wymioty
Charakterystyka
najczęściej występują po pochodnych platyny w wys.
dawkach, lekach alkilujących i antracyklinach
silny bodziec emetogenny
źle kontrolowana faza ostra
Postępowanie
steryd + antagonista rec. dopaminowego
antagonista receptora 5-HT3 w przypadku
nieskutecznego leczenia konwencjonalnego
korekta premedykacji w fazie ostrej
antagonista rec. kininowego w dniu 1, 2, 3
Zapalenie błon śluzowych
jamy ustnej i gardła
Częste
CTH - 40-50%
RTH - 60%
CTH+RTH - 80%
Wyniszczające, utrudniając: jedzenie, picie,
połykanie, mówienie
Przyczyna powikłań wtórnych
Zakażenia (miejscowe i systemowe)
•
Bakteryjne
•
Grzybicze
Konieczność stosowania analgetyków opioidowych
Konieczność prowadzenia pełnego żywienia
pozajelitowego z powodu trudności w przełykaniu
Zapalenie błon śluzowych
jamy ustnej i gardła
Fazy zapalenia błony śluzowej
Zapalenie błony śluzowej
Zapobieganie
(ograniczona
skuteczność)
•
mieszanki alkalizujące
•
NLPZ
Leczenie
•
uzupełnienie niedoboru płynów (!),
korekta zaburzeń elektrolitowych
•
zapewnienie właściwej alimentacji
•
leki p/grzybicze systemowo +/-
miejscowo
•
leki przeciwbólowe
Zapobieganie
powikłaniom
•
wczesne leczenie
p/grzybicze
•
antybiotykoterapia
systemowa i
kortykosteroidy w
przypadku nasilonych
odczynów
Ogólne zalecenia
•
unikanie alkoholu i palenia
tytoniu
•
unikanie potraw gorących,
ostrych
•
płukanie j. ustnej po każdym
posiłku: 0,9% NaCl /roztw.
dwuwęglanu/roztw.
chlorheksydyny (UWAGA:
bolesność), nystatyna w
zawiesinie
Neutropenia i zakażenia
Postępowanie w gorączce
neutropenicznej (wzrost ciepłoty
ciała>38
0
C, G <500/mm³)
badanie fizykalne i wywiad
pobranie materiału do badań
bakteriologicznych i mykologicznych
rtg klp, morfologia z rozmazem,
biochemia
empiryczna antybiotykoterapia
Leczenie gorączki neutropenicznej
Wybór antybiotyku
G<500 monoterapia
G<100 skojarzone
G<100+ciężki stan/ARDS/mucositis
+wanko i/lub karbapenem
+/-lek p/grzybiczy
LECZENIE AMBULATORYJNE
(wszystkie warunki)
stabilny stan kliniczny
dobry PS
prawidłowa czynność nerek i
wątroby
nieablacyjny charakter CTH
przewidywanym krótkim
okresem trwania neutropenii
(<7dni).
HOSPITALIZACJA (1 czynnik)
początek w warunkach
szpitalnych
istotne ch. towarzyszące
niekontrolowana choroba
podstawowa
zap. płuc
niestabilny stan kliniczny
HD CTH z przeszczepieniem
komórek szpiku lub krwi
zaburzenie funkcji nerek/
wątroby
przewidywany stan głębokiej
(<100 G/μl) i długotrwałej
neutropenii (>7 dni).
