Etykieta logistyczna

Gr.12

Grupa projektowa nr. 5

Plan

1.

Etykieta logistyczna

2.

Struktura etykiety

3.

SSCC jako Identyfikator Jednostki Logistycznej

4.

SSCC zawsze przedstawia się w postaci symbolu kodu kreskowego EAN-
128

5.

Kod EAN-128

6.

Kody kreskowe

7.

Wskazówki dotyczące lokalizacji etykiety

8.

Przykładowa etykieta logistyczna

9.

Podsumowanie

10. Segment przewoźnika - podsumowanie

Etykieta logistyczna

•

Norma określona przez Europejski Komitet Normalizacyjny (EN 1573: Kody kreskowe –
wielobranżowa etykieta transportowa) szczegółowo podaje niezbędne wytyczne do
prawidłowego projektowania etykiety logistycznej. W Unii Europejskiej firmy realizujące
zamówienia publiczne o wartości powyżej 150.000 ECU muszą obowiązkowo swoje jednostki
transportowe oznaczać tego rodzaju znormalizowaną etykietą

Norma europejska określa treść etykiety, jej wielkość i miejsce naniesienia na jednostce
logistycznej. Etykieta logistyczna zawiera jednoznaczną i pełną informację o przesyłce, na której
się znajduje. Identyfikacja jednostki logistycznej może być przeprowadzona w dowolnym punkcie
łańcucha dostaw. Informacje na etykiecie są przedstawione w trzech różnych formach. Pierwsza
z nich podaje informacje w postaci tradycyjnych napisów, czyli za pomocą liter i cyfr. Są to
informacje czytelne dla ludzi. Druga grupa informacji jest przedstawiona w formie kodów
kreskowych przeznaczonych do odczytywania maszynowego za pomocą laserowych czytników.
Dzięki temu etykieta zawiera dane niezbędne dla uczestników łańcucha dostaw, m.in. o nadawcy
i odbiorcy przesyłki (ich nazwy i adresy) oraz o produkcie (numer serii produkcyjnej i wyrobu,
jego ilość, data produkcji i pakowania, dwie daty podające okres trwałości, waga itp.). Na
etykiecie dopuszcza się przedstawienie innych dodatkowych informacji. Na przykład, może to
być graficzne logo firmy.

Struktura etykiety

• Etykiety logistyczne EAN podzielone są na trzy części. Część górna etykiety

zawiera informacje w formacie dowolnym. W części środkowej mieszczą się
informacje tekstowe i interpretacja kodów kreskowych w postaci znaków
czytelnych wzrokowo. Najniższa część zawiera kody kreskowe i ich
interpretacje.

• Wielkość poszczególnych części nie jest określona standardem. Pozostaje

ona w gestii strony nanoszącej etykietę i zależy od ilości informacji, które
mają być umieszczone w każdej części. Zaleca sie oddzielić każdą część
etykiety ciągłą poziomą linią. Jeżeli jednak jest to uzasadnione
oszczędnością miejsca na etykiecie, dopuszcza się również inny układ, pod
warunkiem zachowania na niej przejrzystości danych. Ramka została
przedstawiona dla zapewnienia czytelnikowi rysunku i nie jest
obowiązkowa.

• Informacje wyżej przytoczone są pogrupowane w 3 obszarach: dostawcy

przesyłki, jej odbiorcy i przewoźnika.

• Kolejność występowania tych grup informacji może być różna. W grupie

informacji formułowanych przez dostawcę znajdują się dane niezbędne dla
innych uczestników łańcucha dostaw. Między innymi znajduje się tam
unikalny identyfikator jednostki logistycznej, czyli tzw. seryjny numer
jednostki wysyłkowej (SSCC). . Poza nim może być umieszczony
identyfikator produktu, czyli numer towaru według standardów EAN, a
także daty produkcji, pakowania, trwałości, numer serii produkcyjnej,
numer seryjny, liczba jednostek handlowych, ich waga itp.

• Kolejna grupa informacji na etykiecie logistycznej to dane, które są

niezbędne z punktu widzenia odbiorcy przesyłki. Są to m.in. informacje
określające miejsce dostawy (np. numer lokalizacyjny według standardów
EAN), numer zlecenia zamówienia, wskazania dotyczące trasy dostawy itp.
W kolejnym obszarze danych są wydzielone informacje przewoźnika. Jeżeli
wcześniej przesyłce nie został z jakichś powodów nadany seryjny numer
jednostki wysyłkowej (SSCC), to tworzy go przewoźnik i umieszcza w tej
grupie. Poza tym w tym obszarze mogą znaleźć się informacje dotyczące
transportu, manipulowania przesyłką, trasy określanej przez przewoźnika.
Przewoźnik w celu usprawnienia swojej pracy często całej grupie jednostek
logistycznych nadaje wspólny numer przesyłki oraz zamieszcza informacje
na temat kierunku przesyłki wyrażone w postaci kodu kreskowego.
Informacje podane w formie alfanumerycznej, tzn. w postaci czytelnej dla
ludzi, są niezbędne w tych miejscach łańcucha dostaw, gdzie nie
funkcjonują jeszcze techniki automatycznego gromadzenia danych ADC.

