dr Renata Pawlik



- przestępstwa z art. 303-305 ustawy Prawo
własności przemysłowej;



- przestępstwo z art. 52 ustawy o radiofonii i
telewizji;



-przestępstwo z art. 208 ustawy Prawo
telekomunikacyjne;



- przestępstwa z art. 43-49 ustawy Prawo
prasowe;



Dz.U.03.119.1117 j.t. ost.

zm.

Dz.U.08.227.1505 art. 161



USTAWA



z dnia 30 czerwca 2000 r.



Prawo własności przemysłowej



Art. 1. 1. Ustawa normuje:



1)

stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych,

wzorów

przemysłowych,

znaków

towarowych,

oznaczeń

geograficznych i topografii układów scalonych;



2)

zasady, na jakich przedsiębiorcy mogą przyjmować

projekty racjonalizatorskie i wynagradzać ich twórców;



3)

zadania

i

organizację

Urzędu

Patentowego

Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej "Urzędem Patentowym".



2. Przepisy ustawy nie uchybiają ochronie przedmiotów, o
których mowa w ust. 1 pkt 1, przewidzianej w innych
ustawach.



- Dz.U.06.90.631 -j.t.; ustawa 1994.02.04



Prawo autorskie i prawa pokrewne.



- Dz.U.03.153.1503 -j.t. ; ustawa 1993.04.16



Zwalczanie nieuczciwej konkurencji.



- Dz.U.01.128.1402; ustawa 2001.07.27



Ochrona baz danych (art. 11).



- Dz.U.01.16.168; ustawa

2001.02.03



Ochrona dziedzictwa Fryderyka Chopina.
(art. 1, art. 10ust. 2);



- Dz.U.64.16.93; ustawa 1964.04.23



Kodeks cywilny (art. 23, art. 24).



- Akt sztokholmski zmieniający Konwencję paryską o ochronie własności
przemysłowej z dnia 20 marca 1883 r. (Dz. U. z 1975 r. Nr 9, poz. 51);



- Konwencja o ustanowieniu Światowej Organizacji Własności
Intelektualnej, sporządzonej w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r. (Dz. U.
z 1975 r. Nr 9, poz. 49);



- Porozumienie madryckie o międzynarodowej rejestracji znaków z dnia
14 kwietnia 1891 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 116, poz. 514 i 515);



- Protokół do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji
znaków, sporządzony w Madrycie dnia 27 czerwca 1989 r. (Dz. U. z
2003 r. Nr 13, poz. 129 i 130);



- Konwencja o udzielaniu patentów europejskich, sporządzoną w
Monachium dnia 5 października 1973 r., zmienioną aktem zmieniającym
artykuł 63 Konwencji z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz decyzjami Rady
Administracyjnej Europejskiej Organizacji Patentowej z dnia 21 grudnia
1978 r., 13 grudnia 1994 r., 20 października 1995 r., 5 grudnia 1996 r.
oraz 10 grudnia 1998 r., wraz z Protokołami stanowiącymi jej integralną
część (Dz. U. z 2004 r. Nr 79, poz. 737 i 738).

Art. 303. 1. Kto przypisuje sobie autorstwo albo wprowadza w błąd inną osobę co do autorstwa

cudzego projektu wynalazczego albo w inny sposób narusza prawa twórcy projektu
wynalazczego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
roku.



2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w ust. 1 w celu osiągnięcia korzyści
majątkowej lub osobistej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia
wolności do lat 2.

Art. 304. 1. Kto, nie będąc uprawnionym do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z

rejestracji, zgłasza cudzy wynalazek, wzór użytkowy, wzór przemysłowy lub cudzą
topografię układu scalonego w celu uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z
rejestracji, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.



2. Tej samej karze podlega, kto ujawnia uzyskaną informację o cudzym wynalazku, wzorze
użytkowym, wzorze przemysłowym albo cudzej topografii układu scalonego lub w inny sposób
uniemożliwia uzyskanie patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji.



3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 2 działa nieumyślnie, będąc zobowiązanym do
zachowania w tajemnicy uzyskanej informacji, podlega grzywnie.

Art. 305. 1. 

(236)

Kto, w celu wprowadzenia do obrotu, oznacza towary podrobionym znakiem

towarowym, zarejestrowanym znakiem towarowym, którego nie ma prawa używać lub
dokonuje obrotu towarami oznaczonymi takimi znakami, podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.



2. 

(237)

W wypadku mniejszej wagi, sprawca przestępstwa określonego w ust. 1 podlega

grzywnie.



3. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1 stałe źródło
dochodu albo dopuszcza się tego przestępstwa w stosunku do towaru o znacznej wartości,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.

Art. 306. 1.  W razie skazania za przestępstwo określone w art. 305 ust.

3 sąd orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa materiałów i
narzędzi, jak również środków technicznych, które służyły lub były
przeznaczone do popełnienia przestępstwa; jeżeli takie materiały,
narzędzia albo środki techniczne nie były własnością sprawcy, sąd
może orzec ich przepadek na rzecz Skarbu Państwa.



2.  W razie skazania za przestępstwo określone w art. 305 ust. 1 i 2,
sąd może orzec przepadek na rzecz Skarbu Państwa materiałów i
narzędzi, jak również środków technicznych, które służyły lub były
przeznaczone do popełnienia przestępstwa, chociażby nie były
własnością sprawcy.



3. W razie orzeczenia przepadku, o którym mowa w ust. 1 lub 2, art.
195 Kodeksu karnego wykonawczego stosuje się odpowiednio
niezależnie od wartości towarów, których przepadek orzeczono.

