ETYKIETY LOGISTYCZNE

Zakres celowy prezentacji:

Zapoznanie z istotą etykiety

logistycznej

Wyjaśnienie podstawowych funkcji i

celów etykiety logistycznej

Przybliżenie znajomości

podstawowych pojęć związanych z

oznaczaniem jednostek logistycznych

Przedstawienie przykładów etykiet

logistycznych

Spis treści, czyli zagadnienie poruszane w

niniejszej prezentacji:

Wstęp, czyli czym jest tak naprawdę etykieta

logistyczna?

SSCC czyli Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej

Zawartość danych w etykietach logistycznych wg

standardów EAN

Informacje tekstowe umieszczane na etykietach

logistycznych

Kody kreskowe stosowane na etykietach

logistycznych EAN

Struktura etykiety logistycznej

Przykłady etykiety logistycznej

Wstępnie o etykiecie

logistycznej…

W trakcie przemieszczania jednostek logistycznych w

łańcuchu dostaw zachodzą różne wydarzenia, które

determinują rodzaj i treść informacji związanych z tymi

jednostkami. W całym łańcuchu dostaw procesu produkcji,

dystrybucji

wyrobów

gotowych,

transportu

oraz

dystrybucji

wyrobów

gotowych,

transportu

oraz

wprowadzania na rynek, dodawane są kolejne informacje

dotyczące kolejnych jednostek logistycznych. Np. fizyczna

zawartość jednostki jest zwykle określana w trakcie

pakowania wyrobów gotowych. W tym momencie możliwa

jest identyfikacja jednostki logistycznej jako całości. Inne

elementy informacji, takie jak miejsce przeznaczenia, skład

dostawy, złożonej z wielu jednostek, są zazwyczaj znane

dopiero w dalszych etapach łańcucha dostaw. W wymianie

towarowej elementy informacji są generowane i nanoszone

przez dostawcę, przewoźnika i odbiorcę. Optymalny

sposobem przesyłania informacji w obrocie towarowym jest:

Elektroniczna Wymiana Danych (EDI).

…

ciąg dalszy…

W praktyce jednak nie zawsze możliwa jest całkowicie

zautomatyzowana komunikacja pozwalająca uzyskiwać

informacje dotyczące przepływu dóbr wyłącznie na drodze

elektronicznej. Istnieje zatem potrzeba umieszczania

odpowiednich informacji na samych produktach, w

uzupełnieniu ich identyfikacji. Różne pola informacyjne

muszą być standardowo uporządkowane, dla ułatwienia ich

interpretacji i przetwarzania przez zainteresowanych

odbiorców. Zapewnia to standardowa etykieta logistyczna

EAN, wcześniej zwana też etykietą transportową EAN.

Odpowiada ona postanowieniom normy CEN (Europejskiego

Komitetu Normalizacyjnego), EN 1573: „ Międzynarodowa

etykieta transportowa”.

…

ciąg dalszy (2)…

W naszym kraju norma ta została wdrożona jako Norma

Polska w 1999 roku. Norma ta w krajach Unii Europejskiej

jest obowiązująca dla wszystkich firm uczestniczących w

realizacji kontraktów w ramach zamówień publicznych o

wartości przewyższającej 150 000 ECU. Informacje na

etykietach

logistycznych

przedstawia

się

etykietach

logistycznych

przedstawia

się

podstawowych formach. Informacje w postaci czytelnej

wzrokowo są przeznaczone dla ludzi i składają się z tekstu

oraz grafiki. Informacje czytelne maszynowo przeznaczone

są do automatycznego wprowadzania do systemu

komputerowego i ich przetwarzania. Służą temu kody

kreskowe, stanowiące bezpieczną i efektywną metodą,

przedstawiania danych o określonej strukturze, natomiast

informacje tekstowe umożliwiają powszechny dostęp do

podstawowych informacji w dowolnym punkcie łańcucha

dostaw.

