Układ endokrynalny stanowi ważny system
regulacyjny organizmu. Odgrywa on istotną rolę w
dostosowaniu organizmu do wpływów czynników
zewnętrznych, warunkuje utrzymanie homeostazy,
różnicowanie i wzrost komórek.
Hormony- są to biologiczne, czynne zwiazki
wydzielane przez komórke, które mają regulować i
koordynowac stan fizjologiczny innej komórki lub
jej samej. Utrzymują one stałość środowiska
wewnętrznego ustroju i modyfikuja cechy
strukturalne tkanek.
Uklady nerwowy i endokrynalny są ze soba blisko powiązane
dlatego mówi się o nich jako o jednym układzie
neurohormonalny. Mimo tego, że układ hormonalny działa w
sposób wolniejszy i dłuższy niż układ nerwowy, który
wywołuje szybkie i krótkotrwałe reakcje na bodźce to pod
pewnymi wzgledami sa one do siebie podobne. Dla
przykładu komórka nerwowa przypomina komórke układu
wewnatrzwydzielniczego, ponieważ obie wytwarzają
substancje chemiczne, które działają na określony narząd
czy tkanke. Różnią sie tylko tym, że komórki nerwowe są
bezpośrednio połączone ze swoimi narządami docelowymi.
Podobieństwo układów przejawia się również w tym, że
niektóre gruczoły wydzielają te same substancje chemiczne
co komórki nerwowe(noradrenalina wytwarzana przez rdzeń
nadnerczy) a wiele substancji wytwarzanych przez
przysadke pochodzi od zmodyfikowanych komórek
nerwowych.
Podwzgórze-pełni nadrzędną role w układzie endokrynalnym. Jest
ono częścią układu nerwowego i wchodzi w skład międzymózgowia.
Tworzy je pas szarej substancji wokół przysadki mózgowej. Komórki
podwzgórza przewodzą bodźce elektryczne oraz produkują hormony
takie jak wazopresyne i oksytocyne. (gromadzone w tylnim płacie
przysadki). Oksytocyna powoduje skurcze mięśni gładkich macicy w
czasie porodu, ułatwia transport plemnikow w strone jajowodów.
Powoduje także obkurczanie gruczołów mlecznych dzięki czemu
mleko karmiących matek spływa do przwodów mlecznych.
Wazopresyna zwiększa wchlanianie wody w kanalikach nerkowych,
tym samym zatrzymuje wode w organiźmie i zwiększa objetość krwi
i płynow tkankowych. Powoduje skurcz mięśni naczyń krwionośnych
przez co podwyższa sie ciśnienie krwi. Niedobór wazopresyny może
powodować chorobe zwana moczowka prosta. Podwzgórze
produkuje także hormony takie jak liberyny(RH) i statyny(IH), które
stymulują wydzielanie odpowiednich hormonów przez przysadkę np.
somatoliberyna(SRH) pobudzająca uwalnianie hormonu wzrostu i
somatostatyna(SIH) hamująca jego uwalnianie.
Przedni płat przysadki wydziela hormony tropowe
wpływające na rozwój i czynności niektórych
gruczołów oraz hormony działające bezpośrednio
na tkanki. Pomiędzy przysadką a gruczołami
podległymi występuje wzajemna zależnośc, która
jest określana jako sprzężenie zwrotne. Jeżeli
przysadka mózgowa wydziela hormon tropowy
pobudzający do wydzielania gruczoł podległy
mówimy o sprzężeniu zwrotnym dodatnim lecz
jeśli hormony pochodzące z gruczołu podległego
działają hamująco na wydzielanie hormonu przez
przysadke mówimy o sprzężeniu zwrotnym
ujemnym.
Hormon adrenokortykotropowy (kortykotropina), który
pobudza kore nadnerczy do wydzielania kortyzolu.
Hormon tyreotropowy (tyreotropina) powoduje zwiększenie
masy tarczycy, zwiększenie przepływu krwi przez ten
narząd oraz nasilenie produkcji i wydzielania hormonów
tarczycy – tyroksyny i trójjodotyroniny.
