Klinika i

Klinika i

diagnostyk

diagnostyk

a kiły

a kiły

Kiła

Kiła

Kiła po raz pierwszy opisana została w

Kiła po raz pierwszy opisana została w

XVI wieku, mimo jednak występowania

XVI wieku, mimo jednak występowania

tej zakaźnej choroby układowej, szerzącej

tej zakaźnej choroby układowej, szerzącej

się głównie na drodze kontaktów

się głównie na drodze kontaktów

płciowych od kilku wieków, jej

płciowych od kilku wieków, jej

pochodzenie pozostaje nadal

pochodzenie pozostaje nadal

przedmiotem dyskusji. Część uczonych

przedmiotem dyskusji. Część uczonych

uważa, że choroba istniała już w

uważa, że choroba istniała już w

starożytności, a rozpowszechniła się

starożytności, a rozpowszechniła się

epidemicznie w XV wieku. W Polsce kiła

epidemicznie w XV wieku. W Polsce kiła

pojawiła się prawdopodobnie przed

pojawiła się prawdopodobnie przed

końcem XV

końcem XV

wieku.

wieku.

Kiła

Kiła

Kiłę wywołuje krętek blady (

Kiłę wywołuje krętek blady (

Treponema

Treponema

pallidum subspecies pallidum

pallidum subspecies pallidum

),

),

mikroorganizm o długości od 6 do 15 μm i

mikroorganizm o długości od 6 do 15 μm i

szerokości zaledwie 0,15-0,2 μm. Oglądany w

szerokości zaledwie 0,15-0,2 μm. Oglądany w

ciemnym polu widzenia mikroskopu ma

ciemnym polu widzenia mikroskopu ma

zabarwienie blade i wykonuje własny, bardzo

zabarwienie blade i wykonuje własny, bardzo

charakterystyczny ruch: wahadłowy,

charakterystyczny ruch: wahadłowy,

obrotowy, zginania i falowania w czym

obrotowy, zginania i falowania w czym

przypomina łopoczący na wietrze sztandar .

przypomina łopoczący na wietrze sztandar .

Jedynym naturalnym gospodarzem krętka

Jedynym naturalnym gospodarzem krętka

bladego jest człowiek i dotychczas nie udało

bladego jest człowiek i dotychczas nie udało

się opracować metod hodowli krętków

się opracować metod hodowli krętków

bladych in vitro. Szczepy wirulentne, które

bladych in vitro. Szczepy wirulentne, które

wykorzystuje się do odczynów serologicznych

wykorzystuje się do odczynów serologicznych

utrzymywane są dzięki pasażowaniu na

utrzymywane są dzięki pasażowaniu na

jądrach króliczych.

jądrach króliczych.

Rodzaj Treponema:

Rodzaj Treponema:



Treponema pallidum:

Treponema pallidum:



T. pallidum subspecies pallidum – kiła

T. pallidum subspecies pallidum – kiła



T. pallidum subspecies pertenue -

T. pallidum subspecies pertenue -

frambezja

frambezja



T. pallidum subspecies endemicum –

T. pallidum subspecies endemicum –

kiła endemiczna

kiła endemiczna



Treponema carateum – pinta

Treponema carateum – pinta



Treponema paraluiscuniculi –

Treponema paraluiscuniculi –

krętktowica królików

krętktowica królików

Treponema pallidum

subspecies pallidum



Kształt spiralny (6-14 regularnych skrętów)

Kształt spiralny (6-14 regularnych skrętów)



Długość 6-15

Długość 6-15

µ

µ

m, grubość 0,15-0,2

m, grubość 0,15-0,2

µ

µ

m

m



3 rodzaje ruchu (postępowy, wahadłowy, i

3 rodzaje ruchu (postępowy, wahadłowy, i

obrotowy)

obrotowy)



Czas replikacji od 30 do 33 h (podział poprzeczny)

Czas replikacji od 30 do 33 h (podział poprzeczny)



Cytoplazma bakterii otoczona 3 warstwową błoną

Cytoplazma bakterii otoczona 3 warstwową błoną

cytoplazmatyczną pokrytą warstwą

cytoplazmatyczną pokrytą warstwą

peptydoglikanu i zewnętrzną błoną zawierającą m.

peptydoglikanu i zewnętrzną błoną zawierającą m.

innymi lipidy. Pomiędzy błoną zewnętrzną i

innymi lipidy. Pomiędzy błoną zewnętrzną i

cytoplazmatyczną leży 2-8 włókien (endoflagella)

cytoplazmatyczną leży 2-8 włókien (endoflagella)

połączone w 2 wiązki (axial filament) przyczepione

połączone w 2 wiązki (axial filament) przyczepione

do ziaren podstawowych położonych na obu

do ziaren podstawowych położonych na obu

biegunach komórki.

biegunach komórki.

Budowa krętków

Budowa krętków

bladych

bladych

Budowa krętków

Budowa krętków

bladych

bladych

Kiła

Kiła

W Polsce w 1948 roku wprowadzony został

W Polsce w 1948 roku wprowadzony został

obowiązkowy rejestr zachorowań na kiłę i wówczas

obowiązkowy rejestr zachorowań na kiłę i wówczas

współczynnik zachorowalności wynosił 230

współczynnik zachorowalności wynosił 230

przypadków na 100 000 osób. W latach

przypadków na 100 000 osób. W latach

siedemdziesiątych liczba nowych zachorowań

siedemdziesiątych liczba nowych zachorowań

utrzymywała się na niskim poziomie. W latach 1991-

utrzymywała się na niskim poziomie. W latach 1991-

1993 odnotowano w naszym kraju 5-7 nowych

1993 odnotowano w naszym kraju 5-7 nowych

przypadków kiły wczesnej na 100 000 mieszkańców. Z

przypadków kiły wczesnej na 100 000 mieszkańców. Z

kolei w 1999 roku odnotowano 872 przypadki kiły

kolei w 1999 roku odnotowano 872 przypadki kiły

wczesnej i była to najwyższa liczba od roku 1997. Na

wczesnej i była to najwyższa liczba od roku 1997. Na

przestrzeni lat 1995-1999 współczynnik

przestrzeni lat 1995-1999 współczynnik

zachorowalności na kiłę wczesną obniżył się z 3,4 do

zachorowalności na kiłę wczesną obniżył się z 3,4 do

2,2 przypadków na 100 000 osób, niestety w tym

2,2 przypadków na 100 000 osób, niestety w tym

samym czasie wzrósł wskaźnik dla kiły wrodzonej (z

samym czasie wzrósł wskaźnik dla kiły wrodzonej (z

4,0 do 10,0 przypadków)

4,0 do 10,0 przypadków)

.

.