…

ciąg dalszy (3)…

Kodem

kreskowym

stosowanym

standardowych

Kodem

kreskowym

stosowanym

standardowych

etykietach logistycznych EAN jest kod EAN-128. Jest to

standard obejmujący zarówno symbolikę kodu kreskowego,

jak i format danych. Symbolika ta jest alfanumeryczna,

kodująca dane z dużą gęstością i dobrze zabezpieczona.

Format danych natomiast, jest to system Identyfikatorów

Zastosowania (IZ). Każdy IZ jest dwu, trzy, lub

czterocyfrowym prefiksem, który definiuje znaczenie

następujących

nim

danych.

umożliwiają

następujących

nim

danych.

umożliwiają

przedstawianie danych w kodzie kreskowych w postaci, w

której są one jednoznacznie i bezbłędnie interpretowane w

trakcie skanowania.

Podsumowując wstęp:

celem

stosowania

etykiety

jest

celem

stosowania

etykiety

jest

przekazywanie

jednoznacznych

przekazywanie

jednoznacznych

bezbłędnych informacji na temat jednostki,

na której się znajduje, w postaci czytelnej

maszynowo i wzrokowo

umożliwia

ona

identyfikację

każdej

umożliwia

ona

identyfikację

każdej

jednostki wysyłkowej w różnych punktach i

w różnym czasie, w całym łańcuchu

dostaw

…

podsumowując wstęp:

stosuje się ją do wszystkich rodzajów

jednostek wysyłkowych w aplikacjach

logistycznych i transportowych, gdzie

konieczna jest kontrola poszczególnych

jednostek i ich grup, stanowiących część

tego samego transportu

standard etykiety opracowany został przez

EAN

International

przy

współpracy

EAN

International

przy

współpracy

przedstawicieli producentów, detalistów,

przewoźników oraz organizacji krajowych

EAN

Numer Seryjny Jednostki

Wysyłkowej (SSCC)

Jedynym obowiązującym polem na

etykietach logistycznych jest Seryjny

Numer Jednostki Wysyłkowej (Serial

Shipping Container Code – SSCC).

Jest

numer

identyfikacyjny,

Jest

numer

identyfikacyjny,

niepowtarzalny dla każdej jednostki

logistycznej.

Ogólna struktura SSCC w

Polsce:

Cyfra

Uzup.

Prefiks

EAN

Numer

Jednostki

Kod.

Numer seryjny

Cyfra

Kontr

590

J1 J2 J3 J4

J1 J2 J3 J4 J5

J1 J2 J3 J4 J5 J6

J1 J2 J3 J4 J5 J6 J7

S1 S2 S3 S4 S5 S6 S7 S8 S9

S1 S2 S3 S4 S5 S6 S7 S8

S1 S2 S3 S4 S5 S6 S7

S1 S2 S3 S4 S5 S6

K
K
K
K

Gdzie:
IZ = Identyfikator zastosowania dla SSCC zawsze wynosi 00 i definiuje strukturę
danych
P = cyfra uzupełniająca może przyjmować wartość dowolną od 0 do 9
590 = prefiks EAN dla Polski wynosi zawsze 590
J..J = numer jednostki kodującej ma zmienną długość od 4 do 7 cyfr
S..S = numer seryjny nadawany przez jednostkę kodującą o długości od 6 do 9 cyfr,
w zależności od długości numeru jednostki kodującej
K = cyfra kontrolna danych, obliczana wg standardowego algorytmu określonego
przez EAN International. Oblicza się ją z 17 cyfr, z pominięciem IZ

SSCC zawsze przedstawia się w postaci symbolu

kodu kreskowego EAN-128

SSCC nadawany jest tylko raz, w momencie formowania danej jednostki

logistycznej i identyfikuje ją przez cały czas jej trwania. Od tej chwili może

być wykorzystywany prze wszystkich partnerów uczestniczących w

łańcuchu dostaw.