Zasady leczenie gorączki
neutropenicznej
początek leczenia przed wynikiem badań
mikrobiologicznych
dobór antybiotyków zależnie od czasu trwania i głębokości
neutropenii oraz objawów klinicznych i laboratoryjnych z
uwzględnieniem charakterystyki mikrobiologicznej
w leczeniu infekcji o łagodnym przebiegu przy dobrym
stanie klinicznym chorego wystarcza monoterapia
antybiotykiem iv zgodnym z antybiogramem
stosowanie 2 lub 3 antybiotyków z lub bez antybiotyku
glikopeptydowego (np. wankomycyna), gdy G <100 /μl i
stan pacjenta zagraża rozwinięciem ciężkiej infekcji lub
sepsy
Biegunki
Patogeneza
Leczenie przeciwnowotworowe
•
biegunki z upośledzeniem absorpcji (jatrogenne
zapalenia błony śluzowej)
•
biegunki w przebiegu zespołu cholinergicznego
(topotekan, irynotekan)
Choroba nowotworowa
•
zespół biegunkowy w przebiegu rakowiaka, raka
rdzeniastego tarczycy, aktywnych hormonalnie
nowotworów trzustki)
Inne przyczyny
•
antybiotykoterapia
•
zakażenia bakteryjne
•
zmniejszenie podaży pokarmu drogą doustną
Biegunki
Leczenie
uzupełnienie niedoboru płynów
monitorowanie/korekta stężenia elektrolitów
diagnostyka mikrobiologiczna stolca w
kierunku zakażenia bakteryjnego
•
antybiotykoterapia w oparciu o antybiogram
•
antybiotykoterapia empiryczna (gorączka +
neutropenia)
diagnostyka w kierunku krwawienia
•
test na krew utajoną
Algorytm oceny i
postępowania u chorych z
jatrogenną biegunką
OCENA
•wywiad dot. wystąpienia i czasu trwania
•liczba i charakter wypróżnień
•ocena objawów towarzyszących
•przyjmowanych leków
•diety
BIEGUNKA POWIKŁANA (CTC st. 3 lub 4
lub st. 1 lub 2 ze):
•skurczowymi bólami brzucha
•NiW w st. > 2, obniżony PS
•gorączka, sepsa, neutropenia
•krwawienia, odwodnienie
BIEGUNKA NIEPOWIKŁANA
•nawodnienie (po)
•modyfikacja diety
•przerwanie CTH (jeśli w st.2)
•nawodnienie (po)
•modyfikacja diety
•przerwanie CTH (jeśli w st.2)
•Loperamid
•antybiotyk po
•obserwacja odpowiedzi
Utrzymująca się
biegunka
HOSPITALIZACJA
•oktreotyd
•płyny iv i antybiotyki
•badanie stolca, morfologia
•przerwanie CTH
•kolejne cykle CTH
w obniżonych dawkach
Progresja do
powikłanej
Algorytm oceny i postępowania
u chorych z jatrogenną biegunką
Utrzymująca się
biegunka w st. 1-2
(bez gorączki, neutropenii, odwodnienia)
Leczenie ambulatoryjne
•
badanie stolca (krew, leukocyty, Clostridium,
Salmonella, Escherichia, Compylobacter)
• morfologia
• badanie j. brzusznej
• uzupełnienie płynów/elektrolitów
• przerwanie podawania loperamidu
• leki II linii: oktreotyd, morfina
Podsumowanie
Leczenie systemowe jest zasadniczym
elementem leczenia skojarzonego
Jest także stosowane samodzielnie
zarówno z założeniem radykalnym jak
paliatywnym
Jego stosowanie jest związane z ryzykiem
działań niepożądanych
Zasadnicze znaczenie ma właściwy dobór
chorych i zapobieganie/leczenie powikłań
RAK PIERSI
Epidemiologia,
rozpoznanie,
podstawy leczenia
Rak piersi
Najczęstszy nowotwór u kobiet
Rosnący trend umieralności i
zachorowalności
10 981 nowych zachorowań /2000
Etiologia
Płeć
Wiek
Rodzinne występowanie r.p. w młodym wieku
Pierwsza miesiączka w młodym wieku
Późna menopauza
Długotrwała HTZ
Choroby proliferacyjne piersi
Nosicielstwo mutacji BRCA1 BRCA2
RAK PIERSI - POLSKA
EPIDEMIOLOGIA
1978 1993 1996
Zachorowalność
4860 8416
9681
15%
49%
Umieralność
3312 4381 4738
8%
43%
% Zachorowalność / umieralność
68% 52%
49%
Rak piersi- schemat badań profilaktycznych (dla
kobiet bez objawów i dodatkowych czynników
ryzyka)
Co 12-24
Co 12-24
m
m
1/12 m
1/12 m
1/ miesiąc
1/ miesiąc
>49
>49
Nie*
Nie*
1/12 m
1/12 m
1/ miesiąc
1/ miesiąc
40-49
40-49
Nie
Nie
1/36 m
1/36 m
1/
1/
miesiąc
miesiąc
20-40
20-40
MMG
MMG
BADANIE
BADANIE
LEKARSKIE
LEKARSKIE
SAMOBADANI
SAMOBADANI
E
E
WIEK
WIEK
Rak piersi-patomorfologia
Raki przedinwazyjne
Rak przewodowy
Rak zrazikowy
Raki inwazyjne (naciekające)
Rak przewodowy
Rak zrazikowy
Rak rdzeniasty
Rak śluzotwórczy
Rak cewkowy
Inne rzadkie typy
Rak piersi- ocena st.
