DZIAŁANIA W KULTURZE

DZIAŁANIA W KULTURZE

Uczestnistwo w kulturze

Uczestnistwo w kulturze



Uczestnictwo w kulturze polega na

Uczestnictwo w kulturze polega na

właściwym pojmowaniu znaczeń,

właściwym pojmowaniu znaczeń,

jakie przekazywane są nam za

jakie przekazywane są nam za

pośrednictwem mediów

pośrednictwem mediów

komunikacyjnych, a także na

komunikacyjnych, a także na

umiejętności formułowania

umiejętności formułowania

Instytucje upowszechniania

Instytucje upowszechniania

kultury

kultury



Państwo – organizacja życia kulturalnego na

Państwo – organizacja życia kulturalnego na

szczeblu centralnym i utrzymywanie ośrodków

szczeblu centralnym i utrzymywanie ośrodków

kultury o zasięgu ogólnopolskim (Biblioteka

kultury o zasięgu ogólnopolskim (Biblioteka

Narodowa, Muzeum Narodowe).

Narodowa, Muzeum Narodowe).



Samorząd lokalny – organizowanie i inspirowanie

Samorząd lokalny – organizowanie i inspirowanie

działalności kulturalnej na szczeblu lokalnym i

działalności kulturalnej na szczeblu lokalnym i

dbanie o ośrodki kultury (biblioteki, domy

dbanie o ośrodki kultury (biblioteki, domy

kultury, teatry..)

kultury, teatry..)



Sektor pozarządowy – fundacje, stowarzyszenia

Sektor pozarządowy – fundacje, stowarzyszenia

(Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, Monar,

(Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, Monar,

Polska Akcja Humanitarna.

Polska Akcja Humanitarna.

Instytucje kultury

Instytucje kultury



instytucja kultury

instytucja kultury

to sformalizowany system obiektów, urządzeń i

to sformalizowany system obiektów, urządzeń i

organizacji, których funkcjonowanie służy tworzeniu,

organizacji, których funkcjonowanie służy tworzeniu,

przechowywaniu, powielaniu i społecznemu upowszechnianiu

przechowywaniu, powielaniu i społecznemu upowszechnianiu

dóbr kultury;

dóbr kultury;



instytucjonalny system kultury

instytucjonalny system kultury

powołany został do

powołany został do

upowszechniania uczestnictwa w kulturze wysokiej,

upowszechniania uczestnictwa w kulturze wysokiej,

reprezentacyjnej, według aksjologicznych założeń

reprezentacyjnej, według aksjologicznych założeń

sformułowanych przede wszystkim w zasadach polityki

sformułowanych przede wszystkim w zasadach polityki

kulturalnej państwa (Grad 1997);

kulturalnej państwa (Grad 1997);



instytucjonalizacja kultury

instytucjonalizacja kultury

to przejmowanie przez instytucje

to przejmowanie przez instytucje

kultury społecznego obiegu wartości i dóbr kultury;

kultury społecznego obiegu wartości i dóbr kultury;



placówka kultury

placówka kultury

to instytucja społeczna, wg formalnego podziału

to instytucja społeczna, wg formalnego podziału

zaliczana do grupy instytucji wychowawczych i edukacyjnych;

zaliczana do grupy instytucji wychowawczych i edukacyjnych;



działalność instytucji kultury

działalność instytucji kultury

to tzw. drugi układ kultury

to tzw. drugi układ kultury

(instytucjonalny) (Kłoskowska, 1981) obejmuje treści tworzone i

(instytucjonalny) (Kłoskowska, 1981) obejmuje treści tworzone i

przekazywane w ramach określonych instytucji, na przykład

przekazywane w ramach określonych instytucji, na przykład

szkół, teatrów, kościołów, filharmonii, domów kultury

szkół, teatrów, kościołów, filharmonii, domów kultury

Instytucje kultury 2

Instytucje kultury 2



Instytucje kultury, w tym te uważane za

Instytucje kultury, w tym te uważane za

najbardziej zachowawcze – muzea i biblioteki –

najbardziej zachowawcze – muzea i biblioteki –

rozwijają się w zakresie swoich podstawowych

rozwijają się w zakresie swoich podstawowych

funkcji (gromadzenie, ochrona, opracowywanie

funkcji (gromadzenie, ochrona, opracowywanie

zbiorów) oraz prowadzą, przynajmniej w dużych

zbiorów) oraz prowadzą, przynajmniej w dużych

miastach, ożywioną działalność w zakresie

miastach, ożywioną działalność w zakresie

promocji własnych zasobów i edukacji

promocji własnych zasobów i edukacji

kulturalnej;

kulturalnej;



Są organizatorami przedsięwzięć o charakterze

Są organizatorami przedsięwzięć o charakterze

naukowym, popularnonaukowym, artystycznym i

naukowym, popularnonaukowym, artystycznym i

wydawniczym, często jednak odległych od ich

wydawniczym, często jednak odległych od ich

głównych zadań.

głównych zadań.