…

ciąg dalszy na temat

SSCC…

SSCC jest w zasadzie wystarczający dla wszystkich aplikacji

logistycznych tam, gdzie do przekazywania szczegółowych

informacji na temat jednostek logistycznych wykorzystywana jest

Elektroniczna Wymiana Danych (EDI). Dostawca, po otrzymaniu

zamówienia od swojego odbiorcy kompletuje zamówiony towar,

tworząc jednostkę logistyczną i oznacza ją etykietą zawierającą

SSCC. Zanim nastąpi fizyczna dostawa towaru, dostawca wysyła

do odbiorcy komunikat EDI „Awizo wysyłki”. Zawiera on, oprócz

SSCC również informacje o zawartości przesyłki, czyli numery

identyfikacyjne EAN, ilość towaru w każdej jednostce logistycznej,

ostateczne miejsce dostawy towaru, itp. Awizo jest u odbiorcy

porównywane ze złożonym zamówieniem i przekazywane do bazy

danych. Dzięki temu, że komunikat EDI znacznie wyprzedza

nadejście dostawy, odbiorca może odpowiednio zareagować, jeżeli

występują rozbieżności pomiędzy towarem zamawianym a

otrzymanym. Może również rozpocząć jego wcześniejszą sprzedaż.

Kiedy dostawa nadejdzie, odczytywane są numery SSCC,

oprogramowanie uruchamia procedurę płatności i uaktualnia stany

magazynowe

…

Jeżeli jednak nie w każdym punkcie łańcucha

dostaw jest stosowanie EDI lub istnieje potrzeba

powielenia informacji, niezbędne jest podanie

pewnych dodatkowych danych. Są one również

przedstawiane przy pomocy IZ.

Segment dostawcy

Segment ten zawiera informacje, które są

znane w chwili pakowania towaru przez

dostawcę.

Są

przede

wszystkim:

dostawcę.

Są

przede

wszystkim:

identyfikator jednostki logistycznej oraz

identyfikator produktu. Można tu również

umieścić informacje dodatkowe, które

interesują zwłaszcza dostawcę, ale mogą

się też okazać użyteczne dla odbiorców i

przewoźników. Są to informacje dotyczące

produktu, takie jak: wariant produkt, daty,

np. produkcji, pakowania, przydatności oraz

numery serii produkcyjnej i numery seryjne.

Identyfikacja jednostki

Jednoznaczną

identyfikacje

jednostki

Jednoznaczną

identyfikacje

jednostki

zapewnia

Seryjny

Numer

Jednostki

zapewnia

Seryjny

Numer

Jednostki

Wysyłkowej

(SSCC).

Każda

jednostka

Wysyłkowej

(SSCC).

Każda

jednostka

logistyczna musi mieć przydzielony własny

numer SSCC. Jest to pole obowiązkowe.

SSCC umożliwia wszystkim uczestnikom

łańcucha dostaw uzyskiwanie wg potrzeb

informacji związanych z przemieszczaniem i

zawartością

jednostek

logistycznych.

zawartością

jednostek

logistycznych.

Zazwyczaj jest on stosowany jako odnośnik

do wysłanego wcześniej za pośrednictwem

EDI komunikatu „Awizo wysyłki”.

Identyfikacja towaru

Identyfikacje towaru zapewnia standardowy numer towaru EAN

jednostki wysyłkowej. Dla jednostek o zmiennej wadze,

identyfikacja powinna być obowiązkowo uzupełniona ilością. Jeżeli

numer towaru EAN jest już wydrukowany na jednostce w postaci

symbolu EAN lub ITF, to nie ma potrzeby nanoszenia go na

etykietę.

