CZYM JEST EKONOMIA

SPOŁECZNA?

Przez ekonomię społeczną rozumie się

aktywizację i wyrównywanie szans osób

wykluczonych społecznie. Do instytucji

ekonomii społecznej w Polsce zalicza się

organizacje sektora pozarządowego

(prowadzące odpłatną, jak i również

nieodpłatną działalność), takie jak

stowarzyszenie i fundacje. Dodatkową

rolę odgrywa w tym aspekcie generacja

podmiotów opartych o nowe formy

prawne tj. Centra Integracji Społecznej,

Kluby Integracji Społecznej oraz

Spółdzielnie Socjalne.

PODMIOTY PRAWNE E.S.



FUNDACJE



STOWARZYSZENIA



SPÓŁDZIELNIE (pracy, inwalidów, socjalne)



CENTRA INTEGRACJI SPOŁECZNEJ (CIS)



KLUBY INTEGRACJI SPOŁECZNEJ (KIS)



ZAKŁADY AKTYWNOŚCI ZAWODOWEJ (ZAZ)



TOWARZYSTWA UBEZPIECZEŃ WZAJEMNYCH (TUW)



WARSZTATY TERAPII ZAJĘCIOWEJ (WTZ)

FORMA PRAWNA

LICZBA

L.

ZATRUDNIONYCH

NGO

ok. 78 000

ok. 65 000

Spółdzielnie

(w tym socjalne)

ok. 13 000

145

ok. 500 000

ok. 1 000

CIS

55

ponad 500

ZAZ

51

2500

TUW

9

500

WTZ

643

ok. 6 700

OBSZARY ROZWOJU E.S.

1.Społeczna, demokratyczna i uczestnicząca

przedsiębiorczość

2.Zatrudnienie i spójność społeczna

3.Rozwój lokalny

4.Wzajemna ochrona społeczna - budują podstawę

modelu rozwoju praktycznych doświadczeń demokracji,

która spełnia potrzeby i oczekiwania obywateli.

Swoimi gałęziami na poziomie lokalnej społeczności,

ekonomia społeczna zawsze wspierała partnerstwo

(pomiędzy sektorem publicznym i władzami lokalnymi,

wraz ze związkami zawodowymi i tradycyjnymi

przedsiębiorstwami), co pomogło w jej rozwoju i

nadaniu struktury sieciowej. Ekonomia społeczna

powinna być typem przedsiębiorczości, który w formie

swojej organizacji oraz w produkcji, odpowiada na

obecne oczekiwania dotyczące długoterminowego

rozwoju i społecznej odpowiedzialności.