Relatywizm kulturowy

Relatywizm kulturowy



Relatywizm kulturowy – zasada badania i oceniania faktów

Relatywizm kulturowy – zasada badania i oceniania faktów

oraz zjawisk kulturowych przez umieszczanie ich we

oraz zjawisk kulturowych przez umieszczanie ich we

właściwym dla nich całościowym kontekście

właściwym dla nich całościowym kontekście

występowania.

występowania.



Kultury powinny być postrzegane jako całość, w których

Kultury powinny być postrzegane jako całość, w których

poszczególne elementy kulturowe, takie jak wartości,

poszczególne elementy kulturowe, takie jak wartości,

normy postępowania, zwyczaje, obrzędy.. są ze sobą

normy postępowania, zwyczaje, obrzędy.. są ze sobą

powiązane i wzajemnie na siebie oddziałują.

powiązane i wzajemnie na siebie oddziałują.



Relatywizm kulturowy nie oznacza, że w obrębie danej

Relatywizm kulturowy nie oznacza, że w obrębie danej

kultury wszystko jest dopuszczalne. Oparty jest na

kultury wszystko jest dopuszczalne. Oparty jest na

uniwersalnych wartościach wolności, równości i godności

uniwersalnych wartościach wolności, równości i godności

osoby ludzkiej. Tam gdzie nie są one przestrzegane, tam

osoby ludzkiej. Tam gdzie nie są one przestrzegane, tam

zasada relatywności nie obowiazuje (np. kamienowanie)

zasada relatywności nie obowiazuje (np. kamienowanie)

Savoir-vivre

Savoir-vivre



Savoir-vivre

Savoir-vivre

czyli ogłada, dobre maniery,

czyli ogłada, dobre maniery,

bon-ton

bon-ton

,

,

konwenans towarzyski, kindersztuba; znajomość

konwenans towarzyski, kindersztuba; znajomość

obowiązujących zwyczajów, form towarzyskich i

obowiązujących zwyczajów, form towarzyskich i

reguł grzeczności obowiązujących w danej grupie.

reguł grzeczności obowiązujących w danej grupie.



Wyrażenie

Wyrażenie

Savoir-vivre

Savoir-vivre

znaczy

znaczy

wiedzieć

wiedzieć

i

i

żyć

żyć

. Stąd

. Stąd

savoir-vivre

savoir-vivre

przetłumaczyć można jako

przetłumaczyć można jako

sztuka

sztuka

życia

życia

. Wzięte razem, tworzą popularny splot słów,

. Wzięte razem, tworzą popularny splot słów,

który można rozumieć jako:

który można rozumieć jako:

–

–

znajomość obyczajów i form towarzyskich,

znajomość obyczajów i form towarzyskich,

reguł

reguł

grzeczności;

grzeczności;

–

–

umiejętność postępowania w życiu i radzenia

umiejętność postępowania w życiu i radzenia

sobie

sobie

w różnych trudnych sytuacjach.

w różnych trudnych sytuacjach.



Najogólniej, zasady savoir-vivre'u to: uśmiech,

Najogólniej, zasady savoir-vivre'u to: uśmiech,

uprzejmość, życzliwość, punktualność, dyskrecja,

uprzejmość, życzliwość, punktualność, dyskrecja,

lojalność, grzeczność.

lojalność, grzeczność.

Savoir vivre 2

Savoir vivre 2



Zasady savoir-vivre'u dotyczą przede

Zasady savoir-vivre'u dotyczą przede

wszystkim kilku głównych dziedzin życia:

wszystkim kilku głównych dziedzin życia:

-

-

nakrywania, podawania do stołu i jedzenia,

nakrywania, podawania do stołu i jedzenia,

-

-

wyglądu, prezencji (np. postawy, higieny) i

wyglądu, prezencji (np. postawy, higieny) i

właściwego ubioru,

właściwego ubioru,

-

-

form towarzyskich (np. w miejscu pracy, w

form towarzyskich (np. w miejscu pracy, w

rodzinie, na przyjęciach),

rodzinie, na przyjęciach),

-

-

komunikacji (także telefonicznej i

komunikacji (także telefonicznej i

internetowej),

internetowej),

-

-

zachowania się w szczególnych sytuacjach.

zachowania się w szczególnych sytuacjach.

