Stereotypy i
uprzedzenia
Dane i pseudodane w procesie
postrzegania ludzi
Uprzedzenie
Najbardziej rozpowszechnione i
zapewne najbardziej
niebezpieczne
Istnieje w życiu prawie każdego
Wielu z nas jest ofiarami
stereotypizacji, czasem wręcz
przemocy, a wszystko to z powodu
przynależności do różnych grup
Thurgood Marshall
Thurgood Marshall objął stanowisko głównego
doradcy prawnego NAACP; w 1954 r. skutecznie
argumentował przed Sądem Najwyższym w
sprawie „Brown przeciwko Radzie
Wychowawczej", pokazowej, znaczącej sprawie,
która obaliła doktrynę „oddzielnie, lecz równo" i
położyła kres zalegalizowanej segregacji
rasowej w szkołach publicznych. W następstwie
tego Marshall został powołany na członka Sądu
Najwyższego, gdzie odgrywał znaczącą rolę aż
do przejścia na emeryturę w 1991 r.
ruch zaś na rzecz równych praw rozwinął się
niebywale w drugiej połowie XX w
Właściwie bywa nią każdy. Pierwszą z
grup, do których należysz, i
najbardziej obszerną, jest twój naród.
Amerykanie na przykład od lat są
obiektem uprzedzeń na całym świecie.
W latach sześćdziesiątych i
siedemdziesiątych komuniści z
Północnego Wietnamu traktowali
Amerykanów jak „pędzące psy
kapitalistycznego imperializmu".
Kim są ofiary uprzedzeń?
Poza narodowością wiele innych
elementów twej przynależności
powoduje, że zostajesz
naznaczony. Głównym
elementem tendencyjnych
postów jest przynależność
rasowa i etniczna.
Również inne elementy naszej przynależności
sprawiają, iż stajemy się wrażliwi na zranienie
— na przykład płeć, preferencje seksualne czy
religia.
Wygląd lub stan fizyczny także rodzą
uprzedzenia; otyłość, inwalidztwo czy taka
choroba jak AIDS niejednokrotnie powodują, że
ludzie nimi dotknięci traktowani są przez innych
inaczej.
żarty o „głupiej blondynce".
schematy „skąpego Szkota" czy „maniaka
komputerowego
W osobach, które są obiektami uprzedzeń, ziarna
niskiej samooceny zostają zasiane w początkach życia.
W klasycznym eksperymencie przeprowadzonym w
1940 r. psychologowie społeczni, Kenneth Ciark i
Mamie Ciark (1947), zademonstrowali, że czarne dzieci
— niektóre zaledwie trzyletnie — są przekonane, że nie
jest dobrze być czarnoskórym Amerykaninem.
Dzieciom dano do wyboru zabawę z białą albo z czarną
lalką. Zdecydowana większość z nich odrzuciła czarną
lalkę z odczuciem, że biała jest ładniejsza i generalnie
częściej ją wybierano.
W swoim wystąpieniu przed Sądem Najwyższym w
1954 r. Thurgood Marshąll powołał się na ten
eksperyment na dowód tego, że segregacja czyni
niepowetowane szkody psychologiczne w samoocenie
dzieci czarnych Amerykanów. Rozważając ten dowód,
sąd uznał, że oddzielanie czarnych dzieci od białych
wyłącznie na podstawie rasy „generuje poczucie
niższości w odniesieniu do ich statusu w
społeczeństwie, co może ranić ich serca i umysły w
sposób nieodwracalny [...] Odrębne szkolnictwo w
sposób nieuchronny prowadzi do nierówności"
Obniżenie samooceny dotyka również inne
ciemiężone grupy. Philip Goldberg (1968)
wykazał, że podobnie jak czarni Amerykanie
również kobiety w tej kulturze nauczyły się
traktować siebie jako intelektualnie słabsze od
mężczyzn. W swoim eksperymencie Goldberg
prosił studentki college'u o przeczytanie
studenckich prac i ich ocenę w odniesieniu do
zaprezentowanej wiedzy i stylu języka.
Niektórym badanym wręczono artykuły
podpisane nazwiskami mężczyzn (np. John T.
