Wstrzyknięcia podskórne



Podanie leku do tkanki
podskórnej w

Celu jego szybkiego zadziałania.
Jednorazowo można podać 2 ml leku



Ilość podawanego leku tą drogą nie powinna
przekraczać 2ml, ponieważ tkanka
podskórna jest słabo unaczyniona ( co
powoduje powolne wchłanianie leku ) i mocno
unerwiona, co powoduje bolesność przy
podawaniu większych objętości leku.



Podskórnie można wprowadzić wodne
roztwory leków o stężeniu izotonicznym.



Wchłanianie leku trwa ok. 15 – 20 minut.

Można wykonywać je w miejsca obfitujące

w

Luźną tkankę podskórną najczęściej są to:



Okolica zewnętrzna środkowej części

ramienia,



Środkowa zewnętrzna część uda,



Okolica pępka,



Okolica powyżej pępka,



Okolica podłopatkowa.



Pielęgniarka wykonuje zabieg na zlecenie

Lekarza. Odpowiedzialna jest za:



Przygotowanie pacjenta,



Przygotowanie sprzętu i jego zabezpieczenie

po wykonaniu zabiegu,



Wykonanie zabiegu,



Opiekę w trakcie i po wykonaniu zabiegu.



Poinformowanie o istocie i celu zabiegu,



Określenie miejsca podania leku,



Uzyskanie od pacjenta informacji
dotyczących tolerancji leku, odczynów
polekowych itp.



Lek zgodny ze zleceniem lekarza,



Jałowa strzykawka (najlepiej 2ml),



Dwie jałowe igły,



Środek do dezynfekcji miejsca
wkłucia,



Waciki,



Miska nerkowata,



Rękawiczki jednorazowego użytku,



Pilniki (gdy lek jest w ampułce).

1. Sprawdź zlecenie.

2. Higienicznie umyj ręce.

3. Przygotuj pacjenta.

4. Przygotuj sprzęt.

5. Przygotuj sprzęt jednorazowego użytku.

6. Wyjmij strzykawkę z opakowania. Nie zainfekuj

nasadki.

7. Nałóż na strzykawkę igłę do nabrania leku i

pozostaw

na niej plastykową osłonkę.

8. Przygotuj lek do nabrania. Jeszcze raz sprawdź ze

zleceniem lekarskim.

9. Zdezynfekuj szyjkę ampułki (korek fiolki) i odłam

ją.

10. Zdejmij osłonkę z igły.

11. Nabierz lek do strzykawki.

12.Zmień igłę do wkłucia, pozostaw na niej plastykową

osłonkę.

13. Odłóż strzykawkę na tacę.

14. Przygotuj miejsce wkłucia, ustabilizuj, zbadaj

palpacyjnie, omiń nacieki, rozszerzone naczynia
krwionośne.

15. Przygotuj dwa waciki nasączone środkiem

dezynfekcyjnym.

16. Zdejmij osłonkę z igły.

17. Usuń powietrz ze strzykawki.

18. Zdezynfekuj miejsce wkłucia.

19. Ujmij skórę i tkankę podskórną w fałd.

20. Uprzedź pacjenta o momencie wkłucia.

21. Zdecydowanym ruchem wprowadź ¾ długości
igły
pod kątem 45º do tkanki podskórnej.

22. Zwolnij fałd skóry.

23. Aspiruj przez odciągnięcie tłoka w celu
upewnienia
się, czy koniec igły nie tkwi w naczyniu
krwionośnym.

24. Wprowadzaj lek, powoli równomiernie
naciskając tłok.

25. Obserwuj pacjenta i utrzymuj z nim kontakt
słowny.

26. Przytrzymaj wacikiem tkanki w okolicy wkłucia
i energicznie usuń igłę z tkanek.

27. Miejsce wkłucia zabezpiecz, przytrzymaj
chwilę
wacikiem do momentu ustania krwawienia.

28. Zabezpiecz zużyty sprzęt.

29. Zdezynfekuj i umyj ręce.

30. Udokumentuj wykonanie zabiegu w
oddziałowym
zeszycie zleceń, indywidualnej dokumentacji
pacjenta.



Przestrzeganie zasad postępowania
aseptycznego i antyseptycznego.



Dezynfekowanie miejsca wkłucia.



Używanie jałowego sprzętu.



Zachowanie jałowości leku.



Wybranie odpowiedniego miejsca wkłucia.



Obejrzenie, zbadanie palpacyjnie
przewidywanego miejsca wkłucia.



Ominięcie zmian patologicznych
zaobserwowanych i stwierdzonych badaniem
palpacyjnym.



Zmiana miejsca wkłucia przy częstych
wstrzyknięciach (np. insuliny).



Sprawdzenie zgodności leku ze zleceniem
lekarskim (nazwy, dawki, terminu przydatności).



Dokładne nadpiłowanie ampułki, a następnie
odkażenie i zebranie wilgotnych opiłków (przy
wielokrotnym nakłuwaniu korka, np.fiolki z
insuliną – zmieniać miejsce wkłucia).



Utworzenie fałdu tkanki i wprowadzenie ¾
długości igły pod kątem 45º.



Unieruchomienie igły przy podawaniu leku, jak

również poinformowanie pacjenta o konieczności

unieruchomienia miejsca wkłucia.



Sprawdzenie położenia igły przez aspirowanie

(podajemy lek wówczas, gdy stwierdzimy, że igła

nie znajduje się w naczyniu krwionośnym).



Wprowadzenie leku powoli – uniemożliwia to

powolne jego przemieszczanie w obrębie tkanek.



Uprzedzenie chorego o momencie wkłucia,

natomiast przytrzymanie dziecka, chorego,

nieprzytomnego, pobudzonego.



Usunięcie powietrza ze strzykawki.



Przestrzeganie godzin podawania leku –

zapewnia to utrzymanie odpowiedniego,

terapeutycznego stężenia leku w organizmie.



Przygotowanie i podanie leku przez tę samą

osobę.



Udokumentowanie wykonania zabiegu.



Stosowanie zasady reżimu sanitarnego w

trosce o bezpieczeństwo pacjenta i własne,

m.in.używanie rękawiczek ochronnych,

zabezpieczenie użytego sprzętu.



Wprowadzenie infekcji,



Upośledzenie wchłaniania leku,



Zanik tkanki podskórnej,



Podanie leku do naczynia krwionośnego,



Wprowadzenie powietrza,



Podanie niewłaściwego leku,



Złamanie igły,



Odczyn zapalny w okolicy miejsca

wkłucia,



Powtórne wykonanie zabiegu.