Rachunek nazw
Nazwy wchodzą w rozmaite relacje pomiędzy sobą.
Jeżeli weźmiemy pod uwagę ich denotację, to możemy
zastanawiać się, w jakim stosunku pozostają do siebie
zbiory ich desygnatów. Np. chcemy wiedzieć, czy
wszyscy studenci są maturzystami. Możemy porównać
zakresy tych dwóch nazw – i zbadać, czy każdy
desygnat nazwy „student” jest zarazem desygnatem
nazwy „maturzysta”. Jeśli w czasie badania okaże się,
że wszystkie desygnaty nazwy „student” są zarazem
desygnatami nazwy „maturzysta”, to będziemy mogli
stwierdzić, iż zdanie „Każdy student jest maturzystą”
jest zdaniem prawdziwym. W dalszej części omówione
zostaną najważniejsze stosunki zakresowe pomiędzy
nazwami ogólnymi.
Rachunek nazw
Diagramy Venn`a
Jest
to
metoda
graficzna
ilustrująca stosunki zakresowe
pomiędzy nazwami ogólnymi.
Przystępując do ilustracji zawsze
zaczynamy
od
rysunku
przedstawionego obok. Prostokąt
oznacza
zbiór
wszystkich
desygnatów wszystkich nazw,
tzn.
wszystko,
co
jest
desygnatem
jest
wewnątrz
prostokąta. Oznaczamy go dużą
literą U (Uniwersum świata
nazw). Dwa przecinające się
okręgi to zakresy nazw S i P (S i P
to zmienne nazwowe, za które
można podstawić dowolne nazwy
ogólne).
Obszar
wypełniony
kolorem oznaczać będzie obszar
pusty (!).
Rachunek nazw
a) zamienność
Każdy desygnat S jest
zarazem desygnatem
nazwy P i na odwrót.
Np.
S – statua, P –
posąg.
Rachunek nazw
b) podrzędność S
wzgl. P
Każdy desygnat nazwy S
jest zarazem
desygnatem P, ale nie
na odwrót – tzn. są
desygnaty P, które nie
są S.
Np.
S – pies, P – ssak.
Rachunek nazw
c) nadrzędność S
wzgl. P
Każdy desygnat P jest
zarazem desygnatem
S, ale nie na odwrót -
tzn. są desygnaty S,
które nie są P.
Np.
S – człowiek, P –
europejczyk.
Rachunek nazw
d) krzyżowanie się
Muszą być łącznie
spełnione trzy warunki:
1)istnieją przedmioty,
które są desygnatami
tylko nazwy S,
2)istnieją przedmioty,
które są desygnatami
tylko nazwy P,
3)istnieją przedmioty,
które są desygnatami
zarówno S, jak i P.
Np.
S – brunet P - student
Rachunek nazw
e) wykluczanie
Nazwy S i P nie mają
wspólnych
desygnatów.
Np.
S – ręka, P – stół.
Rachunek nazw
f) wyczerpywanie
Jest to specjalny
przypadek krzyżowania
się zakresów. Muszą być
spełnione wszystkie trzy
warunki krzyżowania się
(patrz wyżej, pkt. d).
Dodatkowo, nazwy S i P
wyczerpują uniwersum,
tzn. każdy przedmiot z
uniwersum może być
nazwany którąś z tych
dwu nazw (lub obiema
naraz).
Rachunek nazw
f) wyczerpywanie
Np.
S – coś ważącego
mniej niż 10 kg, P –
coś ważącego więcej
niż 5 kg.
Zaproponowane powyżej
przykłady nazw to tzw.
deskrypcje.
Rachunek nazw
g) dopełnianie
Jest to specjalny
przypadek wykluczania:
nazwy S i P nie
posiadają wspólnych
desygnatów. Dodatkowo
obie nazwy wyczerpują
uniwersum, tj. każdy
przedmiot z uniwersum
może być nazwany
jedną z tych dwu nazw,
ale tylko jedną z nich.
Rachunek nazw
g) dopełnianie
Np.
S – coś ważącego 5
kg lub mniej, P – coś
ważącego więcej niż 5
kg.