Wykład 4

Model opieki

pielęgniarskiej nad

pacjentem

nieprzytomnym

Anestezjologia i pielęgniarstwo w zagrożeniu

życia

• Chorzy nieprzytomni wymagają

szczególnie troskliwej i fachowej

opieki pielęgniarskiej.

• Opieka ta polega na codziennej toalecie,

zmianie opatrunków, pielęgnacji jamy

ustnej, częstych zmianach ułożenia

• Konieczne jest wykonywanie stałych

pomiarów tętna, ciśnienia tętniczego i

żylnego, częstości oddechów,

temperatury ciała

• dużym ułatwieniem jest aparatura

monitorująca

• Ważne miejsce w leczeniu pacjentów

nieprzytomnych zajmuje fizykoterapia

• polega ona na okresowym oklepywaniu

klatki piersiowej, masażu, pogłębianiu

oddechu i prowokacji kaszlu

• czynności te powtarzane co kilka godzin

zapobiegają niedodmie płuc

• inne ćwiczenia polegają na okresowej

zmianie położenia ciała, przewracaniu

pacjenta na boki, wykonywaniu ruchów

czynnych i biernych, co polepsza

krążenie krwi

• Wszystkie pomiary, bilans płynów

wydalanych i przyjętych, badania
dodatkowe, podane leki, zapisuje się
na specjalnej karcie obserwacji
dobowej, najczęściej w postaci
wykresów

PIELĘGNOWANIE CHOREGO

NIEPRZYTOMNEGO

1.

Upośledzenie drożności dróg
oddechowych u chorego
oddychającego spontanicznie

-

obserwacja ruchów klatki piersiowej i
brzucha

-

odsysanie wydzieliny z dróg oddechowych

-

przygotowanie sprzętu do udrożnienia
dróg oddechowych i udrożnienie ich

-

ocena kliniczna oddechu i monitorowanie
parametrów wentylacji

2. Zagrożenie podstawowych czynności

życiowych: nieefektywna wymiana

gazowa, zaburzenia krążenia

-

intensywny nadzór, systematyczna ocena

podstawowych parametrów życiowych

-

rozpoznanie mechanizmu zatrzymania akcji

serca, wezwanie zespołu reanimacyjnego

-

asystowanie podczas intubacji lub jej

samodzielne wykonanie w stanie zagrożenia

życia

-

pobieranie krwi tętniczej do badań

laboratoryjnych

-

analiza EKG i parametrów gazometrii

3. Ryzyko nieefektywnej

termoregulacji z powodu
zaburzeń ośrodka termoregulacji
lub infekcji

- ciągłe monitorowanie temperatury

głębokiej i powierzchownej

- zastosowanie chłodzenia fizycznego
- podawanie leków

przeciwgorączkowych

- pobieranie krwi na posiew
- prowadzenie bilansu wodnego

4. Dysfunkcja mięśni i stawów

spowodowana brakiem ruchu

-

ocena układu kostno-stawowego, zakresu
ruchów w stawach, zniekształceń,
napięcia mięśniowego, przykurczów

-

kompleksowe postępowanie
usprawniające z dostosowaniem do stanu
pacjenta dawkowaniem ruchu i
uwzględnieniem przeciwwskazań

-

częste zmiany ułożenia ciała z
zapewnieniem fizjologicznego ustawienia
kończyn w spoczynku

5. Ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych

związanych z zastojem krwi w układzie żylnym

kończyn dolnych

-

wyższe układanie kończyn dolnych chorego

-

codzienne oglądanie kończyn pod kątem wydolności

naczyń powierzchownych i zmian skórnych

-

pomiary i odnotowywanie obwodu w połowie goleni i

uda, kontrola obrzęków, ich lokalizacja i

konsystencja

-

stosowania leków przeciwzakrzepowych

-

prowadzenie ćwiczeń biernych i rehabilitacji

ruchowej przez rehabilitanta i pielęgniarkę co 4 h

-

stosowanie terapii kompresyjnej

-

ułożenie chorego na materacu

zmiennociśnieniowym

-

w miarę możliwości jak najszybsza pionizacja i

uruchamianie chorego

6. Ryzyko rozwoju odleżyn

-

ocena ryzyka rozwoju odleżyn wg skali

prognostycznej

-

zmniejszanie ucisku, tarcia i ścinania (materace

przeciwodleżynowe, podpórki i kliny stabilizujące

ułożenie), zabezpieczenie przed osuwaniem się

ciała chorego w dół łóżka, unikanie pozycji

półwysokich oraz stosowanie podnośników

-

stosowanie zmiany pozycji ciała wg

harmonogramu ustalonego indywidualnie dla

każdego chorego

-

pielęgnacja skóry

-

zabezpieczenie skóry przed wilgocią, wydzielinami

i wydalinami

-

kontrola stanu skóry

-

eliminowanie niedożywienia, hipertermii,

hipotensji i niedokrwistości