Zasady regulujące współpracę
Zasada przyznania – zasada kompetencji
powierzonych
Zasada pomocniczości
Zasada proporcjonalności
•
Art. 5.1. TUE Granice kompetencji Unii
wyznacza zasada przyznania. Wykonywanie
tych kompetencji podlega zasadom
pomocniczości i komplementarności.
Art.5.2. TUE Zgodnie z zasadą przyznania Unia
działa wyłącznie w granicach kompetencji
przyznanych jej przez Państwa Członkowskie w
Traktatach do osiągnięcia określonych w nich
celów. Wszelkie kompetencje nieprzyznane Unii
w Traktatach należą do Państw Członkowskich.
5. 3. Zgodnie z zasadą pomocniczości, w
dziedzinach, które nie należą do jej wyłącznej
kompetencji, Unia podejmuje działania tylko
wówczas i tylko w takim zakresie, w jakim
cele zamierzonego działania
nie mogą zostać
osiągnięte w sposób wystarczający
przez
Państwa Członkowskie, zarówno na poziomie
centralnym, jak i regionalnym oraz lokalnym, i
jeśli ze względu na rozmiary lub skutki
proponowanego działania możliwe jest lepsze
ich osiągnięcie na poziomie Unii.
5.4. zgodnie z zasadą proporcjonalności
zakres i forma działania Unii nie wykraczają
poza to, co jest konieczne do osiągnięcia
celów Traktatów
Wyłączne
Dzielone
W zakresie prowadzenia działań w celu
wspierania, koordynowania lub uzupełniania
działań państw członkowskich
JEDYNIE UNIA MOŻE STANOWIĆ PRAWO I
PRZYJMOWAĆ AKTY PRAWNIE WIĄŻĄCE a
państwa tylko z upoważnienia lub w celu
wykonania aktów
-
UNIA CELNA
- USTANAWIANIE REGUŁ KONKURENCJI
NA RYNKU WEW.
- POLITYKA PIENIĘŻNA TAM, GDZIE
EURO
- ZACHOWANIE MORSKICH ZASOBÓW W
RAMACH WSPÓLNEJ POLITYKI
RYBOŁÓWSTWA
- WSPÓLNA POLITYKA HANDLOWA
- UMOWY MIĘDZYNARODOWE – KIEDY
W GRĘ WCHODZĄ KOMPETENECJE UNII
Unia i państwa członkowskie mogą stanowić
prawo i przyjmować akty prawnie wiążące
Państwa wykonują swoją kompetencję w
zakresie, w jakim Unia nie wykonała swojej
Państwa ponownie wykonują swoją
kompetencje w zakresie w którym Unia
zaprzestała wykonania swojej
Rynek wewnętrzny
Polityka społeczna
Spójność gospodarcza
Środowisko naturalne
Ochrona konsumentów
Transport
Energii
Przestrzeń wolności bezpieczeństwa i
sprawiedliwości
Ochrona poprawa zdrowa ludzkiego
Przemysł
Kultura
Turystyka
Edukacja
Ochrona ludności
Współpraca administracyjna
UNIA KOORDYNUJE I UZUPEŁNIA ALE NIE
ZASTĘPUJE PAŃSTWA
1. Artykuł 56 nie narusza prawa Państw Członkowskich do:
a)
stosowania odpowiednich przepisów ich prawa
podatkowego traktujących odmiennie podatników ze
względu na różne miejsce zamieszkania lub inwestowania
kapitału,
b)
podejmowania wszelkich środków niezbędnych do
zapobiegania naruszeniom ich ustaw i aktów wykonawczych,
zwłaszcza w sferze podatkowej i w dziedzinie nadzoru
ostrożnościowego nad instytucjami finansowymi lub
ustanowienia procedur deklarowania przypływu kapitału do
celów informacji administracyjnej bądź statystycznej, lub
podejmowania środków uzasadnionych powodami
związanymi z porządkiem publicznym lub bezpieczeństwem
publicznym.
Wspólnota przyczynia się do rozwoju
edukacji o wysokiej jakości, poprzez
zachęcanie do współpracy między Państwami
Członkowskimi oraz, jeśli jest to niezbędne,
poprzez wspieranie i uzupełnianie ich
działalności, w pełni szanując
odpowiedzialność Państw Członkowskich za
treść nauczania i organizację systemów
edukacyjnych, jak również ich różnorodność
kulturową i językową.