Kiła

Kiła

Do zakażenia kiłą nabytą dochodzi najczęściej przez

Do zakażenia kiłą nabytą dochodzi najczęściej przez

bezpośredni kontakt i przeniesienie krętków bladych

bezpośredni kontakt i przeniesienie krętków bladych

z osoby chorej, będącej w okresie zakaźnym, na

z osoby chorej, będącej w okresie zakaźnym, na

zdrową. W większości przypadków na drodze

zdrową. W większości przypadków na drodze

kontaktów płciowych z zakażonym partnerem

kontaktów płciowych z zakażonym partnerem

seksualnym, u którego na błonach śluzowych lub

seksualnym, u którego na błonach śluzowych lub

skórze występują zmiany kiłowe. Dla kiły pierwszego

skórze występują zmiany kiłowe. Dla kiły pierwszego

okresu ryzyko zakażenia w czasie kontaktu płciowego

okresu ryzyko zakażenia w czasie kontaktu płciowego

z osobą chorą szacuje się na około 25-30%, a dla kiły

z osobą chorą szacuje się na około 25-30%, a dla kiły

drugiego okresu na 50-60%. Sporadyczne są

drugiego okresu na 50-60%. Sporadyczne są

przypadki infekcji noworodka w czasie akcji

przypadki infekcji noworodka w czasie akcji

porodowej przez matkę, która uległa zakażeniu w

porodowej przez matkę, która uległa zakażeniu w

ostatnich tygodniach ciąży i u której w drogach

ostatnich tygodniach ciąży i u której w drogach

rodnych znajdują się zakaźne wykwity kiłowe

rodnych znajdują się zakaźne wykwity kiłowe

.

.

Kiła

Kiła

Ze względu na mechanizm

Ze względu na mechanizm

zakażenia kiłę możemy

zakażenia kiłę możemy

podzielić na nabytą (

podzielić na nabytą (

lues

lues

acquisita

acquisita

) i wrodzoną (

) i wrodzoną (

lues

lues

cogenita

cogenita

).

).

Kiła wrodzona jest

Kiła wrodzona jest

następstwem zakażenia płodu

następstwem zakażenia płodu

w łonie matki.

w łonie matki.

Kiła

Kiła

Po przedostaniu się krętków bladych przez wrota

Po przedostaniu się krętków bladych przez wrota

zakażenia dochodzi do ich szybkiego namnożenia,

zakażenia dochodzi do ich szybkiego namnożenia,

z następowym rozsiewem drogami naczyń

z następowym rozsiewem drogami naczyń

chłonnych i żylnych, prowadzącym do choroby

chłonnych i żylnych, prowadzącym do choroby

ogólnoustrojowej. Szczególnie obficie krętki

ogólnoustrojowej. Szczególnie obficie krętki

rozwijają się w węzłach chłonnych i tkankach w

rozwijają się w węzłach chłonnych i tkankach w

pobliżu miejsca wtargnięcia. Drobnoustroje

pobliżu miejsca wtargnięcia. Drobnoustroje

przenikają do węzłów chłonnych w ciągu

przenikają do węzłów chłonnych w ciągu

pierwszych 24 godzin, natomiast do płynu

pierwszych 24 godzin, natomiast do płynu

mózgowo-rdzeniowego mogą trafić już w 3

mózgowo-rdzeniowego mogą trafić już w 3

tygodniu od zakażenia. Potencjalnym celem

tygodniu od zakażenia. Potencjalnym celem

inwazji

inwazji

Treponema pallidum

Treponema pallidum

jest każdy z ludzkich

jest każdy z ludzkich

narządów, łącznie z ośrodkowym układem

narządów, łącznie z ośrodkowym układem

nerwowym.

nerwowym.

Kiła

Kiła

W miejscu wtargnięcia krętków, najczęściej po

W miejscu wtargnięcia krętków, najczęściej po

trzech tygodniach od zakażenia, pojawia się objaw

trzech tygodniach od zakażenia, pojawia się objaw

pierwotny – niebolesny naciek zapalny, który

pierwotny – niebolesny naciek zapalny, który

szybko ewoluuje w owrzodzenie. Owrzodzenie

szybko ewoluuje w owrzodzenie. Owrzodzenie

pierwotne lokalizuje się najczęściej na narządach

pierwotne lokalizuje się najczęściej na narządach

płciowych; u kobiet w obrębie warg sromowych,

płciowych; u kobiet w obrębie warg sromowych,

spoidła tylnego, łechtaczki i szyjki macicy, rzadziej

spoidła tylnego, łechtaczki i szyjki macicy, rzadziej

w pochwie. Umiejscowić może się także w okolicy

w pochwie. Umiejscowić może się także w okolicy

odbytu i pachwin. Typowe owrzodzenie pierwotne

odbytu i pachwin. Typowe owrzodzenie pierwotne

ma kształt okrągły lub owalny, regularne, gładkie

ma kształt okrągły lub owalny, regularne, gładkie

brzegi, lśniące dno pokryte niewielką ilością

brzegi, lśniące dno pokryte niewielką ilością

surowiczej wydzieliny oraz chrząstkowatą, twardą

surowiczej wydzieliny oraz chrząstkowatą, twardą

podstawę

podstawę

.

.

Kiła

Kiła

Chancre of primary

 syphilis

Kiła

Kiła

Przyjmuj

Przyjmuj

ą

ą

c kryteria czasu trwania

c kryteria czasu trwania

zakażenia, immunologii i morfologii

zakażenia, immunologii i morfologii

zmian, kił

zmian, kił

ę

ę

dzielimy na wczesn

dzielimy na wczesn

ą

ą

i pó

i pó

ź

ź

n

n

ą

ą

.

.

Kiła wczesna (

Kiła wczesna (

lues recens

lues recens

) trwa do

) trwa do

drugiego roku od momentu zakażenia,

drugiego roku od momentu zakażenia,

zaś powyżej drugiego roku rozpoczyna się

zaś powyżej drugiego roku rozpoczyna się

okres kiły późnej (

okres kiły późnej (

lues tarda

lues tarda

). W okresie

). W okresie

kiły wczesnej chorzy mogą by

kiły wczesnej chorzy mogą by

ć

ć

zakaźni

zakaźni

dla otocznia, natomiast powyżej drugiego

dla otocznia, natomiast powyżej drugiego

roku na ogół nie są zaka

roku na ogół nie są zaka

ź

ź

ni, z wyjątkiem

ni, z wyjątkiem

matek dla płodów.

matek dla płodów.

Kiła

Kiła

Biorąc pod uwagę symptomatologię kiły

Biorąc pod uwagę symptomatologię kiły

dokonano podziału na kiłę objawową i utajoną.

dokonano podziału na kiłę objawową i utajoną.