Hormony gonadotropowe: folikulostymulina (folitropina) i
hormon luteinizujacy (lutropina), których ogólne działanie
polega na stymulacji rozwoju gonad i rozpoczynaniu
dojrzewania płciowego. Folitropina u kobiet pobudza wzrost
i dojrzewanie pecherzyka Graafa oraz wydzielanie
estrogenow u mężczyzn pobudza spermatogeneze.
Lutropina wywołuje u kobiet owulacje, odpowiada za
powstawanie ciałka żółtego oraz wydzielanie progesteronu
i estrogenow. U mężczyzn pobudza jądra do produkcji
androgenow .
Prolaktyna (hormon laktotropowy) wpływa na
rozwój gruczołow sutkowych u kobiet,
zapoczątkowuje i podtrzymuje laktacje.
Hormon wzrostu (somatotropina) kontroluje
wzrost tkanek, wywiera wpływ na mięśnie
szkieletowe i mięsien sercowy, podwyższa
poziom glukozy we krwi, wywiera wpływ na
wzrastanie kości.
Hormony melanotropowe- powodują zmiany
rozmieszczenia w skórze barwnika melaniny,
wzmaga rownież uwalnianie kwasów
tłuszczowych z tkanki tłuszczowej.
Wydziela melatonine hamująca rozwój
gruczołów płciowych. Intensywne
wydzielanie melatoniny w 5-7 roku życia
hamuje wydzielanie folitropiny, liberyny i
lutropiny dzięki czemu opóźnia się
dojrzewanie płciowe. Melatonina wpływa
również na rytm snu i czuwania a jej
wydzielanie jest ściśle związane z bodźcami
świetlnymi- ich obecność hamuje produkcje
tego hormonu.
Jest nieparzystym gruczołem wydzielania
wewnętrznego. Wytwarza dwa hormony
tyroksyne i trojodotyronine. Ich podstawową
funkcją jest nasilanie procesu przemiany
materii w komórkach organizmu i produkcja
ciepła. Hormony te stymulują także synteze
białek i zmniejszają poziom cholesterolu we
krwi. W tarczycy znajduje się także pewna
ilość komórek produkujących hormon
kalcytonine, który obniża poziom wapnia we
krwi.
Wystepują jako 4 niewielkie gruczoły
umieszczone na tylniej sciance
tarczycy. Produkują parathormon, który
odpowiada za podwyższanie poziomu
wapnia we krwi(aktywuje witamine D,
zmniejsza wydalanie wapnia z moczem,
pobudza czynności osteoklastow).
Parathormon działa odwrotnie w
stosunku do kalcytoniny .
Jest to gruczoł znajdujący się w śródpiersiu tuż
za mostkiem. Produkuje on tymozyne, która
powoduje dojrzewanie limfocytów T i
pośrednio wpływa na ich syntezę tym samym
pobudza wytwarzanie interferonu oraz
tymopoietyne, która hamuje przewodzenie
impulsów w płytce motorycznej (neuron-
mięsień). W przypadku nadmiernego
wydzielania skurcze ulegają osłabieniu, przy
niedoczynności zostają nadmiernie
wzmocnione. W okresie dojrzewania grasica
zanika jednak funkcje immunologiczne
dorosłego ustroju pozostają bez zmian.
Jest ona nie tylko gruczołem trawiennym ale zawiera również
tzw. Wysepki Langerhansa, w których wystepują komórki α,
produkujące glukagon i komórki β produkujące insuline.
Obydwa te hormony oddziaływuja przeciwstawnie. Glukagon
powoduje podwyższenie poziomu cukru we krwi. Jego zadaniem
jest ochrona organizmu przed skutkami spadku poziomu
glukozy( drgawki, potliwość, głód) w czasie wysiłku fizycznego,
między posiłkami. Podstawowym efektem działania insuliny jest
obniżenie stężenia cukru we krwi. Bodźcem do jej wydzielania
jest wysoki poziom glukozy. Insulina pobudza anabolizm w
komórkach różnych tkanek, stąd jej duże znaczenie w procesie
wzrastania organizmu. Najsilniejszy rozwój wysepek
Langerhansa widoczny jest w wieku 3 lat oraz w okresie
pokwitania. Z wiekiem zmienia sie rownież proporcja komorek
alfa do komorek beta, ktore przeważają. Aktywność insuliny
utrzymuje się na wysokim poziomie do ok 40-50 r.z a do około
70 r.z spada nawet o połowe. U ludzi starych obniża sie więc
metabolizm weglowodanów i wzrasta poziom cukru we krwi.