SSCC jako Identyfikator Jednostki

Logistycznej

SSCC zawsze przedstawia się w postaci symbolu

kodu kreskowego EAN-128

• SSCC nadawany jest tylko raz, w momencie formowania danej jednostki

logistycznej i identyfikuje ją przez cały czas jej trwania. Od tej chwili może
być wykorzystywany prze wszystkich partnerów uczestniczących w
łańcuchu dostaw.

Kod EAN-128

•

Budowa kodu UCC/EAN-128 została oparta na amerykańskim kodzie Code-128 opracowanym przez
firmę Intermec Corporation. Dzięki systemowi tzw. IZ-ów UCC/EAN-128 nie ogranicza się jedynie do
przedstawienia symbolu unikalnego numeru odwołującego się do rekordu w bazie danych, tak jak to
jest w przypadku kodu EAN-13 czy EAN-8) – może on bowiem zawierać interesujące nas szczegółowe
informacje o towarze. System identyfikatorów zastosowań jest elementem, który w sposób zasadniczy
różni kod UCC/EAN-128 od Code-128.
Pomysł zastosowania IZ-ów jest prosty. Wystarczy uzgodnić, że po określonym oznaczeniu cyfrowym
(w symbolu UCC/EAN-128 są to 2, 3 lub 4 cyfry występujące zawsze w nawiasach okrągłych) będą
następować dane o określonym charakterze. Na przykład, po „(10)” będzie określany numer serii
produkcyjnej, po „(11)” – data produkcji, a po „(3103)” – waga towaru netto. Aby kod był uniwersalny,
system IZ-ów musi być oczywiście uzgodniony na poziomie międzynarodowym. Dzięki temu
zakodowana informacja może być bezproblemowo odczytana i prawidłowo zinterpretowana przez
wszystkie podmioty uczestniczące w łańcuchu dostaw. Lista oznaczeń cyfrowych IZ-ów liczy już około
100 pozycji. Za ich pomocą można zapisać w kodzie kreskowym m.in. następujące informacje: numer
EAN jednostki handlowej (01), numer EAN towarów zawartych w jednostce logistycznej (02),
minimalną datę trwałości produktu (15), liczbę jednostek handlowych zawartych w jednostce
logistycznej (37) itd. Identyfikatory zastosowań posiadają uzgodniony zarówno rodzaj informacji
występujących po nich, jak i ich format. Na przykład, data jest określana po „(15)” w formacie
RRMMDD, a sekwencja „(3103)025120” oznacza wagę towaru netto wynoszącą dokładnie: 25 kg i 120
dkg.

Kody kreskowe

•

Ogólnie mówiąc, kody kreskowe EAN służą do jednoznacznej identyfikacji towarów, firm,
lokalizacji i usług. Dzięki odpowiednim uzgodnionym standardom kreskowy symbol może zostać
przez uczestników systemu odczytany i jednoznacznie zinterpretowany na całym świecie. Jest on
przedstawiany w postaci sekwencji ciemnych i jasnych kresek o różnych grubościach oraz w
postaci ciągu cyfr odpowiadających tym kreskom. Zastosowana technologia umożliwia
automatyczną maszynową identyfikację. System pozwala na nadawanie towarom czy usługom
indywidualnego kodu kreskowego. Oznacza to pewność, że nadany numer jest wyłączny i nie
zostanie powtórzony nigdzie na świecie.

Towary w opakowaniach jednostkowych są najczęściej oznaczane kodem EAN-13 lub EAN-8. Jest
on umieszczany przez producentów lub dystrybutorów na opakowaniach lub metkach
poszczególnych towarów. Składa się z 13 (EAN-13) lub 8 (EAN-8) cyfr. Kod EAN-13 zawiera prefiks
kraju, numer przedsiębiorstwa, numer indywidualny towaru oraz cyfrę kontrolną. Kod EAN-8 jest
krótszy i zawiera te same informacje pomniejszone o część dotyczącą przedsiębiorstwa. Zarówno
EAN-13, jak i EAN-8 nie zawierają informacji szczegółowej na temat oznaczonego towaru. Są one
jedynie identyfikatorami poszczególnych towarów odwołującymi się do rekordów w bazie danych
zawierających już szczegółową charakterystykę tychże towarów.