McKay), natomiast innym te same artykuły
podpisane nazwiskiem kobiety (np. Joan T.
McKay). Studentki oceniały prace znacznie
wyżej wówczas, gdy ich autorstwo było
przypisane mężczyznom, niż gdy te same
artykuły zostały przypisane kobietom.
Zdefiniowanie uprzedzeń,
stereotypizacji i
dyskryminacji
Uprzedzenie jest postawą. Składa się ono
z trzech komponentów: afektywnego
albo emocjonalnego, który reprezentuje
zarówno typ emocji powiązany z postawą
(np. złość, serdeczność), jak i nasycenie
postawy (np. umiarkowany niepokój,
otwarta wrogość); poznawczego —
obejmującego przekonania lub myśli
(poznanie) tworzące postawę;
behawioralnego — odnoszącego się do
czyichś działań — nie jest tak, że ludzie
po prostu przyjmują postawy, lecz
również działają zgodnie z nimi.
Uprzedzenie: wędrująca
opinia bez widomych
dowodów na swe
poparcie.
Ambrose Bierce
UPRZEDZENIE- wroga, bądź
negatywna postawa dotycząca
wyróżniającej się grupy ludzi,
oparta wyłącznie na ich
przynależności do tej grupy.
Termin uprzedzenie odnosi się do
generalnej struktury potrzeby i jej
afektywnego komponentu. Technicznie
rzecz biorąc, zdarzają się uprzedzenia
negatywne i pozytywne
Mimo że uprzedzenie może wyzwalać
zarówno uczucia negatywne, jak i
pozytywne, to psychologowie
społeczni (i ludzie w ogóle) rezerwują
słowo uprzedzenie jedynie do
negatywnej postawy wobec innych.
Uprzedzenia: komponent
afektywny
Stereotypy: komponent
poznawczy
STEREOTYP- generalizacja odnosząca
się do grupy, w ramach której
identyczne charakterystyki zostają
przypisane wszystkim bez wyjątku jej
członkom, niezależnie od
rzeczywistych różnic między nimi
Wybitny dziennikarz, Walter Lippman,
który ponad siedemdziesiąt lat temu
wprowadził termin stereotyp w książce
Public Opinion (1922), napisał, że
nosimy w swoich umysłach małe
obrazki. W obrębie danej kultury te
obrazki są znacząco do siebie
podobne.
Raz sformułowane stereotypy są
odporne na zmianę pod wpływem nowej
informacji.
Często stereotypizowanie jest wyłącznie
sposobem na uproszczenie naszego
spojrzenia na świat — i do pewnego
stopnia wszyscy to robimy. Dla
przykładu, Gordon Allport (1954) określił
stereotypizowanie jako „prawo
najmniejszego wysiłku". Według Allporta
świat jest dla nas po prostu zbyt
skomplikowany, by mieć wysoce
zróżnicowane postawy w odniesieniu do
wszystkiego. Zamiast tego
maksymalizujemy czas i energię
przeznaczone na poznawanie, tworząc
eleganckie, adekwatne postawy wobec
niektórych obiektów, podczas gdy
spostrzegając ludzi, polegamy na
prostych, szkicowych przekonaniach.
Stereotypy, atrybucja a
płeć.
Szczególnie wyraźna stereotypizacja
występuje w odniesieniu do ról
związanych z płcią. Na przykład kobiety
prawie powszechnie są spostrzegane jako
genetycznie bardziej poddające się
wychowaniu i mniej asertywne niż
mężczyźni. Jak wskazują Alice Eagły i
Valerie Steffen (1984), takie
spostrzeganie może odnosić się do roli —
co oznacza, iż kobietom tradycyjnie
przypisuje się rolę twórców domowego
ogniska.
Badanie Kay Deaux i
Tima Emsweilera (1974)
Stwierdzili oni, że jeżeli stereotyp
seksualny jest wystarczająco silny, to
nawet członkowie grupy, która jest nim
obdarzona, są skłonni do przyjęcia go. W
tym eksperymencie badanym
pokazywano tak studentów, jak i
studentki, którzy z powodzeniem
wykonywali skomplikowane zadanie, a
następnie proszono o wyjaśnienie, jak do
tego doszło. Gdy mężczyzna odniósł
sukces, to zarówno studenci, jak i
studentki przypisywali jego osiągnięcie
zdolnościom; natomiast, gdy sukces
odniosła kobieta, studenci obu płci
sądzili, że osiągnięcie to było głównie
sprawą szczęścia.