Składają się z dwóch różnych części, które odgrywają odmienne role
w organizmie.
KORA NADNERCZY- zbudowana jest z trzech warstw:
1.
kłębkowatej- położona jest ona najbardziej na zewnątrz, która
syntetyzuje i wydziela mineralokortykoidy: aldosteron i
dezoksykortykosteron. Hormony te wpływają głównie na gospodarke
wodno- mineralna ustroju, zwiększaja resorpcje sodu i wydalanie
potasu co powoduje podwyższenie ciśnienia krwi.
2.
pasmowej – która syntetyzuje kortyzol i kortykosteron. Hormony te
podwyższaja poziom cukru we krwi(mimo, że przyśpieszaja synteze
glikogenu w wątrobie). Hamują także synteze białek i obniżaja liczbe
leukocytow we krwi przez co ograniczają odporność organizmu.
3.
siatkowej- która syntetyzuje hormony płciowe(androgeny).
Wpływaja one na przyśpieszenie syntezy białek i wzrastanie
organizmu, głównie w dziecinstwie (zanim zaczną funkcjonować
gruczoły płciowe) odpowiadają za rozwój cech płciowych męskich.
RDZEŃ NADNERCZY- wydziela dwa hormony adrenaline i
noradrenaline. Mobilizują one organizm do działania i przygotowują
go do warunków stresowych. Ich działanie (głównie adrenaliny)
polega na przyśpieszeniu czestości skurczów serca, podwyższenia
ciśnienia tętniczego krwi, zwiększeniu wentylacji płuc, zozszerzeniu
źrenic i poprawie przytomności umysłu.
Obok produkcji gamet spełniaja ważne role jako gruczoły
wewnątrzwydzielnicze. Hormony płciowe przez nie produkowane to
androgeny, estrogeny i progesterony. Głównym androgenem męskim
jest testosteron produkowany przez komórki Leydiga w jądrach.
Androgeny zaliczamy do hormonów anabolicznych. Pobudzają one
zarówno podziały komórek, jak i wzrastanie i dojrzewanie tkanek. W
trakcie rozwoju zarodkowego i płodowego osobników płci męskiej
androgeny kształtują ośrodek rozrodczy w podwzgórzu w kierunku
męskim. Pobudzają rozwój dodatkowych narządów płciowych w trakcie
życia płodowego i kształtowanie zewnętrznych narządow płciowych
takich jak:przewodów i gruczołów wydzielniczych, które przenoszą
plemniki i produkują płyn nasienny. W okresie dojrzewaia powoduja
wzrost moszny i prącia, gruczołu krokowego i pęcherzykow nasiennych,
rozwój owłosienia łonowego i rozrost gruczołów łojowych oraz mięśni,
kośćca i krtani. W wieku dojrzałym androgeny odpowiadają za
prawidłowy przebieg spermatogenezy i poped płciowy, za typowe dla
płci męskiej owłosienie klatki piersiowej i twarzy, a także za stopniowe
zanikanie włosow na głowie. Najwiękasz produkcja andgrogenów
występuje u meżczyzn w wieku ok 20 lat później stopniowo spada.
Spadek ten jest najszybszy w ok 40-50 r.z co prowadzi do objawów
zwanych przekwitaniem męskim (andropauza)
Męskie hormony płciowe w okresie pokwitania wywołuja tzw. “skok
pokwitaniowy”- powodują rozrost kośćca, wzrost ciała na długosc, rozrost
obręczy barkowej,a także rozwoj tkanki mięśniowej. W końcowej fazie
dojrzewania przyśpieszaja proces zarastania kości długich.