Kiła utajona (

Kiła utajona (

lues latens

lues latens

) to stan zakażenia

) to stan zakażenia

ustroju, w którym kiłę rozpoznać można jedynie

ustroju, w którym kiłę rozpoznać można jedynie

na podstawie dodatnich odczynów

na podstawie dodatnich odczynów

serologicznych. W okresie kiły utajonej wczesnej

serologicznych. W okresie kiły utajonej wczesnej

(do 2 lat od momentu zakażenia) istnieje jeszcze

(do 2 lat od momentu zakażenia) istnieje jeszcze

możliwość występowania wczesnych, zakaźnych

możliwość występowania wczesnych, zakaźnych

nawrotów, typowych dla kiły II okresu. Powyżej

nawrotów, typowych dla kiły II okresu. Powyżej

dwóch lat od zakażenia stwierdza się kiłę

dwóch lat od zakażenia stwierdza się kiłę

utajoną późną, która u chorych nieleczonych jest

utajoną późną, która u chorych nieleczonych jest

okresem poprzedzającym wystąpienie zmian

okresem poprzedzającym wystąpienie zmian

późnych.

późnych.

Kiła

Kiła

Kiła wczesna obejmuje więc okres

Kiła wczesna obejmuje więc okres

inkubacji, kiłę objawową wczesną z I

inkubacji, kiłę objawową wczesną z I

i II okresem, oraz kiłę utajoną

i II okresem, oraz kiłę utajoną

wczesną. Kiła późna to kiła utajona

wczesną. Kiła późna to kiła utajona

późna, oraz kiła objawowa późna

późna, oraz kiła objawowa późna

(kiła III okresu) obejmująca kiłę

(kiła III okresu) obejmująca kiłę

późną skóry, błon śluzowych i kości,

późną skóry, błon śluzowych i kości,

kiłę sercowo-naczyniową, kiłę układu

kiłę sercowo-naczyniową, kiłę układu

nerwowego i kiłę innych narządów

nerwowego i kiłę innych narządów

.

.

Kiła

Kiła

Kiła I okresu

Kiła I okresu

(lues primaria)

(lues primaria)

trwa od 3 do 9

trwa od 3 do 9

tygodnia po zakażeniu. Charakterystycznym

tygodnia po zakażeniu. Charakterystycznym

objawem klinicznym wskazującym na rozwój

objawem klinicznym wskazującym na rozwój

kiły jest pojawienie się owrzodzenia

kiły jest pojawienie się owrzodzenia

pierwotnego. Czas poprzedzający jego

pierwotnego. Czas poprzedzający jego

wystąpienie nosi nazwę okresu wylęgania,

wystąpienie nosi nazwę okresu wylęgania,

albo wczesnego utajenia i zmienia się

albo wczesnego utajenia i zmienia się

zależnie od liczby i zjadliwości krętków

zależnie od liczby i zjadliwości krętków

wprowadzonych do ustroju oraz od

wprowadzonych do ustroju oraz od

ewentualnego stosowania antybiotyków,

ewentualnego stosowania antybiotyków,

działających na krętki, w dawce niższej od

działających na krętki, w dawce niższej od

terapeutycznej

terapeutycznej

.

.

Kiła

Kiła

Początek kiły II okresu (

Początek kiły II okresu (

lues secundaria

lues secundaria

)

)

przypada na 9-10 tydzień od momentu

przypada na 9-10 tydzień od momentu

zakażenia i trwa do 2 lat (1,2).

zakażenia i trwa do 2 lat (1,2).

Charakterystyczne cechy choroby w tym

Charakterystyczne cechy choroby w tym

okresie są następujące: osutki zajmujące

okresie są następujące: osutki zajmujące

skórę i błony śluzowe, ustępujące samoistnie

skórę i błony śluzowe, ustępujące samoistnie

bez pozostawiania śladów ale pojawiające się

bez pozostawiania śladów ale pojawiające się

ponownie, uogólnione powiększenie węzłów

ponownie, uogólnione powiększenie węzłów

chłonnych oraz dodatnie odczyny

chłonnych oraz dodatnie odczyny

serologiczne. Należy pamiętać o występującej

serologiczne. Należy pamiętać o występującej

w tym czasie zakaźności chorego.

w tym czasie zakaźności chorego.

Kiła

Kiła

Rozpoznanie kiły II okresu opiera się na

Rozpoznanie kiły II okresu opiera się na

wywiadzie, dokładnie zebranym od chorego,

wywiadzie, dokładnie zebranym od chorego,

dotyczącym kontaktów seksualnych z ostatnich

dotyczącym kontaktów seksualnych z ostatnich

dwóch lat, występowaniu charakterystycznych

dwóch lat, występowaniu charakterystycznych

zmian klinicznych na skórze i błonach

zmian klinicznych na skórze i błonach

śluzowych, stwierdzeniu uogólnionego

śluzowych, stwierdzeniu uogólnionego

powiększenia węzłów chłonnych i ewentualnych

powiększenia węzłów chłonnych i ewentualnych

zmian narządowych. Potwierdzeniem diagnozy

zmian narządowych. Potwierdzeniem diagnozy

będą dodatnie wyniki odczynów serologicznych

będą dodatnie wyniki odczynów serologicznych

klasycznych i krętkowych oraz wykrycie

klasycznych i krętkowych oraz wykrycie

krętków bladych w ciemnym polu widzenia z

krętków bladych w ciemnym polu widzenia z

sączących zmian skórnych czy śluzówkowych

sączących zmian skórnych czy śluzówkowych

.

.

Kiła

Kiła

Kiła złośliwa (lues maligna) to określenie

Kiła złośliwa (lues maligna) to określenie

stosowane dla przebiegu kiły wczesnej, w którym

stosowane dla przebiegu kiły wczesnej, w którym

nawroty występują bezpośrednio po sobie, bez

nawroty występują bezpośrednio po sobie, bez

okresów utajenia. W tych przypadkach osutki są

okresów utajenia. W tych przypadkach osutki są

wybitnie nasilone, głęboko penetrują skórę i błony

wybitnie nasilone, głęboko penetrują skórę i błony

śluzowe z wytworzeniem niesztowic i brudźców .

śluzowe z wytworzeniem niesztowic i brudźców .

Regułą w kile złośliwej jest występowanie zmian

Regułą w kile złośliwej jest występowanie zmian

narządowych i objawów ogólnych. Taki przebieg

narządowych i objawów ogólnych. Taki przebieg

kiły obserwuje się u osób z obniżoną odpornością,

kiły obserwuje się u osób z obniżoną odpornością,

np. u chorych na AIDS. W rozpoznania kiły, obok

np. u chorych na AIDS. W rozpoznania kiły, obok

obrazu klinicznego, decydujące znaczenie

obrazu klinicznego, decydujące znaczenie

odgrywają badania laboratoryjne

odgrywają badania laboratoryjne

.

.