Kultura osobista

Kultura osobista



Kultura osobista jednostki to wszystkie wzory zachowania, metody

Kultura osobista jednostki to wszystkie wzory zachowania, metody

działania, wytwory jej działalności, jej pomysły i myśli. Istnieje też

działania, wytwory jej działalności, jej pomysły i myśli. Istnieje też

zjawisko kultury zbiorowości, przez którą rozumiemy normy,

zjawisko kultury zbiorowości, przez którą rozumiemy normy,

wartości i modele zachowań, jakie przyjęła zbiorowość i które są

wartości i modele zachowań, jakie przyjęła zbiorowość i które są

dla niej wyznacznikiem właściwego postępowania. Kultura

dla niej wyznacznikiem właściwego postępowania. Kultura

zbiorowości przechodzi na kolejne pokolenia. Kultura osobista

zbiorowości przechodzi na kolejne pokolenia. Kultura osobista

zachodzi w ramach kultury zbiorowości. Jednakże są zachowania,

zachodzi w ramach kultury zbiorowości. Jednakże są zachowania,

które nie wejdą w jej skład. Są to charakterystyczne zachowania

które nie wejdą w jej skład. Są to charakterystyczne zachowania

danej jednostki.

danej jednostki.



Kultura dnia codziennego
-

uprzejmość

-

punktualność

-

uśmiech

-

życzliwość

-

dyskrecja

-

kłamstwo

-

kradzież

Człowiek kulturalny

Człowiek kulturalny

Człowiek kulturalny

Człowiek kulturalny



To człowiek

To człowiek

wykształcony

wykształcony

, czyli posiadający jakąś wiedzę ogólną,

, czyli posiadający jakąś wiedzę ogólną,

ale także zainteresowania, wykorzystujący wiedzę dla

ale także zainteresowania, wykorzystujący wiedzę dla

samorozwoju.

samorozwoju.



To człowiek

To człowiek

obyty

obyty

: w trzech głównych sensach tego terminu:

: w trzech głównych sensach tego terminu:

-

-

potrafiący się zachować w różnych sytuacjach, umiejący się

potrafiący się zachować w różnych sytuacjach, umiejący się

dostosować się do sytuacji, w której się znajdzie, znający

dostosować się do sytuacji, w której się znajdzie, znający

zasady

zasady

savoir vivre’u

savoir vivre’u

-

-

powinien bywać w instytucjach kultury tradycyjnej np. teatr,

powinien bywać w instytucjach kultury tradycyjnej np. teatr,

kino i

kino i

filharmonia oraz być oczytany

filharmonia oraz być oczytany

-

-

posiadający odpowiednie słownictwo, dobór słów,

posiadający odpowiednie słownictwo, dobór słów,

umiejętność

umiejętność

poprawnego wyrażania się, piękną polszczyzną.

poprawnego wyrażania się, piękną polszczyzną.



Człowiekiem kulturalnym nazwiemy człowieka, który w równym

Człowiekiem kulturalnym nazwiemy człowieka, który w równym

stopniu interesuje się przeszłością jak i przyszłością.

stopniu interesuje się przeszłością jak i przyszłością.



Nie zapycha swojego umysłu tanimi, usłyszanymi w radiu czy

Nie zapycha swojego umysłu tanimi, usłyszanymi w radiu czy

telewizji, hasłami. Człowiek ciągle się rozwijający ,chętny do

telewizji, hasłami. Człowiek ciągle się rozwijający ,chętny do

pogłębiania wiedzy ogólnej, ciekawy świata, mający potrzebę

pogłębiania wiedzy ogólnej, ciekawy świata, mający potrzebę

tworzenia, doceniający zdobycze przeszłości.

tworzenia, doceniający zdobycze przeszłości.



Człowiek kulturalny wykazuje się duża tolerancją wobec innych

Człowiek kulturalny wykazuje się duża tolerancją wobec innych

ludzi, niezależnie od ich wyznania, koloru skóry czy poglądów bo

ludzi, niezależnie od ich wyznania, koloru skóry czy poglądów bo

wie ,że każdy z nas jest sobie równy. Człowiek taki nie wywyższa

wie ,że każdy z nas jest sobie równy. Człowiek taki nie wywyższa

się,,nie obnosi się przesadnie ze swoją wiedzą.

się,,nie obnosi się przesadnie ze swoją wiedzą.