STRATEGIE KONKURENCJI WYNIKAJĄCE
Z POZYCJI RYNKOWEJ FIRMY
STRUKTURA HIPOTETYCZNEGO RYNKU
PODZIAŁ STRATEGII ZE WZGLĘDU NA POZYCJĘ
KONKURENCYJNĄ
STRATEGIE
LIDERÓW
RYNKOWYCH
Utrzymanie
pozycji
Poszerzanie rynku
Obrona udziału w rynku
Zwiększanie udziału w rynku
Zwiększenie
udziału w
rynku
Atak na lidera
rynkowego
Atak na firmy o podobnej
pozycji
Atak na małe lokalne
przedsiębiorstwa
STRATEGIE
RZUCAJĄCYCH
WYZWANIE
STRATEGIE
NAŚLADOWCÓW
RYNKOWYCH
Klon
Imitator
Usprawniacz
Zachowani
e pozycji
STRATEGIE
SPECJALISTÓW
RYNKOWYCH
Specjalizacja według:
-rodzaju użytkownika finalnego
-ogniwa w łańcuchu dostaw
-rozmiaru klienta
-obszaru geograficznego
produktu lub linii produktu
-cech produktu
-zindywidualizowanej usługi
-jakości/ceny lub
kanału
.
dystrybucji
Obsługa nisz
rynkowych
LIDER RYNKOWY
STRATEGIE:
powiększanie całego
rynku
nowi użytkownicy
nowe zastosowania
zwiększenie intensywności używania
obrona udziału w rynku, duża innowacyjność;
najlepszą formą obrony jest atak
powiększanie udziału w rynku
największy udział w rynku, wprowadza nowe
produkty, pierwszy zmienia cenę, ma największy
kanał dystrybucji i najbardziej zauważalną promocję
STRATEGIE PRETENDENTÓW
(rzucających wyzwanie)
atak frontalny (obniżanie ceny)
atak ze skrzydła (atakowanie słabszych cech
konkurenta)
atak przez okrążenie
atak partyzancki (częściowe odbieranie
przewagi)
Cechy
konkurencji
Ofensywna
Defensywna
Konwencjonalna
Styl ostrożnego
pretendenta
Styl statecznego
lidera
Niekonwencjonal
na
Styl agresywnego
pretendenta
Styl młodego
lidera
WARIANTY STYLU KONKURENCJI
„Styl statecznego lidera rynku”
cechujący firmy posiadające
ugruntowaną pozycję lidera i broniące
jej przy wykorzystaniu
konwencjonalnych sposobów
konkurowania
„Styl agresywnego pretendenta”
cechujący firmy usiłujące wszelkimi
sposobami zdobyć zaplanowaną pozycję
rynkową lub przebojem wchodzące na
rynek, bez oglądania się na reakcję
obecnych na nim firm
„Styl młodego lidera”
cechujący firmy, które od
niedawna zajmują czołową
pozycję i bronią jej wszelkimi
dostępnymi sposobami
„Styl ostrożnego pretendenta”
charakteryzujący firmy usiłujące
zwiększyć swój udział w rynku, jednak
w sposób nie prowokujący ostrego
konfliktu z konkurentami
• grupa nabywców poszukujących ściśle określonych
korzyści
• grupa nabywców o wyraźnie wyodrębnionym
i stosunkowo złożonym zbiorze potrzeb
NISZA RYNKOWA
Przewagą firm realizujących strategię niszy jest
brak kosztów wynikających z bezpośredniej
konkurencji
Strategia niszy nie pozwala korzystać
z efektu skali czy pola działania ale daje możliwość
wyróżnienia się unikalnością oferty lub niskimi
kosztami (lub jednym i drugim)
Specjalizacja wg:
• rynku
• nabywcy
• produktu lub typu marketingu mix
STRATEGIA SPECJALISTÓW RYNKOWYCH
Typy specjalistów:
• specjalista końcowy
(obsługuje jedną z grup nabywców ostatecznych)
• specjalista skoncentrowany
(obsługa jednego lub kilku większych
nabywców)
• specjalista geograficzny
(wydzielony obszar)
• specjalista produktowy
POZYCJONOWANIE
wyróżnienie produktu przez kreowanie
jednolitego wizerunku w świadomości
nabywców oraz umiejscowienie go na
pożądanej pozycji wobec produktów
konkurencyjnych. Pozycjonowanie może
odnosić się do produktu, usługi,
przedsiębiorstwa czy osoby
MOŻLIWOŚCI POZYCJONOWANIA
pozycjonowanie na podstawie atrybutu produktu
pozycjonowanie ze względu na kategorię produktu
pozycjonowanie na podstawie zastosowania produktu
pozycjonowanie z uwagi na cechy niematerialne
pozycjonowanie na podstawie korzyści dla klientów
pozycjonowanie ze względu na relację cena-jakość
pozycjonowanie aspiracyjne
pozycjonowanie na podstawie poziomu obsługi towarzyszącej
produktowi
pozycjonowanie ze względu na konkurentów
pozycjonowanie w relacji do znanej osobistości
pozycjonowanie ze względu na kraj pochodzenia
STRATEGIE POZYCJONOWANIA
STRATEGIA
CHARAKTERYSTYK
A
ZALECENIA
Umacnianie
dotychczasowej
pozycji
Wzmocnienie obecnej
pozycji marki produktu
