Jak cało i zdrowo

przyszedłem na

świat...

I tydzień

Ładne, wygodne, małe,

niekrępujące, jednopokojowe

luksusowe mieszkanie

z wszystkimi wygodami,

samodzielnym wejściem

i wyjściem do wynajęcia

na okres 9 miesięcy

spokojnemu lokatorowi.

Aktualne od zaraz. Pełne

utrzymanie, dzieci mile

widziane. Mnóstwo

możliwości implantacyjnych.

Mieszkanie, jak marzenie.

Przyjdźcie obejrzeć!

II tydzień

"Czy widzicie, że się już wprowadziłem?

Mieszkanie jest bardzo przyjemne,

ale chyba o wiele za duże. Nie mam

pojęcia, co robić z tak ogromną

przestrzenią. Mam przecież zaledwie

osiem, może dziewięć milimetrów.

I do tego kiedy odrobinkę oszukuję,

stając na palcach.

I miesiąc

Cśś ... uciszcie się na

chwilę i nadstawcie uszu.

Słyszycie? Zupełnie

fantastyczne! Kiedy moja

mama jest zupełnie

spokojna i ja jestem

spokojny, i cały świat jest

zupełnie spokojny...

wtedy słychać, jak bije

moje serce!

II miesiąc

Mieszkam tutaj już ponad dwa miesiące i wciąż

rosnę i rosnę. Czy mówiłem wam, że mam już

własne płuca i nozdrza do oddychania? Aha, i

jeszcze kości. Mogę machać i nogami, i

rękami, jeśli chcę. Myślę, że to będzie bardzo

zabawne. Czasami lekko kopię w ścianę, żeby

dać sygnał Mamie, ale dotychczas nie udało

mi się nawiązać prawdziwej łączności. A

czy wiecie, co jeszcze mogę? Mogę poruszać

palcami nóg! Wy też to potraficie?

III
miesiąc

Ach, jak moja Mama i mój Tata są mną przejęci!

Mama mówi, że będę mieć na imię: Anna,

Agnieszka, Anita, Aniela, Aleksandra. Powiada, że

mam mieć tysiąc pięćset imion. Siedzi i wyczytuje

je na głos z jakiejś książki, a Tata ma zapisywać

te, które mu się najbardziej spodobają. Nie

zapisał ani jednego. Powiada, że chłopiec nie

może nazywać się Anna, Agnieszka, Agata i tak

dalej. On chce mnie nazywać: Adam, Artur,

Arkadiusz. Na to Mama powiada, że nie chce,

żeby dziewczynka miała na imię Artur! I wszystko

zaczyna się od początku. I tak nie ma o co się

teraz spierać - mówi mój Tata - bo nie wiemy

jeszcze, czy to będzie chłopiec, czy dziewczynka.

Dobrze, dobrze, ja już wiem, bo sprawdziłam. Będę

dziewczynką. A moja Mama robi na drutach

niebieskie śpioszki!

IV miesiąc

Jest po prostu wspaniale. Co wieczór, gdy moja

Mama leży w łóżku, mój Tata mnie głaszcze. To

znaczy nie bezpośrednio. Głaszcze brzuch

Mamy. Wtedy Mama mówi, że to cudowne

nosić taką maleńką żywą istotę pod sercem, a

Tata powiada, że to wszystko jest wprost

fantastyczne. Potem mówi do Mamy, żeby

leżała zupełnie spokojnie i nic nie mówiła, i

przykłada dłoń do brzucha Mamy, żeby poczuć

jak się poruszam... Bum!!!

V miesiąc

Mama mojej Mamy, moja Babcia, powiedziała

dzisiaj, że to dziwne, gdy się pomyśli, że

właśnie w tym momencie leżę sobie w

brzuchu Mamy i ssę palec. Ssę palec?

Niczego takiego nie robiłam. Po prostu

leżałam i myślałam o różnych rzeczach. Ale

kiedy Babcia powiedziała o ssaniu palca,

pomyślałam sobie, no dobrze, zobaczymy,

czy mi się to uda. I tak naprawdę to

nic nie wychodziło, dopóki nie doszłam do

kciuka. Potem poszło jak z płatka.

