2.06.21
1
Prezentacja
najważniejszych
dystrybucji Linuxa
2.06.21
2
Dystrybucje
Mandriva Linux 2008
Ubuntu 7.1
Knoppix 5.01
Aurox 12.0
Red Hat 9
Debian
Suse Linux 10.3
.
.
.
.
.
.
.
.
.
2.06.21
3
Mandriva Linux
2008
Mandriva Linux oferuje graficzne centrum sterowania (Centrum Sterowania
Mandriva Linux), system wykrywania sprzętu oparty o bazę danych biblioteki
ldetect, spolonizowany instalator oraz wiele programów służących do graficznej
konfiguracji. W dystrybucji tej można korzystać z tekstowego narzędzia o nazwie
"urpmi" pozwalającego na aktualizację poszczególnych składników
oprogramowania (jak również całego systemu) w sposób analogiczny jaki oferuje
"apt-get" znany z Debiana. Jego graficzna wersja nazywa się Rpmdrake.
Mandriva Linux używa systemu instalacyjnego opartego na RPM. Istnieją wersje
na platformy x86, Alpha AXP, PowerPC, SPARC oraz IA-64.
Najnowszą wersją jest Mandriva Linux 2007.1. Zawsze równolegle do wersji
stabilnej tworzona jest wersja rozwojowa o nazwie kodowej Cooker. W jej
rozwijaniu biorą udział nie tylko programiści z firmy Mandriva, finansującej ten
projekt, ale też wielu ochotników z całego świata (także z Polski).
Dystrybucja jest publicznie dostępna, ale użytkownicy opłacający abonament w
Mandriva Club mają specjalne prawa, między innymi możliwość głosowania które
programy powinny być włączone do Mandriva Linux, dodatkowe komercyjne
oprogramowanie oraz pierwszeństwo pobierania nowych wersji.
Obecnie w jej ramach powstaje kilka odmian, w tym serwerowe (Corporate
Server, Mandriva Clustering, Multi Network Firewall), biurkowe (Discovery, Power
Pack, Power Pack +,Corporate Desktop) oraz startująca bezpośrednio z płyty i nie
wymagająca dysku (Mandriva Move, Mandriva One).
2.06.21
4
Ubuntu 7.1
Ustawienia domyślne i wykrywanie sprzętu - po przeprowadzeniu
standardowej instalacji system jest w pełni funkcjonalny i gotowy do
pracy. Instalacja i konfiguracja sprzętu odbywa się bez konieczności
podejmowania działań ze strony użytkownika.
Uproszczona administracja - uzyskana dzięki graficznym konfiguratorom,
systemowi zarządzania oprogramowaniem apt-get oraz szerokiemu
wykorzystaniu mechanizmu sudo (podobnie jak ma to miejsce w Mac OS
X).
Prostota i intuicyjność - Ubuntu domyślnie jest oparte na środowisku
graficznym GNOME.
Stabilność i niezawodność - zapewnia ją regularny, 6-miesięczny cykl
wydawniczy, a także współpraca z projektem Debian.
Dostępność - wsparcie dla osób niepełnosprawnych, internacjonalizacja
(tłumaczenie) wszystkich komponentów dystrybucji.
Oprogramowanie - poprzez stosowanie wspólnego z Debianem formatu
pakietów instalacyjnych DEB, dystrybucja Ubuntu jest bardzo silnie
związana ze wspólnotą Debiana, co owocuje olbrzymią ilością
dostępnego oprogramowania.
Wsparcie techniczne - Canonical zapewnia 18-miesięczny okres wsparcia
dla każdego z wydań (wydania LTS - ang. Long Time Support - wsparcie
długoterminowe to 5 lat wsparcia dla poprawek bezpieczeństwa dla
serwerów oraz 3 lata instalacji biurkowych). Dodatkowo użytkownicy
mogą szukać pomocy wśród olbrzymiej społeczności Ubuntu.
2.06.21
5
Knoppix 5.01
Obecnie istnieją wersje Knoppiksa mieszczące się na jednej płycie CD jak również na płycie DVD.
Wersja Knoppiksa mieszcząca się na jednej płycie CD-ROM, zawiera około 2GB programów
(OpenOffice.org, GIMP, Scribus, IceWeasel, KMail, XMMS, xine itd.), ponieważ cała jego zawartość
została skompresowana.
