Etapy

Patofizjologi

a

Objawy u

psa

Leczenie

Co powinien

zrobić

właściciel

Prawidłowe

funkcjonowanie

żołądka

BRAK

Stres>>>>>>>>>>

Podniecenie>>>

Intensywne

ćwiczenia>

Obfity posiłek>>>

Połykanie powietrza>

Wrodzone skłonności

Gazy gromadzą się w

żołądku

Objawy dyskomfortu

Objawy mogą ustąpić

bez ryzyka wywołania

rozszerzenia żołądka

Zapewnić spokój

zwierzęciu, nie

pozostawiać zwierzęcia

bez nadzoru

Faza I

Dochodzi do

rozszerzenia żołądka,

lub skrętu

Niecierpliwość, puste

wymioty lub wymioty

spienioną śliną. Ślinotok,

powiększenie powłok

brzusznych

Objawy można cofnąć

poprzez sondowanie

żołądka

Powiadomić swojego

lekarza weterynarii o

zaobserwowanych

objawach i

niezwłocznie

zawieść zwierzę do

lecznicy

Faza II

Niedokrwienie części

żołądka. Skręcenie żyły

czczej, wrotnej i

śledziony-obrzęk

zastoinowy śledziony.

ROZWÓJ WSTRZĄSU

Bardzo niespokojny, objawy

bólowe, postękiwanie. Próby

wymiotowania co 2-3 min.

Postawa stojąca na szeroko

rozstawionych kończynach z

głową zwieszoną w dół.

Powiększenie i napięcie powłok

brzusznych. Zaczerwienione

błony śluzowe. T:80-100/min

C:40°c

Próbować sondować.

Podać płyny i.v.,

zreponować żołądek

chirurgicznie

Niech kto inny

powiadomi lek.wet, że

pies jest w drodze do

lecznicy!!

Faza III

Martwica żołądka i

trzustki. Zaawansowany

wstrząs.

Niewydolność krążenia

prowadząca do

nieodwracalnego

wstrząsu i śmierci.

Niemożność stania lub stanie

na chwiejnych, szeroko

rozstawionych kończynach.

Bardzo napięte, powiększone

powłoki brzuszne, płytkie

oddechy. Blade, lub sine

błony śluzowe. T:>100/min,

słabo wyczuwalne, C<36°c

j/w + leki

przeciwwstrząsowe

Chirurgicznie usunąć

zmienioną część

żołądka i śledzionę.

To co wiara nakazuje w

takich przypadkach

Ostre zapalenie żołądka

LECZENIE:

•

Najpilniejszą czynnością diagnostyczną jest

ocena stopnia odwodnienia:

•

Ciężkie odwodnienie 10-12% - pacjent wykazuje objawy

wstrząsu hipowolemicznego;

•

Odwodnienie średniego stopnia 7-10% - pacjent ma

zapadnięte gałki oczne, skóra traci elastyczność, czas

wypełniania naczyń włosowatych po ucisku przekracza 1,5

sek;

•

Odwodnienie lekkiego stopnia 5-7% - błony śluzowe

zwierzęcia są suche.

•

Zwierzęta w stanie wstrząsu oligowolemicznego

powinny otrzymać płyny we wlewie dożylnym w

ilości 90-100 ml/kg w ciągu dwu pierwszych

godzin leczenia. Po upływie 1-2 h należy

ponownie ocenić stan zwierzęcia, zwracając

szczególną uwagę na stan układu krążenia.

Ostre zapalenie żołądka

LECZENIE:

•

Najpilniejszą czynnością diagnostyczną jest

ocena stopnia odwodnienia:

•

Ciężkie odwodnienie 10-12% - pacjent wykazuje objawy

wstrząsu hipowolemicznego;

•

Odwodnienie średniego stopnia 7-10% - pacjent ma

zapadnięte gałki oczne, skóra traci elastyczność, czas

wypełniania naczyń włosowatych po ucisku przekracza 1,5

sek;

•

Odwodnienie lekkiego stopnia 5-7% - błony śluzowe

zwierzęcia są suche.

•

Zwierzęta w stanie wstrząsu oligowolemicznego

powinny otrzymać płyny we wlewie dożylnym w

ilości 90-100 ml/kg w ciągu dwu pierwszych

godzin leczenia. Po upływie 1-2 h należy

ponownie ocenić stan zwierzęcia, zwracając

szczególną uwagę na stan układu krążenia.

