Opr. Pow. struktury metalowej pod uzupełnienia metalowo-ceramicznej.
Kształt struktury Kształt i powierzchnia struktury mają główny wpływ na połączenie ceramiki licującej z danym stopem metalu. Jej prawidłowe opracowanie zapobiega niepowodzeniom technicznym w dalszej pracy. Precyzyjne wykonanie struktury decyduje o żywotności całego uzupełnienia.
Połączenie między stopem a ceramiką. Zależy od rodzaju materiału.
Rodzaj i wybór instrumentów obrotowych (frezów, gumek). Niewłaściwe opracowanie może doprowadzić do powstawania pęcherzy i odprysków. Wnętrze struktury należy dokładnie obejrzeć pod mikroskopem i ewentualnie zniwelować wszelkie niedoskonałości ( pęcherze, porowatości) przy użyciu frezu lub wiertła różyczkowego. Kontrola wewnętrznej powierzchni struktury. Frezy i wiertła różyczkowe do opracowania wewnętrznej powierzchni struktury. *Idealne dopasowanie.
Struktura musi dać się łatwo osadzić na model- bez jakichkolwiek napięć. Ewentualne porowatości należy zlikwidować.
---Stosowanie kamieni na bazie węglika krzemu nie jest wskazane do licowania ceramiki, ponieważ ich cząsteczki mogą przedostać się do struktury metalowej. Cząsteczki te ulegają gazowaniu i powodują powstanie pęcherzy.
Kierunek frezowania
Należy prowadzić go w kierunku mezjalno-dystalnym, bez stosowania nadmiernej siły. Krawędzie powinny być zaokrąglone. Nieprawidłowy kierunek frezowania. Dochodzi do odkształceń struktury. A tym samym do ewentualnej zmiany kształtu podczas późniejszej obróbki termicznej.
Podczas opracowania stopów o wysokiej zawartości złota łatwo dochodzi do powstawania rys, które prowadzą do powstania małych otworów powierzchniowych. Tkwiące w nich zanieczyszczenia mogą być przyczyną pęcherzy w ceramice. Stopy te należy opracować przy użyciu frezów o nacięciu naprzemianskośnym.
Opracowanie przy użyciu frezu o nacięciu naprzemianskośnym.
Rysy na powierzchni struktury. Gazowanie struktury spowodowane rysami i zanieczyszczeniami. Pęcherze te powstają w wyniku gazów na powierzchni połączenia struktury z opakerem. Bardzo ważne jest prawidłowe opracowanie struktury przy użyciu odpowiednich frezów.
Ciało obce na strukturze kotwiczonej na wszczepach.
Pęcherze gazu. Przy użyciu zaokrąglonych frezów można idealnie opracować miejsca styku stopu i ceramiki. Powierzchnie nośne dla ceramiki powinny być ukształtowane tak, by mogły odbierać obciążenia okluzyjne. Zwłaszcza językowe powierzchnie należy starannie opracować, ponieważ w tym miejscu dochodzi do odprysków ceramiki.
Opracowanie krawędzi korony przy użyciu dużego wiertła różyczkowego. Przy samej krawędzi struktura ma grubość 0,1mm. Ten etap postępowania należy przeprowadzić w mikroskopie. Jak dotąd wszystkie etapy wszystkie etapy wykonywano bez kikuta gipsowego.
Końcowe opracowanie krawędzi korony. Strukturę należy osadzić na model i mocno przytrzymać palcem. Krawędź korony opracowuje się pod mikroskopem przy użyciu wiertła różyczkowego o niewielkich właściwościach tnących. Krawędź struktury będzie ostra, jeżeli przyłożymy do niej wiertło różyczkowe nieco poniżej jego wierzchołka. Należy zwracać szczególna uwagę na szczelność struktury.
Przy krawędzi korony zniesiono tylko niewielką ilość materiału. Jeżeli zastosujemy w tym rejonie wiertło różyczkowe, powstałyby dziurki. Z tego względu poleca się stosowanie białego kamienia.
---Nieprawidłowo dopasowana struktura. W tym przypadku frezowano z zastosowaniem zbyt dużej siły, a podczas kompensacji napięć doszło do powstania rys. Ponadto krawędź struktury jest za krótka i postrzępiona.
Taką pracę należy wykonać od nowa.
Gotowa struktura. Cały obiekt posiada okrągłe kontury, a powierzchnie nośne są idealnie opracowane.
---Krawędź sieczna jest zbyt ostra, a warstwy ceramiki zostały nałożone nierównomiernie. Pęknięcie ceramiki powstało na skutek wytworzenia małych pęcherzyków powietrza na powierzchni łączącej ceramikę z metalem.
---Przez nieuważne modelowanie wosku lub opracowanie metalu, mogą powstać dziurki w gotowej strukturze. W takim przypadku można stosować lutowie lub „metal-corrector”. W przypadku małych dziurek, należy zabezpieczyć powierzchnię wewnętrzną i zewnętrzną grafitem, a następnie uzupełnić ubytek lutowiem lub wspomnianym korektorem. W zależności od wielkości dziurki, można umieścić we wnętrzu struktury folię platynową i zalutować ją od zewnątrz. Czasami może dojść w tym miejscu do powstania rys. W takich przypadkach, jedynym wyjściem jest wykonanie nowej struktury.
Piaskowanie cząsteczkami tlenku glinu. Po jego zakończeniu należy dokładnie oczyścić powierzchnię struktury z resztek cząsteczek ściernych i innych zabrudzeń. Krawędź struktury należy szczególnie dokładnie wypiaskować dyszą skierowaną pod kątem 45o.