Zasady pobytu

obywateli państw

trzecich w UE

Jeden z ważniejszych celów Unii

Europejskiej:

- stworzenie przestrzeni wolności,

bezpieczeństwa i sprawiedliwości opartej

na swobodzie przepływu osób.

Z niego wynika rosnące znaczenie wspólnych

rozwiązań dotyczących wjazdu i pobytu osób

nieposiadających obywatelstwa UE

Układ z Schengen 1985r- początek wspólnej polityki

wizowej i azylowej:

- Niemcy

- Francja

- państwa Beneluxu

• Rozszerzony o Włochy, Hiszpanię, Portugalię,

Austrię

• - nie stanowił części prawa wspólnotowego

Traktat Amsterdamski 1999r- włączenie tzw. dorobku

Schengen do systemu prawa wspólnotowego

Tytuł IV Części III TfUE:
 dążenie do całkowitego zniesienia kontroli osób na

granicach wewnętrznych,

 stworzenie wspólnych zasad w zakresie: kontroli na

granicach zewnętrznych, polityki azylowej i

traktowania uchodźców

 obowiązek wizowy dla obywateli państw trzecich,

pozwolenia pobytowe

 zwalczanie nielegalnej imigracji

Decyzje o przyznaniu prawa pobytu długoterminowego

( powyżej 3 miesięcy) podejmują przede wszystkim

władze krajowe.

Wymagania do uzyskania statusu:

• - należy wykazać się co najmniej 5-letnim pobytem na

terytorium jednego z państw członkowskich o charakterze

ciągłym i zgodnym z prawem państwa przyjmującego, co

wyklucza przerwy przekraczające jednorazowo okres 6

miesięcy, a w ciągu całego pobytu 9 miesięcy

• - posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego od wszelkich ryzyk

• - stałe i regularne dochody wystarczające do utrzymania

danej osoby i członków jej rodziny

Wyjątki dotyczyć mogą:

• - uchodźców i innych osób podlegających ochronie

humanitarnej

• - studentów oraz dyplomatów,

• - osób o ograniczonym czasowo prawie pobytu,

• - pracowników sezonowych, świadczących usługi i pracowników

delegowanych,

Status rezydenta długoterminowego ma charakter stały i

gwarantuje kontynuację prawa pobytu.

Utrata statusu- z powodu uzyskania go w drodze oszustwa albo

nieobecności na terytorium Wspólnoty przekraczającej 12

miesięcy

Zasady wydalania:

• rezydenci długoterminowi stwarzający zagrożenie dla

porządku, bezpieczeństwa i zdrowia publicznego, nie

spełniający warunków legalnego pobytu mogą zostać wydaleni

nie tylko z terytorium innego państwa członkowskiego, ale

także całej UE.

PIERWSZYM PAŃSTWEM CZŁONKOWSKIM jest państwo, które

cudzoziemcowi nadało status rezydenta długoterminowego

 dostęp do wykonywania zatrudnienia i działalności

gospodarczej,

 dostęp do edukacji, doskonalenia zawodowego, związanych z

tym świadczeń stypendialnych

 dostęp do zabezpieczenia społecznego i pomocy społecznej,

 korzyści socjalne i podatkowe,

Prawo do połączenia z rodziną przysługuje nie tylko

długoterminowym

rezydentom, ale nawet posiadaczom pozwolenia na pobyt nie

krótszy niż roczny, jeżeli tylko mają realne szanse uzyskania

prawa stałego pobytu, z wyłączeniem natomiast osób ubiegających

się o status uchodźcy i innych objętych międzynarodową ochroną.

art. 4 Dyrektywy 2003/86 obejmuje członków rodziny, podzielonych

na dwie kategorie.

• Obligatoryjnie dotyczyć ma małżonka oraz niezamężnych

niepełnoletnich dzieci

• Fakultatywnie prawo do połączenia z rezydentem przysługiwać

może niektórym wstępnym pozostającym na jego utrzymaniu oraz

niektórym dorosłym dzieciom stanu wolnego niezdolnym do

samodzielnego utrzymania ze względu na stan zdrowia.

Prawo do towarzyszenia oraz połączenia się z rezydentem w

innym państwie członkowskim ex lege przysługuje członkom

rodziny, którzy w pierwszym państwie członkowskim objęci

są obligatoryjnym prawem pobytu na podstawie Dyrektywy

2003/86 i uzyskali już status członka rodziny

Wymagania do otrzymynia statusu studenta:

 wykazanie się środkami wystarczającymi dla pokrycia

przyszłych kosztów utrzymania oraz studiów i podróży

 przedłożenie dowodów wystarczającej znajomości języka,

w którym będą odbywane studia

 wniesienie opłat pobieranych przez instytucję

edukacyjną

Osoba, która uzyskała już status studenta w jednym

Osoba, która uzyskała już status studenta w jednym

państwie członkowskim na czas nie krótszy niż 2 lata,

państwie członkowskim na czas nie krótszy niż 2 lata,

może uzyskać prawo odbycia części studiów lub ich

może uzyskać prawo odbycia części studiów lub ich

uzupełnienia pokrewnym kierunkiem w innym państwie

uzupełnienia pokrewnym kierunkiem w innym państwie

członkowskim

członkowskim

Wymagania do otrzymania statusu wolontariusza:

 przedstawienie władzom krajowym charakterystyki zadań,

nadzoru i czasu pracy

 wykazanie się środkami na pokrycie kosztów podróży,

utrzymania, zakwaterowania i kieszonkowego w czasie

swojego pobytu.

Wymagania:



posiadanie dyplomu ukończenia studiów

wyższych umożliwiającego dostęp do

programów doktoranckich oraz

uczestnictwo w projekcie



przyjęcie przez publiczną lub prywatną

instytucję badawczą na podstawie

odpowiedniej umowy zobowiązującej do

realizacji projektu oraz określającej

wzajemne stosunki i warunki pracy



Istnieje możliwość wyrażenia zgody na

pobyt członków rodziny naukowca, w

przeciwieństwie np. do studentów.