Wskazówki dotyczące lokalizacji

etykiety

• W sytuacji idealnej etykieta powinna być umieszczona na wszystkich

czterech pionowych bokach palety. Jeżeli jest to niemożliwe lub niecelowe
należy je umieścić na dwóch bokach sąsiednich; jedna na krótszym boku
druga na przyległym dłuższym.

Przykładowa etykieta

logistyczna:

Podsumowanie

•

Zastosowanie znormalizowanych etykiet logistycznych w łańcuchach dostaw jest bardzo istotne dla
podniesienia zarówno efektywności, jak i konkurencyjności firmy na rynku. Takie rozwiązanie pozwala
zoptymalizować całość procesów logistycznych związanych z aktywnością przedsiębiorstwa. W
dłuższym okresie stosowanie tego systemu doprowadza również do zmniejszenia kosztów. Nie bez
znaczenia jest także wpływ na zapewnienie płynności dostaw i poprawę obsługi klientów.
Wprowadzenie do firmy technologii informatycznych wspomagających zarządzanie
przedsiębiorstwem automatycznie implikuje stosowanie tego rodzaju rozwiązań.

Stosowany na etykietach logistycznych kod UCC/EAN-128 należy do rodziny kodów EAN•UCC, a to
oznacza, że jest on wykorzystywany w ponad 100 krajach na świecie przez ponad milion
przedsiębiorstw. Wiele wiodących firm informatycznych uwzględniło stosowanie kodu UCC/EAN-128 w
swoich systemach informatycznych wspomagających zarządzanie przedsiębiorstwami. Niektóre
systemy na podstawie danych zawartych w kodzie potrafią automatycznie wygenerować dokumenty
towarzyszące wymianie towarów, takie jak awizo dostawy lub potwierdzenie przyjęcia.

W sytuacji wzrostu konkurencji efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw staje się sprawą olbrzymiej
wagi. Przepływ informacji między producentem, dystrybutorem a firmami przewozowymi musi być
ściśle skoordynowany. Może to nastąpić tylko wtedy, gdy wszyscy uczestnicy procesu będą się
posługiwać znormalizowanymi i standaryzowanymi etykietami logistycznymi.

Segment przewoźnika - podsumowanie

Elementy danych

IZ (**)

Format (***)

IDENTYFIKACJA JEDNOSTKI (OBOWIĄZKOWA)


Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej (nie powiela się go, jeżeli był już
wcześniej naniesiony)

00

n18

IDENTYFIKACJA PRZESYŁKI LUB WYSYŁKI (DOWOLNA)


Numer przesyłki



Numer wysyłki

401
402

an..30
n17

INFORMACJE O KIERUNKU (DOWOLNE)


Numer lokalizacyjny „Wysłać do – Dostarczyć do” z użyciem numeru
lokalizacyjnego EAN



„Wysłać do – Dostarczyć do” – kod pocztowy w zasięgu tych samych
władz pocztowych



„Wysłać do – Dostarczyć do” – kod pocztowy z trzycyfrowym prefiksem
kraju ISO

410

420

421

n13

an..20

n3+an..9

INFORMACJE W POSTACI TEKSTOWEJ (DOWOLNE)


Nazwa i adres nadawcy



Nazwa i adres odbiorcy



Data dostawy



Nazwa przewoźnika



Względna liczba jednostek (*)



Liczba jednostek w przesyłce

Uwagi:
(*) – 1 z 4, 2 z 4, itd.
(**) – IZ jak w standardowych Identyfikatorach Zastosowania EAN
(***) – format danych bez Identyfikatora Zastosowania

Bibliografia

•

INFRASTRUKTURA LOGISTYCZNA W TRANSPORCIE TOM II INFRASTRUKTURA PUNKTOWA - MAGAZYNY
CENTRA LOGISTYCZNE I DYSTRYBUCJI TERMINALE KONTENEROWE Sylwester Markusik Politechnika
Śląska

•

INFRASTRUKTURA LOGISTYCZNA Ewa kowalska Napora Economicus

•

INFRASTRUKTURA MAGAZYNOWA I TRANSPORTOWA Adam Wojcechowski, Łukasz Wojcechowski,
Tadeusz Kosmatka Wyższa Szkoła Logistyki Poznań

•

www.e-logistyka.pl