Kiła

Kiła

Orogenital lesions of

secondary

 

syphilis

 

Kiła

Kiła

Secondary syphilis

Kiła

Kiła

Congenital syphilis

Stadia kliniczne kiły

Stadia kliniczne kiły

Kiła

Kiła

Congenital syphilis

Kiła

Kiła

Diagnostyka kiły opiera się na

Diagnostyka kiły opiera się na

badaniach bezpośrednich, które

badaniach bezpośrednich, które

pozwalają na wykrycie czynnika

pozwalają na wykrycie czynnika

etiologicznego w skórze lub

etiologicznego w skórze lub

innych tkankach oraz pośrednich,

innych tkankach oraz pośrednich,

polegających na wykryciu w

polegających na wykryciu w

surowicy czy płynie mózgowo-

surowicy czy płynie mózgowo-

rdzeniowym przeciwciał przeciw

rdzeniowym przeciwciał przeciw

krętkom bladym

krętkom bladym

.

.

Historia diagnostyki

Historia diagnostyki

kiły

kiły



1905 – odkrycie krętków bladych ( Schaudinn i Hoffmann)

1905 – odkrycie krętków bladych ( Schaudinn i Hoffmann)



1906 - odczyn wiązania dopełniacza (Wassermann)

1906 - odczyn wiązania dopełniacza (Wassermann)



1941 - zastosowanie antygenu kardiolipinowego (Pangborn)

1941 - zastosowanie antygenu kardiolipinowego (Pangborn)



1946 - odczyn kłaczkujący (VDRL) (Harris, Rosenberg i

1946 - odczyn kłaczkujący (VDRL) (Harris, Rosenberg i

Riedel)

Riedel)



1949 - odczyn unieruchamiania krętków (TPI) ( Nelson,

1949 - odczyn unieruchamiania krętków (TPI) ( Nelson,

Mayer)

Mayer)



1957 - technika immunofluorescencji pośredniej (FTA)

1957 - technika immunofluorescencji pośredniej (FTA)

(Deacon)

(Deacon)



1965 - odczyn hemaglutynacji (TPHA) (Rathlew)

1965 - odczyn hemaglutynacji (TPHA) (Rathlew)



1968 - monowalentna metoda immunofluorescencji krętkw

1968 - monowalentna metoda immunofluorescencji krętkw

(FTA-ABS-IgM) (Scotti i Logan)

(FTA-ABS-IgM) (Scotti i Logan)



1975 - technika immunoenzymatyczna (ELISA) (Stevens)

1975 - technika immunoenzymatyczna (ELISA) (Stevens)



1985 - technika immunoblotingu (Hensel)

1985 - technika immunoblotingu (Hensel)



1991 - Reakcja Łańcuchowa Polimerazy (PCR) (Grimprel)

1991 - Reakcja Łańcuchowa Polimerazy (PCR) (Grimprel)

Kiła

Kiła

Podstawą diagnostyki kiły pozostają

Podstawą diagnostyki kiły pozostają

nadal odczyny serologiczne. W

nadal odczyny serologiczne. W

serologicznej diagnostyce kiły w

serologicznej diagnostyce kiły w

każdym przypadku należy posługiwać

każdym przypadku należy posługiwać

się przynajmniej dwoma odczynami:

się przynajmniej dwoma odczynami:

przesiewowym i weryfikacyjnym.

przesiewowym i weryfikacyjnym.

Każdy z nich należy do dwóch

Każdy z nich należy do dwóch

odczynów kiłowych: niekrętkowych

odczynów kiłowych: niekrętkowych

(klasycznych, nieswoistych) oraz

(klasycznych, nieswoistych) oraz

krętkowych (swoistych).

krętkowych (swoistych).

Kiła

Kiła

W badaniach przesiewowych powszechnie

W badaniach przesiewowych powszechnie

stosuje się odczyny klasyczne: VDRL, RPR,

stosuje się odczyny klasyczne: VDRL, RPR,

USR. Należą one do odczynów kłaczkujących,

USR. Należą one do odczynów kłaczkujących,

wykrywających przeciwciała przeciwlipidowe

wykrywających przeciwciała przeciwlipidowe

klasy IgG i IgM, tworzące się w odpowiedzi na

klasy IgG i IgM, tworzące się w odpowiedzi na

lipidy krętka. Zasada odczynów opiera się na

lipidy krętka. Zasada odczynów opiera się na

reakcji przeciwciał zawartych w surowicy

reakcji przeciwciał zawartych w surowicy

chorego z antygenami lipidowymi, takimi jak:

chorego z antygenami lipidowymi, takimi jak:

kardiolipina, cholesterol, oczyszczona

kardiolipina, cholesterol, oczyszczona

lecytyna. Zaletą odczynów klasycznych jest ich

lecytyna. Zaletą odczynów klasycznych jest ich

znaczna czułość, prostota wykonania i niskie

znaczna czułość, prostota wykonania i niskie

koszty

koszty

.

.

Kiła

Kiła

W Polsce stosuje się odczyn kłaczkujący VDRL

W Polsce stosuje się odczyn kłaczkujący VDRL

(Venereal Disease Research Laboratory) oraz szybki

(Venereal Disease Research Laboratory) oraz szybki

odczyn kłaczkujący USR (unheated serum reagin

odczyn kłaczkujący USR (unheated serum reagin

test). Dodatnie wyniki odczynów kłaczkujących

test). Dodatnie wyniki odczynów kłaczkujących

pojawiają się w kile I okresu w 5-6 tygodniu

pojawiają się w kile I okresu w 5-6 tygodniu

zakażenia, a ich miano szybko wzrasta. Wysokie

zakażenia, a ich miano szybko wzrasta. Wysokie

miano VDRL ( powyżej 1:16) przemawia za czynną

miano VDRL ( powyżej 1:16) przemawia za czynną

postacią zakażenia, niskie (poniżej 1:8) może

postacią zakażenia, niskie (poniżej 1:8) może

utrzymywać się przez wiele lat po leczeniu kiły

utrzymywać się przez wiele lat po leczeniu kiły

późnej. Klasyczne odczyny kiłowe pozwalają także na

późnej. Klasyczne odczyny kiłowe pozwalają także na

monitorowanie skuteczności leczenia. W

monitorowanie skuteczności leczenia. W

przypadkach, w których miano tych odczynów nie

przypadkach, w których miano tych odczynów nie

obniża się, należy podejrzewać kiłę układu

obniża się, należy podejrzewać kiłę układu

nerwowego.

nerwowego.

