Towarzyszenie rodzinie z
Towarzyszenie rodzinie z
dzieckiem z
dzieckiem z
nowotworem.
nowotworem.
Rozmowy z dorosłymi są bardziej
Rozmowy z dorosłymi są bardziej
zakamuflowane. Dzieci są bardziej
zakamuflowane. Dzieci są bardziej
bezpośrednie, pytają wprost. Wiedzą.
bezpośrednie, pytają wprost. Wiedzą.
W zależności od wieku mają różne
W zależności od wieku mają różne
pojęcie o śmierci - ale wiedzą. Dzieci
pojęcie o śmierci - ale wiedzą. Dzieci
chorujące są bardzo dojrzałe, leczone
chorujące są bardzo dojrzałe, leczone
w szpitalach wymieniają się nawzajem
w szpitalach wymieniają się nawzajem
informacjami. Dziecka chorego nie da
informacjami. Dziecka chorego nie da
się okłamać. One są takimi
się okłamać. One są takimi
psychologami, wpatrują się w oczy.
psychologami, wpatrują się w oczy.
Kontakt z rodzicami
Kontakt z rodzicami
Należy pamiętać, że:
Należy pamiętać, że:
-
Rodzice są przerażeni – chcą jak
Rodzice są przerażeni – chcą jak
najwięcej wiedzieć o chorobie i
najwięcej wiedzieć o chorobie i
rokowaniach.
rokowaniach.
-
Chcą wiedzieć, czy dziecko cierpi.
Chcą wiedzieć, czy dziecko cierpi.
-
Mogą zgłaszać pretensje wynikające
Mogą zgłaszać pretensje wynikające
ze skarg chorego dziecka.
ze skarg chorego dziecka.
-
Chcą być użyteczni w szpitalu.
Chcą być użyteczni w szpitalu.
Problemy dziecka w
Problemy dziecka w
szpitalu:
szpitalu:
-
Cierpienie fizyczne
Cierpienie fizyczne
-
Osamotnienie
Osamotnienie
-
Ograniczona sprawność
Ograniczona sprawność
-
Ograniczenie swobody
Ograniczenie swobody
-
Zmiana wyglądu
Zmiana wyglądu
-
Realność śmierci
Realność śmierci
Jak zbliżać się do dziecka?
Jak zbliżać się do dziecka?
-podawać jasne informacje dotyczące
-podawać jasne informacje dotyczące
rehabilitacji
rehabilitacji
-
Poprzedzać wszystkie czynności
Poprzedzać wszystkie czynności
informacjami słownymi
informacjami słownymi
-
Nie rozmawiać o sprawach
Nie rozmawiać o sprawach
dotyczących dziecka z pominięciem
dotyczących dziecka z pominięciem
jego osoby.
jego osoby.
-
Nagradzać w każdy możliwy sposób.
Nagradzać w każdy możliwy sposób.
Jak reaguje rodzina?
Jak reaguje rodzina?
Choroba dziecka stanowi zakłócenie całego systemu
rodzinnego. Zwłaszcza jeżeli jest to ciężka, zagrażająca życiu
choroba. Zmieniają się pełnione w rodzinie role, rozkład
obowiązków, zmieniają się relacje pomiędzy wszystkimi
członkami danego systemu. Zazwyczaj do opieki nad
dzieckiem delegowana jest matka, natomiast ojciec
kontynuuje pracę zawodową w celu zapewnienia środków na
utrzymanie rodziny. Z tej sytuacji niejednokrotnie wynikają
nieporozumienia. Szczególnie w końcowej fazie choroby,
może się pojawiać zazdrość o pełnione role. Matka może
żałować, że to nie ona może się choć na część dnia oderwać
od tej sytuacji, a ojciec może mieć żal, że nie spędza tych
ostatnich chwil z dzieckiem. Konflikty pomiędzy małżonkami
mogą się nasilać, pogłębiane wyjątkowo stresującą sytuacją,
różnymi sposobami reagowania i odmiennymi sposobami
radzenia sobie. Rodzice są przerażeni, odczuwają smutek,
przygnębienie, nieraz rozpacz, mają poczucie bezradności,
często przeżywają uczucie gniewu. Wszystkie te uczucia
mogą się przeplatać, często zmieniać, być ekstremalnie silne
i jest to sytuacja zupełnie naturalna w obliczu tak trudnego
przeżycia.
W fazie terminalnej ważne jest, aby rodzice
W fazie terminalnej ważne jest, aby rodzice
byli rzetelnie poinformowani o sytuacji, aby
byli rzetelnie poinformowani o sytuacji, aby
mieli czas oswoić się z tym co nieuniknione,
mieli czas oswoić się z tym co nieuniknione,
aby mogli być przy dziecku do samego
aby mogli być przy dziecku do samego
końca. Ważnym jest jednak, aby personel nie
końca. Ważnym jest jednak, aby personel nie
odbierał nadziei rodzicom, gdyż może im być
odbierał nadziei rodzicom, gdyż może im być
ona potrzebna do radzenia sobie z sytuacją.
ona potrzebna do radzenia sobie z sytuacją.
Ale rodzice muszą wiedzieć, że cuda należą
Ale rodzice muszą wiedzieć, że cuda należą
do rzadkości i nie powinni czekać na cud.
do rzadkości i nie powinni czekać na cud.