Ostre zapalenie żołądka

LECZENIE, cd.:
•

Po godzinie ilość przetaczanych płynów można

ograniczyć do 20-40 ml/kg/h. Jeśli stan zwierzęcia

jest stabilny to po upływie kolejnej godziny można

ograniczyć szybkość przetaczania płynów do 5-10

ml/kg/h, to jest ilości zapewniającej utrzymanie

perfuzji tkankowej na zadowalającym poziomie.

•

Zwierzęta, u których stopień odwodnienia

oceniamy jako średni, wymagają nieco

wolniejszego uzupełnienia deficytu płynów.

Utracone płyny uzupełniamy w czasie 2-6 godzin.

Niedobór wody obliczamy w sposób przybliżony,

korzystając ze wzoru:

•

deficyt (ml) = stopień odwodnienia (%)  masa

ciała (kg).

Ostre zapalenie żołądka

LECZENIE, cd.:

•

Szybkie przywrócenie właściwych parametrów

hemodynamicznych u pacjentów w stanie wstrząsu

oligowolemicznego można osiągnąć stosując

roztwory koloidów (Dextran 70) w dawce 14-20

ml/kg we wstrzyknięci dożylnym (bolus).

•

Podobny efekt można uzyskać podając dożylnie

7,5% roztwór NaCl. Hipertoniczny chlorek sodu

podajemy w ilości 4-5 ml/kg w czasie 2-5 minut.

Szybkie uzupełnienie objętości krążącej krwi można

również zapewnić stosując hipertoniczny chlorek

sodu w dekstranie 70.

Hipertonicznych roztworów soli nie należy stosować u
odwodnionych pacjentów, u których stwierdzono wysokie
stężenie jonów sodowych w surowicy (odwodnienie
hipertoniczne)
Przed podaniem 7,5% roztworu NaCl należy podać
zwierzęciu płyny izotoniczne lub przetaczać je jednocześnie
z podażą hipertonicznego roztworu NaCl.

Ostre zapalenie żołądka

LECZENIE, cd.:
Do zwalczania septicemii należy stosować antybiotyki parenteralnie:

•

Ampicylina, 20-40 mg/kg IV, co 6-8 godzin.

•

Cefoxitin, dawka wstępna 40 mg/kg, dawka podtrzymujaca 20-25

mg/kg, co 6-8 godzin IV.

•

Ticarcillin z kwasem klawulonowym, 30-50 mg/kg, co 6-8 godzin, IV.

•

U pacjentów prawidłowo nawodnionych stosujemy podskórnie lub

domięśniowo amoxacylinę w dawce 15-30 mg/kg, co 12 godzin, lub

amikacynę, 3,5-5 mg/kg co 8 godzin IV, albo 10-15 mg/kg co 24

godziny, IV.

•

Antybiotyki aminoglikozydowe ze względu na potencjalne działanie

nefrotoksyczne nie powinny być stosowane u pacjentów

odwodnionych i pacjentów z azotemią. Ich zastosowanie w

wymienionych sytuacjach może doprowadzić do rozwoju ostrej

niewydolności nerek.

•

Należy unikać jednoczesnego stosowania furosemidu i antybiotyków

aminoglikozydowych. Taka kombinacja leków może doprowadzać do

rozwoju niewydolności nerek.

•

Jeżeli antybiotyki aminoglikozydowe są stosowane, należy prowadzić

codzienną kontrolę osadu moczu na zawartość wałeczków i

elementów nabłonkowych.

Ostre zapalenie żołądka

LECZENIE, cd.::

•

Ampicylina, 20-40 mg/kg IV, co 6-8 godzin i amikacyna, 3,5-5

mg/kg co 8 godzin IV, albo 10-15 mg/kg co 24 godziny, IV.

•

Ampicylina, 20-40 mg/kg IV, co 6-8 godzin i ceftizoxym (25-50

mg/kg, co 6-8 godzin, IV,IM, sc) lub cefotaxim, 20-80 mg/kg, co

6-8 godzin IV lubIM.

•

W przypadku podejrzenia infekcji beztlenowcowej należy

zastosować metronidazol w dawce 10 mg/kg we wlewie

dożylnym (wyliczoną dawkę podać w czasie nie krótszym niż 1

godzina) co 8 godzin, albo clindamycynę w dawce 10 mg/kg, IV,

co 12 godzin. Wymienione chemioterapeutyki można zastosować

łącznie z lekami wymienionymi wyżej.

