Właściwości działań
terrorystycznych
- prezentacja wybranych
przykładów, wnioski.
Łaski Łukasz
Bibliografia
• terroryzm.com
• Informacje na stronie
amerykańskiego Departamentu
Obrony
• Artykuł w gazeta.pl: Zamknięcie
dochodzenia w sprawie Dubrowki
Plan Prezentacji
1. Wstęp i definicja.
2. Przykład Madrytu.
3. Przykład teatru.
4. Podsumowanie.
• Terroryzm – użycie siły lub przemocy
psychicznej przeciwko osobom lub
własności z pogwałceniem prawa,
mające na celu zastraszenie i
wymuszenie na danej grupie ludności
lub państwie ustępstw w drodze do
realizacji określonych celów.
• Mogą dotyczyć całej populacji,
określonej grupy, bądź jej niewielkiej
części, tak aby pożądane osoby
zmusić do odpowiednich zachowań
Etymologia
• Termin “terroryzm” wywodzi się od języka
greckiego τρέω/treo – „drżeć, bać się”;
„stchórzyć, uciec” oraz łacińskiego terror,
-oris – „strach, trwoga, przerażenie”, lub
„straszne słowo, straszna wieść” i
pochodnego czasownika łacińskiego terreo
– „wywoływać przerażenie, straszyć”.
• Na tej podstawie można bardzo ogólnie
zdefiniować terroryzm jako sianie strachu i
grozy poprzez terror.
Madryt 11 III 2014
• Zgranie czasowe
• Na trzy dni przed wyborami parlamentarnymi w
Hiszpanii terroryści uderzyli w członka Unii
Europejskiej. Przedstawię telegraficzny skrót
chronologii wydarzeń:
• 07:00-07:15: podłożenie bomb w pociągach.
07:39: dwa pociągi podmiejskie eksplodują na
madryckiej stacji Atocha.
07:41: eksploduje pociąg podmiejski dojeżdżający
do stacji Atocha.
07:42: eksploduje pociąg podmiejski dwie stacje za
Atocha.
Chwilę wybuchu nagrała kamera przemysłowa znajdująca się na dworcu
• Bomby uruchamiane za pomocą
telefonu komórkowego były ukryte w
plecakach.
• Chwilę po zamachach politycy
przypisują odpowiedzialność organizacji
baskijskiej ETA, która rzekomo chciała
wpłynąć na przebieg wyborów. Premier
Jose Maria Aznar mówił: „ETA stoi za
tymi zamachami” i wtórował mu
Minister Spraw Wewnętrznych Angel
Acebes: „Nie ma wątpliwości że
odpowiedzialność ponosi ETA.”
• Jednak rzeczywistość jest zgoła inna
prowadzący dochodzenie dostrzegają ślady
prowadzące do dżihadu. Fakty mówią same
za siebie - materiały wybuchowe nie
używane już przez ETA, brak
uprzedniego ostrzeżenia. W ciężarówce
w pobliżu stacji znaleziono 7 detonatorów
i arabskie taśmy. Telefon komórkowy
powiązany z bombą, która nie wybuchła,
prowadzi do imigrantów marokańskich,
których prawie milion mieszka w Hiszpanii.
Niektórzy są powiązani z
północnoafrykańskimi grupami salafickiego
dżihadu. Telefon komórkowy łączy ataki
z młodymi arabskimi imigrantami
znanymi hiszpańskiemu wywiadowi i z
siatką marokańską Grupy Walki
Islamskiej powiązanej z al-Kaidą.
• Warto tu cofnąć się o kilka lat, gdzie
w październiku 2000 roku, bin Laden
oświadcza, że celem są sojusznicy
koalicji. W grudniu 2003 roku na
stronie internetowej dżihadu ukazuje
się „Iracki Dżihad: Nadzieje i
Zagrożenia”, 42 stronicowy
dokument napisany przez jednego z
liderów al Kaidy.
• Definiuje strategię dżihadu mającą
na celu zmuszenie koalicji do
opuszczenia Iraku.