w świadomości
nabywców
- mniejsze firmy o
zasięgu lokalnym
- strategia
korzystna
kosztowo
Wyszukiwanie i
zajmowanie nowych
nisz rynkowych
Poszukiwanie nowej
wolnej pozycji na rynku
(luki rynkowej)
- przedsiębiorstwa
większe o zasięgu
regionalnym
Repozycjonowanie
konkurencji
Wskazanie innej pozycji
względem konkurencji jaką
zajmuje produkt o określonej
marce
- wszystkie
organizacje
- proces kosztowny
i długotrwały
Klub prestiżu
Kształtowanie wizerunku
dla grupy najlepszych firm
oferujących najwyższą
wartość w odniesieniu do
jakości
- średniej wielkości
przedsiębiorstwa
POZYCJONOWANIE MAREK KONCERNU
VOLKSWAGEN
MARKA
POZYCJONOWANIE PRODUKTÓW
M
a
rk
i
p
o
d
s
ta
w
o
w
e
Volkswag
en
wysoka jakość, niezawodność, ekonomiczność
(miara dla samochodowej wartości
)
innowacyjność technologiczna, charakter
sportowy, wysoka cena (wyzwanie dla
samochodowej konwencji)
dobra jakość za relatywnie niską cenę
(samochodowa radość życia)
dobra jakość za niską cenę, solidność
(kreatywne rozwiązanie dla wytwornych
klientów)
M
a
rk
i
s
a
te
li
ty
sportowa ekskluzywność, prestiż społeczny
(dżentelmen jazdy sportowej)
sportowo-elegancki luksus (majstersztyk
samochodowej sztuki inżynierskiej)
charakter super sportowy, demonstracja prestiżu
(bezkompromisowy samochód sportowy)
BŁĘDY POZYCJONOWANIA
wątpliwe pozycjonowanie
zbyt słabe pozycjonowanie
nadmierne pozycjonowanie
mylące pozycjonowanie
nieistotne pozycjonowanie
Z uwagi na odmienność zachowań nabywców większość
przedsiębiorstw realizuje na rynku globalnym mieszaną
strategię pozycjonowania produktu/marki.
Z A S A D A :
tak dużo standaryzacji jak to
możliwe
tak wiele dyferencjacji jak to
konieczne
KONKURENCJA GLOBALNA
• względna przewaga
(gdy określony kraj lub grupa krajów mają znaczną przewagę pod
względem kosztów wytwarzania lub jakości określonego wyrobu to
produkcja zostanie tam zlokalizowana a wyroby będą eksportowane do
innych części świata)
• ekonomia skali lub krzywa uczenia się
(mogą dotyczyć: logistyki, marketingu, zaopatrzenia a także
doświadczenia)
• korzyści wynikające ze zróżnicowania wyrobów
• korzyści wynikające z tego, że informacja o rynku lub
technika mają cechy dobra powszechnego
Źródła globalnych korzyści konkurencyjnych
GLOBALIZACJA PRZEDSIĘBIORSTWA
Źródła przewagi konkurencyjnej
przedsiębiorstwa
rachunek
nakłady-
efekty
efekty skali
produkcji
efekty
zakresu
działalności
STARTEGIE GLOBALNE
DO NAJWAŻNIEJSZYCH UWARUNKOWAŃ WPŁYWAJĄCYCH
NA TWORZENIE I REALIZOWANIE STRATEGII GLOBALNEJ
NALEŻĄ:
ogólna tendencja do powstawania jednego, globalnego
rynku zbytu
słabnący protekcjonizm państwowy, znoszenie barier
ekonomicznych, politycznych i wreszcie kulturowych
ułatwia rozszerzanie się obszaru działalności wielu firmom
systematycznie wzrastająca siła i bezwzględność walki
konkurencyjnej
wzajemne przenikanie się zachowań społecznych
STRATEGIE GLOBALNE
FRANCHISING
MIĘDZYNARODOWY
EKSPOR
T
tradycyjna metoda ekspansji międzynarodowej
LICENCJONOWANIE
umowa wg której zagraniczny licencjobiorca nabywa
prawo do wytwarzania i sprzedawania wyrobów
przedsiębiorstwa udzielającego licencji
WSPÓLNE PRZEDSIĘWZIĘCIE (joint
ventures)
tworzenie nowego przedsiębiorstwa z wydzielonych
środków założycieli
FILIA lub ODDZIAŁ ZA GRANICĄ
filie stanowiące 100% własności firmy macierzystej
powstają w drodze nabycia istniejącego
przedsiębiorstwa albo poprzez budowę od podstaw
nowych zakładów
PRZESZKODY W OSIĄGANIU KORZYŚCI WYNIKAJĄCYCH Z
KONKUROWANIA W SKALI GLOBALNEJ
przeszkody ekonomiczne
- koszty transportu i składowania
- odmienne potrzeby na różnych rynkach
- istniejące kanały dystrybucji
- zespół sprzedawców (miejscowy)
- naprawy na miejscu
- wrażliwość na opóźnienia
- brak popytu w skali światowej
przeszkody związane z zarządzaniem
- zróżnicowane zadania marketingowe
- intensywne usługi lokalne
- szybkie zmiany techniczne
przeszkody instytucjonalne
- ze strony państwa (polityka celna, podatkowa, zatrudnienia
itp.)
