TRENING

ZASTĘPOWANIA

AGRESJI

TRENING KONTROLI ZŁOŚCI

Trening Kontroli Złości stanowi I etap pracy w cyklu

Treningu Zastępowania Agresji.

Celem treningu kontroli złości jest nauka zatrzymania

powstałego w organizmie pobudzenia pod wpływem

emocji, złości lub gniewu, po to aby dać sobie

możliwość refleksji nad wyborem adekwatnego

zachowania.

Trening Kontroli Złości może odbywać się niezależnie

od pozostałych części treningu zastępowania agresji, a

może być przeplatany treningiem umiejętności

społecznych.

Sekwencja kontroli złości

1. WYZWALACZE:

 Uczestnicy uczeni są adekwatnego odbioru

i interpretacji zachowania innych, które

prowokuje ich złość.

 Nauka identyfikowania zewnętrznych zjawisk

(tzw. zewnętrznych zapalników) oraz ich

wewnętrznej interpretacji (tzw. wewnętrznych

zapalników).

 Zatrzymanie się na zjawiskach, które

sprowokowały złość oraz na zinterpretowaniu

ich znaczenia dla podmiotu, służy

zahamowaniu reakcji impulsywnej.

2. SYGNAŁY Z CIAŁA

 Identyfikacja sygnałów płynących z ciała

– fizjologicznych i kinestetycznych wskazówek

sygnalizujących poziom wzrostu złości.

 Ich zidentyfikowanie umożliwi nie tylko

„zatrzymanie” reakcji, ale także umożliwi

zastosowanie technik redukujących fizjologiczne

pobudzenie, co pomoże osłabić impet kierunku

reakcji agresywnej.

3. REDUKTORY ZŁOŚCI

 Zidentyfikowanie i zastosowanie technik

redukujących pobudzenie fizjologiczne w

organizmie (tzw. reduktorów).

4. MONITY (upomnienia)

 Zidentyfikowanie kierowanych do siebie

stwierdzeń ukierunkowujących przebieg

reakcji

 Przeformułowanie ich na takie, które posłużą

powstrzymaniu agresywnej reakcji (nauka

formowania tzw. „monitów”).

 Zastosowanie słownych upomnień, tzw.

monitów zmieniających kierunek zachowania

na nieagresywne.

5. SAMONAGRADZANIE

Formułowanie

stwierdzeń

i

zachowań

nagradzających

skuteczne

zastosowanie

poprzednich etapów, czyli samonagradzanie

w postaci pochwał słownych, a nawet gestów

podkreślających odniesiony przez siebie sukces.

6. UMIEJĘTNOŚCI PROSPOŁECZNE

 Zahamowanie

reakcji

agresywnej

jest

podstawowym, ale też pierwszym etapem

koniecznym do zmiany zachowania. Kolejny

etap, to uczenie umiejętności, które można

zastosować zamiast dotychczas stosowanego

zachowania agresywnego, o czym będzie mowa

dalej.

Sytuacja konfliktowa składa się z trzech punktów:

A – co było przyczyną problemu?
B – co zrobiłeś? (reakcja na punkt A)
C – jakie były konsekwencje? (dla ciebie i innych)

WYZWALACZE

Wyzwalacze zewnętrzne

to zachowania lub słowa, które

wzbudzają agresję u innych. Mogą one być werbalne (np.

popychanie kogoś, robienie nieprzyzwoitego gestu).

Wyzwalacze wewnętrzne

lub to, co ludzie mówią siebie

samych w momencie, kiedy mają do czynienia, z przyczynami

zewnętrznymi, są najważniejsze bez względu na to, czy
młodzi ludzie stają się agresywni, czy też nie.

Błędy w myśleniu powodujące złość:

1. Skoncentrowanie na sobie „Jak on śmie tak

na mnie patrzeć”.