• Uważa, że Stanów Zjednoczonych nie
da się zmusić za pomocą zwykłych
środków politycznych i militarnych.
• Po analizie sytuacji politycznej w
Wielkiej Brytanii, Hiszpanii i w
Polsce doszedł do wniosku, że
Hiszpania jest „najsłabszym
ogniwem”.
• Iracki dżihad” doszedł do wniosku, że
Hiszpanię należy zaatakować aby
wymusić wycofanie się z Iraku i
zarządzono „bolesne uderzenie”.
Stwierdzając jednocześnie, że
Hiszpania nie zniesie więcej niż
dwóch-trzech ataków.
• 14 marca 2005 r.: za pomocą taśmy
wideo al Kaida przyznała się do
odpowiedzialności za zamach. Mówca
przedstawiając się jako rzecznik al
Kaidy w Europie oświadczył, że
zamachy były zemstą za „współpracę
Hiszpanii z kryminalistą Bushem i
jego sojusznikami.”
Atak na moskiewski teatr
na Dubrowce
• atak przeprowadzony przez
czeczeńskie komando
podprzywództwem Mowsara Barajewa
w dniach 23 - 26 października
• 2002 w Moskwie, zakończony
odbiciem obiektu przez
antyterrorystów
• Atak rozpoczął się 23 października ok. godz.
21:00 czasu lokalnego. Wówczas w teatrze
odgrywano drugi akt musicalu “Nord-Ost”. W
tym momencie w teatrze znajdowały się 922
osoby. Terroryści opanowali budynek do
którego wnieśli karabiny, granaty, miny i
potężne bomby domowej roboty, wcześniej
przetransportowane ciężarówkami z Czeczeni.
Podczas kontroli drogowych, ekstremiści
wręczali milicjantom wysokie łapówki,
by ci odstąpili od sprawdzania
transportowanych ładunków.
• Wśród zamachowców były ubrane w
czarne burki kobiety (tzw. czarne
wdowy), które miały na sobie ładunki
wybuchowe.
• Kobiety usiadły wśród widzów a
następnie zagrożono, że w przypadku
szturmu na teatr odpalą one bomby.
• Terroryści wywiesili na scenie czarną
szahadę i zażądali zakończenia wojny
w Czeczenii i natychmiastowego
wycofania stamtąd wszystkich wojsk
rosyjskich. Postawili ultimatum, dając
tydzień na jego spełnienie. Po tym
czasie mieli zabijać zakładników.
• W nocy z 23 na 24 października, po
negocjacjach, terroryści wypuścili z
teatru wszystkich muzułmanów,
Gruzinów, część dzieci, kilku
cudzoziemców, a także mężczyznę
chorego na serce oraz kobietę w
zaawansowanym stadium ciąży.
• Z budynku uciekło też przez okno w
garderobie 15 osób z obsługi teatru.
Jednak tej nocy zastrzelono na widowni
kilka osób podejrzanych o
przynależność do rosyjskich służb
specjalnych.
• Po 57 godzinach zajmowania budynku przez
terrorystów, 26 października rosyjskie oddziały
specjalne “Alfa” i "Wympieł" podjęły szturm na
teatr.
• Nim doszło do wejścia żołnierzy sił specjalnych,
do teatru wpuszczono gaz usypiający
(prawdopodobnie halotan jako nośnik, a w nim
rozpuszczone fentanyl i 3-metylofentanyl),
który uśpił zakładników i terrorystów.
• Dzięki temu antyterroryści mogli bezpiecznie
wejść do budynku, zabijając na miejscu 40
terrorystów przez strzał w głowę, w tym kobiet,
które miały na sobie ładunki wybuchowe.
• W akcji zginęło także 133 uśpionych
zakładników, którzy zatruli się gazem.
Podsumowanie
• Działania asymetryczne
• Skoordynowane
• Zaplanowane/zgranie czasowe
• Z wykorzystaniem elementu
utrudniającego wykrycie –
mieszkańcy kraju
• Konkretny cel działań