o Miasto i nowoczesność
o Sytuacja jednostki
o Życie umysłowe
o Pieniądz, ilość i kalkulacja
o Postawy znieczulenia
o Kultura obiektywna i kultura
subiektywna
o Indywidualizm
Georg
Simmel
„Mentalność mieszkańców
wielkiego miasta”
Klasyczne teorie miasta:
Ekologia społeczna (Human Ecology)
∙ Szkoła Chicagowska: badacze i studenci
pierwszego wydziału socjologii i antropologii;
1872 r.
∙ R. E. Park, E. W. Burgess
∙ „The City: Suggestions for the Investigation
of Human Behavior” R. Park (1915); „Miasto”
R. Parka ( 1925)
∙ W. Thomas i F. Znaniecki The Polish
Peasant („Chłop polski w Ameryce”) 1918-
1920
∙ Przemysłowy rozwój Chicago, przestrzeń
miejska ulegająca bardzo szybkim
przemianom.
∙ Chicago: miejsce emigracji, m. in. Polaków
∙ Rozkwit „cywilizacji samochodowej”, budowa
wysokościowców. Dzięki samochodom
nastąpił rozwój przedmieść
Socjologia miasta dość długo
pozostawała na peryferiach
zainteresowań badawczych socjologów.
Zmiana nastąpiła na początku XX w., gdy
w Stanach Zjednoczonych ukształtowała
się tzw. Szkoła Chicagowska (środowisko
socjologów skupione wokół Roberta
Parka na Wydziale Socjologii i
Antropologii Uniwersytetu w Chicago).
Centralnym punktem dociekań
badawczych grupy stało się miasto i
zachodzące w nim przekształcenia.
Interesowano się wszelkimi zjawiskami,
które mogą w mieście występować i
wpływać na kształ miejskiego
środowiska.
R.
R.
Park
Park
i ekologia
i ekologia
społeczna:
społeczna:
P
P
roces
roces
y biotyczne
y biotyczne
:
:
Walka o
Walka o
przetrwanie,
przetrwanie,
Konkurencja o
Konkurencja o
pozyskanie zasobów
pozyskanie zasobów
Procesy
Procesy
przestrzenne:
przestrzenne:
E
E
kspansja,
kspansja,
In
In
wazja,
wazja,
Su
Su
kcesja,
kcesja,
K
K
oncentra
oncentra
cja
cja
i
i
Decentralizacja
Decentralizacja
Procesy kulturalne
Procesy kulturalne
:
:
Segregacja i
Segregacja i
zróżnicowanie
zróżnicowanie
sposobów życia
sposobów życia
Robert E. Park
Szkoła Chicagowska
Model stref koncentrycznych
CBD jest centralną najłatwiej dostępną i najdroższą częścią
miasta
Strefa wokółśródmiejska to obszar bezpośrednio
otaczający CBD
Reprezentuje przeciwne warunki społeczne i ekonomiczne
Strefa przemysłowa
Strefa mieszkaniowa Dzieli się na trzy sektory:
1) Niski dochód: Imigranci w 1-szym pokoleniu, biedne
zbiorowości
2) Średni dochód: Imigranci w 2-gim pokoleniu, zbiorowości
średnio-zamożne
3) Rezydencje klasy wyższej: najbogatsi mieszkańcy
Strefa migracji wahadłowych (Commuters Zone)
E. W. Burgess
Legenda:
A Centralna Dzielnica Biznesu.
B Strefa przejściowa.
C Strefa mieszkalnictwa
czynszowego.
D Strefa zabudowy
jednorodzinnej.
E Strefa podmiejska
Henry Mayhew: London Labor and the London
Poor, 1861
METODA PUNKTOWA
Rozmieszczenie określonych zjawisk na
powierzchni pewnego obszaru można
przedstawić przy pomocy punktów.
W tym celu do punktu przywiązuje się określoną
wartość statystyczną i punkt, określający
jednostkową wartość zjawiska, umieszczany jest
odpowiednio na mapie.
Prawidłowe rozmieszczenie pewnej ilości takich
punktów pokazuje rozmieszczenie badanego
zagadnienia w danym obszarze.
Exhibit 17. Percentile map of burglary
rates
Boston,
Mass.
Urbanizm jako styl
(sposób) życia
Louis E. Wirth
Urbanizm jako sposób
życia
(“Urbanism as a Way
of Life”)
• Wielkość populacji – konsekwencje społeczne
• Im większa liczebnie populacja, tym większe szanse zróżnicowania i
indywidualności. Konkurencja i formalne mechanizmy kontroli
społecznej zastępują stosunki pokrewieństwa jak środki organizowania
się społeczeństwa.
• Im większa liczebnie populacja, tym większa specjalizacja i funkcjonalna
rozmaitość społecznych ról. Anonimowość i fragmentaryczność
interakcji społecznych wynikają wprost z liczebności populacji.
• Gęstość zaludnienia
• Większa gęstość zaludnienia wzmacnia skutki wielkości populacji.
• Większa gęstość tworzy postawy zdystansowania, jednocześnie
skłaniając do zachowań ekscesywnych. Wytwarza większą tolerancję dla
życia obok siebie obcych ludzi, ale też zwiększa związany z tym stres.
• Ucieczka przed gęstością powoduje rozwój osadnictwa podmiejskiego i
zwiększa wartość ziemi na przedmieściach.
• Gęstość zwiększa konkurencję, powiększając zarazem społeczne skutki
wielkości populacji.
• Heterogeniczność
• Im większa różnorodność, tym większa jest wzajemna tolerancja pośród
rozmaitych grup. Heterogeniczność (zróżnicowanie) pozwala na
przełamywanie etnicznych i klasowych barier.
• Indywidualne role i interakcje stają się fragmentaryczne i rozdrobnione,
stosownie do różnorodności i zmienności kręgów interakcyjnych.
Wzrastają anonimowość i depersonalizacja życia publicznego.
• Jakie czynniki społeczne wywołują funkcjonalne
zróżnicowanie przestrzeni miejskiej, zwłaszcza dzielnic
mieszkaniowych?
• Czy istnieje prawidłowość w rozmieszczeniu tych
czynników na terenie miasta?
• Czy rozmieszczenie struktur społecznych pokrywa się z
rozmieszczeniem struktur fizycznych
Odległość ekologiczna: czas i odstęp od przestrzeni.
Im bliżej głównych tras komunikacji, tym większe jest
funkcjonalne zróżnicowanie i droższe są te tereny, np.
tereny przy rzekach, przy drogach.
Centrum miasta jest przestrzenią bardzo zróżnicowaną
funkcjonalnie.
Przestrzeń determinuje zachowania.
a) Pozycja społeczna – status ekonomiczny rodzin,
zawodów
b) Stopień zurbanizowania – będący wyrazem „siły
rodziny”, mierzony zatrudnieniem kobiet, posiadaniem
samodzielnego domu jednorodzinnego, liczba dzieci, itp.
c) Segregacji – status etniczny, wzrastający wskaźnik
mobilności przestrzennej