zaawansowania
System stopniowania (AJCC-
2003)
T (guz)
N (węzły chłonne)
M (przerzuty odległe)
Rak piersi- ocena st.
zaawansowania
Tx-
tu nie może być oceniony
T0- brak tu
Tis- carcinoma in situ
T1- tu < 2 cm
T2 - tu >2 cm, ale > 5 cm
T3 - tu > 5 cm
T4- tu każdej wielkości naciekający ścianę klp lub skórę
T4a- naciek ściany klp
T4b-obrzęk, owrzodzenie, guzki satelitarne w skórze
T4c- T4a i T4b
T4d- rak zapalny
Rak piersi- ocena st.
zaawansowania
Nx- regionalnych LN nie można ocenić
N0- brak przerzutów w LN
N1- przerzuty do ruchomych LN pachowych po stronie guza
N2- przerzuty do nieruchomych LN pachowych po stronie guza,
lub w klinicznie jawnych
LN piersiowych wewn
(jeśli przerzuty
w LN pachowych są klinicznie nie stwierdzone)
N2a-
przerzuty do nieruchomych LN pachowych po stronie guza
N2b-przerzuty
w klinicznie jawnych
LN piersiowych wewn
(jeśli
przerzuty w LN pachowych są klinicznie nie stwierdzone)
N3- przerzuty w LN podobojczykowych po stronie guza lub klinicznie
jawnych LN piersiowych wewn po stronie guza przy obecności
klinicznie jawnych przerzutów w LN pachy po stronie guza lub
przerzuty w Lnnadobojczykowych po stronie guza, z zajęciem lub bez
zajęcia LN piersiowych wewn lub pachowych
Rak piersi-czynniki
rokownicze
Wiek
Stan menopauzalny
Typ histol. I st. złośliwości (G)
Liczba zajętych przez nowotwór
węzłów chłonnych
Stopień ekspresji ER i PgR
Stopień ekspresji receptora HER2
Rak piersi-leczenie
Przedinwazyjny rak piersi
Rak przewodowy in situ (DCIS)
Rak zrazikowy in situ (LCIS)
Inwazyjny rak piersi
Operacyjny (stopień I, II część chorych w
stopniu IIIA)
Nieoperacyjny (część chorych w stopniu IIIA,
wszystkie chore w stopniu IIIB)
Uogólniony rak piersi (stopień IV)
Rak piersi-leczenie raka
przedinwazyjnego
LCIS
Obserwacja (ryzyko powstania raka
inwazyjnego-20% w okresie 15 lat)
•
Badanie kliniczne co 6-12 m przez 5 lat,
•
MMG co 12 m
DCIS
Mastektomia prosta (zajęcie >2 kwadrantów)
Oszczędzające leczenie chirurgiczne
TAM w leczeniu uzupełniającym (ER/PgR+)
Rak piersi-leczenie raka
inwazyjnego w stopniu I, IIA i IIB
Leczenie chirurgiczne
Mastektomia+ limfadenektomia pachowa
Oszczędzające (wycięcie guza z marginesem
tk. zdrowych + limfadenektomia pachowa +RT
Leczenie uzupełniające
Chemioterapia
Hormonoterapia
Radioterapia
Leczenie chirurgiczne
Mastektomia+ limfadenektomia pachowa
Oszczędzające (wycięcie guza z marginesem tk.