Głównym estrogenem produkowanym przez jajniki jest estradiol, a także
estron. Estrogeny podobnie jak androgeny wykazują istotne działanie
anaboliczne. Są odpowiedzialne za wzrost i rozwój jajowodow, macicy,
pochwy oraz zewnętrznych narządów płciowych. Wpływają na zwiększenie
ilości białek kurczliwych(aktyny i miozyny) w mięśniówce macicy dzięki
czemu powodują wzrost jej samoistnej kurczliwości oraz pobudzają
regenerację macicy podczas cyklu miesięcznego. Współdziałaja w rozwoju
gruczołów sutkowych. Przyśpieszają dojrzewanie kośćca i odpowiadają za
ukształtowanie miednicy u kobiet. Około 50 r.z nastepuje zakończenie
wydzielelania estrogenow przez jajniki i ustanie miesiączkowania(menopauza)
Progesteron odpowiada za przygotowanie macicy do przyjęcia (inplantacji)
zapłodnionej komórki jajowej i za kontrole przebiegu ciąży. Wydzielaniu
progesteronu w drugiej fazie cyklu menstruacyjnego towarzyszy wzrost
temperatury ciała o 0,2-0,5ºC, co jest wykorzystywane w termicznej metodzie
antykoncepcji.
Żenskie hormony płciowe(estrogeny), podobnie jak androgeny powodują w
okresie pokwitania wzrost aktywności osteoblastycznej, czego wynikiem jest
skok pokwitaniowy w okresie dojrzewania. Estrogeny przyśpieszaja
dojrzewanie kości i ułatwiaja zarastanie nasad kości długich z trzonami
bardziej skutecznie niż androgeny, skutkiem czego kościec kobiet jest zwykle
krótszy niż meżczyzn.
U dziewcząt po wystąpieniu menarche stężenie hormonow płciowych i
gonadotropin zmienia sie cyklicznie. U kobiet po klimakterium następuje
obniżenie syntezy estrogenów co powoduje zaburzenia równowagi między
estrogenami i androgenami ich organizmach.
W pierwszym trymestrze wzrastanie jest regulowane
układem hormonalnym. W późniejszym rozwoju płodu
zasadniczą role odgrywa łożysko, które jest głowną
drogą wymiany metabolicznej między płodem a
matką. Stanowi on także ważny gruczoł dokrewny, a
jego czynność hormonalna rozpatruje się łacznie z
układem endokrynalnym jako jednostke płodowo-
łożyskowa. Pierwszym hormonem wytwarzanym przez
łożysko jest gonadotropina łożyskowa, która
odpowiada za utrzymanie ciążzy poprzez wpływ na
przetrwanie ciałka żółtego i hamowanie procesów
immunologicznych odrzucania płodu. Kolejnym
ważnym hormonem jest prolaktyna łożyskowa,
stymuluje ona wytwarzanie czynników wzrostowych,
szczególnie somatomedyn.
Jeśli chodzi o funkcje wewnątrzwydzielnicze własnych gruczołów
płodu, to już w 4-5 tygodniu życia różnicują sie zawiązki nadnerczy
płodowych. Stężenie hormonu wzrostu juz w 10 tygodniu życia
płodowego jest bardzo wysokie jednak nie odgrywa większej roli
we wzrastaniu płodu. W 11 tygodniu wytwarzane są już hormony
tarczycy, odgrywajżce ważna role w rozwoju mózgu płodu. Od
drugiego trymestru ciąży wykazują aktywność hormonalna
komórki tarczycy, produkujące kalcytonine .
W pierwszych godzinach po urodzeniu znacznie zwiększa się
wydzielanie TSH a w konsekwencji tyroksyny. Hormony tarczycy
umożliwiaja adaptacje do zmiennych temperatur i zapewniają
dalszy rozwój układu nerwowego. W wieku 6-7 lat kora nadnerczy
zmienia proporcje wydzielania hormonów. Rozpoczyna się
zwiększone wydzielanie androgenow nadnerczowych. Zjawisko to
występuje u obu płci i zwane jest adrenarche. Przebiega ono
niezależnie od występujacego póżniej dojrzewania płciowego, ale
wpływa na wiele cech płciowych charakterystycznych dla okresu
pokwitania np. owłosienie płciowe.
Polega ono przede wszystkim na obniżeniu
wrażliwosci podwzgórza i przysadki na
hamujące działanie gruczołów obwodowych.
Dojrzewaja wówczas ośrodki
ponadpodwzgórzowe, odpowiedzialne za
rytmiczność uwalniania gonadoliberyny.
Gonadotropiny zaczynają rozwijać czynność
hormonalna gruczołów płciowych. Zaczyna
sie wtedy wielokrotnie zwiększać
wytwarzanie hormonow płciowych w jądrach
i jajnikach.