Badanie pacjenta ze
schorzeniami
reumatycznymi dla
potrzeb fizjoterapii
ZZSK, czyli zesztywniające zapalenie
stawów kręgosłupa, jest to przewlekły
proces zapalny, który obejmuje stawy
krzyżowo-biodrowe, drobne stawy
kręgosłupa, pierścienie i wiązadła
kręgosłupa.
Prowadzi on do stopniowego ich
usztywnienia. Przebieg choroby występuje z
remisjami (okresami złagodzenia lub
całkowitego zaniku objawów) i okresami
zaostrzeń.
Choroba najczęściej rozpoczyna się
między 15 a 35 rokiem życia, występuje
średnio u 1 na 1000 osób. U mężczyzn
zachorowalność wypada 3 razy częściej niż
u kobiet. Objawy choroby są u kobiet często
łagodniejsze.
Poza zapaleniem stawów kręgosłupa (tzw.
postać osiowa) występuje tzw. obwodowa
odmiana ZZSK (nazywana również
skandynawską). Polega ona na tym, że
zapaleniem zajęte są również asymetrycznie
inne duże stawy, jak np. skokowy, kolanowy.
Pierwsze dolegliwości dotyczą "dolnego"
odcinka kręgosłupa i przebiegają pod
postacią bólu w II połowie nocy, nad ranem
(chory nie może przewrócić się na drugi
bok), ustępującego po zażyciu leków
przeciwbólowych.
Ból jest przewlekły (trwa dłużej niż 3 miesiące),
ma charakter tępy, w miarę rozruszania
ustępuje. W odróżnieniu ból dyskopatyczny nie
ustępuje po ćwiczeniach (wręcz nasila się).
Dodatni objaw Lesege'a
Ból może promieniować wzdłuż kręgosłupa, do
tylnej powierzchni ud lub do żeber utrudniając
znacznie oddychanie i zmniejszając VC
/pojemność życiowa płuc
Kręgosłup
Kręgosłup stanowi centralną część narządu
ruchu i ma do spełnienia trzy rodzaje funkcji:
1.
Ruchową- dynamiczną;
2.
Nośną- dla głowy, tułowia, kończyn górnych i
dolnych, głównie w warunkach statyki;
3.
Ochronną- dla rdzenia i korzeni nerwowych.
Aby sprostać tym zadaniom kręgosłup musi być
jednocześnie wytrzymały i elastyczny oraz
ruchomy w wielu płaszczyznach.
Działania na korzyść
kręgosłupa
•
Redukcja nadwagi i racjonalne odżywianie
•
Systematyczna aktywność ruchowa
•
Dbałość o postawę ciała i właściwy chód
•
Podczas chodzenia napinanie mięśni brzucha i
pośladków
•
Ergonomiczne miejsce pracy
•
Unikanie długotrwałych, jednostronnych pozycji i
obciążeń ciała (na korzyść zmienności i aktywnych
przerw)
•
Zachowanie ostrożności przy podnoszeniu ciężarów
(ciężar prowadzimy jak najbliżej ciała, przy prostym
kręgosłupie, napiętych mięśniach i ugiętych kolanach)
•
Spanie na niezbyt twardym, ale sztywnym łóżku
Badanie zakresu ruchomości odcinka
szyjnego
Pacjent stoi wyprostowany
Zakres zginania w przód i w tył C
Od guzowatości potylicznej do
wyrostka kolczystego C7
Przy max zgięciu w przód- zwiększenie
odległości śr. o 4-5 cm.
Przy max zgięciu w tył- zmniejszenie o 4-6 cm.
U zdrowej osoby przy max zgięciu w przód
broda dotyka mostka, a przy zgięciu w tył
ustawia się horyzontalnie
Zakres zginania w bok C
Od płatka ucha do wyrostka
barkowego łopatki.
Zakres skręcania głowy i szyi
Pacjent siedzi oparty o krzesło, ręce
trzymają siedzisko
Od najniższego punktu bródki do
wyrostka barkowego łopatki.
Odległość zwiększa się o 6,5 cm
Test Pavelki
Od najniższego punktu bródki do
wyrostka kolczystego C7
Zakres zginania w przód odc. Th-
test Otto i Wurma
Pacjent stoi wyprostowany
Od Th1 do Th12 (ewent. 30 cm
poniżej Th1)
Przy max zgięciu w przód-
zwiększenie odległości śr. o 2-3 cm.
Zakres zginania w przód odc. L-
test Schobera
(10 cm powyż., 5 cm poniżej linii
łączącej kolce biodr. Tylne górne)
Przy max zgięciu w przód-
zwiększenie odległości śr. O 7 cm
Zakres zginania w bok odc. Th- L- test Molla
i Wrighta
Pacjent siedzi nogi oplatają nogi krzesła dla
stabilizacji miednicy
Od środka szczytu talerza biodrowego do
pkt prostopadle leżącego nad nim na
wysokości wyrostka mieczykowatego
mostka
Przy max zgięciu w
Bok odległość zmniejsza się o 5-6 cm
Zakres skręcania Th- L- test
Pavelki II
Pacjent siedzi nogi oplatają nogi
krzesła dla stabilizacji miednicy
Od L5 do wcięcia jarzmowego mostka
Po max skręcie zwiększenie
odległości o 7 cm
Zakres skręcania L- test Pavelki
III
Pacjent siedzi nogi oplatają nogi
krzesła dla stabilizacji miednicy
Od L5 do wyr. mieczykowatego
mostka
Po max skręcie zwiększenie odległości
o 6 cm
Zajęcie stawów krzyżowo-
biodrowych
1.test Genslena-Mannella
przeprost w prawidłowych stawach
biodrowych w pozycjileżenia
przodem, przy jednoczesnej
stabilizacji miednicy drugą ręką
pojawienie się bólu - wynik +
2. test Genslena
pozycja na boku, noga po stronie, na
którym boku leży chory, zgięta (kolano
pod brodę), a drugą wykonuje się
przeprost w stawie biodrowym
3. objaw Patricka
chory leżytyłem, pięta obok kolana
kończyny dolnejprzciwnej,
naciska się kolano w kierunku osi
kości udowej ,
ból w okolicy krzyżowej to wynik +
4.Ściskanie ku sobie stawów biodrowych