Kiła

Kiła

Czterokrotny wzrost miana

Czterokrotny wzrost miana

sugeruje reinfekcję lub

sugeruje reinfekcję lub

niepowodzenie lecznicze. Po leczeniu kiły wczesnej objawowej

niepowodzenie lecznicze. Po leczeniu kiły wczesnej objawowej

miano VDRL spada w czasie 3 miesięcy, po leczeniu kiły utajonej

miano VDRL spada w czasie 3 miesięcy, po leczeniu kiły utajonej

wczesnej po okresie 6-12 miesięcy. Zwłoka w leczeniu może

wczesnej po okresie 6-12 miesięcy. Zwłoka w leczeniu może

powodować utrzymywanie się wyników dodatnich przez wiele lat.

powodować utrzymywanie się wyników dodatnich przez wiele lat.

Fałszywie dodatnie wyniki

Fałszywie dodatnie wyniki

odczynów klasycznych występują u

odczynów klasycznych występują u

około 1% pacjentów. Przyczynami odczynów biologicznie

około 1% pacjentów. Przyczynami odczynów biologicznie

mylnych typu ostrego (utrzymujących się do 6 miesięcy) są

mylnych typu ostrego (utrzymujących się do 6 miesięcy) są

choroby wirusowe, ciąża, malaria, odczyny poszczepienne,

choroby wirusowe, ciąża, malaria, odczyny poszczepienne,

iniekcje leków, a typu przewlekłego ( trwającymi powyżej 6

iniekcje leków, a typu przewlekłego ( trwającymi powyżej 6

miesięcy) są choroby autoimmunologiczne, nowotwory,

miesięcy) są choroby autoimmunologiczne, nowotwory,

uzależnienie od narkotyków.

uzależnienie od narkotyków.

Fałszywie ujemne wyniki

Fałszywie ujemne wyniki

mogą być

mogą być

następstwem reakcjji prozonalnej, której przyczyną jest wysokie

następstwem reakcjji prozonalnej, której przyczyną jest wysokie

stężenie przeciwciał przeciwkardiolipinowych, co zdarza się

stężenie przeciwciał przeciwkardiolipinowych, co zdarza się

najczęściej w przypadkach kiły wczesnej I okresu oraz u chorych

najczęściej w przypadkach kiły wczesnej I okresu oraz u chorych

zakażonych HIV .

zakażonych HIV .

Kiła

Kiła

Odczyny krętkowe ze względu na cenę oraz

Odczyny krętkowe ze względu na cenę oraz

trudniejszą technikę wykonania nie są użyteczne

trudniejszą technikę wykonania nie są użyteczne

w badaniach przesiewowych, nie nadają się też

w badaniach przesiewowych, nie nadają się też

do monitorowania skuteczności leczenia,

do monitorowania skuteczności leczenia,

ponieważ u 85% pacjentów pozostają dodatnie

ponieważ u 85% pacjentów pozostają dodatnie

przez całe życie. W praktyce najczęściej używa

przez całe życie. W praktyce najczęściej używa

się odczynu immunofluorescencji krętków (FTA) i

się odczynu immunofluorescencji krętków (FTA) i

jego modyfikacji absorbcyjnej (FTA-ABS) oraz

jego modyfikacji absorbcyjnej (FTA-ABS) oraz

odczynu biernej hemaglutynacji (TPHA). Rzadziej

odczynu biernej hemaglutynacji (TPHA). Rzadziej

stosowny jest odczyn unieruchamiania krętków

stosowny jest odczyn unieruchamiania krętków

(TPI). Swoistość i czułość odczynów FTA-ABS i

(TPI). Swoistość i czułość odczynów FTA-ABS i

TPHA w kile II okresu i późniejszych fazach

TPHA w kile II okresu i późniejszych fazach

choroby wynosi od 94 do 100%

choroby wynosi od 94 do 100%

.

.

Kiła

Kiła

Do weryfikacji serologicznego rozpoznania

Do weryfikacji serologicznego rozpoznania

kiły służy znacznie bardziej swoisty odczyn

kiły służy znacznie bardziej swoisty odczyn

FTA-ABS. Odczyn IgM FTA-ABS znajduje

FTA-ABS. Odczyn IgM FTA-ABS znajduje

praktyczne zastosowanie w diagnostyce

praktyczne zastosowanie w diagnostyce

kiły wrodzonej oraz najwcześniejszych

kiły wrodzonej oraz najwcześniejszych

okresów zakażenia krętkowego. Wyniki

okresów zakażenia krętkowego. Wyniki

fałszywie dodatnie tego odczynu mogą być

fałszywie dodatnie tego odczynu mogą być

spowodowane obecnością czynnika

spowodowane obecnością czynnika

reumatoidalnego oraz zakażeniem

reumatoidalnego oraz zakażeniem

Borrelia

Borrelia

brgdorferii

brgdorferii

, stąd dla uniknięcia pomyłek

, stąd dla uniknięcia pomyłek

opracowano odczyn 19S-IgM FTA-ABS

opracowano odczyn 19S-IgM FTA-ABS

.

.

Kiła

Kiła

Przeciwciała wykrywane w odczynie hemaglutynacji

Przeciwciała wykrywane w odczynie hemaglutynacji

pojawiają się prawie jednocześnie z przeciwciałami

pojawiają się prawie jednocześnie z przeciwciałami

kardiolipinowymi. W przebiegu zakażenia miano tych

kardiolipinowymi. W przebiegu zakażenia miano tych

odczynów obniża się i utrzymuje na niskim poziomie

odczynów obniża się i utrzymuje na niskim poziomie

przez wiele lat. Najdłużej pozostają dodatnie wyniki

przez wiele lat. Najdłużej pozostają dodatnie wyniki

TPHA. Odczyn TPHA jest powszechnie stosowany w

TPHA. Odczyn TPHA jest powszechnie stosowany w

diagnostyce kiły, szczególnie w przypadkach

diagnostyce kiły, szczególnie w przypadkach

wątpliwych. Odczyn unieruchamiania krętków staje

wątpliwych. Odczyn unieruchamiania krętków staje

się dodatni pod koniec kiły I okresu, utrzymuje się

się dodatni pod koniec kiły I okresu, utrzymuje się

przez okres kiły wczesnej i negatywizje się szybciej

przez okres kiły wczesnej i negatywizje się szybciej

niż pozostałe odczyny krętkowe. Technika tego

niż pozostałe odczyny krętkowe. Technika tego

odczynu jest pracochłonna i kosztowna. W Polsce

odczynu jest pracochłonna i kosztowna. W Polsce

pozostaje on kryterium weryfikacji serologicznej

pozostaje on kryterium weryfikacji serologicznej

rozpoznania kiły

rozpoznania kiły

.

.

-

WHO and UNAIDS:

WHO and UNAIDS:

Management of Sexually

Management of Sexually

Transmitted Diseases.

Transmitted Diseases.

