IAMSAR
International
Areonautical and
Maritime Search and
Rescue Manual
Wydawnictwa
wykorzystywane w akcjach
SAR
• Maritime Search and Rescue Plan of IMO
• IAMSAR
• IMO GMDSS Handbook
• International Signal Code
• IMO Standard Marine Communication
Phrases
IAMSAR
• IAMSAR wszedł w życie w 1998r.
• Ma on służyć pomocą tym, którzy:
- kierują samolotem, statkiem lub inna
jednostką, która może być użyta w celu
wsparcia akcji SAR,
- mogą znaleźć się w roli koordynatora akcji
wielu jednostek,
- znajda się w rzeczywistym lub
potencjalnym niebezpieczeństwie i mogą
potrzebować pomocy.
IAMSAR
IAMSAR składa się z trzech tomów:
• Tom I - Organizacja i zarządzanie (Organization
And Management)
Koordynator służb SAR (SAR Co-ordinator)
• Tom II – Koordynacja akcji (Mission Co-
ordination) Koordynator akcji (Search Mission
Co-ordinator)
• Tom III – Środki ruchome (Mobile facilities)
Koordynator na miejscu akcji (On-scene Co-
ordinator)
IAMSAR – Tom I
• Opracowany na podstawie zapisów
Konwencji SAR’ 79.
• Omawia koncepcję systemu SAR i jego
części.
• Zwiera zalecenia dotyczące szkoleń,
wydawania świadectw, ćwiczeń personelu,
łączności oraz zarządzania systemem.
• W szczególności określa obowiązki
Koordynatora SAR.
Koordynator SAR
• Jest kierownikiem SAR wyższego szczebla –
może być nim jedna lub kilka osób (organ
kolegialny).
• Jego obowiązki maja charakter zarządzania
systemem i należą do nich:
- ustanowienie, wyposażenie, powoływanie
personelu i kierowanie systemem SAR,
- ustanowienie RCC i RSC,
- dostarczenie i zaaranżowanie środków SAR,
- koordynacja szkolenia personelu SAR,
- opracowanie polityki SAR.
IAMSAR – Tom II
• Zastąpił poradnik IMO SAR Manual.
• Zawiera zalecania dla służb SAR dotyczące:
- zasady działania systemu,
- łączności,
- inicjowania akcji,
- planowania poszukiwań,
- technik poszukiwania i ratowania,
- zakończenia akcji.
• W szczególności określa obowiązki SMC.
SMC
• Jest to kierownik konkretnej akcji SAR.
• Jest nim szef RCC lub osoba przez niego
wyznaczona (może być zespół
wspomagający).
• Działa do momentu pomyślnego zakończenia
akcji lub gdy stanie się jasne, że jej dalsze
prowadzenie jest bezcelowe.
Obowiązki SMC
• Uzyskanie i ocena wszystkich dostępnych danych
co do okoliczności wypadku (zagrożenia).
• Upewnienie się co do wyposażenia awaryjnego
jednostki w niebezpieczeństwie.
• Uzyskanie informacji o warunkach
hydrometeorolo-gicznych panujących i
przewidywanych na miejscu wypadku.
• Kontrola ruchu statków w rejonie akcji i zalecanie
im prowadzenia obserwacji i/lub nasłuchu
radiowego.
• Ocena sił i środków dostępnych do prowadzenia
akcji.
Obowiązki SMC
• Określenie pozycji odniesienia, rejonu
poszukiwań i wybór sposobów oraz metod
prowadzenia akcji (dobór środków).
• Opracowanie planu poszukiwania i akcji
ratowniczej.
• Koordynacja akcji z sąsiednimi RCC.
• Ocena otrzymywanych raportów i ewentualna
korekta planu.
• Przy przedłużającej się akcji zapewnienie
odpowiednich zapasów.
• Zapewnienie odpowiednich dostaw dla
podtrzymania życia uratowanych.
Obowiązki SMC
• Prowadzenie zapisów (dokumentacji) zdarzeń.
• Zalecanie szefowi RCC zakończenia lub
zawieszenia akcji.
