Karmienie przez

zgłębnik

Justyna Wawrzyńska

Definicja karmienia przez

zgłębnik:

Karmienie przez zgłębnik jest to

podawanie przygotowanego pokarmu

płynnego lub półpłynnego

za pomocą zgłębnika

wprowadzonego do żołądka

lub jelita cienkiego.

Jedynym warunkiem karmienia przez zgłębnik

jest zachowana czynność przewodu pokarmowego.

Podawać można przez niego potrawy zbliżone

do podawanych doustnie, ale muszą być

odpowiednio rozdrobnione i upłynnione,

lub też opracowane fabrycznie diety.

Tolerancja na podawane przez zgłębnik pokarmy

uzależniona jest od jego położenia w przewodzie

pokarmowym- im dalej (wyżej) od żołądka się

znajduje tym lepsza jest na niego tolerancja.

Wskazania do odżywiania za

pomocą zgłębnika

żołądkowego:

•

choroby psychiczne;

•

zaburzenia połykania występujące w wyniku;

•

stany zaburzenia przytomności;

•

zaburzenia spowodowane chemio- i radioterapią;

•

zmiany neurologiczne powstałe wskutek urazy

lub choroby.

Powikłania mechaniczne

karmienia przez zgłębnik:

•

wysychanie oraz pękanie błony śluzowej jamy

nosa, gardła, jamy ustnej;

•

stany zapalne jamy nosowej, gardła, uszu;

•

przerwanie ciągłości szwów pooperacyjnych w

przełyku;

•

uszkodzenie ściany naczyń krwionośnych;

•

przedziurawienie przełyku;

•

powstanie nadżerek, odleżyn wzdłuż

przebiegu zgłębnika w jamie nosowej, gardle,

przełyku;

•

ostre zapalenie zatok spowodowane zatkaniem
przez zgłębnik ujścia zatoki;

•

zapalenie przełyku powstające w sprzyjających
warunkach;

•

zapętlenie zgłębnika w wyniku stosowania
cienkiego i elastycznego przewodu;

•

zatkanie zgłębnika;

•

wprowadzenie zgłębnika do dróg oddechowych;

•

przypadkowe usunięcie zgłębnika przez
pacjenta.

Powikłania metaboliczne

karmienia przez zgłębnik:

•

przewodnienie;

•

odwodnienie;

•

hipoglikemia – zwłaszcza u pacjentów

przyjmujących insulinę;

•

zaburzenia w składzie składników

mineralnych, witamin, niezbędnych kwasów

tłuszczowych;

•

biegunki, bóle brzucha, wzdęcia i wymioty w

wyniku nietolerancji podawanych posiłków.

Powikłania septyczne

karmienia przez zgłębnik:

•

zakażenie posiłku w wyniku rozwoju flory
chorobotwórczej na skutek nieprawidłowego
przechowywania mieszanek, ich
przygotowania, nieprzestrzegania zasad
aseptyki;

•

zachłystowe zapalenie płuc powstające w
wyniku przedostania się treści żołądkowej do
układu oddechowego.

U pacjentów z założonym zgłębnikiem jamy

ustnej bardzo ważna jest codzienna toaleta

jamy ustnej,

po każdym posiłku ssanie cukierków o mocnym

smaku, żucie gumy zapobiegające

wysychaniu błony śluzowej jamy ustnej.

Należy również pamiętać o rozluźnianiu u

ponownym mocowaniu sondy, co zmniejsza

ryzyko wystąpienia na błonie śluzowej jamy

nosowej i przełyku.

Zasady obowiązujące

podczas karmienia za

pomocą zgłębnika:

•

odżywianie przez zgłębnik w zakresie rodzaju,
objętości i częstości podawanych pokarmów
odbywa się zgodnie z zaleceniami lekarza;

•

należy zawsze przed karmieniem wykonać
toaletę jamy ustnej, co zmniejsza odruchy
wymiotne;

•

nie podawanie pokarmów o zmienionej
konsystencji, wyglądzie;

•

karmienie przez zgłębnik powinno się odbywać w
takich samych porach w jakich pacjent normalnie
przyjmował posiłki;

•

karmienie pacjenta powinno się odbywać
od 5 do 7 razy dziennie;

•

jednorazowo można podać od 200 do 300ml
pokarmu;

•

należy podawać pokarmy i płyny o
temperaturze około 30°C;

•

zapisanie w dokumentacji ilości podanego
pokarmu;

•

wprowadzenie zgłębnika przed karmienie
wymaga zapewnienia pacjentowi około 5
minut odpoczynku przed rozpoczęciem
karmienia;

•

podanie posiłku może odbywać się za pomocą

strzykawki o pojemności 20 ml, 30 ml, 100 ml;

lejka 50- 100 ml z prędkością 100ml/ 5-10 minut,

specjalnego worka lub butli zawieszonej na

statywie 100ml/ 10-15 minut, a w przypadku

pompy odżywczej 100ml/ godzinę;

•

konieczne jest obserwowanie podczas karmienia

stanu świadomości pacjenta;

•

należy ograniczyć do minimum możliwość

dostania się powietrza do żołądka, poprzez

zamykanie światła zgłębnika;

•

po każdy posiłku zgłębnik należy przepłukać

wodą, lecz jej objętość nie może być większa niż

podanego pokarmu, najczęściej jest to 20- 30 ml.

A.

Karmienie przez specjalny worek.

B.

Karmienie przez lejek.

C.

Karmienie za pomocą gotowych worków
żywieniowych.

Przez zgłębnik mogą być

podawane diety w

postaci:

•

miksowanej;

•

w proszku- wymagają one rozpuszczenia
najczęściej w wodzie destylowanej, ze
zwróceniem uwagi na zasady aseptyki;

•

płynnej gotowej do podania.