ZAKAŻENIA SZPITALNE
Aseptyka, antyseptyka
Co to jest zakażenie
szpitalne?
Zakażenie szpitalne/nosocomial
infection/ to zakażenie, które
rozwija się w czasie pobytu
chorego w szpitalu lub
bezpośrednio po wypisie,ale
pozostaje w związku przyczynowo
skutkowym z tym pobytem.
Wśród chorych przebywających
w szpitalach spotykamy
zasadniczo trzy grupy zakażeń.
zakażenia już istniejące.z którymi
chory trafia do szpitala
zakażenia powstające w czasie pobytu
chorego w szpitalu.
zakażenia związane ze środowiskiem
poza szpitalnym , w sytuacji, kiedy
chory przyjęty jest do szpitala bez
objawów klinicznych zakażenia, z
innych powodów,a zakażenie to
ujawnia się podczas pobytu w szpitalu.
Do zakażenia szpitalnego
dochodzi zwykle w trzech
sytuacjach.
przeniesienia zakażenia od innych
chorych lub personelu.
zakażenia własną florą bakteryjną
chorego.
zakażenia florą szpitalną wskutek
niestosowania zasad aseptyki i
złych warunków sanitarno
higienicznych
Czynniki etiologiczne
bakterie (najczęściej St. aureus, St.
epidermidis, Enterococcus faecalis, E.
coli, Proteus sp., Serratia marcescens,
Pseudomonas aeruginosa, Bacteroides
sp., Clostridium difficile)
wirusy (powodujący zapalenia
górnych dróg oddechowych, wirusy
hepatitis, HIV oraz wirus cytomegalii)
grzyby (głównie Candida albicans sp.)
Aspekty epidemiologiczne
zakażeń szpitalnych.
organizm gospodarza
czynnik chorobotwórczy
środowisko
Zakażenia szpitalne
Czynniki ryzyka związane ze
stanem chorego
zaburzenia immunologiczne
cukrzyca
zaburzenia hematologiczne
choroba nowotworowa
niewydolność nerek
niedobory witamin (C, A)
niedokrwistość
Zakażenia szpitalne
Czynniki związane ze
stosowanymi metodami
terapeutycznymi i
diagnostycznymi
zabiegi operacyjne
leczenie immunosupresyjne
sterydoterapia
cewnikowanie naczyń krwionośnych
cewnikowanie pęcherza
mechaniczna wentylacja płuc
dializa
czas hospitalizacji
Zakażenia szpitalne
Ź
ródła zakażenia i drogi
szerzenia
Personel (przestrzeganie higieny - mycie rąk)
własna flora chorego (skóry, przewodu pok.)
materiały opatrunkowe
sprzęt medyczny (respiratory, ssaki i inne)
przetoczenia krwi
źle przechowywane leki
Zakażenia ran
operacyjnych
DEFINICJA
stwierdzenie klinicznych cech zapalenia
z obecnością treści ropnej (niezależnie od
wyniku posiewu).
Zakażenia ran
operacyjnych
Metody zapobiegania
skrócenie czasu hospitalizacji
właściwe przygotowanie pola operacyjnego
mycie rąk personelu (higieniczne
i chirurgiczne)
odpowiednia technika operacyjna
okołooperacyjna profilaktyka antybiotykowa
stała kontrola jałowości materiału operacyjnego i
narzędzi
Zakażenia ran
operacyjnych
Czynniki ogólne wpływające na
gojenie rany
niedożywienie
zaburzenia immunologiczne
wiek
cukrzyca
zaburzenia hematologiczne
choroba nowotworowa
niewydolność nerek
niedobory witamin (C, A)
niedokrwistość
tryb wykonania zabiegu operacyjnego
Zakażenia ran operacyjnych
Czynniki miejscowe wpływające na
gojenie rany
ukrwienie operowanej tkanki, narządu
zakażenia
ciała obce (szwy, materiał protetyczny)
niedokrwienie
krwiak w ranie
traumatyzacja tkanek
Zakażenia ran
operacyjnych
Epidemiologia
Ogółem od 5 % do 37% zakażeń szpitalnych
rany czyste
1 - 2%
rany czyste skażone
5 - 15%
rany skażone
15 - 30%
rany brudne
ok. 40%
Zakażenia ran
pooperacyjnych
Wskazania do okołooperacyjnej
profilaktyki antybiotykowej
rany czyste skażone i skażone
Rany czyste z wszczepem materiału
protetycznego
Zasady okołooperacyjnej
profilaktyki
antybiotykowej
wybór odpowiedniego antybiotyku
(zarezerwowany tylko do profilaktyki)
wrażliwość na przypuszczalny rodzaj flory np.
