Wyciski pod uzupełnienia stałe

Uzupełnienie stałe



Uzupełnienie stałe- osadza się je
trwale na zębie lub zębach pacjenta.
Nie przekracza zasięgiem łuku
zębowego, jest zacementowane,
usuwa je lekarz niszcząc np.wkłady
koronowo-korzeniowe, korony,
mosty.

Podział mas według konsystencji

gotowego wycisku

2. Masy sztywne:

a.) gips wyciskowy
b.) masy Stensa
c.) pasty tlenkowo-cynkowo-
-eugenolowe
d.) gutaperka

1.Elastyczne:



hydrokoloidy

a.) alginatowe
b.) agarowe



elastomery

a.) silikonowe
b.) polsulfidowe
c.) polieterowe

Rodzaje mas wyciskowych

Masy wyciskowe stosowane w wykonawstwie protez
stałych.

o

Wyciski robocze

o

Wyciski orientacyjne/

zębów przeciwstawnych

Masy silikonowe A
Masy silikonowe C
Masy polieterowe
Masy polisulfidowe
Masy hydrokoloidowe
(odwracalne)

Masy alginatowe

Masy silikonowe



Typ kondensacyjny

A.

Dwumetylosiloksan (reaktywna

grupa OH) + krzemionka (35%

płynna, 75% gęsta)

B.

Katalizator- estry organiczne

Produktem ubocznym polimeryzacji

jest metanol.

Masy silikonowe



Typ addycyjny

A.

Siloksan dimetylu z reaktywną grupą
winylową + katalizator chloroplatynowy

B.

Siloksan dimetylu + silany z grupą
wodorową

Polimeryzacja bez udziału produktu

ubocznego.

Masy silikonowe

+

Zalety:

1. Łatwe w użyciu
2.

Nie wymagają specjalnego

oprzyrządowania

3.

Krótki czas

wiązania

4. Duża wytrzymałość
mechaniczna
5. Są bardzo dokładne
6. Miły zapach i wygląd
7. Duży stopień elastyczności
8. Możliwość odlania kilku
modeli

-

Wady:

1. Właściwości

hydrofobowe

2. Słaba

zwilżalność

3. Słaba stabilność

kształtu

4. Wysoki

współczynnik
rozszerzalności
termicznej

Masy polsulfidowe

= tiokolowe lub merkaptonowe



80% polimer polsulfdowy z reaktywną grupą –SH

(merkaptonową)



20% składniki wzmacniające masę- dwutlenek

tytanu



Tlenek cynku, węglan miedzi i krzemionka+

katalizator (dwutlenek ołowiu + dwutlenek

magnezu zawieszony we ftalanie dwubutylu lub

octanu) lub inny katalizator- wodorotlenek miedzi.

Wymagana jest bezwzględna suchość pola.

Masy polsulfidowe

+

Zalety:

1. Znaczna wytrzymałość
mechaniczna
2. Łatwiej wykonać model
niż z innych rodzajów
elastomerów
3. Nie wymagają żadnego
oprzyrządowania
4. Możliwość odlania kilku
modeli
5. Ostrokonturowe,
dokładne

-

Wady:

1. Łatwo brudząca
2. Nieprzyjemny zapach
3. Długi czas wiązania
4. Przeciętna stabilność

wycisku

5. Hydrofobowość
6. Wrażliwość na

podwyższoną
temperaturę i
wilgotność

7. Podcienie muszą być

zablokowane

Masy polieterowe



Baza- nieskocząsteczkowy polimer z
resztą iminowoetylenową



Katalizator- ester kwasu sulfonowego

Należy przechowywać na sucho.

Masy polieterowe

+

Zalety:

1. Stabilność kształtu
2. Dokładność
3. Krótki czas wiązania
4. Dostępne urządzenia
mieszające
5. Nie wymagają specja-lnego
oprzyrządowania
6. Nie muszą być od razu
odlane
7. Mogą być odlewane
kilkakrotnie
8. Przyjemny zapach i wygląd

-

Wady:

1. Duża sztywność
2. Konieczność

zablokowania podcieni

3. Drogie
4. Konieczność

szybkiego rozrabiania

Metody wyciskowe

Metody wyciskowe pod modele

robocze

Jednowarstwowe

Dwuwarstwowe

Jednoczasowe

Dwuczasowe

Metoda jednowarstwowa

W tej technice wyciski pobierane są z

użyciem tylko jednego rodzaju materiału o
średniej gęstości. Doskonale nadają się do
tego masy silikonowe o addycyjnym sposobie
wiązania i polietery. Mogą być nakładane
zarówno na łyżkę jak i ze strzykawki (gdyż
podczas przepychania przez strzykawkę ich
lepkość zmniejsza się).

Wycisk jednowarstwowy

Metoda dwuwarstwowa



Jednoczasowa

Polega na nałożeniu na łyżkę wyciskową

najpierw warstwy masy o dużej gęstości, a

następnie na nią wyciskana jest masa o małej

gęstości, dobrze zapływająca – obie masy są

jednocześnie umieszczane w ustach pacjenta.

Gęstsza masa powoduje, że rzadka zapływa

we wszystkie drobne wgłębienia powierzchni

jamy ustnej. Przed pobraniem wycisku tą

metodą zalecane jest usunięcie nici

retrakcyjnych z kieszonki dziąsłowej.

Wycisk dwuwarstwowy

jednoczasowy

Metoda dwuwarstwowa



Dwuczasowa

Najpierw wykonywany jest wycisk masą o

dużej gęstości – wyjęcie nici retrakcyjnych nie

jest konieczne. Po wyjęciu łyżki z wyciskiem

zostaje on osuszony i zdezynfekowany, do

pobranego wycisku nakładana jest masa o

mniejszej gęstości, po czym łyżka jest ponownie

umieszczana w jamie ustnej pacjenta. Należy

upewnić się, że rzadki materiał ma możliwość

swobodnego odpływu kanałami

odprowadzającymi w materiale gęstym. W

przeciwnym wypadku pierwszy może uciskać

drugi i doprowadzać do zniekształceń i

niedokładności w wycisku.

Wycisk dwuwarstwowy

dwuczasowy

KONIEC

Dziękuję za uwagę