Metody naiwne i
średniej
ruchomej
Plan prezentacji:
• Metody naiwne
• Metody średniej ruchomej
• Zadnie
• Literatura
Metody naiwne
Metody naiwne – założenia
• Nie nastąpią zmiany w dotychczasowym
oddziaływaniu czynników określających
wartości zmiennej prognozowanej.
• Mogą być stosowane w przypadku
niedużych wahań przypadkowych (niski
współczynnik zmienności).
• Umożliwiają konstrukcję prognoz
krótkookresowych-na jeden okres naprzód,
czyli na okres T=n+1, gdzie n oznacza
liczbę obserwacji zmiennej prognozowanej.
Warianty prognoz
naiwnych
Metoda oparta na błądzeniu
losowym
n
P
T
y
y
gdzie: T = n + 1
- prognoza zmiennej y wyznaczona na czas t+1
- wartość zmiennej prognozowanej w czasie t
P
T
y
n
y
METODA DLA SZEREGU
CZASOWEGO Z TRENDEM
-sposób
bezwzględny
-sposób
względny
1
n
n
n
P
T
y
y
y
y
)
(
1
n
n
n
P
T
y
y
y
y
gdzie: T = n + 1
- prognoza zmiennej y wyznaczona na czas t+1
- wartość zmiennej prognozowanej w czasie t
P
T
y
n
y
Metoda dla zmiennej wykazującej
tendencję do wzrostu (spadku) o
pewną stałą c
c
y
y
n
P
T
Metoda dla zmiennej wykazującej
tendencję do wzrostu (spadku) o
pewien procent (c*100)
)
1
( c
y
y
n
P
T
Metoda dla szeregu czasowego
wykazującego tendencję do wzrostu
(spadku) o średni przyrost wartości zmiennej
w badanym okresie
1
1
1
)
(
1
1
n
t
t
t
n
P
T
y
y
n
y
y
Metoda dla szeregu czasowego
z wahaniami sezonowymi
m
n
P
T
y
y
1
gdzie: T = n + 1
- prognoza zmiennej y wyznaczona na
czas t+1
m - ilość faz w cyklu
P
T
y
Metoda dla szeregu czasowego
z wahaniami sezonowymi
lub
)
(
)
(
n
w
T
w
y
y
j
j
n
P
T
)
(
)
(
T
gj
n
gj
y
y
n
P
T
wj (T), wj (n), gj (n), gj (T) – wskaźniki sezonowości dla okresów
n oraz T
Zalety metod naiwnych
• proste i łatwe do zrozumienia;
• szybkie i tanie w zastosowaniu;
• wymagają małej liczby obserwacji;
• duża elastyczność i zdolność
dostosowawcza do zmian kierunku lub
prędkości trendu;
• nie wymagają znajomości zmiennych
objaśniających i ich wartości na moment
prognozowany.
Wady metod naiwnych
• niska jakość prognoz;
• na ogół umożliwiają konstrukcję
prognoz krótkookresowych;
• brak możliwości oszacowania błędu
ex-ante;
• duży wpływ wahań przypadkowych;
• ocenę jakości można przeprowadzić
na podstawie błędu ex-post.
Metody średniej
ruchomej
Metody średniej ruchomej
stosuje się do:
• Prognozowania krótkookresowego, na
ogół na jeden okres naprzód T=n+1;
• Wygładzenia szeregu czasowego.
Metody średniej ruchomej -
założenia
• Pod uwagę brane są tylko szeregi czasowe, w
których nie występuje składnik
systematyczny (trend), ani składnik
periodyczny
• Warunkiem stosowania jest niski poziom
wskaźnika zmienności (<10%)
•
W metodzie średnich ruchomych prognozę
obliczamy jako średnią arytmetyczną
rzeczywistych wartości zmiennej z wybranego
przedziału czasu, nazywanego przedziałem
wygładzania.
Stała wygładzania k
• Stała wygładzania to liczba wyrazów średniej ruchomej,
która zależy od długości szeregu czasowego.
• Stała wygładzania „k”- sugeruje żeby przy
prognozowaniu krótkookresowym średnia ruchoma
wyznaczana była z 10-15 wyrazów (operacje dzienne)
lub 3-5 wyrazów (dane miesięczne), musi to być liczba
naturalna (nie może być liczbą ujemną, ani ułamkiem).