2. Przypisywanie komuś złych zamiarów

„On chce, żebym wyglądał jak mięczak”

3. Mylne interpretowanie „Muszę się bronić”

4. Zakładanie najgorszego „Jeżeli go nie walnę,

to jestem mięczak”

5. Obwinianie innych „On sam się o to prosi:

walnę go”

SYGNAŁY Z CIAŁA

Skąd wiesz, że to co się z Tobą dzieje to złość?

Emocje mają swoje odzwierciedlenie w naszym

ciele.

Każdy człowiek odczuwa w określony sposób

różne emocje, również złość.

REDUKTORY

1. GŁĘBOKI ODDECH
2. LICZENIE WSTECZ
3. PRZYJEMNE WYOBRAŻENIA

MONITY

Monity- upomnienia: to stwierdzenia
samoinstruujące, używane w celu zwiększenia
sukcesu w sytuacjach napiętych wszelkiego rodzaju.

Wskazówki kontrolowania agresji

(podział wg Novaco, 1975)

1.

Przygotowanie się na prowokację

 Dam sobie z tym radę.
 Staraj się nie brać tego zbyt poważnie.
 Wiem, w jaki sposób kontrolować swoją złość.

2.

Wrażenie i konfrontacje:

 Zachowaj spokój: staraj się wciąż być odprężony
 Dopóki zachowam spokój, będę kontrolować sytuację
 Nie pozwolę mu wyprowadzić się z równowagi

 Pomyśl o tym, co chcesz wynieść z tego zajścia
 Nie musisz nic przed sobą udowadniać
 Nie ma powodu, aby się złościć
 Nie rób nic więcej poza tym, co musisz

 Nie zamierzam pozwolić mu dopaść mnie

3.Radzenie sobie z podnieceniem, narastającą złością

 Czas na wzięcie głębszego oddechu.
 Moja złość jest sygnałem tego, co powinienem zrobić

 Rozpatrzmy sprawę punkt po punkcie

4. Zastanowienie się nad prowokacją
A) Kiedy konflikt nie został rozstrzygnięty:

 Zapomnij o zdenerwowaniu; myśl o tym tylko je

zwiększa

 Sytuacje te są trudne i wymagają czasu, aby je

zakończyć

 Spróbuj zapomnieć o konflikcie, nie pozwól, aby

ingerował w twoją pracę

 Stanę się w tym lepszy, jeżeli będę więcej ćwiczył
 Nie odbieraj tego osobiście

B) Kiedy konflikt jest zażegnany lub twoje

postępowanie odniosło sukces
 Dałem sobie z tym radę całkiem nieźle; mój

plan działa

 Nie było to tak trudne jak myślałem

 Tym razem dobrze sobie poradziłem

 Robię to coraz lepiej.

KATEGORIE PRZYPOMNIEŃ

(wg Deffenbach)

Opanowanie myśli

 Pozostań opanowany cały czas.
 Ta walka nie jest tego warta.

Myślenie ukierunkowane na rozwiązanie problemu

 Dobrze opracuj plan działania.

 Jaka jest pierwsza rzecz, którą powinienem zrobić?

Myślenie o kontrolowaniu i wyjściu z sytuacji

 Zawsze mogę po prostu odejść.

 Dobrze jest grać na czas.

Myśli nagradzające

 Dobrze, wciąż jakoś sobie daję radę.

 Czuję się świetnie, radzę sobie z sytuacją i nie

wściekam się.

KONSEKWENCJE

Myślenie naprzód jest kolejnym sposobem

kontrolowania złości w sytuacjach

konfliktowych. Polega na ocenie

prawdopodobnych konsekwencji w

zachowaniu.

Zadania „jeśli zrobię to teraz, to zdarzy się

później” kieruję ocenę konsekwencji.

KONSEKWENCJE są:

 krótkotrwałe

 dalekotrwałe

SAMOEWALUACJA

to sposób w jaki uczestnik:

1. Jest w stanie ocenić próbę załagodzenia konfliktu.
2. Może nagrodzić siebie za dobre rozstrzygnięcie go

(samonagradzanie).

3. Może pomóc sobie w odnalezieniu lepszego sposobu

działania (samotrenowanie).