WHO/GPA/TEM/94.1. Rev 1,

WHO/GPA/TEM/94.1. Rev 1,

Geneva, 1997

Geneva, 1997

-

-

Centers for Disease

Control and Prevention: 1998
Guidelines for treatment of
sexually transmitted
diseases. MMWR 47 (No.
RR-1): 1-116, 1998

Najczęściej stosowane odczyny

Najczęściej stosowane odczyny

kiłowe

kiłowe

Test

Test

Zasada

Zasada

Antygen

Antygen

Odczyny niekrętkowe

Odczyny niekrętkowe

VDRL

VDRL

Odczyn kłaczkujący

Odczyn kłaczkujący

kardiolipina

kardiolipina

USR

USR

Odczyn kłaczkujący

Odczyn kłaczkujący

Kardiolipina +

Kardiolipina +

chlorek choliny

chlorek choliny

Odczyny krętkowe

Odczyny krętkowe

FTA

FTA

Odczyn IF pośredniej

Odczyn IF pośredniej

Krętki blade

Krętki blade

utrwalone na

utrwalone na

szkiełku

szkiełku

podstawowym

podstawowym

FTA-ABS

FTA-ABS

Odczyn IF pośredniej

Odczyn IF pośredniej

Krętki blade

Krętki blade

utrwalone na

utrwalone na

szkiełku

szkiełku

podstawowym

podstawowym

FTA-ABS-

FTA-ABS-

IgM

IgM

Odczyn IF pośredniej z

Odczyn IF pośredniej z

zastosowaniem surowicy

zastosowaniem surowicy

przeciw IgM

przeciw IgM

Krętki blade

Krętki blade

utrwalone na

utrwalone na

szkiełku

szkiełku

podstawowym

podstawowym

TPHA

TPHA

Odczyn biernej hemaglutynacji

Odczyn biernej hemaglutynacji

Krwinki barana

Krwinki barana

opłaszczone

opłaszczone

ultrasonatem

ultrasonatem

krętków bladych

krętków bladych

TPI

TPI

Odczyn unieruchamiania

Odczyn unieruchamiania

krętków w obecności

krętków w obecności

dopełniacza

dopełniacza

Żywe krętki blade w

Żywe krętki blade w

pożywce Nelsona i

pożywce Nelsona i

Mayera

Mayera

Metody bezpośrednie:



Badanie w ciemnym polu widzenia

Badanie w ciemnym polu widzenia

(czułość ok. 80%)

(czułość ok. 80%)



Badanie w mikroskopie elektronowym

Badanie w mikroskopie elektronowym



Ocena preparatów barwionych

Ocena preparatów barwionych

metodą Wrighta, Giemzy, fuksyną

metodą Wrighta, Giemzy, fuksyną

zasadową, IF bezpośredniej,

zasadową, IF bezpośredniej,

immunohistochemicznych

immunohistochemicznych



Reakcja łańcuchowa polimerazy - PCR

Reakcja łańcuchowa polimerazy - PCR

Inne odczyny z

Inne odczyny z

antygenami krętkowymi

antygenami krętkowymi



Odczyn immunologicznego przylegania i znikania

Odczyn immunologicznego przylegania i znikania

krętków (Treponema Pallidum Immune Adherence Test –

krętków (Treponema Pallidum Immune Adherence Test –

TPIA)

TPIA)



Odczyn barwienia krętkw błękitem metylenu (Methyle

Odczyn barwienia krętkw błękitem metylenu (Methyle

Blue Resistance Test – TPMB)

Blue Resistance Test – TPMB)



Odczyn bakteriolizy krętków in vivo (Treponema

Odczyn bakteriolizy krętków in vivo (Treponema

Pallidum Immune Disparition Test – TPID)

Pallidum Immune Disparition Test – TPID)



Odczyn aglutynacji krętków (Treponema Pallidum

Odczyn aglutynacji krętków (Treponema Pallidum

Aglutination test – TPA)

Aglutination test – TPA)



Odczyn wiązania dopełniacza z zawiesiną krętków

Odczyn wiązania dopełniacza z zawiesiną krętków

hodowlanych (Reiter Complement Fixation Test – RCFT)

hodowlanych (Reiter Complement Fixation Test – RCFT)



Odczyn wiązania dopełniacza z białkowym antygenem

Odczyn wiązania dopełniacza z białkowym antygenem

krętków hodowlanych (Reiter Complement Fixation Test

krętków hodowlanych (Reiter Complement Fixation Test

– RPCF)

– RPCF)

Zakażenie dojądrowe
królików (rabbit infectivity
testing – RIT)



Odznacza się wysoką czułością porównywalną z

Odznacza się wysoką czułością porównywalną z

PCR (1-2 krętki w materiale wystarcza do

PCR (1-2 krętki w materiale wystarcza do

zakażenia królików; 100% czułość gdy w

zakażenia królików; 100% czułość gdy w

materiale jest > 23 krętków)

materiale jest > 23 krętków)



Zalecany jest w kile wczesnej surowiczoujemnej

Zalecany jest w kile wczesnej surowiczoujemnej



Wykrywane są żywe krętki - nie nadaje się do

Wykrywane są żywe krętki - nie nadaje się do

diagnostyki chorych leczonych antybiotykami

diagnostyki chorych leczonych antybiotykami



W praktyce wenerologicznej nie znalazł

W praktyce wenerologicznej nie znalazł

powszechnego zastosowania z powodów

powszechnego zastosowania z powodów

trudności technicznych, kosztów i protestów

trudności technicznych, kosztów i protestów

organizacji zajmujących się ochroną zwierząt

organizacji zajmujących się ochroną zwierząt

Wicher i wsp., 1998

Wicher i wsp., 1998

Odczyn unieruchamiania

krętków

TPI – treponema pallidum

immobilization test



0-20% unieruchomienia krętków -

0-20% unieruchomienia krętków -

wynik ujemny

wynik ujemny



21-50% unieruchomienia krętków

21-50% unieruchomienia krętków

- wynik wątpliwy

- wynik wątpliwy



51-80% unieruchomienia krętków

51-80% unieruchomienia krętków

- wynik słabo dodatni

- wynik słabo dodatni



81 –100% unieruchomienia

81 –100% unieruchomienia

krętków – wynik dodatni

krętków – wynik dodatni

Metody serodiagnostyki

Metody serodiagnostyki

kiły zalecane w Polsce

kiły zalecane w Polsce

Diagnoza

Diagnoza

Odczyny

Odczyny

rutynowe

rutynowe

Odczyny

Odczyny

weryfikacyjn

weryfikacyjn

e

e

Kiła wczesna

Kiła wczesna

objawowa i utajona

objawowa i utajona

VDRL+FTA-

VDRL+FTA-

ABS+FTA

ABS+FTA

Kiła późna utajona

Kiła późna utajona

i objawowa

i objawowa

VDRL+FTA-

VDRL+FTA-

ABS+FTA

ABS+FTA

TPHA lub TPI

TPHA lub TPI

Kiła wrodzona

Kiła wrodzona

wczesna

wczesna

VDRL+FTA-

VDRL+FTA-

ABS+FTA

ABS+FTA

FTA-ABS-IgM

FTA-ABS-IgM

Kiła wrodzona

Kiła wrodzona

późna

późna

VDRL+FTA-

VDRL+FTA-

ABS+FTA

ABS+FTA

TPHA lub TPI

TPHA lub TPI

Badania

Badania

profilaktyczne

profilaktyczne

USR lub VDRL

USR lub VDRL

FTA-ABS

FTA-ABS

Interpretacja wyników kiłowych odczynów

serologicznych

VDR

VDR

L

L

FTA-ABS

FTA-ABS

TPHA

TPHA

INTERPRETACJA

INTERPRETACJA

UJ.