•

Trimetoprim i sulfadiazyna (15-30 mg/kg sc, co 12 godzin)

•

Enrofloxacyna, 5 mg/kg, co 12 godzin, IV, łącznie z ampicyliną

20-40 mg/kg IV, co 6-8 godzin.

•

Enrofloksacyny nie należy podawać młodym psom dużych ras, u

których proces wzrostu kości nie został jeszcze zakończony.

•

Enrofloksacynę do podawania dożylnego należy rozcieńczyć

fizjologicznym roztworem soli w stosunku 1:1, a należną dawkę

podawać powoli, w ciągu 15-20 minut

Ostre zapalenie żołądka

LECZENIE, cd.:
Wymioty należy zwalczać farmakologicznie stosując jeden z

wymienionych niżej leków:

•

Chloropromazyna, 0,05-01 mg/kg, IV, co 4-6 godzin, w

zależności od potrzeb, lub 0,2-0,5 mg/kg SC,IM, co 6-8 godzin,

lub 1 mg/kg doprostniczo, w roztworze soli fizjologicznej.

•

Prochloroperazyna, 0,25-0,5 mg/kg SC,IM, co 6-8 godzin

•

Ondanestron (Zofran®) 0,1-0,2 mg/kg IV, co 6-12 godzin

•

Metoclopramid, 0,2-0,4 mg/kg SC lubIM, co 8 godzin, albo

0,01-0,08 mg/kg/h w ciągłym wlewie dożylnym. Metoklopramid

pobudza perystaltykę jelit cienkich, co może doprowadzić do

wgłobienia jelit, dlatego w trakcie stosowania tego leku należy

dokładnie, kilkakrotnie w ciągu dnia omacywać powłoki

brzuszne, zwracając uwagę na objawy niedrożności.

Przeciwwskazaniem do stosowania metoklopramidu jest

podejrzenie mechanicznej niedrożności jelit oraz padaczka.

•

Butorphanol, 0,2-0,4 mg/kg IV,IM, co 2-6 godzin (lek wykazuje

także działanie przeciwbólowe).

Ostre zapalenie żołądka

Po ustabilizowaniu stanu pacjenta

konieczne jest przeprowadzenie badania

parazytologicznego kału i ewentualne

zastosowanie preparatów

przeciwrobaczych:

• Ivermektyna 250g/kg, SC (nie stosować

u owczarków Colie, szetlandzkich,

Border coli i mieszańców tych ras)

• Fenbendazol, 50 mg/kg, PO, przez 3 dni
• Pyrantel, 5 mg/kg, PO. Dawkę powtórzyć

po 7-10 dniach.

Ostre zapalenie żołądka

LECZENIE:

•

Najpilniejszą czynnością diagnostyczną jest

ocena stopnia odwodnienia:

•

Ciężkie odwodnienie 10-12% - pacjent wykazuje objawy

wstrząsu hipowolemicznego;

•

Odwodnienie średniego stopnia 7-10% - pacjent ma

zapadnięte gałki oczne, skóra traci elastyczność, czas

wypełniania naczyń włosowatych po ucisku przekracza 1,5

sek;

•

Odwodnienie lekkiego stopnia 5-7% - błony śluzowe

zwierzęcia są suche.

•

Zwierzęta w stanie wstrząsu oligowolemicznego

powinny otrzymać płyny we wlewie dożylnym w

ilości 90-100 ml/kg w ciągu dwu pierwszych

godzin leczenia. Po upływie 1-2 h należy

ponownie ocenić stan zwierzęcia, zwracając

szczególną uwagę na stan układu krążenia.

Ostre zapalenie żołądka

LECZENIE, cd.:
•

Po godzinie ilość przetaczanych płynów można

ograniczyć do 20-40 ml/kg/h. Jeśli stan zwierzęcia

jest stabilny to po upływie kolejnej godziny można

ograniczyć szybkość przetaczania płynów do 5-10

ml/kg/h, to jest ilości zapewniającej utrzymanie

perfuzji tkankowej na zadowalającym poziomie.

•

Zwierzęta, u których stopień odwodnienia

oceniamy jako średni, wymagają nieco

wolniejszego uzupełnienia deficytu płynów.

Utracone płyny uzupełniamy w czasie 2-6 godzin.