zdrowych + limfadenektomia pachowa +RT
•
Limfadenektomia – usunięcie węzłów chłonnych piętra I,
II i III
•
Limfadenektomia – usunięcie węzłów chłonnych piętra I,
II
•
Cecha N0
•
Największy wymiar guza < 3 cm
•
Doświadczenie chirurgicznie
•
Ocena węzła wartowniczego
Rak piersi-uzupełniające
leczenie systemowe
Czynniki decydujące o wskazaniach do
systemowego leczenia uzupełniającego
pTNM
Liczba zajętych przerzutowo węzłów
chłonnych
Cecha G
ER i PgR
Stan menopauzalny
Wiek
Choroby przebyte i współistniejące
Rak piersi-uzupełniające leczenie
systemowe, grupy ryzyka
Grupa niskiego ryzyka (wszystkie z
wymienionych)
Średnica guza <1cm
G1
ER, PgR +
Wiek >35 lat
Grupa wysokiego ryzyka (jeden z wymienionych)
Średnica guza >1cm
G2 lub G3
ER, PgR -
Wiek <35 lat
Rak piersi-uzupełniające
leczenie systemowe
Hormonoterapia
TAM (20mg/dz-5 lat) w przypadku ER, PgR+
Kastracja (Chir/RT/ aLHRH)- chore przed menopauzą,
ER, PgR+
Chemioterapia
Kwalifikacja
•
pN+, ER/PgR-
•
pN0, z kategorii wysokiego ryzyka nawrotu
Czas leczenia 4-6 miesięcy
Schematy leczenia
•
CMF (cyklofosfamid, metotreksat, 5-fluorouracyl)
•
AC, FAC, EC, FEC (z udziałem antracyklin)
Rak piersi-uzupełniająca RT
Po chirurgicznym leczeniu
oszczędzającym
Po mastektomii
Przerzuty w co najmniej 4 węzłach
chłonnych
W ocenie patologicznej guz> 5 cm
Dodatnie marginesy chirurgiczne
Rak piersi-leczenie raka
inwazyjnego w stopniu IIIA i IIIB
Stadium pierwotnie operacyjnie
(T3N1M0) – leczenie jak w stopniu I i II
Stadium pierwotnie nieoperacyjne
(każde TN2M0)
1.
Pierwotna CT lub HT (3-4 miesiące)
2.
Leczenie lokoreginalne
a.
Radykalna mastektomia lub leczenie
oszczędzające
b.
Radykalna RT (brak RR lub p/wskazania do leczenia
chirurgicznego)
Rak piersi-leczenie raka
uogólnionego (st. IV) i nawrotów
po leczeniu pierwotnym
Chore z nawrotem miejscowym
(wznowa)
Chore z uogólnieniem po leczeniu
pierwotnym lub uogólnieniem
pierwotnym
Rak piersi-leczenie nawrotów
po leczeniu pierwotnym
Stan po pierwotnej mastektomii
radykalnej
Wycięcie zmiany w przypadkach
kwalifikujących się do leczenia chir i/lub
RTH okolicy ściany klatki piersiowej i
okolicznych w. chł z ewentualną dodatkową
dawką na okolicę wznowy
Stan po pierwotnym leczeniu
oszczędzającym
Mastektomia radykalna
Rak piersi-leczenie raka
uogólnionego (st. IV)
Zasady ogólne
W pierwszej kolejności (w przypadkach
uzasadnionych) HTH
W przypadku CT – stałe monitorowanie
odpowiedzi, działań niepożądanych, PS,
stanu ogólnego
Paliatywna radioterapia
Leczenie radioizotopami
bisfosfoniany
RAK PŁUCA
Epidemiologia,
rozpoznanie,
podstawy leczenia
RAK PŁUCA
Polska/rocznie
Zachorowalność ~ 20 000
M ~ 16 000/ K ~ 4000
Wskaźnik przeżyć 5-letnich <10%
RAK PŁUCA- WYNIKI
LECZENIA
Późne rozpoznanie
Pierwotne zaawansowanie
•
III ~ 40%
•
IV ~ 40%
Zły stan sprawności
Choroby współistniejące
Wiek
•
>65rż ~ 50%
•
>70rż ~ 25%
Ograniczona dostępność RT
Niewielki udział leczenia skojarzonego
RAK PŁUCA- POPRAWA
WYNIKI LECZENIA