Standardowe numery towaru EAN nie zawsze są dostępne w

każdym etapie pakowania jednostek logistycznych. W tej sytuacji

identyfikator jednostek zawartych w jednostce logistycznej może

być przedstawiony przy pomocy Identyfikatora Zastosowań 02,

który oznacza numer identyfikacyjny EAN towarów zawartych w

innej jednostce, jednostce po nim następuje rzeczywista liczba

zawartych jednostek (IZ 37). Możliwość ta jest jednak ograniczona

tylko jednorodnych jednostek wysyłkowych, tj. zawierających

jednostki identyczne. Przykład; 48 kartonów zawierających słoiki

miodu w celu ich przetransportowania zapakowano w jeden

kontener. Każdy karton ma numer EAN-14 2 590 8888888 33 0.

Oznaczenie kontenera będzie zatem następujące: (02) 2 590

8888888 33 0 (37) 48.

Dodatkowe informacje

dostawcy

Na etykiecie logistycznej można umieścić tyle

dodatkowych informacji dostawcy, ile jest

konieczne. Obejmują one następujące elementy

danych: wariant produktu, data pakowania,

produkcji, maksymalna data trwałości, minimalna

data trwałości, numer serii produkcyjnej, numer

seryjny i miary logistyczne.

Dodatkowe informacje producenta są zazwyczaj

połączone z numerem towaru przy pomocy IZ 01

lub IZ 02, ale mogą być połączone bez pośrednio

z SSCC (IZ 00).

Podsumowując zawartość

danych:

Elementy danych

IZ (**)

Format (***)

IDENTYFIKACJA JEDNOSTKI (OBOWIĄZKOWA)



Seryjny numer jednostki wysyłkowej

n18

IDENTYFIKACJA TOWARU (DOWOLNA)



Numer towaru EAN (Obowiązkowy, jeżeli jednostka wysyłkowa jest
jednostką handlową, a numer towaru nie został wcześniej nadrukowany
w postaci symboli EAN lub ITF)



Wariant produktu



Zmienna ilość



Miary handlowe (obowiązkowe dla jednostek wysyłkowych o zmiennej
ilości)



Numer identyfikacyjny EAN towarów zawartych w danej jednostce
transportowej (tylko dla jednostek logistycznych o jednorodnej
zawartości), jeżeli IZ 02 jest stosowany, to musi być uzupełniony o:



Ilość

20
30
31(*)

n14

n2
n..8
n6

n14

n..8

DODATKOWE INFORMACJE PRODUCENTA (DOWOLNE) (tylko dla jednostek o

jednolitej zawartości)



Wariant produktu



Data produkcji



Data pakowania



Minimalna data trwałości



Maksymalna data trwałości



Numer serii produkcyjnej



Numer seryjny



Miary logistyczne

20
11
13
15
17
10
21
31 (*)
do
36 (*)

n2
n6
n6
n6
n6
an..20
an..20
n6
n6

Uwagi do tabeli:

(*) - plus dwie cyfry dla rodzaju miary

i zaznaczenia miejsca dziesiętnego

(**) – IZ jak w standardowych

identyfikatorach Zastosowania EAN

(***) – Format danych bez

Identyfikatora Zastosowania

Segment odbiorcy

Segment ten zawiera informacje, które są znane

w momencie złożenia zamówienia i przetwarzania

przez dostawcę. Są to informacje, których

naniesienia na jednostce logistycznej wymaga

odbiorca,

dotyczące

niego

samego

oraz

odbiorca,

dotyczące

niego

samego

oraz

zamówienia, takie jak numer zlecenia zakupu,

numer lokalizacyjny „ Dostarczyć do” oraz

informacje dotyczące sposobu manipulowania

(np. przeładunku) i trasy przemieszczania danej

jednostki logistycznej, określane przez odbiorcę.

Są to informacje dowolne i mogą być nanoszone,

jeżeli jednostki logistyczne są tworzone na

zamówienie klienta.