- przeszkody dotyczące zasobów
STRATEGIE OPARTE O WSPÓŁPRACĘ
PRZESŁANKI STOSOWANIA STRATEGII OPARTYCH
WSPÓŁPRACĘ
wzrost kosztów produkcji
ograniczenia zasobów (rzeczowych, ludzkich, finansowych)
wzrost kosztów marketingu (badań rynku, dystrybucji,
promocji)
silna skłonność do innowacji
(powoduje duże zapotrzebowanie na zasoby
zewnętrzne)
niewielkie rozmiary przedsiębiorstwa (orientacja techniczna,
głęboki ale wąski asortyment, silna specjalizacja)
TRZY GŁÓWNE FORMY WSPÓŁPRACY MIĘDZY PODMIOTAMI
GOSPODARCZYMI
ALIANSE STRATEGICZNE
Długofalowe porozumienia między firmami, które dotyczą
całości podejmowanych działań lub tylko niektórych ich
elementów np. dystrybucji, badań marketingowych.
Zawierane są między firmami o podobnym potencjale, które
nie tracą osobowości prawnej.
FUZJE
Dobrowolne
połączenia
dwóch
lub
większej liczby firm. Łączące się firmy
tracą osobowość prawną.
PRZEJĘCIE
(lub
wykup)
polega
na
wrogim,
niechcianym połączeniu się firm
DWA RODZAJE ALIANSÓW:
alianse zawierane na płaszczyźnie konkurencyjnej
(partnerzy dobierają się na zasadzie wzmocnienia
tych samych umiejętności)
alianse komplementarne, na płaszczyźnie
transakcyjnej
(wzajemne uzupełnianie się firm
w najsłabszych ogniwach)
WARUNKI SUKCESU ALIANSÓW STRATEGICZNYCH
komplementarność umiejętności partnerów
kultura korporacji, które dążą do
porozumienia
równość sił partnerów
podobieństwo struktur organizacyjnych
FORMY FUZJI LUB PRZEJĘĆ:
integracja pozioma (łączenie się firm na tym
samym poziomie)
integracja pionowa (łączenie się firm
występujących przed lub po w łańcuchu
dystrybucji)
integracja prowadząca do dywersyfikacji
KONKUROWANIE PRZEZ WSPÓŁPRACĘ
(OGRANICZENIE KONKURENCJI)
Zalety
wykorzystanie efektu synergii
możliwość wspólnego opanowania nowych
rynków
zwiększenie zasobów produkcyjnych
i handlowych
szybsze osiągnięcie zamierzonych
rezultatów
Wady
powstanie konfliktów co do podziału
funkcji
między partnerami i koordynacji ich
działań
możliwość uzależnienia się od
partnera i
ograniczenie własnej niezależności
SPOSOBY MIERZENIA STOPNIA KONKURENCJI NA
RYNKU:
• współczynnik koncentracji – C4 – stosunek sumy
sprzedaży do zatrudnienia 4 największych firm w branży
do ogólnej sprzedaży towarów i usług lub zatrudnienia w
branży
HL = 10000 x
n
i
i
S
2
gdzie
S
i
– udział w rynku i-tej firmy
Indeks może przyjmować wartości (0 – 10000)
• udział w rynku - % udziału sprzedaży określonych
produktów danej firmy do wartości całkowitej sprzedaży
tych produktów powiększony o wartość importu
• indeks Herfindahl’a – obliczony wg wzoru