Atrybucje związane z płcią mogą działać w obie
strony, co oznacza, iż od mężczyzn oczekuje się
sukcesów, lecz kiedy im się nie powiedzie,
traktowani są surowiej niż kobiety, którym się nie
udało. Zostało to pokazane w eksperymencie
przeprowadzonym przez Kay Deaux i Janet Taynor
(1973), które dawały badanym do wysłuchania
nagraną na taśmie rozmowę ze studentem
college'u, kandydatem do uzyskania prestiżowego
stypendium. Gdy kandydatowi dobrze poszło w
czasie tego wywiadu i był mężczyzną, to badani
oceniali go jako bardziej kompetentnego niż
kobietę, która wypadła równie dobrze. Jeśli jednak
kandydat-student wypadł źle, oceniano go jako
znacząco mniej kompetentnego niż studentkę,
która również wypadła źle. Podsumowując badania
nad stereotypami płci, należy sformułować
wniosek, iż społeczność jest szczególnie czuła na
niepowodzenia mężczyzn i wyraźnie powściągliwa,
gdy powiedzie się kobiecie.
Dyskryminacja:
komponent behawioralny
DYSKRYMINACJA- nie
usprawiedliwione, negatywne lub
krzywdzące działanie skierowane
przeciwko członkowi danej grupy,
wyłącznie dlatego, iż do niej
należy
Doszliśmy do ostatniego składnika uprzedzeń: gdy
przekonania są przekładane na działanie. W tym
przypadku stereotypowe przeświadczenia, powiązane z
negatywnymi reakcjami emocjonalnymi, zostają
przekształcone w krzywdzące traktowanie albo nawet w
przemoc.
przykładem dyskryminacji jest badanie przeprowadzone
przez Charlesa Bonda i współpracowników (1988), którzy
postanowili porównać sposób leczenia czarnych
pacjentów z leczeniem białych w szpitalu
psychiatrycznym prowadzonym przez wyłącznie biały
personel. Wyniki zostały przedstawione na rycinie 13.1.
Badacze prześledzili dwie, najczęściej przez personel
stosowane metody radzenia sobie z furiackimi
zachowaniami pacjenta: a) zamykanie w izolatce; b)
krępowanie pacjenta kaftanem bezpieczeństwa i
przymusowe aplikowanie mu środków uspokajających.
Analiza akt choroby w okresie osiemdziesięciu pięciu dni
ujawniła, że metoda surowsza — krępowanie fizyczne i
działanie chemiczne — była wobec czarnych pacjentów
stosowana blisko cztery razy częściej niż wobec białych.
Wystąpiło to mimo zasadniczego braku różnic w liczbie
ataków u jednych i drugich pacjentów. Co więcej, takie
dyskryminacyjne traktowanie występowało, choć czarni
pacjenci kierowani na leczenie byli na ogół diagnozowani
jako mniej pobudliwi niż pacjenci biali.
Co powoduje
uprzedzenia?
wszystkie organizmy mają tendencję do
preferowania osobników podobnych
genetycznie oraz wyrażania strachu i nienawiści
wobec organizmów niepodobnych, nawet gdyby
te ostatnie nie uczyniły im nigdy nic złego
Psychologowie i socjologowie wiedzą, że
uprzedzeń łatwo się nauczyć i że dzieci
skłaniają się do podtrzymywania tych samych
tendencyjnych postaw, co ich rodzice
uprzedzenia można zaszczepić nawet u uczniów
w odniesieniu do takich trywialnych różnic, jak
kolor oczu, długość włosów czy styl ubierania
się
Sposób, w jaki myślimy:
poznawanie społeczne
przyczyną uprzedzeń jest niewątpliwie uboczny
efekt sposobu, w jaki przetwarzamy i
organizujemy informację — inaczej mówiąc, jest to
ciemna strona ludzkiego poznawania społecznego
Nasza tendencja do kategoryzowania i grupowania
informacji w schematy, wykorzystywane następnie
do interpretowania nowej lub niezwykłej
informacji, do polegania na potencjalnie
nieprawdziwych heurystykach (skrótach w
procesie myślenia) i do uzależniania się od tego,
co jest często wadliwym procesem pamięci —
wszystkie te przejawy poznawania społecznego
mogą prowadzić do tworzenia negatywnych
stereotypów i uzasadnienia dyskryminacji.