Niniejszy Traktat nie przesądza w
niczym zasad prawa własności w
Państwach Członkowskich.
•
żadne Państwo Członkowskie nie ma obowiązku
udzielania informacji, których ujawnienie uznaje
za sprzeczne z podstawowymi interesami jego
bezpieczeństwa;
•
b) każde Państwo Członkowskie może
podejmować środki, jakie uważa za konieczne w
celu ochrony podstawowych interesów jego
bezpieczeństwa, a które odnoszą się do
produkcji lub handlu bronią, amunicją lub
materiałami wojennymi; środki takie nie mogą
negatywnie wpływać na warunki konkurencji na
wspólnym rynku w odniesieniu do produktów,
które nie są przeznaczone wyłącznie do celów
wojskowych.
Zasada pierwszeństwa:
Pierwszeństwo stosowania a pierwszeństwo
obowiązywania
•
Norma przyznaje prawa jednostkom, które sądy
krajowe mają chronić
•
albo nakłada obowiązki
•
Przepisy, które w tych normach są zawarte
muszą być wystarczająco precyzyjne i
bezwarunkowe
•
możliwość stosowania normy nie jest
uzależniona od dalszych działań ze strony
instytucji we czy organów państw
członkowskich
Konstytucja RP, art. 8:
1. Konstytucja jest najwyższym prawem
Rzeczypospolitej Polskiej.
Konstytucja RP, art. 9:
Rzeczpospolita Polska przestrzega wiążącego
ją prawa międzynarodowego.
Art. 55.
1. Ekstradycja obywatela polskiego jest zakazana.
2. Zakazana jest ekstradycja osoby podejrzanej o
popełnienie bez użycia przemocy przestępstwa z
przyczyn politycznych.
3. W sprawie dopuszczalności ekstradycji orzeka sąd.
1. Ekstradycja obywatela polskiego jest zakazana, z wyjątkiem przypadków
określonych w ust. 2 i 3.
2. Ekstradycja obywatela polskiego może być dokonana na wniosek innego
państwa lub sądowego organu międzynarodowego, jeżeli możliwość taka wynika z
ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej lub ustawy
wykonującej akt prawa stanowionego przez organizację międzynarodową, której
Rzeczpospolita Polska jest członkiem, pod warunkiem że czyn objęty wnioskiem o
ekstradycję:
1)
został popełniony poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
2)
stanowił przestępstwo według prawa Rzeczypospolitej Polskiej lub
stanowiłby przestępstwo według prawa Rzeczypospolitej Polskiej w razie
popełnienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarówno w czasie jego
popełnienia, jak i w chwili złożenia wniosku.
3. Nie wymaga spełnienia warunków określonych w ust. 2 pkt 1 i 2 ekstradycja
mająca nastąpić na wniosek sądowego organu międzynarodowego powołanego
na podstawie ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy
międzynarodowej, w związku z objętą jurysdykcją tego organu zbrodnią
ludobójstwa, zbrodnią przeciwko ludzkości, zbrodnią wojenną lub zbrodnią agresji.
organy podatkowe i inne finansowe (orzeczenie w sprawie
Becker).
państwowe szpitale i inne państwowe instytucjieochrony
zdrowia (orzeczenie w sprawach Marshall przeciwko
Southampton and South – West Hampshire Area Health
Authority),
organy policji i władz podobnych (orzeczenie w sprawie
Johnston),
wszystkie podmioty administracji państwa, przy czym za takie
uważa się również gminy i inne władze lokalne (orzeczenie w
sprawie Fratelli Constanzo),
przedsiębiorstwa zaopatrzenia w energię i inne podobne
podmioty, które świadczą usługi publiczne i dysponują w tym
względzie szerokimi prawami, przy czym ich działalność
poddana jest szczególnemu nadzorowi państwa (orzeczenie w
sprawie Foster przeciwko British Gas).
naruszenie normy prawa wspólnotowego,
która jest skierowana na przyznanie
jednostkom praw
naruszenie jest wystarczająco poważne
występuje bezpośredni skutek przyczynowy
pomiędzy wyrządzoną szkodą jednostce a
naruszeniem państwa