Segment odbiorcy -

podsumowanie

Uwagi:

(**) – IZ jak w standardowych Identyfikatorach Zastosowania EAN

(***) – format danych bez Identyfikatora Zastosowania

Elementy danych

IZ (***)

Format (***)

INFORMACJE O ODBIORCY (DOWOLNE)

Numer zlecenia zakupu

Numer lokalizacyjny „Wysłać do – Dostarczyć do”

z użyciem numeru lokalizacyjnego EAN

Kod trasy

400
410

403

an..30
n13

an..30

Segment przewoźnika

Jednoznaczną identyfikację jednostki logistycznej zapewnia SSCC,

który powinien być nadawany w chwili wyprodukowania wyrobu,

jeżeli jednak jest to niemożliwe lub praktycznie nieuzasadnione, to

można go umieścić w segmencie przewoźnika. Oznacza to, że

przewoźnik nadaje numer SSCC.

Segment ten zawiera informacje, które są znane w momencie

wysyłki i odnosi się zwykle do transportu. Są to zazwyczaj

informacje takie, jak kod pocztowy „Dostarczyć do”, numery

przesyłki oraz informacje dotyczące sposobu manipulacji i trasy

przemieszczania danej jednostki logistycznej, określane przez

przewoźnika.

Informacje o transporcie ułatwiają opracowanie harmonogramu

wysyłek i operacji transportowych w całym łańcuchu dostaw.

Aplikacje w procesach transportowych zostaną usprawnione, jeżeli

SSCC czyli numer identyfikujący daną jednostkę logistyczną,

połączy się z przesyłaniem wszystkich potrzebnych informacji

handlowych prze EDI.

Informacje o transporcie obejmują następujące

dane nieobowiązkowe:

Numer przesyłki

Informacje o kierunku

Informacje adresowe tylko w postaci

tekstowej

Numer przesyłki:

Przesyłka (logiczna całość) obejmuje grupę

towarów do celów transportowych. Numer

przesyłki jest nadawany przez przewoźnika

do identyfikacji logicznego zgrupowania

towarów, które zostaną przekazane temu

przewoźnikowi. Numer przesyłki może być

zaznaczony na różnych jej składnikach,

tworząc wspólny odnośnik i może być

automatycznie połączony z odnośnikiem

stosowanym w komunikacie EDI „Awizo

przesyłki”.

Informacje o kierunku:

Informacje o kierunku, przedstawione w

postaci kodu są przydatne dla uzyskania

informacji związanych z przeznaczeniem

przesyłki. Przedstawienie ich w postaci

kodu kreskowego jest niezwykle ważne w

aplikacjach automatycznego sortowania.

Kody kierunku obejmują kod lokalizacyjny

„Wysłać do” i kod pocztowy „Wysłać do” w

transakcjach

międzynarodowych

transakcjach

międzynarodowych

poprzedzony kodem kraju wg ISO.

Informacje adresowe tylko w postaci

tekstowej:

Informacje te nie są przedstawione w postaci

kodu kreskowego. Często bywa użyteczne

umieszczenie na etykiecie nazwy etykiecie adresu

nadawcy („Wysłane od”) i odbiorcy („Wysłać do”).

Zaleca się, aby adres „Wysłać do” był

umieszczony po prawej stronie lub pod adresem

„Wysłane od”. Niezależnie od miejsca, w którym

jest umieszczony adres „Wysłane od” powinien

być drukowany wyraźnie, czcionkę mniejszą niż

„Wysłać do”. Pozostałe dowolne informacje

tekstowe

obejmują

datę

dostawy,

nazwę

tekstowe

obejmują

datę

dostawy,

nazwę

przewoźnika, względną liczbę jednostek (np. 1 z

4, 2 z 4, itd.) oraz łączną liczbę jednostek w

przesyłce.

