Degradacja środowiska
glebowego
Pojęcie degradacji gleb łączymy zwykle z obniżeniem zdolności do
produkowania odpowiedniej ilości i jakości plonów
FAO (1993) – Degradacja gleb jest sumą oddziaływania na gleby
czynników geologicznych, klimatycznych, biologicznych oraz
gospodarczej działalności człowieka, które prowadzą do degradacji
fizycznej, chemicznej i biologicznej potencjalnych zasobów
glebowych, a więc do zagrożenia bioróżnorodności i przeżycia
społeczności ludzkiej.
Zgodnie z klasyfikacją USA
Gleba jest naturalnym ciałem przyrody, które zaopatruje rośliny w
ich wzroście i rozwoju w wodę, składniki odżywcze i stanowi
podłoże fizyczne ich bytowania, a także nabywa swoistych
właściwości wynikających z oddziaływania na materiał macierzysty
klimatu, organizmów żywych, reliefu oraz skutków gospodarczej
działalności człowieka w ciągu określonego czasu.
e
M
at
er
ia
ły
m
ac
ie
rz
ys
te
(L
o
)
S
kł
ad
m
in
er
a
lo
g
ic
zn
y
W
ła
śc
iw
o
ś
ci
c
h
em
ic
zn
e,
f
zy
cz
n
e
i
in
n
e
O
rg
an
iz
m
y
ży
w
e
(
P
o)
F
lo
ra
F
au
n
a
Rys. 1. Diagram układu sześciu czynników glebotwórczych warunkujących
rozwój środowiska glebowego
W układzie elementów środowiska przyrodniczego gleba zajmuje
pozycję szczególną; z jednej strony jako element tego
środowiska jest kształtowana przez to środowisko, a z drugiej
zaś - jest elementem współkształtującym środowisko
przyrodnicze. Dlatego też należy ją traktować nie tylko jako
podłoże wzrostu i rozwoju roślin, ale przede wszystkim jako
naturalny filtr, reaktor, rezerwuar składników oraz dystrybutor
wody i gazów szklarniowych na powierzchni Ziemi (IG-B 1992,
Marcinek 1998, Yaalon 1996). W systemie globalnych zmian
zachodzących na powierzchni Ziemi, gleba zajmuje pozycję
centralną, spajającą fizyczny system klimatu z
biogeochemicznym systemem obiegu energii i przepływu
materii (IG-B 1992, Marcinek 1998)
Do oszacowania degradacji środowiska glebowego należy wziąć
pod uwagę przede wszystkim jej:
Jakość
Produktywność
Elastyczność
Trwałość
Odporność na czynniki degradujące