• Do wyznaczania liczby wyrazów średniej ruchomej
można użyć błędów ex post, z którego wartość
pierwiastka wyraża w tym przypadku odchylenia
prognoz wygasłych od wartości zmiennej
prognozowanej.
Średni kwadratowy błąd prognozy
ex post
n
k
t
t
t
P
y
y
k
n
s
1
2
*
2
*
)
(
1
• Spośród wcześniej przyjętych wartości
k przyjmuje się tą dla których średnia
błędu ex-post jest najmniejsza,
• W przypadku gdy k=1, model
sprowadza się do modelu metody
naiwnej.
Wyróżniamy dwa rodzaje
metody średniej ruchomej:
• Metodę średniej ruchomej prostej
• Metodę średniej ruchomej ważonej
Metoda średniej ruchomej
prostej
n
k
n
t
t
P
T
y
k
y
1
1
gdzie:
- prognoza zmiennej y na moment lub okres t
- wartość zmiennej prognozowanej w momencie lub
okresie t
k -to stała wygładzania
P
T
y
t
y
Metoda średniej ruchomej
ważonej
t
n
k
n
t
t
P
T
w
y
y
1
gdzie:
- prognoza zmiennej y na moment lub okres t
- wartość zmiennej prognozowanej w momencie lub okresie
t
k - to stała wygładzania
w
t
- wagi obserwacji uwzględnianych w prognozie
1
;
0
(
t
w
1
1
n
k
n
t
t
w
P
T
y
t
y
Zalety metod średnich
ruchomych:
• prostota obliczeń,
• łatwość zrozumienia,
• względnie szybkie i tanie
prognozowanie
• ograniczenie wpływu przypadku na
stawianą prognozę,
• pomija wpływ najstarszych
obserwacji na stawianą prognozę.
Wady metod średnich
ruchomych:
• Konieczność doboru stałej k
(minimalizacja błędów),
• konieczność przechowywania dużej
ilości danych dla dużego k.
Model podwójnej średniej
ruchomej
• W razie pojawienia się w szeregu
czasowym liniowej tendencji rozwojowej
do konstrukcji prognozy można
zastosować model podwójnej średniej
ruchomej.
• Wygładzony (średnią ruchomą prostą lub
ważoną) szereg wartości zmiennej
prognozowanej poddaje się powtórnemu
wygładzeniu metodą średniej ruchomej.
Zapraszamy na test
sprawdzający wiedzę z
zakresu metod naiwnych i
średniej ruchomej
Pytanie 1
Modele adaptacyjne znajdują
zastosowanie w prognozowaniu:
a) krótkoterminowym
b) średnioterminowym
c) długoterminowym
Pytanie 2
Metodę średnich ruchomych można
stosować w przypadku szeregów
czasowych:
a) z trendem i bez wahań okresowych
b) bez trendu i z wahaniami
okresowymi
c) bez trendu i bez wahań okresowych
Pytanie 3
Przy obliczaniu prognozy metodą
średniej ruchomej ważonej
wartościom zmiennej:
a) zawsze przypisuje się takie same
wagi
b) można przypisać różne wagi
c) nie przypisuje się wag
Pytanie 4
Metody naiwne znajdują zastosowanie
w prognozowaniu:
a) krótkoterminowym
b) średnioterminowym
c) długoterminowym
Pytanie 5
Prognozę dla zmiennej wykazującej
tendencję wzrostową (spadkową) o
pewien procent c*100, w metodzie
naiwnej, obliczamy ze wzoru postaci:
a)
b)
c )
n
P
T
y
y
c
y
y
n
P
T
n
P
T
y
c
y
)
1
(
Dziękujemy za uwagę!
Zapraszamy do zadania
praktycznego
z metod naiwnych i średniej
ruchomej!
Literatura
•
Cieślak M. (red.), Prognozowanie gospodarcze.
Metody i zastosowanie., PWN, Warszawa 2005,
•
Zeliaś A., Pawełek B., Wanat S., Prognozowanie
ekonomiczne. Teoria, przykłady, zadania. PWN,
Warszawa 2003,
•
Guzik B., Appenzeller D., Jurek W.,
Prognozowanie i symulacje. Wybrane
zagadnienia, Wydawnictwo AE Poznań 2005
•
Barteczko K., Bocian A., Modele prognozowania i
symulacji gospodarczych., Wyd. UwB, Białystok
2006