Rozpoznanie i ustalenie stopnia
zaawansowania
Optymalna kwalifikacja chorych do
leczenia
TK/MRI/PET/USG
Mediastinoskopia/wideotorakoskopia
Leczenie chirurgiczne
Postępowanie skojarzone
NDRP
WYNIKI LECZENIA
0
10
20
30
40
50
60
70
80
I
II
III R
III NR
IV
TNM
6
0
–
7
5
%
2
5
–
5
0
%
1
5
–
3
0
%
5
–
1
5
%
% 5 lat
Rak płuca-typy
histopatologiczne
Niedrobnokomórkowy rak płuca (NDRP)
80%
Rak płaskonabłonkowy
30%
Rak gruczołowy
35%
Rak wielkokomórkowy
10%
Inne rzadkie typy histologiczne
5%
Drobnokomórkowy rak płuca (DRP) 20%
NIEDROBNOKOMÓRKOWY RAK
PŁUCA
STOPIEŃ ZAAWANSOWANIA
IIIB
o
IIIA
o
IV
o
I/II
o
40%
20%
20%
20%
Rak płuca- badanie
przedmiotowe
Wywiad
Objawy związane z obecnością guza
i miejscowym szerzeniem się
nowotworu
Objawy ogólne
Rak płuca- badanie
przedmiotowe
Wywiad
Palenie tytoniu
Wywiad rodzinny
Narażenie zawodowe
Rak płuca- badanie
przedmiotowe
Objawy związane z obecnością guza i
miejscowym szerzeniem się nowotworu
Kaszel
Duszność
Krwioplucie
Ból w klatce piersiowej
Nawrotowe lub przedłużające się zapalenie płuc
Chrypka
Zaburzenia połykania
Ból barku
Rak płuca- badanie
przedmiotowe
Objawy ogólne
Bóle stawów
Osłabienie ogólne
Ubytek masy ciała
Podwyższenie ciepłoty ciała
Zaburzenie czucia powierzchownego
Objawy zakrzepowego zapalenia żył
Inne objawy zespołów paraneonowotworowych
Rak płuca- badanie
przedmiotowe
Objawy związane ze zwężeniem lub obturacją oskrzeli
Powiększenie węzłów chłonnych
Objawy płynu w jamie opłucnowej
Objawy płynu w worku osierdziowym i naciekania mięśnia
sercowego
Objawy zespołu żyły głównej górnej
Powiększenie wątroby
Objawy paraneonowotworowe
Objawy ze strony OUN i obwodowego układu nerwowego
Rak płuca –diagnostyka
radiologiczna
Konwencjonalna radiografia
Obecność cienia krągłego
Zmiana zarysu wnęki
Zaburzenia powietrzności o charakterze
zarówno rozedmy, jak i niedodmy
Zmiany naciekowe
Rak płuca – badania
diagnostyczne
Badanie cytologiczne plwociny
Badanie cytologiczne popłuczyn oskrzelowych
Biopsja przez ścianę oskrzeli
Badanie cytologiczne wysięku opłucnowego lub/i biopsja
opłucnej
Biopsja zmienionych węzłów chłonnych
Mediastinoskopia
Bronchofiberoskopia fluorescencyjna z biopsją
Torakoskopia
Biopsja ogniska przerzutowego
Torakotomia (po wyczerpaniu wszystkich możliwości!!!)
Rak płuca- ocena stopnia
zaawansowania klinicznego
NDRP (TNM)
0TxN0M0
IA
T1N0M0
IB
T2N0M0
IIA
T1N1M0
IIB
T2N1M0, T3N0M0
IIIA
T1 N2 M0; T2N2M0, T3N1M0, T3N2M0
IIIB
każde T, N3, M0; T4, każde N, M0
IV
każde T, każde N, M1
DRP
LD (stadium choroby ograniczonej)
ED (stadium choroby rozległej)
NDRP- ocena stopnia
zaawansowania klinicznego
T
Tx niemożliwy do oceny
T0 nie stwierdza się guza
T1guz śr<3cm, otoczony miąższem płucnym lub opłucną, bez naciekania oskrzeli głównych
T2 śr>3cm lub zajęcie oskrzela gł w odległości <2cm od ostrogi gł lub naciekanie opłucnej lub
towarzysząca niedodma lub zapalenie płuc dochodzące do okolicy wnęki nie zajmując całego
płuca,