Po uruchomieniu systemu z płyty, tworzony jest wirtualny RAM-dysk zajmujący prawie całą dostępna
pamięć komputera do którego podstawowa zawartość płyty zostaje załadowana metodą dekompresji
w locie. Przy uruchamianiu dodatkowych programów, również ich kod jest umieszczany metodą
dekompresji w locie w pamięci RAM. Powoduje to pewne opóźnienia ale i tak Knoppix działa dość
szybko nawet na przeciętnym sprzęcie (praktycznie wymagane jest 128 MB pamięci). Istnieją też
miniaturowe dystrybucje pochodne (na przykład Puppy Linux), które w całości ładują się do pamięci
RAM. Pozwala to na szczególnie szybką pracę, ponieważ nie muszą czekać na dekompresję
dodatkowych danych. Knoppix bazuje na pakietach DEB i posiada menedżer pakietów APT.
Wersja Knoppiksa na płycie DVD (wprowadzona dopiero w Knoppiksie 4.0) zawiera około 9 GB
aplikacji. Dodano w niej wygodniejszy od Kpackage menedżer pakietów Synaptic, KOffice, więcej
oprogramowania multimedialnego i gier.
Aby przy każdym uruchamianiu Knoppiksa nie trzeba było go konfigurować, dołączony został
program zapisujący konfigurację Knoppiksa na dysku twardym. W Knoppiksie można znaleźć również
podobny program do tworzenia katalogu domowego na dysku. Ma jedną wadę - nie jest w pełni
spolszczony. Obsługuje bardzo wiele języków (angielski, niemiecki, polski, francuski, rosyjski, japoński
itd.).
Na Knoppiksie bazuje wiele dystrybucji, m. in. Damn Small Linux, Puppy Linux, Zopix, Gnoppix i
Linux-EduCD. Knoppix jest często używany do demonstracji możliwości Linuksa, testowania sprzętu
lub jako narzędzie naprawcze.
2.06.21
6
Aurox 12.0
Dystrybucja spełnia wszystkie warunki systemu do domu i
biura. Jest całkowicie spolszczona. Zawiera ona oba największe
środowiska graficzne (KDE i GNOME) oraz "lżejsze" środowiska
dostosowane do starszych komputerów (Xfce, Fluxbox i Window
Maker). Posiada pełen zestaw aplikacji biurowych
(OpenOffice.org, KOffice), internetowych (Mozilla Suite,
Evolution, KMail, GNU Gadu, TleenX), multimedialnych (xine,
MPlayer), edukacyjnych (KGeo, Dr Genius), graficznych (GIMP),
oragnizacyjnych (Planner, GNU Terminarz Ucznia) gier (Pingus,
Tux Racer, FreedroidRPG) itd. Ostatnio społeczność Auroksa
zaoferowała dwie nowe metody pomocy technicznej. Pierwszą z
nich jest kanał IRC #aurox w sieci freenode (serwer:
czat.freenode.net) a z kolei drugą jest oficjalne forum
Auroksowe (link na dole strony]
Dodatkowo dystrybucja ta powinna być ceniona przez ludzi
korzystających z Neostrady. Aurox to jedyna dystrybucja
Linuksa obsługująca automatycznie Neostradę.
2.06.21
7
Red Hat 9.0
Red Hat Linux, jedna z najstarszych i najpopularniejszych
dystrybucji Linuksa, tworzona przez firmę Red Hat.
Red Hat Linux wykorzystuje do instalacji pakiety RPM. Red Hat
zaprzestał dalszego rozwoju Red Hat Linux (ostatnią wersją jest Red
Hat Linux 9) na rzecz projektu Fedora Core i komercyjnej dystrybucji
Red Hat Enterprise Linux.
Dzięki swoim cechom Red Hat Linux był szeroko stosowany w
zwykłych systemach odpowiedzialnych za kierowanie ruchem w
sieci, w serwerach wydruków, ppp, poczty, FTP, serwerach baz
danych lub stacjach roboczych, a także w najbardziej
zaawansowanych zastosowaniach wieloprocesorowych, szczególnie
zaś tam, gdzie wymaga się wysokiej niezawodności działania. Red
Hat Linux jako system zapewniający stabilność pracy w sieci znalazł
szerokie zastosowanie na rozwijającym się dynamicznie rynku
internetowym.
Dzięki swej wieloplatformowości i bezproblemowej obsłudze licznych
protokołów sieciowych jest przydatny w integrowaniu zasobów
udostępnianych przez systemy operacyjne różnych producentów.
2.06.21
8
Debian
Debian jest rozwijany jako 3 równoległe gałęzie:
stable (stabilna) - zmiany polegają prawie wyłącznie na naprawianiu problemów
dotyczących bezpieczeństwa (przy czym do dystrybucji nie są wprowadzane nowe
wersje pakietów, które mogą spowodować nowe problemy - poprawiane są
jedynie błędy krytyczne dla bezpieczeństwa systemu)
testing (testowa) - tu automatycznie trafiają po 10 dniach pakiety z wersji
unstable, w których nie wykryto błędu o priorytecie serious lub wyższym
unstable (niestabilna) - tutaj trafiają wszystkie nowe wersje pakietów
Tworzenie nowej wersji stabilnej polega na zamrożeniu gałęzi testing. Następuje
wtedy okres przejściowy, w którym, poza wyjątkowymi przypadkami, do gałęzi
testowej nie są dodawane żadne nowe pakiety. Gdy liczba błędów w tak
zamrożonej dystrybucji testowej spadnie poniżej akceptowalnego poziomu,
wersja testowa jest przemianowywana na stabilną i otrzymuje swój numer wersji.