Kategoryzacja społeczna:
my a oni
Pierwszym krokiem na drodze
tworzenia uprzedzeń jest wykreowanie
grup — to znaczy zaklasyfikowanie
pewnych ludzi do grupy cechującej się
określonymi właściwościami, innych
zaś do takiej, która ma odmienne
cechy.
Kategoryzacja społeczna jest zarówno
użyteczna, jak i niezbędna; niemniej
ten prosty proces poznawczy ma
głębokie implikacje.
Mechanizm tworzący
stronniczość wobec grupy
własnej
grupa własna: grupa, z którą jednostka się
identyfikuje i czuje się jej członkiem
grupa obca: grupa, z którą jednostka się nie
identyfikuje
stronniczość wobec grupy własnej:
szczególnie pozytywne odczucia i
uprzywilejowane traktowanie ludzi, których
określamy jako część naszej własnej grupy,
negatywne zaś odczucia i nieuczciwe
traktowanie innych tylko dlatego, że
określiliśmy ich jako należących do grupy obcej
grupy minimalne: nic nie znaczące grupy
utworzone przez zgrupowanie obcych ludzi na
podstawie trywialnych kryteriów; jednak owo
minimalne członkostwo nadal przejawia się w
stronniczości wobec grupy własnej
Poza stronniczością wobec
własnej grupy istnieje również
inna konsekwencja kategoryzacji
społecznej: spostrzeganie
jednorodności grupy obcej.
jednorodność grupy obcej:
spostrzeganie tych, którzy należą
do grupy obcej, jako bardziej do
siebie podobnych (jednorodnych)
niż w rzeczywistości, a zarazem
bardziej do siebie podobnych niż
członkowie grupy własnej.
Aktywizacja stereotypów
Stereotypy odzwierciedlają
przekonania kulturowe — są one
opisami ludzi należących do
różnych grup obcych, które są
szeroko znane wielu członkom
społeczności. Nie jest nam obcy,
na przykład, stereotyp kobiety
kierowcy. Nawet jeśli nie uznajemy
owych stereotypów, to
o nich wiemy.
Korelacja pozorna
Inną formą utrwalania myślenia stereotypowego
przez poznawcze przetwarzanie jest zjawisko
korelacji pozornej
KORELACJA POZORNA- rzekoma zależność
pomiędzy faktami, które w rzeczywistości nie są
ze sobą związane
Kiedy oczekujemy powiązania ze sobą dwóch
zjawisk, to kompromitujemy się wierząc, że ono
naprawdę istnieje, gdy w rzeczywistości go nie
ma.
Korelacja pozorna nasuwa się na ogół
w odniesieniu do ludzi i zjawisk pod
jakimś względem wyjątkowych,
odmiennych od tego, do czego
przywykliśmy w zwyczajnym,
powszednim kontekście społecznym.
Korelacje pozorne tworzą się również
bez naszego czynnego udziału
Korelacje pozorne podsuwa nam
np.telewizja, gazety i inne środki
masowego przekazu, gdy
przedstawiają kobiety, mniejszości
i inne grupy w stereotypowych rolach
Czy można zmienić
stereotypowe
przekonania?