Segment przewoźnika - podsumowanie

Elementy danych

IZ (**)

Format (***)

IDENTYFIKACJA JEDNOSTKI (OBOWIĄZKOWA)



Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej (nie powiela się go, jeżeli był już
wcześniej naniesiony)

n18

IDENTYFIKACJA PRZESYŁKI LUB WYSYŁKI (DOWOLNA)



Numer przesyłki



Numer wysyłki

401
402

an..30
n17

INFORMACJE O KIERUNKU (DOWOLNE)



Numer lokalizacyjny „Wysłać do – Dostarczyć do” z użyciem numeru
lokalizacyjnego EAN



„Wysłać do – Dostarczyć do” – kod pocztowy w zasięgu tych samych
władz pocztowych



„Wysłać do – Dostarczyć do” – kod pocztowy z trzycyfrowym prefiksem
kraju ISO

410

420

421

n13

an..20

n3+an..9

INFORMACJE W POSTACI TEKSTOWEJ (DOWOLNE)



Nazwa i adres nadawcy



Nazwa i adres odbiorcy



Data dostawy



Nazwa przewoźnika



Względna liczba jednostek (*)



Liczba jednostek w przesyłce

Uwagi:
(*) – 1 z 4, 2 z 4, itd.
(**) – IZ jak w standardowych Identyfikatorach Zastosowania EAN
(***) – format danych bez Identyfikatora Zastosowania

Informacje tekstowe

nformacje w formie znaków czytelnych wzrokowo

(

postaci

tekstu

lub

cyfr)

ułatwiają

(

postaci

tekstu

lub

cyfr)

ułatwiają

przeprowadzenie operacji , w których nie skanuje

się znaków kreskowych.

Na etykiecie logistycznej EAN mogą pojawić

się trzy rodzaje informacji w postaci tekstowej:

- informacje w formacie dowolnym

- interpretacja danych

- interpretacja kodu kreskowego

Informacje w formacie

dowolnym

Często istnieje potrzeba umieszczenia na

etykiecie informacji , które nie mają

odzwierciedlenia w kodzie kreskowym.

Przykładem może byc nazwa i adres

nadawcy i odbiorcy.W wielu sytuacjach

dostawcy chcą umieścić dodatkowy tekst

na etykiecie , np. znak firmowy.Wszystkie

informacje

tekstowe

muszą

być

informacje

tekstowe

muszą

być

przedstawione czytelnie , a wysokość

czcionki nie powinna być mniejsza niz 3

mm.

Interpretacja danych

nterpretacja danych jest to cyfrowe

lub

literowe

przedstawienie

lub

literowe

przedstawienie

elementów danych odwzorowanych

w postaci kodu kreskowego.Składa

się z samych danych i ich oznaczeń ,

przy czym identyfikatory Zastosowań

nie są przedstawione w tym miejscu.

Czcionka powinna mieć wysokość

przynajmniej 7 mm.

Oznaczenia danych

Oznaczenia danych sa standardowo skróconym

opisem pól danych przedstawionych w formie

kodów

kreskowych.

Ułatwia

ono

ręczne

kodów

kreskowych.

Ułatwia

ono

ręczne

wprowadzanie danych.

Oznaczenia danych powinny być pisane w języku

angielskim , co znajduje zastosowanie głównie w

handlu

międzynarodowym.Jeżeli

towar

jest

handlu

międzynarodowym.Jeżeli

towar

jest

przeznaczony na rynek wenętrzny , to można

dodać również drugi jezyk. Oznaczenia te

powinny mieć przynajmniej 7 mm wysokości.

Kody kreskowe - symbolika

Na etykietach logistycznych EAN należy stoso

wać

czytników powinni zostać

poinstruowani, aby skanowali cały symbol przedstawiony na jednostce.

Informacje istotne są wy bierane przez oprogramowanie aplikacyjne, na

podstawie identyfikatorów symboliki, oznaczających rodzaj odczytywanej

symboliki, a dla EAN 128 - na podstawie Identyfikatorów Zastosowania.