Poprzednia dystrybucja stabilna staje się dystrybucją archiwalną, jednak wsparcie
od strony bezpieczeństwa zapewniane jest jeszcze przez jakiś czas.
Ze względu na nacisk na bezpieczeństwo i specyficzny cykl rozwoju produktu,
stabilne wersje Debiana pojawiają się relatywnie rzadko.
Obecnie rozwijane gałęzie (kwiecień 2007) to:
stara wersja stabilna - sarge (3.1r6) - wydana 6 czerwca 2005,
stabilna - etch - (4.0r1) - wydana 16 lipca 2007,
testowa - lenny,
niestabilna - sid.
2.06.21
9
Debian – C.D.N
Nazwa kodowa dystrybucji niestabilnej - "sid" jest niezmienna - Sid to, w
filmie Toy Story, chłopiec psujący zabawki. Można ją również rozwinąć w
sformułowanie Still In Development (ang. ciągle rozwijany).
Nazwy wersji Debiana
Kolejne wersje Debiana, od początku projektu noszą nazwy będące
imionami bohaterów filmu Toy Story.
buzz - Debian 1.1 - od Buzza Lightyeara - kosmicznego marine
rex - Debian 1.2 - od tyranozaura
bo - Debian 1.3 - od Bo Peep, pasterki, która opiekowała się owcami
hamm - Debian 2.0 - od świnki-skarbonki
slink - Debian 2.1 - od zabawkowego, rozciągliwego psa (Slinky Dog)
potato - Debian 2.2 - od Pana Ziemniaka (Mr. Potato)
woody - Debian 3.0 - od kowboja
sarge - Debian 3.1 - od sierżanta małych, zielonych, plastikowych
żołnierzyków
etch - Debian 4.0 - od zabawkowej tablicy do rysowania (Etch-a-Sketch)
lenny - Debian (??) - od lornetki (Lenny the Binoculars)
sid - od chłopca z sąsiedztwa, który psuł zabawki
2.06.21
10
Suse Linux 10.3
SUSE korzysta z pakietów w formacie RPM. Doświadczeni użytkownicy znajdą wiele
aplikacji umożliwiających programowanie w różnych językach, w tym Mono.
Domyślnie, tuż po instalacji SUSE pozwala na m.in. pracę w sieci (popularna
przeglądarka Firefox), tworzenie i edycję dokumentów (za pomocą OpenOffice.org),
zaawansowaną obróbkę grafiki (GIMP). Świeżo zainstalowany system nie wymaga
konfiguracji[1] i jest gotowy od razu do pracy – co czyni tę dystrybucję bardzo
przyjazną nowicjuszom. Na szczególną uwagę zasługuje bardzo dobre spolszczenie
systemu, obejmujące również program instalacyjny, większość programów
użytkowych oraz znaczną część dokumentacji.
Premiera stabilnego wydania openSUSE 10.3 planowana jest na czwartego
października tego roku, i według zapowiedzi[3] niesie ze sobą liczne zmiany i
usprawnienia. Nowa wersja systemu zostanie znacząco odchudzona w porównaniu z
poprzednimi i będzie zawarta na 1 CD (opcjonalne oprogramowanie będzie dostępne
na dodatkowych płytach). Zredukowany ma zostać minimalny zestaw składników
systemu, oraz skrócony czas ładowania systemu przy domyślnej konfiguracji.
Podobnie jak w innych popularnych dystrybucjach, openSUSE 10.3 będzie można
uruchomić (ze zbliżoną funkcjonalnością) bezpośrednio z płyty (LiveCD). Według
planów, będzie udostępniona możliwość instalacji openSUSE 10.3 bezpośrednio z sesji
LiveCD, lub też w środowisku Windows, przy wykorzystaniu asystenta migracji instlux.
Wśród zapowiadanych nowości można wymienić wbudowane wsparcie UMTS,
usprawnione narzędzie do rozwiązywania zależności - zypper, dynamiczny wybór
optymalnego serwera lustrzanego (mirror) z aktualizacjami systemu i programów,
oraz wstępnie skonfigurowane zewnętrzne repozytoria pakietów. Do dyspozycji
użytkownika zostaną oddane środowiska graficzne: GNOME 2.20 oraz KDE 4 (w wersji
rozwojowej).