NAUKA CHODU -
PNF

NAUKA CHODU - PNF

Definicja chodu: chód jest serią cyklicznych,

naprzemianstronnych mchów kończyn i
tułowia, powodujących przemieszczanie
środka ciężkości ciała do przodu. Częścią
aktywną chodu jest przenoszenie środka
ciężkości, a reaktywną – wykonywanie
kroków oraz ruchy kończyn górnych. Chód
jest najbardziej ekonomiczny, gdy pacjent
potrafi w prawidłowy sposób przenosić
ciężar ciała na obie kończyny.

NAUKA CHODU - PNF

Cykl chodu - to sekwencja mchów

jednej kończyny dolnej podczas
chodu pomiędzy następującymi
po sobie kontaktami pięty z
podłożem.

NAUKA CHODU - PNF

Fazy chodu:



Faza podporowa - stanowi 60% czasu jednego

cyklu.



Kontakt pięty z podłożem - zetknięcie pięty z

podłożem.



Ekscentryczne hamowanie - ekscentryczne

opuszczanie stopy aż do momentu zetknięcia

się całej jej powierzchni z podłożem, z

jednoczesnym hamowaniem zgięcia stawu

kolanowego amortyzującym chód.



Pełne obciążenie - staw biodrowy, kolanowy i

skokowy znajdują się w jednej osi pionowej.



Przetaczanie stopy - ciężar ciała zostaje

przejęty przez przodostopie.

NAUKA CHODU - PNF



Faza przenoszenia - stanowi 40% czasu

jednego cyklu



Przygotowanie przenoszenia - oderwanie stopy

od podłoża



Przyspieszenie - kończyna zakroczna (znajdująca

się z tyłu w stosunku do tułowia) przemieszcza

się do przodu



Przenoszenie właściwe - podudzie ustawione jest

prostopadle do podłoża



Hamowanie - po wyprzedzeniu tułowia kończyna

wykroczna prostuje się w stawie kolanowym,

przygotowując się do zetknięcia pięty z podłożem

i przejęcia masy ciała w następnej fazie

NAUKA CHODU - PNF

Zakresy

ruchu

warunkujące

prawidłowy chód:



Staw biodrowy: zgięcie ~ 30°; wyprost
~ 10°



Staw kolanowy: zgięcie ~ 70°; wyprost
~ 0°



Staw skokowy: zgięcie ~ 25°; wyprost
-15°

NAUKA CHODU - PNF



Warunki ekonomicznego chodu



Mobilizacja i stabilizacja z pokonaniem

grawitacji



Możliwość przenoszenia ciężaru ciała

do przodu



Wymagane zakresy ruchów stawów

kończyn i kręgosłupa (wyprost i rotacja

tułowia)



Dostateczna siła mięśniowa



Koordynacja ruchowa



Motywacja

NAUKA CHODU - PNF



Ćwiczenia przygotowujące do chodu



Aktywności

w

pozycji

siedzącej

przygotowujące do wstania:



Stabilizacja pozycji



Symetryczne ruchy miednicy



Ruchy głowy, szyi i tułowia w kierunku zgięcia

(koncentrycznie, ekscentrycznie)



Ruchy głowy, szyi i tułowia w kierunku wyprostu

(koncentrycznie, ekscentrycznie)



Asymetryczne ruchy miednicy w przód i w tył

(przemieszczanie się w kierunku krawędzi

leżanki lub wózka)

NAUKA CHODU - PNF



Kombinacja

ruchów

łopatki

i

miednicy



Aktywności

potrzebne

do

poruszania

się

na

wózku

inwalidzkim



Ruch tułowia w przód z oderwaniem
pośladków od podłoża (powrót do
siadu z ekscentryczną pracą mięśni)

NAUKA CHODU - PNF

Pozycja stojąca:



Stabilizacja

pozycji

poprzez

aproksymację

(chwyt

na

grzebieniu talerza biodrowego)



Diagonalne

przemieszczanie

ciężaru ciała



Stanie w wykroku



Aktywności w staniu jednonóż

NAUKA CHODU - PNF

Chód:



W przód, w tył, bokiem

UWAGA!!!



Tułów jest kluczem do prawidłowego
chodu



Zasady główne stosowane podczas nauki
chodu to aproksymacja i stretch i opór



Przy

wszystkich

formach

ułatwiania

(facilitacja) chodu obowiązuje chwyt na
grzebieniu talerza biodrowego miednicy