Liczbę i długość symboli EAN-128 moż na zminimalizować, korzystając z

możliwości ich łączenia. Kolejność elementów danych, przed stawionych w

kodzie kreskowym nie jest istotna dla ich interpretacji. Oznacza to, że

oprogramowanie wybierze te IZ, które są w danym momencie istotne,

ignorując pozostałe i decyduje o ich kolejności. Łączenie to nie dotyczy

SSCC, który zawsze musi być wydrukowany oddzielnie.

Jeżeli Identyfikator Zastosowania jest stosowany więcej niż jeden raz (np.

kiedy naklejone są dwie etykiety), to muszą po nim następować te same

informacje. Umieszczanie różnych danych po Identyfikatorze Zastosowania,

który pojawia się na jednostce dwa razy, prowadzi do niejednoznacznej

interpretacji danych

Wielkość kodu kreskowego

–

współczynnik powiększenia

Zalecane jest stosowanie współczynnika powiększenia w zakresie od 50 %

do 84 %. 50 % jest mi nimalnym współczynnikiem powiększenia zalecanym

dla SSCC, a 84 % jest dla niego współczynnikiem maksymalnym,

stosowanym na etykiecie o maksymalnej szerokości (148 mm).

Prawdopodobieństwo poprawnego skanowania zawsze rośnie, jeżeli

wydrukuje się kod większy, niż wynika to z podanego zakresu

współczynników powiększenia. Jeżeli jednak in formacje, które mają znależć

się na etykiecie nie zmieszczą się w przeznaczonym do tego miej scu, to

można zastosować mniejszy współczynnik powiększenia. Nigdy jednak nie

powinien być on mniejszy niż 25%. Jakość drukowanego symbolu powinna

być dokładnie sprawdzana, zwłaszcza przy mniejszych współczynnikach

powiększenia. Przy współczynniku poniżej 50% symbol kodu trzeba

skanować z mniejszej odległości.

Jeżeli drukuje się więcej niż jeden symbol, to wszystkie muszą być

przedstawione z tym samym współczynnikiem powiększenia. Jeżeli

nanoszona jest druga etykieta, zaleca się wybranie współczynnika

powiększenia zbliżonego do zastosowanego na pierwszej etykiecie.

Wysokość kodu kreskowego

Zalecana wysokość kodu kreskowego

wynosi przynajmniej 27 mm, a dla

SSCC co najmniej 32 mm. Ze

względu na ograniczon

względu na ograniczoną

ilość miejsca

oże nie być możliwe umieszczenie

kodu w zalecanej wysokości, ale w

żadnym wypadku nie powinien być

on niższy niż 13 mm.

Orientacja kodu kreskowego

Kody kreskowe na paletach powinny

być zorientowane pionowo. Kreski

jasne

ciemne

powinny

być

jasne

ciemne

powinny

być

prostopadłe do podstawy, na której

stoi jednostka wysyłkowa. W każdym

przypadku symbol SSCC powinien

znajdować się w najniższej części

etykiety.

Interpretacja kodu

kreskowego

Interpretacja kodu kreskowego jest to przedstawienie w postaci

znaków czytelnych wzrokowo, informacji odwzorowanych w kodzie

kreskowym. Obejmuje ona Identyfikatory Zastosowania i

zawartość danych, ale bez znaków specjalnych symbolu i cyfr

kontrolnych symbolu (ale z cyframi kontrolnymi danych).Służy ona

do celów kontrolnych lub jako pomoc w sytuacji, kiedy niemożliwy

jest

odczyt

kodu

kreskowego.Dla

ułatwienia

ręcznego

jest

odczyt

kodu

kreskowego.Dla

ułatwienia

ręcznego

wprowadzania danych i łatwego rozpoznawania IZ, wydziela się je,

umieszczając je w nawiasach. Interpretacja kodów kreskowych

musi być umieszczona bezpośrednio pod symbolem kodu i być

łatwa do odczytu. Wysokość musi być możliwie zbliżona do 3 mm.