Cefamandol w operacjach naczyniowych
odpowiednia dawka i czas podania leku (jedna
dawka na 1-2 godzin przed operacją
Podział zakażeń
szpitalnych
Zakażenia układu
moczowego/ ZUM/
stanowią aktualnie największa
grupę wśród zakażeń szpitalnych
30-50%wszystkich zakażeń
szpitalnych powstaje w układzie
moczowym
przeciętnie 1% wszystkich chorych
hospitalizowanych w USA/ponad
800tys./każdego roku przechodzi
zakażenie układu moczowego
Zakażenia układu
moczowego c.d.
szczególnie często występują w
oddziałach geriatrycznych i u
chorych w ciężkim stanie
zakażenie układu moczowego
prowadzi często do bakteriemii,
posocznicy,jak również może być
punktem wyjścia innych powikłań
septcznych
Zakażenia rany
operacyjnej
stanowią przeciętnie 25% zakażeń
szpitalnych
o wystąpieniu cech zakażenia rany
operacyjnej decydują co najmniej
trzy grupy czynników
zależne od chorego (stan
odporności, nawyki higieniczne,
itp.)
Zakażenia rany
operacyjnej c.d.
zależne od chirurga (technika
operacyjna, zasady aseptyki,
racjonalna profilaktyka
antybiotykowa ,itp.)
zależne od środowiska szpitalnego
(warunki sanitarne, jałowość
sprzętu operacyjnego i
opatrunkowego)
Zakażenia układu
oddechowego
stanowią 15-20% wszystkich zakażeń
w OIT ich liczba może przekraczać 50%
czynniki etiologiczne zmieniają się wraz z
zastosowaniem nowych generacji
antybiotyków
aktualnie dominują pałeczki Gram ujemne
kolonizujące wstępnie górne drogi oddechowe
w czasie pobytu chorego w szpitalu
zapalenie płuc wikłające przebieg
pooperacyjny u chorych w ciężkim stanie jest
wciąż częstą przyczyną zgonów
Bakteriemia
to obecność zdolnych do życia
drobnoustrojów we krwi bez
klinicznych objawów choroby u
chorych, którzy w chwili przyjęcia
do szpitala nie mieli oznak ani
objawów zakażenia, a posiewy z
krwi były jałowe
Bakteriemia c.d.
stanowi 5% zakażeń szpitalnych
może mieć charakter infekcji pierwotnej
lub być wtórnym powikłaniem innych
zakażeń
2/3 zakażeń powoduje flora Gram ujemna
może prowadzić do posocznicy czyli
uogólnionej reakcji ustroju na zakażenie
oraz wstrząsu septycznego,który jest
najcięższą postacią posocznicy i stanowi
bezpośrednie zagrożenie życia
Posocznica ( sepsa )
To ogólnoustrojowa reakcja organizmu
na zakażenie czyli SIRS + objawy
kliniczne
Zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej
(SIRS) manifestuje się wystąpieniem 2
lub więcej z poniższych objawów:
temp. >38°C lub < 36°C
Tętno >90/min
Częstość oddechów>20/min.lub
paCO2<32mmHg
Posocznica c.d.
Leukocytoza >12000/mm³lub < 4000/mm³
I > 10%niedojrzałych neutrofili
( pałeczkowatych)
Objawy
kliniczne:temperatura,hiperwentylacja,
objawy encefalopatii,objawy
skórne(akrocjanoza,pęcherze,wybroczyny,
erytrodermia itp),objawy żołądkowo
jelitowe.
Posocznica c.d.