• Zwalnianie jednostek, gdy ich pomoc nie jest
już potrzebna.
• Wydawanie raportów z akcji.
• Powiadamianie władz prowadzących
dochodzenie w sprawie wypadków.
• Powiadamianie państwa, w którym
zarejestrowana jest jednostka.
• Opracowanie raportu końcowego.
IAMSAR – Tom III
• Zastąpił poradnik MERSAR (Merchant Vessels
Search and Rescue Manual).
• Przeznaczony do wykorzystania na
jednostkach ratowniczych, statkach i
samolotach:
- wykonujących funkcję poszukiwania i
ratowania,
- wykonujących funkcję koordynowania na
miejscu akcji,
- na pokładach których doszło do sytuacji
awaryjnych.
• W szczególności określa obowiązki SMC.
OSC
• Jest to osoba na miejscu akcji
koordynująca działania wszystkich
środków biorących udział w akcji SAR.
• Wyznacza go SMC spośród:
- dowódców jednostek ratowniczych (w
pierwszym rzędzie),
- dowódców innych jednostek.
• Obowiązki OSC obejmuje dowódca
pierwszej jednostki, która przybędzie na
miejsce akcji do momentu:
- wyznaczenia OSC przez SMC,
- wyboru OSC przez dowódców jednostek
spomiędzy siebie.
OSC
• OSC powinien być, w miarę możliwości,
wyznaczony zanim jednostki przybędą na
miejsce akcji.
• Gdy SMC nie został wyznaczony lub
łączność pomiędzy OSC a SMC została
utracone, OSC może wykonywać pewne
dodatkowe zadania i obowiązki, normalnie
wykonywane przez SMC.
• Gdy nie ma łączności pomiędzy jednostkami
powietrznymi a morskimi może być
dodatkowo wyznaczony koordynator
lotniczy (ACO – Air co-ordinator).
Obowiązki OSC
• Koordynacja działania wszystkich jednostek na
miejscu akcji.
• Odbieranie planu poszukiwania lub ratowania od
SMC lub opracowywanie samemu i przekazywanie
go do wszystkich jednostek biorących udział w
akcji.
• Modyfikowanie akcji SAR w zależności sytuacji na
miejscu akcji i informowanie o tym na bieżąco
SMC.
• Koordynacja łączności na miejscu akcji.
• Monitorowanie działania innych jednostek
biorących udział w akcji i ewentualne zwracanie
im uwagi gdy działają nieprawidłowo.
Obowiązki OSC
• Zapewnienie, aby akcja prowadzona była bezpiecznie,
zwracając szczególną uwagę na zachowanie
bezpiecznych odległości pomiędzy wszystkimi
środkami, zarówno nawodnymi jak i powietrznymi.
• Przekazywanie okresowych raportów sytuacyjnych
(SITREP) do SMC (wg standardowego formatu)
zawierające:
- warunki hydrometeorologiczne,
- aktualne wyniki poszukiwań (czas poszukiwania,
przeszukany obszar, ilość znalezionych i/lub
wyratowanych rozbitków),
- wszelkie podjęte akcje,
- wszelkie przyszłe plany i zamierzenia.
Obowiązki OSC
• Prowadzenie dokładnego zapisu przebiegu akcji:
- przybycie i czas odejścia jednostek z miejsca
akcji,
- pozycja odniesienia,
- rejon poszukiwań, obszar przeszukany,
- zastosowany schemat poszukiwań i odstępy
między torami,
- obiekty, szczątki, ślady zauważone,
- podjęte akcje,
- osiągnięte wyniki.
• Doradzanie SMC w sprawie rekwirowania lub
zwalniania środków.
Obowiązki OSC
• Podawanie SMC (lub odpowiednim władzom)
liczbę i dane personalne uratowanych.
• Przekazanie SMC nazw i portów
przeznaczenia jednostek z uratowanymi.
• Żądanie od SMC dodatkowej pomocy od SMC
(np. pomocy medycznej, środków
ewakuacyjnych…) gdy jest niezbędna.
• Ogłaszanie i egzekwowanie ciszy radiowej na
kanałach lub częstotliwościach służących do
łączności w niebezpieczeństwie.