T3 każda wielkość guza z naciekaniem: ściany klp, przepony, opłucnej śródpiersiowej, osierdzia
lub guz oskrzela głównego <2cm od ostrogi głównej lub guz z niedodmą lub zapaleniem całego
płuca
T4 każda wielkość guza z naciekaniem: śródpiersia, serca, wielkich naczyń, tchawicy, przełyku,
kręgów, ostrogi głównej lub wysięk opłucnowy lub zmiany satelitarne w obrębie tego samego
płuca co ognisko pierwotne
N
Nx niemożliwe do oceny
N0 nie stwierdza się przerzutów w węzłach chłonnych
N1przerzuty w w.chł. okołooskrzelowych i/lub wnękowych po stronie guza
N2 przerzuty w w.chł. śródpiersia po stronie guza i/lub w. rozwidlenia tchawicy
N3 przerzuty w w.chł. śródpiersia lub wnęki po stronie przeciwnej, pod m.pochyłym
lub nadobojczykowych po stronie guza
M
Mx niemożliwa do oceny
M0 brak przerzutów odległych
M1 obecne przerzuty odległe
NDRP-PRZEŻYCIA
Operacyjny NDRP- 20% 5 OS-30%
Nieoperacyjny NDRP-80%5 OS-3%
8,4%
NDRP- leczenie
Chirurgia
Radykalna
Jako element leczenia skojarzonego
Radioterapia
Radykalna
Jako element leczenia skojarzonego
Paliatywna
Chemioterapia
Jako element leczenia skojarzonego
Paliatywna
NDRP- stadium operacyjne
vs nieoperacyjne
Stopnie zaawansowania kwalifikujące do
pierwotnego leczenia chirurgicznego
I, II, IIIA (N1)
Stopnie zaawansowania pierwotnie
nieoperacyjne
IIIA (N2)- CT przedoperacyjna
IIIB- CT/RT lub RT lub CT
IV- paliatywna CT
NDRP
Czynniki ograniczające skuteczność
leczenia chirurgicznego
Obecność mikroprzerzutów
Nieradykalna resekcja guza
pierwotnego
NDRP
Metody zmierzające do poprawy wyników
leczenia:
Leczenie przedoperacyjne
•
RT
•
CT
•
CT/RT
Leczenie pooperacyjne
•
RT
•
CT
Skojarzona RT+CT
NDRP
Leczenie uzupełniające
(pooperacyjne)
RT
•
Obecność kom. npl w linii cięcia chir.
•
Niewiarygodne oznaczenie cechy pN2
•
Dawka 55-65 Gy
CT
•
Wskazania ?
NDRP
CHEMIOTERAPIA POOPERACYJNA
META-ANALIZA BADAŃ III FAZY
BADANIA JAPOŃSKIE (8) + BLT / ALPI / IALT
* * Hotta i wsp. J Clin Oncol 2004; 22: 3860-3867
CTH vs. /-/ DDP vs. /-/ UFT vs /-/
HR (95%
CI)
0.872
0.891
0.799
p
0.001
0.012
0.015
NDRP
Leczenie przedoperacyjne- CT- pIIIA
(pN2)
2 lub 3 cykle CT opartej o DDP
Konieczna ocena odpowiedzi po każdym
cyklu leczenia
Leczenie chirurgiczne po ustąpieniu
objawów toksyczności hemotologicznej
i/lub 21 dni po podaniu ostatniego cyklu
CT
NDRP
Skojarzona CT/RT (IIIB)-
jednoczasowa lub sekwencyjna
T4 i każde N lub każde T i N3
1 lub 2 cykle CT przed RT
Program CT zawierający DDP
(cisplatynę) +
•
Winorelbina lub,
•
Winblastyna lub,
•
Windezyna lub,
•
Etopozyd
NDRP
CT paliatywna w IV st. zaawansowania
Dobry stan sprawności
Ubytek masy ciała <10%
Możliwość obiektywnej oceny odpowiedzi
RT paliatywna
Dawka 20 Gy w 5 frakcjach lub 30 Gy w 10
frakcjach
Obszar: guz pierwotny z marginesem 2 cm
ERLOTYNIB
Badania TKI EGFR mono– Erlotynib
-
BR.21
Erlotynib (150 mg) vs Placebo
OS
6,7 m
4,7 m
1y-OS 31%
21%
MOS
6,7 m
4,7 m
ERLOTYNIB
Badanie BR.21 – analiza jakości życia
(
JCO- 24. 2006 Bezjak i wsp.)