UJ.

UJ.

UJ.

UJ.

UJ.

KIŁA WYKLUCZONA LUB KIŁA

KIŁA WYKLUCZONA LUB KIŁA

W OKRESIE WYLĘGANIA

W OKRESIE WYLĘGANIA

DOD.

DOD.

DOD.

DOD.

DOD.

DOD.

KIŁA (Z WYJĄTKIEM

KIŁA (Z WYJĄTKIEM

NIEMOWLĄT URODZONYCH Z

NIEMOWLĄT URODZONYCH Z

MATEK SEROLOGICZNIE

MATEK SEROLOGICZNIE

DODATNICH)

DODATNICH)

DOD.

DOD.

UJ.

UJ.

UJ.

UJ.

ODCZYNY BIOLOGICZNIE

ODCZYNY BIOLOGICZNIE

MYLNE

MYLNE

DOD.

DOD.

DOD.

DOD.

UJ.

UJ.

WCZESNY OKRES KIŁY

WCZESNY OKRES KIŁY

UJ.

UJ.

DOD.

DOD.

DOD.

DOD.

KIŁA POŹNA LUB WYNIKI

KIŁA POŹNA LUB WYNIKI

NIESWOIŚCIE DODATNIE

NIESWOIŚCIE DODATNIE

Czułość kiłowych odczynów

serologicznych

wg.Stanberry i Bernstein , 2000

VDRL (RPR)

VDRL (RPR)

TPHA

TPHA

FTA-Abs

FTA-Abs

L. primaria

L. primaria

50-75%

50-75%

50-70%

50-70%

90%

90%

L.

L.

secundaria

secundaria

>99%

>99%

>99%

>99%

>99%

>99%

L. latens

L. latens

recens

recens

75%

75%

97%

97%

97%

97%

L. latens

L. latens

tarda

tarda

75%

75%

>99%

>99%

>99%

>99%

Kiła leczona

Kiła leczona

50%

50%

50-80%

50-80%

50-80%

50-80%

Odczyny

Odczyny

biologicznie

biologicznie

mylne

mylne

100%

100%

0%

0%

0%

0%

Czułość i swoistość kiłowych

odczynów serologicznych

wg. Sheffield i Wendel, 1999

Okres kiły

Okres kiły

Czułość (%)

Czułość (%)

Swoistość (%)

Swoistość (%)

Odczyny niekrętkowe

Odczyny niekrętkowe

97-99

97-99

L. primaria

L. primaria

78-86

78-86

L. secundaria

L. secundaria

100

100

L. lantens

L. lantens

95-98

95-98

L. tertiaria

L. tertiaria

71-73

71-73

Odczyny krętkowe

Odczyny krętkowe

97-99

97-99

L. primaria

L. primaria

76-84

76-84

L. secundaria

L. secundaria

100

100

L. lantens

L. lantens

97-100

97-100

L. tertiaria

L. tertiaria

94-96

94-96

Multiplex PCR

Multiplex PCR



Modyfikacja PCR

Modyfikacja PCR



Jednoczesna diagnostyka:

Jednoczesna diagnostyka:



Treponema pallidum – czułość 91%

Treponema pallidum – czułość 91%



Haemophilus ducreyi – czułość

Haemophilus ducreyi – czułość

98.4%

98.4%



Herpes smiplex – czułość 100%

Herpes smiplex – czułość 100%

wg . Orle i wsp., 1996

wg . Orle i wsp., 1996

Łańcuchowa reakcja

Łańcuchowa reakcja

polimerazy (Polymerase

polimerazy (Polymerase

Chain Reaction, PCR)

Chain Reaction, PCR)



Każdy cykl PCR składa się z 3 etapów:

Każdy cykl PCR składa się z 3 etapów:



Denaturacji DNA, w trakcie której dwie

Denaturacji DNA, w trakcie której dwie

nici dsDNA ulegają rozdzieleniu

nici dsDNA ulegają rozdzieleniu

wskutek ogrzania do wysokiej temp.

wskutek ogrzania do wysokiej temp.

(ok. 94

(ok. 94

o

o

C)

C)



Wiązanie primera – obniżenie temp.

Wiązanie primera – obniżenie temp.

umożliia przyłączenie primera do

umożliia przyłączenie primera do

cząsteczki ssDNA

cząsteczki ssDNA



Syntezy nici komplementarnej do

Syntezy nici komplementarnej do

matrycy

matrycy

Reakcja łańcuchowa

Reakcja łańcuchowa

polimerazy (PCR)

polimerazy (PCR)



Zalecana w diagnostyce:

Zalecana w diagnostyce:



Kiły wrodzonej

Kiły wrodzonej



Kiły wczesnej surowiczoujemnej

Kiły wczesnej surowiczoujemnej



Kiły układu nerwowego

Kiły układu nerwowego



W jednoczesnym zakażeniu HIV i

W jednoczesnym zakażeniu HIV i

Treponema pallidum

Treponema pallidum

Sheffield i Wendel, 1999

Sheffield i Wendel, 1999

Diagnostyka kiły układu

Diagnostyka kiły układu

nerwowego

nerwowego



Badania surowicy i płynu mózgowo-rdzeniowego

Badania surowicy i płynu mózgowo-rdzeniowego



Oznaczenia wskaźników:

Oznaczenia wskaźników:



Wskaźnik przeciwciał p-krętkowych produkowanych w oun

Wskaźnik przeciwciał p-krętkowych produkowanych w oun



Wskaźnik albuminowy

Wskaźnik albuminowy



Wskaźnik

Wskaźnik

ß

ß

2

2

- mikroglobuliny

- mikroglobuliny



Wskaźnik TPHA

Wskaźnik TPHA



Zmodyfikowany wskaźnik TPHA

Zmodyfikowany wskaźnik TPHA



Wskaźnik IgG

Wskaźnik IgG



Testy:

Testy:



VDRL

VDRL



TPHA

TPHA



FTA-ABS

FTA-ABS



19S- IgM-FTA-ABS

19S- IgM-FTA-ABS



Test zakaźności dla królika (RIT)