Niedobór wody obliczamy w sposób przybliżony,

korzystając ze wzoru:

•

deficyt (ml) = stopień odwodnienia (%)  masa

ciała (kg).

Ostre zapalenie żołądka

LECZENIE, cd.:

•

Szybkie przywrócenie właściwych parametrów

hemodynamicznych u pacjentów w stanie wstrząsu

oligowolemicznego można osiągnąć stosując

roztwory koloidów (Dextran 70) w dawce 14-20

ml/kg we wstrzyknięci dożylnym (bolus).

•

Podobny efekt można uzyskać podając dożylnie

7,5% roztwór NaCl. Hipertoniczny chlorek sodu

podajemy w ilości 4-5 ml/kg w czasie 2-5 minut.

Szybkie uzupełnienie objętości krążącej krwi można

również zapewnić stosując hipertoniczny chlorek

sodu w dekstranie 70.

Hipertonicznych roztworów soli nie należy stosować u
odwodnionych pacjentów, u których stwierdzono wysokie
stężenie jonów sodowych w surowicy (odwodnienie
hipertoniczne)
Przed podaniem 7,5% roztworu NaCl należy podać
zwierzęciu płyny izotoniczne lub przetaczać je jednocześnie
z podażą hipertonicznego roztworu NaCl.

Ostre zapalenie żołądka

LECZENIE, cd.:
Do zwalczania septicemii należy stosować antybiotyki parenteralnie:

•

Ampicylina, 20-40 mg/kg IV, co 6-8 godzin.

•

Cefoxitin, dawka wstępna 40 mg/kg, dawka podtrzymujaca 20-25

mg/kg, co 6-8 godzin IV.

•

Ticarcillin z kwasem klawulonowym, 30-50 mg/kg, co 6-8 godzin, IV.

•

U pacjentów prawidłowo nawodnionych stosujemy podskórnie lub

domięśniowo amoxacylinę w dawce 15-30 mg/kg, co 12 godzin, lub

amikacynę, 3,5-5 mg/kg co 8 godzin IV, albo 10-15 mg/kg co 24

godziny, IV.

•

Antybiotyki aminoglikozydowe ze względu na potencjalne działanie

nefrotoksyczne nie powinny być stosowane u pacjentów

odwodnionych i pacjentów z azotemią. Ich zastosowanie w

wymienionych sytuacjach może doprowadzić do rozwoju ostrej

niewydolności nerek.

•

Należy unikać jednoczesnego stosowania furosemidu i antybiotyków

aminoglikozydowych. Taka kombinacja leków może doprowadzać do

rozwoju niewydolności nerek.

•

Jeżeli antybiotyki aminoglikozydowe są stosowane, należy prowadzić

codzienną kontrolę osadu moczu na zawartość wałeczków i

elementów nabłonkowych.

Ostre zapalenie żołądka

LECZENIE, cd.::

•

Ampicylina, 20-40 mg/kg IV, co 6-8 godzin i amikacyna, 3,5-5

mg/kg co 8 godzin IV, albo 10-15 mg/kg co 24 godziny, IV.

•

Ampicylina, 20-40 mg/kg IV, co 6-8 godzin i ceftizoxym (25-50

mg/kg, co 6-8 godzin, IV,IM, sc) lub cefotaxim, 20-80 mg/kg, co

6-8 godzin IV lubIM.

•

W przypadku podejrzenia infekcji beztlenowcowej należy

zastosować metronidazol w dawce 10 mg/kg we wlewie

dożylnym (wyliczoną dawkę podać w czasie nie krótszym niż 1

godzina) co 8 godzin, albo clindamycynę w dawce 10 mg/kg, IV,

co 12 godzin. Wymienione chemioterapeutyki można zastosować

łącznie z lekami wymienionymi wyżej.

•

Trimetoprim i sulfadiazyna (15-30 mg/kg sc, co 12 godzin)

•

Enrofloxacyna, 5 mg/kg, co 12 godzin, IV, łącznie z ampicyliną

20-40 mg/kg IV, co 6-8 godzin.

•

Enrofloksacyny nie należy podawać młodym psom dużych ras, u

których proces wzrostu kości nie został jeszcze zakończony.

•

Enrofloksacynę do podawania dożylnego należy rozcieńczyć

fizjologicznym roztworem soli w stosunku 1:1, a należną dawkę

podawać powoli, w ciągu 15-20 minut