Pieniński
Park
Narodowy
Pieniński Park Narodowy położony jest w Pieninach, w
południowej części kraju, na granicy polsko-słowackiej.
Zajmuje powierzchnię:23,46 km²
Pieniny stanowią część ciągnącego się na długości
ok. 550 km pienińskiego pasa skałkowego,
oddzielającego zewnętrzne Karpaty fliszowe od Karpat
wewnętrznych.
Od południa graniczą z pasmem Magury Spiskiej, od
północy z Gorcami i Beskidem Sądeckim.
Tworzą wyodrębnione pasmo górskie o długości ok. 35
km
i szerokości do 6 km podzielone przełomami Dunajca
na trzy części:
* Pieniny Spiskie
* Pieniny Właściwe
* Małe Pieniny
Zadaniem Pienińskiego
Parku Narodowego jest
zachowanie w jak
najbardziej niezmienionym
stanie środowiska
przyrodniczego Pienin.
Szczególnej ochrony
wymagają
nieprzeciętne walory
przyrodnicze, a
także niezwykłe
bogactwo fauny i
flory.
1921 r.- pierwsza oficjalna wypowiedź przewodniczącego
Państwowej Komisji Ochrony Przyrody prof. Władysława
Szafera o potrzebie ochrony Pienin
23 maja 1932 r.- podpisanie przez ministra rolnictwa
rozporządzenia o utworzeniu z dniem 1 czerwca 1932 roku
rezerwatu w Pieninach pod nazwą „Park Narodowy w
Pieninach”.
1954 r.- rozporządzenie Rady Ministrów z 30 października
1954 r. o utworzeniu z dniem 1 stycznia 1955 r.
Pienińskiego Parku Narodowego.
Aktualnie park funkcjonuje w oparciu o rozporządzenie
Rady Ministrów z dnia 14 maja 1996 r.
Najnowsza lista zwierząt żyjących na obszarze
Pienińskiego Parku Narodowego liczy 7317
gatunków.
Fauna Pienińskiego Parku
Narodowego
Bogactwo fauny w Pieninach
spowodowane jest przez:
Wapienne podłoże
Duże zróżnicowanie siedlisk
Bogactwo szaty roślinnej
Ekstensywne użytkowanie lasów i
terenów nieleśnych
Z większych ssaków występują:
borsuk
kuna leśna
dzik
żbik
ryś
sarna
15 gatunków nietoperzy- rzadki w
Europie podkasaniec mały.
Rzadki gryzoń- mysz
małooka
Ptaki:
kopciuszek
nagórnik
pomurnik
Ważki-rzadki okaz: straszka północna
Motyle-stanowią ok. 55% fauny Polski
Najsłynniejszy: niepylak apollo
Nadobnica alpejska-jeden
z najpiękniejszych
chrząszczy
Flora Pienin
Bardzo duże urozmaicenie roślinności
Pienin spowodowane jest przez:
Wapienne podłoże
Duże zróżnicowanie
geomorfologiczne
Brak zlodowaceń
Sąsiedztwo Tatr-łatwość migracji
roślin
Niewielka wysokość pasma
W Pieninach rosną dwa
endemity:
Mniszek pieniński
Pszonak pieniński
Występują tu również
relikty:
Złocień Zawadzkiego
Jałowiec sawina
Dębik ośmiopłatkowy
Źródło:
http://www.pieninypn.pl/
http://www.szajowski.pl/index.html