Narzędzia- EORTC QLQ- LC 13 i QLQ- C30
Zasadniczy parametr oceny- czas do
nasilenia objawów, % chorych z poprawą
objawową
Objawy poddane ocenie i wyniki (m)
•
Kaszel
4.9 vs 3.7
44%
•
Duszność 4.7 vs 2.9
34%
•
Ból
2.8 vs 1.9
42%
Poprawa objawowa – częściej u chorych z PR, CR
TKI EGFR W NDRP-
CZYNNIKI PREDYKCYJNE
Kliniczne
Palenie tytoniu
Płeć
Typ histologiczny
Rasa
PS
Odpowiedź na CTH
TKI EGFR W NDRP-
CZYNNIKI PREDYKCYJNE
Molekularne
Mutacje EGFR
•
Mutacja – ekson 18, 19, 21 (+)
•
Mutacja – ekson 20 (-)
•
Delecje w EGFR
•
(Mitsudomi) delecja RR-100%, Mutacje punktowe- RR-
83%
•
(Rosel) delecja –90% RR, mutacje wszystkie –85%
Ekspresja zarówno EGFR i HER-2 (Capuzzo)
•
EGFR+/HER+
RR- 54% TTP- 9 m
•
Inne RR- 5% TTP- 2,6 m
Zmiany nabłonkowe do mezenchymalnych
•
E-kadheryna (+)/wimentyna (-)- wrażliwość na erlotynib
HER-3 - in vitro wyższa wrażliwość na TKI EGFR ???
Drobnokomórkowy Rak
Płuca
20-25% wszystkich nowotworów
płuca
Szybki wzrost
Wczesny rozsiew
Szybka selekcja klonów
chemioopornych
Złe wyniki leczenia
Chemio i radiowrażliwość
DRP-wyniki leczenia
Leczenie
CR% MS(tyg)
2OS
Bez leczenia 0
10
0
Chirurgia
20
20
1
RT (LD)
35
25
2
CT
-jednolekowa 2
20
0
-wielolekowa 50
45
5
CT/RT (LD) 50
45
10
Drobnokomórkowy Rak
Płuca
Klasyfikacja zaawansowania
Stadium choroby ograniczonej (LD)20-
30%
Stadium choroby rozległej (ED)-70-80%
Drobnokomórkowy Rak
Płuca
LD
Zmiany w obrębie połowy klp oraz w
Węzłach chłonnych wnęk (jedno lub
obustronnie) i
Śródpiersia (jedno lub obustronnie) i
Nadobojczykowych (po stronie guza i
przeciwnej)
Wysięk opłucnowy po stronie guza
ED (zmiany nie mieszczące się w definicji
ED)
DRP- stadium LD vs ED
Ocena guza
TK, MR, Rtg, endoskopia, cytologia płynu
osierdziowego i opłucnowego
Ocena regionalnych węzłów chłonnych
TK, MR, endoskopia, mediastinoskopia,
torakoskopia, EUS, BAC
Ocena narządów stanowiących potencjalną
lokalizację przerzutów
USG, TK jb; scyntygrafia, TK mózgu, biopsja
szpiku, biopsja nadnerczy przy kwalifikacji
do leczenia skojarzonego
DRP-leczenie
Chemioterapia wielolekowa
Chemioterapia wielolekowa + RT klp
(LD)
Chemioterapia wielolekowa + RT klp
(LD) + RT OUN (CR)
DRP-leczenie skojarzone
Wznowa miejscowa w LD po CT
>50%
CT+RT daje lepsze wyniki leczenia
niż CT, u chorych w stadium LD
CT-
3OS 8.9%
CT+RT
3OS 14.3%
(Pignon JP, Arriagada: N Eng J Med. 1992)
DRP-leczenie skojarzone
Schemat CT
Schemat RT
Naprzemiennie
Jednoczasowo
sekwencyjnie
Dawki i frakcjonowanie RT
Rola PCI w leczeniu skojarzonym
DRP-leczenie skojarzone
CT+RT>CT
Perry i wsp. JCO 1999
MOS 15m vs 11 m
2OS 28% vs 12%
CT+HF-RT> CT+RT
Turrisi i wsp. N Engl J Med. 2000
2OS 47% vs 41%
5OS 26% vs 16%
CT+wczesna RT> CT+późna RT
Johnson i wsp. JCO 1998
5OS 25% vs 16%
DRP-leczenie skojarzone
Program Turrisiego- leczenie
jednoczasowe
CT(PE)
1
2
3
4
RT (BID, 2x1,5 Gy do 45 Gy)
DRP-leczenie skojarzone
Program Arriagady- leczenie
sekwencyjne
CT(PE)
1
2
3
4
5
6
RT
20Gy
20Gy
15Gy
DRP-PCI
Zmniejsza częstość nawrotów w OUN
Zależne od dawki
Korzyści w czasie przeżycia 5%
Nie wydają się zależne od dawki
Neurotoksyczność <10%
Stwierdzane przed RT; +/- 50% PCI
Czas i dawki ??
DZIĘKUJĘ