PSYCHOLOGIA

Jest to proces polegający na zapamiętywaniu,

przechowywaniu i odtwarzaniu treści doznanych

uprzednio emocji, myśli, spostrzeżeń oraz

czynności ruchowych.

* Kora mózgu (zwłaszcza płaty czołowe i ciemieniowe) - pamięć

długotrwała.

* Płat ciemieniowy zawiera również szkicownik wzrokowo-

przestrzenny, ważny dla pamięci krótkotrwałej jak i długotrwałej

pamięci skojarzeniowej.

* Hipokamp - pamięć przestrzenna, pamięć epizodyczna o

pośrednim czasie życia.

* Ciało migdałowate - pamięć emocjonalna (utajona).

* Pamięć proceduralna - prążkowie, jądra podstawy mózgu

(skorupa, jądro ogoniaste), móżdżek i kora ruchowa odpowiedzialne

są za pamięć umiejętności;

Jądro ogoniaste - pamięć genetyczna, instynktowne formy

zachowania, silnie aktywne u zakochanych, zaburzenia prowadzą do

zachowań obsesyjno-kompulsywnych.

PROCESY PAMIĘCI

Spostrzegane

przedmioty wywołują

zmiany w neuronach w

postaci śladów

pamięciowych

Zapamię

tanie

Zmiany te utrzymują

się, chociaż wywołujący

je bodziec przestał

działać

Przechow

ywanie

Dzięki tym zmianom

rozpoznajemy przedmioty

jako znane i

reprodukujemy

je

Przypomin

anie

Pamięć ultrakrótkotrwała (pamięć sensoryczna,

rejestr sensoryczny, efekt Sperlinga) – pamięć

ta jest bezpośrednim rezultatem zadziałania

bodźca na receptor. Wyróżnia się pamięć

ikoniczną, dotyczącą wrażeń wzrokowych,

trwającą ok. 0,5 sek., oraz pamięć echoiczną,

związaną z bodźcami słuchowymi, trwającą ok.

2-3 sek. J.S.

Pamięć krótkotrwała (ang. short-term

memory, STM) - wykorzystywana jest do

czasowego zapamiętywania danych

zmysłowych lub informacji pobranej z

pamięci długotrwałej,czy rezultatów

procesów przetwarzania danych w mózgu

(np. wyników obliczeń czy wniosków

rozumowań).

Pamięć długotrwała (z ang. long-term memory, LTM) - stanowi

trwały magazyn śladów pamięciowych, o teoretycznie

nieograniczonej pojemności i czasie przechowywania.

LTM określa się jako pamięć trwałą lub wtórną.

* pamięć deklaratywna

o pamięć semantyczna

o pamięć epizodyczna (zawierająca pamięć

autobiograficzną)

* pamięć niedeklaratywna

o pamięć proceduralna

o habituacja

o warunkowanie

o torowanie

Pamięć

gatunkow

a

osobnicza

rodzaj

przypomnień

rozpo

znaw

cza

odtwó

rcza

trwałość

LTM

STM

USTM

odrocz

ona

b

ezpo

średni

a

słowna

mimo

wolna

dowol

na

logiczn

a

mecha

niczna

seman

tyczna

epizod

yczna

obrazo

wa

uczuć

udział woli

rozumieni

e

przedmiot

Zanikanie – informacja zostaje zapomniana

Interferencja – informacja jest blokowana przez inne doświadczenia

Nieskuteczne wydobycie – informacja nie daje sie zlokalizować

Motywowane zapomnienie – informacja zostaje ukryta przed

świadomością

Amnezja dziecięca to całkowite wymazanie z pamięci epizdoycznej

przeżyć z okresu do dwóch lat.

Chociaż pamięć epizodyczna zanika, zostaje pamięć semantyczna.

Prawdopodobnie niemowlęta nie tworzą śladów pamięci tak jak

dzieci; może wynika to z późnego dojrzewania hipokampa?

Urazy z wczesnego dzieciństwa moga mieć wpływ na zachowanie,

chociaż nie są pamiętane w jawny sposób.

Amnezja następcza brak możliwości zapamiętania nowych

wydarzeń, dotyczy pamięci opisowej, nie narusza pamięci

nieopisowej, można więc nauczyć się nowych umiejętności.

Powodują ją uszkodzenia wzgórza, płatów skroniowych, kory

przedczołowej, hipokampa i okolic: kory okołomigdałowatej, części

przedniej kory śródwęchowej, kory zakrętu przyhipokampalnego i

bruzdy węchowej.

Amnezja wsteczna polegająca na utracie

pamięci w odniesieniu do zdarzeń, których

dana osoba była świadkiem przed urazem,

będącym powodem amnezji.

Choroba Alzheimera (łac. Morbus Alzheimer,

ang. Alzheimer's disease) – postępująca,

degeneracyjna choroba ośrodkowego układu

nerwowego, charakteryzująca się

występowaniem otępienia.

Hipomnezja – osłabienie pamięci

Hipermnezja – powracanie wspomnień z traumatycznego zdarzenia

Paramnezja – zespół zafałszowania pamięci

Demencja starcza – opętania powodowane starzeniem sie mózgu

Deja vu to odczucie, że już to kiedyś przeżyliśmy, a jednocześnie

przekonanie, że to nie jest możliwe, trwa zwykle kilka sekund.

Jest to zaburzenie pamięci, odczucie znajomości sytuacji (powstające

prawdopodobnie na skutek aktywności w okolicach zakrętu

przyhipokampowego płata skroniowego) i jednoczesna wiedza, że jest

ona nowa.

Rzadkie przypadki zwane "déja vecu" to niemal ciągłe wrażenie déja

vu, u osob z uszkodzeniami mózgu - nie ogladają wcale TV bo mają

wrażenie, że już to widzieli.

Jamais Vu to wrażenie obcości rzeczy dobrze nam znanych, od

drobiazgów, np. pisowni wyrazu, do epizodów, np. pomieszczenia, w

którym często przebywaliśmy.

http://www.is.umk.pl/~duch/Wyklady/Mozg/10-1-pam.htm

Fizjologia człowieka, T. IV Stanisław konturek

Anatomia i Fizjologia Człowieka, Aleksander Michajlik

Psychologia, Jacek Formański