Powikłania narządowe:
Płuco wstrząsowe
Wstrząs septyczny
Spadek siły skurczowej m.
sercowego
Powikłania nerkowe
Zaburzenia krzepliwości ( DIC)
Powikłania neurologiczne
W badaniach dodatkowych
małopłytkowość,hyperazotemia,
hyperbilirubinemia, kwasica
metaboliczna, hypoalbuminemia
Leczenie posocznicy
Antybiotykoterapia, tlenoterapia,
(wentylacja mechaniczna )
hydrokortyzon,płyny,ew:osocze,
preparaty płytek,immunoterapia
( ostatnio przeciwciała
monoklonalne - Xigriss)
Inne zakażenia szpitalne
stanowią 10-15% wszystkich zakażeń
w tej grupie są zakażenia skóry,tkanki
podskórnej,centralnego systemu
nerwowego,przewodu pokarmowego,dróg
rodnych i inne powyżej nie
zakwalifikowane
rozpoznawanie i kwalifikacja tych zakażeń
jako szpitalne opiera się na tych samych
kryteriach stosowanych w zakażeniu rany
operacyjnej czy układu oddechowego
ASEPYKA
oznacza jałowość
sposób postępowania zapobiegający
zakażeniu żywymi drobnoustrojami
chorobotwórczymi
zasadą jest unikanie styczności z
zakażonym środowiskiem
stosowanie narzędzi,opatrunków i leków
wyjałowionych,zmiana odzieży i
obuwia,jałowa odzież do
zabiegów,stosowanie rękawiczek
ochronnych itp.
Za ojca aseptyki uważa się
Gustawa Adolfa Neubera,
kilońskiego chirurga (1886)
Reguły aseptyki wprowadzone przez
niego, niewiele zmienione, są
obowiązujące do dziś
1887-Ernest von Bergmann wprowadza
sterylizację przy użyciu pary wodnej
1885-Jan Mikulicz Radecki stosuje
podczas operacji rękawiczki
bawełniane
1894-William S. Halsted stosuje
rękawiczki gumowe
ANTYSEPTYKA
lub dekontaminacja to proces
prowadzący do usunięcia lub
zabicia drobnoustrojów za pomocą
środków antyseptycznych
pojęcie to obejmuje
oczyszczanie,dezynfekcję i
strylizację
Chemiczne środki
antyseptyczne
Preparaty zawierające dichlorofenol,
heksachlorofen, diglukonian
hlorheksydyny, heksylorezorcynol, alkohol
etylowy, alkohol izopropylowy, jodofory
Preparaty złożone; Dishand,
Octenisept,itp.
Ograniczone zastowanie mają również
barwniki
akrydynowe,chloramina,barwniki
trifenylometaminowe, związki srebra
( azotan srebra)
Historia antyseptyki
1847- węgierski lekarz i położnik
Ignacy Semmelweis przeprowadził
skuteczną kampanię w sprawie
dezynfekcji rąk roztworem chloru w
klinikach położniczych
1867- Joseph Lister brytyjski chirurg
zastosował kwas karbolowy ( fenol)
do zabiegów i operacji w formie
aerozolu i to on nazywany jest ojcem
antyseptyki
Oczyszczanie
metody doprowadzające do
usunięcia obcych materiałów
( zanieczyszczenia np. gleba,
materiał organiczny,drobnoustroje)z
oczyszczanego obiektu lub sprzętu
najczęściej poprzedza dezynfekcję
lub sterylizację
Dezynfekcja
proces zmniejszający liczbę
patogennych drobnoustrojów, lecz
nie zawsze przetrwalników
bakteryjnych znajdujących się na
przedmiotach lub skórze,do
poziomu który nie zagraża
zdrowiu ludzi
Dezynfekcja wysokiego
stopnia
to proces doprowadzający do
zabicia nie tylko wrażliwych form
wegetatywnych bakterii, grzybów
i wirusów, lecz także prątków
gruźlicy i enterowirusów
Sterylizacja
to proces, w wyniku którego
całkowitemu zniszczeniu ulegają
wszystkie drobnoustroje oraz ich
formy przetrwalnikowe.
Sterylizację przeprowadza się
głównie metodami fizycznymi
Metody sterylizacji
Wyżarzanie lub spalanie
Sterylizacja suchym gorącym
powietrzem
Sterylizacja parą wodną pod ciśnieniem
Sączenie
Sterylizacja promieniowaniem
jonizującym lub UV
Wyjaławianie gazami ( tlenek etylenu,
formaldehyd)
Sterylizacja roztworami środków
chemicznych ( aldehyd glutarowy,kwas
nadoctowy)