Test zakaźności dla królika (RIT)



PCR

PCR

Diagnostyka kiły

Diagnostyka kiły

wrodzonej

wrodzonej



Badania serologiczne dziecka i matki

Badania serologiczne dziecka i matki



Rutynowa diagnostyka obejmuje

Rutynowa diagnostyka obejmuje

testy VDRL, a do potwierdzenia FTA-

testy VDRL, a do potwierdzenia FTA-

ABS lub TPHA, (19S-IgM FTA-ABS,

ABS lub TPHA, (19S-IgM FTA-ABS,

IgM-ELISA)

IgM-ELISA)



Badanie w ciemnym polu widzenia,

Badanie w ciemnym polu widzenia,

Bezpośredni test IF, test zakaźności

Bezpośredni test IF, test zakaźności

dla królika, IgM Western blot

dla królika, IgM Western blot

(antygen o m. Cz. 47 kDa), PCR

(antygen o m. Cz. 47 kDa), PCR

Reakcja łańcuchowa

Reakcja łańcuchowa

polimerazy (PCR)

polimerazy (PCR)

Reakcja łańcuchowa

Reakcja łańcuchowa

polimerazy (PCR )

polimerazy (PCR )

Reakcja łańcuchowa

Reakcja łańcuchowa

polimerazy (PCR)

polimerazy (PCR)

Western-blotting w

Western-blotting w

diagnostyce kiły

diagnostyce kiły

wg.K. Ząbek i wsp., 1999

wg.K. Ząbek i wsp., 1999

Western-blotting w

Western-blotting w

diagnostyce kiły

diagnostyce kiły

wg.K. Ząbek i wsp., 1999

wg.K. Ząbek i wsp., 1999

IgG Western-blot w

IgG Western-blot w

diagnostyce kiły

diagnostyce kiły

wczesnej

wczesnej

wg. A. Marangoni i wsp., 1999

wg. A. Marangoni i wsp., 1999

Plazmidy Treponema

Plazmidy Treponema

pallidum

pallidum

wg. A. Czarny i J. Podwińskiej, 1998

wg. A. Czarny i J. Podwińskiej, 1998

IgG Western-blot w

IgG Western-blot w

diagnostyce kiły

diagnostyce kiły

wczesnej

wczesnej

Western-blotting w

Western-blotting w

diagnostyce kiły

diagnostyce kiły

Western-blotting w

Western-blotting w

diagnostyce kiły

diagnostyce kiły

Western-blotting w

Western-blotting w

diagnostyce kiły

diagnostyce kiły

Western-blotting w

Western-blotting w

diagnostyce kiły

diagnostyce kiły

wg. R. George i wsp.

wg. R. George i wsp.

Western-blotting w diagnostyce

Western-blotting w diagnostyce

kiły

kiły

wg. R. George i wsp.

wg. R. George i wsp.

Schemat techniki

Schemat techniki

immunoblotu

immunoblotu

.

.

Testy immunoenzymatyczne

Testy immunoenzymatyczne

(ELISA)

(ELISA)

Zestaw odczynników do

Zestaw odczynników do

Western blotu

Western blotu

Szybkie testy

Szybkie testy

immunoenzymatyczne do

immunoenzymatyczne do

diagnostyki kiły

diagnostyki kiły

Szybkie testy

Szybkie testy

immunoenzymatyczne do

immunoenzymatyczne do

diagnostyki kiły

diagnostyki kiły

Szybkie testy

Szybkie testy

immunoenzymatyczne do

immunoenzymatyczne do

diagnostyki kiły

diagnostyki kiły

Western-blotting w diagnostyce

Western-blotting w diagnostyce

kiły

kiły

wg. R. George i wsp.

wg. R. George i wsp.

Western-blotting w diagnostyce

Western-blotting w diagnostyce

kiły

kiły

wg. R. George i wsp.

wg. R. George i wsp.

Western-blotting w diagnostyce

Western-blotting w diagnostyce

kiły

kiły

wg. R. George i wsp

wg. R. George i wsp

Western-blotting w diagnostyce

Western-blotting w diagnostyce

kiły

kiły

wg. R. George i wsp

wg. R. George i wsp

Zakażenie HIV i kiła

Zakażenie HIV i kiła



Częściej występuje kiła złośliwa

Częściej występuje kiła złośliwa



Większe ryzyko kiły układu

Większe ryzyko kiły układu

nerwowego i narządu wzroku

nerwowego i narządu wzroku



Szybka progresja zmian

Szybka progresja zmian

klinicznych

klinicznych



Sprzeczne dane na temat

Sprzeczne dane na temat

zachowania testów

zachowania testów

serologicznych

serologicznych

Przyszłość?

DNA Microchip

DNA Microchip



Nowa technologia umożliwia syntezę setki

Nowa technologia umożliwia syntezę setki

tysięcy kopii DNA, RNA, oligonukleotyd

tysięcy kopii DNA, RNA, oligonukleotyd

ó

ó

w ,

w ,

fragmentów genomu, cDNA, plazmidów, na

fragmentów genomu, cDNA, plazmidów, na

powierzchni 1 cm

powierzchni 1 cm

2

2

chipu w czasie 1 minuty.

chipu w czasie 1 minuty.



Technologia ta znajdzie zastosowanie w

Technologia ta znajdzie zastosowanie w

określaniu oporności na leki wirusów i bakterii

określaniu oporności na leki wirusów i bakterii

Wg bioM

Wg bioM

é

é

rieux Sympozjum „New Implications in

rieux Sympozjum „New Implications in

Serology and Molecular Biology, 7.10.1999

Serology and Molecular Biology, 7.10.1999

Kiła

Kiła

Najskuteczniejszym antybiotykiem w

Najskuteczniejszym antybiotykiem w

leczeniu kiły pozostaje nadal penicylina. U

leczeniu kiły pozostaje nadal penicylina. U

chorych, podających w wywiadzie uczulenie

chorych, podających w wywiadzie uczulenie

na ten lek, należy wykonanać skórne testy

na ten lek, należy wykonanać skórne testy

alergiczne oraz zastosować odczulanie.

alergiczne oraz zastosować odczulanie.

Zasadą terapii penicyliną jest utrzymanie

Zasadą terapii penicyliną jest utrzymanie

stałego stężenia antybiotyku w tkankach.

stałego stężenia antybiotyku w tkankach.

Poza penicyliną największą aktywnością

Poza penicyliną największą aktywnością

przeciwkrętkową charakteryzują się

przeciwkrętkową charakteryzują się

tetracykliny, erytromycyna oraz

tetracykliny, erytromycyna oraz

cefalosporyny trzeciej generacji

cefalosporyny trzeciej generacji

.

.