ZACHOWANIA RODZINY
ZACHOWANIA RODZINY
- Wszyscy związani z człowiekiem
- Wszyscy związani z człowiekiem
umierającym powinni mieć czas i
umierającym powinni mieć czas i
możliwość wspólnej rozmowy, dyskusji
możliwość wspólnej rozmowy, dyskusji
- Powinni mieć możliwość bycia razem
- Powinni mieć możliwość bycia razem
z umierającym.
z umierającym.
„Bycie razem”:
„Bycie razem”:
1. obecność fizyczna
1. obecność fizyczna
2. obecność psychiczna
2. obecność psychiczna
Wsparcie
Wsparcie
Ogromną rolę we wspieraniu rodziny w fazie terminalnej choroby
Ogromną rolę we wspieraniu rodziny w fazie terminalnej choroby
dziecka odgrywają bliscy – dalsza rodzina, przyjaciele,
dziecka odgrywają bliscy – dalsza rodzina, przyjaciele,
znajomi, mogą być w tej sytuacji niezastąpionym oparciem.
znajomi, mogą być w tej sytuacji niezastąpionym oparciem.
Bardzo pomocny jest także zespół specjalistów pracujących
Bardzo pomocny jest także zespół specjalistów pracujących
na oddziale czy w hospicjum – lekarze, pielęgniarki,
na oddziale czy w hospicjum – lekarze, pielęgniarki,
psychologowie, pracownicy socjalni, wolontariusze. Jednak
psychologowie, pracownicy socjalni, wolontariusze. Jednak
niestety nie każdy szpital czy placówka posiada taki zespół.
niestety nie każdy szpital czy placówka posiada taki zespół.
Osoby te wspierają, informują, radzą, pomagają
Osoby te wspierają, informują, radzą, pomagają
przezwyciężać kryzysy, a także pomagają w organizowaniu
przezwyciężać kryzysy, a także pomagają w organizowaniu
różnych form pomocy w zależności od indywidualnych potrzeb
różnych form pomocy w zależności od indywidualnych potrzeb
rodziny. Rolą pielęgniarek jest nauczenie rodziny czynności
rodziny. Rolą pielęgniarek jest nauczenie rodziny czynności
pielęgnacyjnych, aby czuli się bezpiecznie, gdy wrócą
pielęgnacyjnych, aby czuli się bezpiecznie, gdy wrócą
z dzieckiem do domu. Psycholog wspiera także rodzinę do
z dzieckiem do domu. Psycholog wspiera także rodzinę do
opiekowania się chorym. Ważne jest, aby rodzice szukali tego
opiekowania się chorym. Ważne jest, aby rodzice szukali tego
rodzaju wsparcia od specjalistów, aby choć trochę odciążać
rodzaju wsparcia od specjalistów, aby choć trochę odciążać
siebie w tej ciężkiej sytuacji i trwać przy dziecku do końca.
siebie w tej ciężkiej sytuacji i trwać przy dziecku do końca.
Śmierć w rodzinie
Śmierć w rodzinie
Śmierć w rodzinie stanowi jedno z najtrudniejszych wyzwań
Śmierć w rodzinie stanowi jedno z najtrudniejszych wyzwań
i jeden z trudniejszych problemów, z jakimi rodzina musi
i jeden z trudniejszych problemów, z jakimi rodzina musi
sobie poradzić
sobie poradzić
W radzeniu sobie z tymi problemami rodzina uruchamia
W radzeniu sobie z tymi problemami rodzina uruchamia
różne wewnętrzne mechanizmy, specyficzne dla danej
różne wewnętrzne mechanizmy, specyficzne dla danej
sytuacji wzory zachowań, reguły postępowania (izolowanie
sytuacji wzory zachowań, reguły postępowania (izolowanie
osoby chorej, ucieczka w uzależnienie, wycofanie się z
osoby chorej, ucieczka w uzależnienie, wycofanie się z
kontaktów społecznych), lecz nie zawsze są to mechanizmy
kontaktów społecznych), lecz nie zawsze są to mechanizmy
właściwe moralnie, a także nie zawsze są to mechanizmy
właściwe moralnie, a także nie zawsze są to mechanizmy
skuteczne dla zachowania spójności rodziny, utrzymania
skuteczne dla zachowania spójności rodziny, utrzymania
pozytywnych relacji, właściwej komunikacji między
pozytywnych relacji, właściwej komunikacji między
członkami rodziny
członkami rodziny
W rozwiązywaniu przez rodzinę szeregu problemów
W rozwiązywaniu przez rodzinę szeregu problemów
niezbędna staje się pomoc z zewnątrz (instytucje opieki
niezbędna staje się pomoc z zewnątrz (instytucje opieki
społecznej, medycznej, hospicja, grupy nieformalne,
społecznej, medycznej, hospicja, grupy nieformalne,
przyjaciele)
przyjaciele)
Bibliografia
Bibliografia
1.
1.
Sens choroby. Sens śmierci. Sens
Sens choroby. Sens śmierci. Sens
życia
życia
pod redakcją Haliny
pod redakcją Haliny
Bortnowskiej
Bortnowskiej