Gdy ludziom wskazuje się jeden lub dwa przykłady, które
powinny obalić stereotyp, ludzie w większości nie zmieniają
swojego przekonania
Zmiana stereotypu jest możliwa, ale wszystko zależy od
sposobu przekazu niezgodnych z nim informacji
Według Renee Webber i Jennifer Crocker (1983) zależy to
od tego, w jaki sposób zostaje przedstawiona owa
niezgodna z przekonaniem informacja. Webber i Crocker
proponują trzy możliwe teorie czy modele umożliwiające
zmianę stereotypowych przekonań: a) model
buchalteryjny, w ramach którego każdy fragment
informacji zaprzeczającej zmienia stereotyp; b) model
przekształceniowy, gdy to stereotyp ulega radykalnej
zmianie pod wpływem silnej, wyrazistej informacji; c)
model wykształcania stereotypu niższego rzędu, gdy
stereotypy podporządkowane albo subkategorie tworzone
są w celu wchłonięcia informacji zaprzeczającej.
Każdy z nas w swoich
interakcjach w jakimś stopniu
wykorzystuje stereotypy
Postawy emocjonalne zmieniają
się z większymi oporami niż
postawy nie emocjonalne
Sposób, w jaki
przypisujemy znaczenie:
tendencyjność atrybucji
musimy polegać na jednym
elemencie społecznego poznawania
— procesach atrybucyjnych —
by rozstrzygnąć, dlaczego ktoś
zachowuje się tak, a nie inaczej. Tak
jak tworzymy atrybucje, by nadać
sens czyjemuś zachowaniu, tak
również tworzymy atrybucje
dotyczące całych grup ludzi.
Wyjaśnienia odwołujące
się do dyspozycji i
sytuacji
Jedną z przyczyn, dla których stereotypy
są tak podstępne i trwałe, jest ludzka
skłonność do atrybucji z dyspozycji — to
znaczy skwapliwość, z jaką formułujemy
wniosek, że czyjeś zachowanie jest
spowodowane cechami osobowości, a
nie, że może równie dobrze wynikać z
czego innego: jakichś elementów
sytuacji. Jest to znany nam podstawowy
błąd atrybucji.
krańcowy błąd atrybucji: skłonność do
czynienia atrybucji z dyspozycji
w odniesieniu do całej grupy ludzi
gdy członek grupy obcej zachowuje się w sposób
przez nas oczekiwany, to nie tylko potwierdza,
ale i wzmacnia nasz stereotyp.
Zjawisko samospełniającego się proroctwa -
określone oczekiwania w stosunku do innych osób,
samych siebie lub przyszłych zdarzeń, wpływają na
zachowanie innych, bądź nas samych, co powoduje
spełnienie oczekiwań.
Teoria rzeczywistego konfliktu, np.: rywalizacja
ekonomiczna i polityczna, w myśl której ograniczenie
zasobów prowadzi do konfliktu między grupami,
którego konsekwencją jest nasilenie uprzedzeń
i dyskryminacja
Poszukiwanie kozła ofiarnego: skłonność ludzi, gdy
są sfrustrowani lub nieszczęśliwi, do przemieszczania
agresji na grupy, które są nie lubiane lub słabe,
i wyróżniają się w widoczny sposób
Oczekiwania i
zniekształcenia
konformizm wobec norm: skłonność
do nie wychylania się z grupy w celu
realizacji jej oczekiwań i uzyskania
akceptacji
współczesny rasizm: uprzedzenia
ujawniane w subtelny i
niebezpośredni sposób, ponieważ
ludzie nauczyli się ukrywać swe
uprzedzenia, by uniknąć posądzenia
o rasizm.
Teoria społecznego uczenia
się
Jak można osłabić
uprzedzenia?
Najważniejszą drogą jest doprowadzenie do kontaktu
— zebrania razem członków grupy własnej i grupy
obcej. Jednakże doprowadzenie wyłącznie do kontaktu
jak wówczas, gdy szkoły publiczne zostały po raz
pierwszy zdesegregowane, nie jest wystarczające, a
nawet może rozjątrzyć istniejące negatywne postawy.
Taki kontakt musi spełniać następujące warunki:
wzajemną zależność; wspólny cel; jednakowy
status; nieformalny, międzyosobowy kontakt; wielość
kontaktów; normy społeczne uznające równość.
Klasa mieszana to sposób nauczania, w ramach
którego dzieci muszą polegać na sobie nawzajem i
razem pracować podczas uczenia się i dążenia do
wspólnych celów. Pozwala na redukowanie
stereotypizacji i uprzedzeń istniejących między
dziećmi o różnym pochodzeniu etnicznym.