Obowiązki OSC
• Wnioskowanie do SMC o zakończenie akcji SAR.
• Przekazywanie informacji o zakończeniu akcji do
wszystkich jednostek biorących w niej udział.
• Informowanie wszystkich jednostek o
zakończeniu akcji SAR i jej efektach.
• Odwoływanie ciszy radiowej.
• Przygotowanie raportu z przeprowadzonej akcji
SAR.
• Na żądanie właściwych władz udzielanie
odpowiednich informacji.
• W wyjątkowych sytuacjach udzielanie informacji
mediom.
Postępowanie jednostek w
niebezpieczeństwie
• Nadanie wezwania w niebezpieczeństwie na
odpowiednich częstotliwościach, kanałach
lub odpowiednimi środkami (EPIRB, SART,
sygnały z załącznika do MPZZM).
Postępowanie jednostek w
niebezpieczeństwie
• Podanie w wezwaniu, w miarę możliwości,
odpowiednich informacji:
- głównych - nazwa/sygnał wywoławczy statku,
pozycja, czas, rodzaj niebezpieczeństwa, rodzaj
oczekiwanej pomocy, dodatkowe informacje
dotyczące wypadku,
- dodatkowych – warunki
hydrometeorologiczne, liczba członków załogi,
liczba i rodzaj użytych środków ratunkowych,
liczba rannych,
- dane dotyczące poszkodowanych i możliwości
udzielenia im pomocy na statku.
Postępowanie jednostek w
niebezpieczeństwie
• Informowanie, w miarę możliwości, o zmianie
sytuacji lub zmieniających się warunkach.
• Monitorowanie ruchu jednostek
podążających na pomoc.
• Odwoływanie alarmu, gdy pomoc nie jest już
potrzebna.
• Współpraca i w miarę możliwości udzielanie
pomocy jednostkom biorącym udział w akcji
SAR.
Postępowanie statków
udzielających pomocy
Postępowanie to można podzielić na kilka
etapów:
• Działanie natychmiastowe.
• Podążanie do miejsca wypadku.
• Przepływanie przez rejon akcji podążając do
wyznaczonej pozycji.
• Wykonywanie zadań poszukiwania i
ratowania.
Działanie
natychmiastowe
• Potwierdzenie odebrania wezwania w niebezpieczeń-
stwie (zgodnie z GMDSS, diagramy w IAMSAR).
• Przekazanie informacji statkowi w
niebezpieczeństwie (lub koordynatorowi akcji):
własna identyfikacja, pozycja, kurs, prędkość, ETA na
miejsce akcji.
• Zebranie max. ilości informacji o jednostce w
niebezpieczeństwie i okolicznościach wypadku.
• Utrzymywanie ciągłego nasłuch na częstotliwościach
i kanałach przeznaczonych do łączności w
niebezpieczeństwie.
Podążanie do miejsca
akcji
• Utrzymywanie łączności z jednostką w
niebezpieczeństwie.
• Śledzenie pozycji jednostki w niebezpieczeństwie.
• Nawiązanie kontaktu z SMC i przekazanie
wszelkich niezbędnych informacji, a także ich
aktualizacja.
• Określenie ETA pozostałych jednostek
podążających na pomoc i śledzenie ich ruchów.
• Przygotowanie statku do prowadzenia akcji:
- poszukiwania,
- ratowania.
Przepływanie przez rejon akcji
podążając do wyznaczonej
pozycji.
• Przejście na ustalony wcześniej system
wacht uwzględniający wymagania akcji SAR.
• Wzmożona obserwacja: wzrokowa,
słuchowa, środkami technicznymi.
• Przygotowanie ciepłych napojów i jedzenia
dla rozbitków.
• Obserwowanie ruchu innych jednostek
zmierzających do wyznaczonych pozycji.
Wykonywanie zadań
poszukiwania i ratowania
Zadania te statki wykonują na podstawie
dostarczonych im wcześniej prze OSC (lub
bezpośrednio przez SMC) planów
poszukiwania i ratowania.