Format i lokalizacja etykiety

Struktura etykiety

Wielkość etykiety

Wskazówki dotyczące lokalizacji

etykiety

Struktura etykiety

Etykiety logistyczne EAN podzielone są na trzy części. Część górna

etykiety zawiera informacje w formacie dowolnym. W części

środkowej mieszczą się informacje tekstowe i interpretacja kodów

kreskowych w postaci znaków czytelnych wzrokowo. Najniższa

część zawiera kody kreskowe i ic interpretacje.

Wielkość poszczególnych części nie jest określona standardem.

Pozostaje ona w gestii strony nanoszącej etykietę i zależy od ilości

informacji, które mają być umieszczone w każdej części.Zaleca sie

oddzielić każdą część etykiety ciągłą poziomą linią. Jeżeli jednak

jest to uzasadnione oszczędnością miejsca na etykiecie, dopuszcza

się również inny układ, pod warunkiem zachowania na niej

przejrzystości danych. Ramka została przedstawiona dla

zapewnienia czytelnikowi rysunku i nie jest obowiązkowa.

Wielkość etykiety

Całkowitą fizyczną wielkość etykiety określa strona

opracowująca tę etykiet

, uwzględniając wytyczne EAN

oraz dane wymagane we wszystkich segmentach. Czynniki

wpływające na wielko

ść

etykiety to: liczba danych, które

mają być na niej umieszczone, zawartość i powiększenie

kodów kreskowych oraz wielko

ść

jednostki logistycznej, na

której się ma znale

źć

etykieta. Dla większości zastosowań

powinien wystarczyć standardowy wymiar A6 (105 mm x

148 mm). Odchylenia od tej wielkości zazwyczaj wynikają z

ilości przedstawionych danych lub rozmiarów samej

jednostki logistycznej. Pomocna dla użytkowników może być

wskazówka, aby szerokość etykiety była stała i wynosiła

105 mm, natomiast wysokość uzależniona jest od ilości

danych.

Wskazówki dotyczące

lokalizacji etykiety

W sytuacji idealnej etykieta powinna

być umieszczona na wszys

kich

czterech pionowych bokach palety.

Jeżeli jest to niemo

liwe lub

niecelowe nale

y je umie

dwóch bokach s

siednich

;

jedna na

krótszym boku druga na przyległym

dłuższym.

Jednostki logistyczne o wysokości mniejszej niż 1 metr

Jeżeli etykiety logistyczne EAN nanoszone sa na

kartony lub inne jednostki niższe niz 1 metr , to

dolna krawędź symbolu SSCC powinna znajdować

się na wysokości 32 mm od dolnej krawędzi

jednostki i w odległości 19 mm od krawędzi

pionowej.

Jeżeli jednostka jest oznaczona symbolem EAN-13 ,

ITF lub EAN - 128 , kodującym numer

identyfikacyjny towaru , to etykieta logistyczna EAN

powinna być umieszczona tak , aby nie zasłaniać

istniejącego już symbolu kodu. Preferowane jest

naniesienie jej z boku istniejącego symbolu , aby

zachować ich poziome rozmieszczenie.

Jednostki logistyczne o wysokości większej niż 1 metr

Na paletach lub innych jednostkach

wyższych niż 1 metr , etykieta

powinna

być

umieszczona

powinna

być

umieszczona

wysokości od 400 mm do 800 mm od

powierzchni na której stoi paleta i nie

bliżej niż 50 mm od boku pionowego.

Koniec

Dziękujemy

uwagę.

Mamy

Dziękujemy

uwagę.

Mamy

nadzieję, że przybliżyliśmy znaczenie

i istotę etykiety logistycznej.

Autorzy

prezentacji:

Krzysztof

Autorzy

prezentacji:

Krzysztof

Radziemski (logistyka grupa 15 nr

indeksu 60808), Adam Ossowski

(logistyka grupa 14 nr indeksu

70116), Artur Michocki (logistyka

grupa 14 nr indeksu 60712).

Document Outline