Taki kciuk jest bardzo dobry do ssania.

VI

miesiąc

No, nareszcie jakaś pewna

wiadomość! Od teraz

jestem już zdolna do

samodzielnego życia. Tak

twierdzi doktor. Mama jest

w szóstym miesiącu i

gdyby coś się stało - mówi

doktor - ma szansę

przeżycia w

inkubatorze. Bardzo

dziękuję, ale nie wybieram

się do inkubatora. Jestem

zupełnie zadowolona z

miejsca, w którym znajduję

się teraz. Mam teraz 600

centymetrów wzrostu

i ważę 35 gramów. A może

na odwrót? Nie wiem.

Nie zwracałem na to

szczególnej uwagi.

VII miesiąc

A więc Mama jest w siódmym miesiącu. Tak

przynajmniej twierdzi. Jest bardzo niespokojna

i mówi, że nie ma pojęcia, jak wytrzyma do

końca. Myślę nieco o przyszłości, bo

przypomniało mi się, że na samym początku

była mowa tylko o dziewięciu miesiącach.

Położna twierdzi, że teraz, gdy mam już 40

centymetrów długości, ona może położyć rękę

na brzuchu Mamy i jest w stanie określić, które

części mojego ciała są na górze, a które na dole.

VIII miesiąc

Moja mama jest teraz w

ósmym miesiącu. Tak
opowiada każdemu, kto ją
pyta. A pytają wszyscy.
Wszyscy chcą wiedzieć,
kiedy to nastąpi. Wolałbym,
żeby rozmawiali o czymś
innym. Robię się
niespokojna i nerwowa, i
prawie dostaję palpitacji za
każdym razem, kiedy o tym
mowa, ponieważ mam
wrażenie, że idzie o coś, co
będzie dotyczyło mnie.

IX miesiąc

Mama jest w dziewiątym miesiącu, a ja ważę sześć

tysięcy miliardów razy więcej niż ważyłam,

wprowadzając się tutaj. Doktor powiedział

Mamie, że gdybym nadal rosła w tym tempie, w

jakim rosłam przez ostatni miesiąc, to na

dziesiąte urodziny ważyłbym ponad 700

kilogramów. Mój Tata mówi, że pewnie jestem

straszny tłuścioch, ale doktor twierdzi, że

wszystko się ułoży i że na tydzień przed porodem

przestanę już rosnąć. To nawet dobrze, bo mi

tutaj bardzo ciasno.

Poród

Hej tam, posłuchajcie, wy chyba zupełnie

powariowaliście! Przecież to czyste szaleństwo -

robić ze mną takie rzeczy. Mama wciąż naciska i

napina mięśnie brzucha, tak, że nie mam się czego

przy trzymać. Ona ma jakieś uchwyty na brzegach

łóżka, za które może się trzymać, a ja nie mam

zupełnie nic. Ja chcę zostać w brzuchu Mamy, tu

gdzie zawsze byłem! Nie chcę wynosić się gdzie

indziej! Och, Boże, moja głowa! Będę krzyczał, jeśli

nie zostawicie mnie w spokoju. Uwaga na moją

głowę, to po prostu jest niemożliwe. Przecież nie

można włożyć koszuli, próbując przecisnąć głowę

przez dziurkę od guzika. Och, moja szyja, och, moje

czoło, mój nos, moje usta, och, mój podbródek ...

Musi być jakieś prawo, które karze za takie

traktowanie niewinnych ludzi. Złożę skargę w

Towarzystwie Przyjaciół Dzieci, złożę skargę w

Komisji Praw Człowieka, złożę skargę...!

Ooo! Moja głowa prześliznęła się! Moja głowa się

urodziła. Uff ...

Uważajcie na mnie! Jako niezależny człowiek

żądam, aby mnie wysłuchano!

Zacznę krzyczeć, jeżeli nie ... Uaaaaaaaaaaaaaa!

Aaaaaaaaaaaaaaaaaa!

Jak się masz, Mamo ...

Jak się masz, Tato ...

Jak się macie

wszyscy!

KONIEC...