Art. 309. W jednostkach organizacyjnych odpowiedzialność określoną w

art. 303, art. 304, art. 305, art. 307 i art. 308 ponosi osoba
prowadząca lub kierująca jednostką, chyba że z podziału
kompetencji wynika odpowiedzialność innej osoby.

Art. 310. 1. Ściganie sprawców przestępstw określonych w art. 303, art.

304 i art. 305 ust. 1 i 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego.



6) projektach wynalazczych - rozumie się przez to
wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie
układów scalonych i projekty racjonalizatorskie;

Art. 8. 1. Na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego,

wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:



1)

uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji;



2)

wynagrodzenia;



3)

wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych

dokumentach i publikacjach.



2. Twórca projektu racjonalizatorskiego przyjętego przez przedsiębiorcę do wykorzystania
ma prawo do wynagrodzenia określonego w regulaminie, o którym mowa w art. 7 ust. 1,
obowiązującym w dniu zgłoszenia projektu, chyba że wydany później regulamin jest dla
twórcy korzystniejszy. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio.



3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do współtwórcy.



Art. 11. 1. Prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór
użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z
zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy.



2. Współtwórcom wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawnienie
do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje wspólnie.



3. W razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w wyniku
wykonywania przez twórcę obowiązków ze stosunku pracy albo z realizacji innej umowy,
prawo, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracodawcy lub zamawiającemu, chyba że
strony ustaliły inaczej.



4. W umowie pomiędzy przedsiębiorcami może być określony podmiot, któremu
przysługiwać będą prawa, o których mowa w ust. 1, w razie dokonania wynalazku, wzoru
użytkowego albo wzoru przemysłowego w związku z wykonywaniem tej umowy.



5. W razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez
twórcę przy pomocy przedsiębiorcy, przedsiębiorca ten może korzystać z tego wynalazku,
wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego we własnym zakresie. W umowie o
udzielenie pomocy strony mogą ustalić, że przedsiębiorcy przysługuje w całości lub części
prawo, o którym mowa w ust. 1.



Art. 12. 1. Prawo do uzyskania patentu na wynalazek, prawa
ochronnego na wzór użytkowy albo prawa z rejestracji wzoru
przemysłowego jest zbywalne i podlega dziedziczeniu.



2. Umowa o przeniesienie prawa, o którym mowa w ust. 1,
wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy
pisemnej.



Art. 120. 1.  Znakiem towarowym może być każde oznaczenie,

które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie

takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa

od towarów innego przedsiębiorstwa.



2. Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w

szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja

kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub

opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.



3. Ilekroć w ustawie jest mowa o:



1)

znakach towarowych - rozumie się przez to także

znaki usługowe;



2)

towarach - rozumie się przez to w szczególności

wyroby przemysłowe, rzemieślnicze, płody rolne oraz produkty

naturalne, zwłaszcza wody, minerały, surowce, a także, z

zastrzeżeniem art. 174 ust. 3, usługi;



3)

znakach towarowych podrobionych - rozumie się

przez to użyte bezprawnie znaki identyczne lub takie, które nie

mogą być odróżnione w zwykłych warunkach obrotu od znaków

zarejestrowanych, dla towarów objętych prawem ochronnym;



4)

znakach wcześniejszych - rozumie się przez to znaki

zgłoszone lub zarejestrowane z wcześniejszym pierwszeństwem.



!

KRĄG PODMIOTÓW



Postanowienie SN z dnia 4 lipca 2007 r. V KK 361/06



Krąg podmiotów przestępstw określonych w art. 303, art. 304, art.

305, art. 307 i art. 308 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo

własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.)

zaimkiem "kto" został ograniczony normą zawartą w art. 309

tej ustawy do osób prowadzących lub kierujących

jednostką organizacyjną, jeśli którekolwiek z tych przestępstw

popełniono w ramach działalności takiej jednostki, przy czym

osobę tę ekskulpuje podział kompetencji przewidujący

odpowiedzialność kogo innego za przestrzeganie w jednostce

organizacyjnej norm prawnych dotyczących własności

przemysłowej. Przepisem art. 309 zawężono bowiem podmiotowo

zakres odpowiedzialności karnej za wskazane w nim typy

przestępstw, zmieniając tym samym ich charakter jako

przestępstw powszechnych (delicta communia) na przestępstwa

indywidualne - obejmujące podmiotowo tylko osoby o

skonkretyzowanych właściwościach (delicta propria) - jeżeli

popełnione są w warunkach określonych w tym przepisie.



OSNKW 2007/10/73, Biul.SN 2007/10/15



!

DOBRO PRAWNIE CHRONIONE



I KZP 1/08

postanow. SN 2008.03.20,

LEX nr 354325



1. Przedmiotem ochrony przepisu art. 305 ust. 1

p.w.p. są dwa dobra: prawidłowość (pewność)

obrotu towarami oraz mienie w postaci prawa

własności przemysłowej.



2. W wypadku wprowadzenia do obrotu towarów

oznaczonych podrobionym znakiem towarowym lub

oznaczenia towarów takim znakiem w celu

wprowadzenia ich do obrotu, występuje sytuacja

stosunku przepisu szczególnego (art. 305 p.w.p) do

przepisu ogólnego (art. 291 k.k.).

!

WPROWADZENIE DO OBROTU

I KZP 8/08 uchwała SN 2008.06.30



OSNKW 2008/7/52...



Zachowanie niebędące "wprowadzeniem do obrotu" w rozumieniu

art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo

własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze

zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 sierpnia 2007 r., a

polegające na udziale w dalszym obrocie towarami oznaczonymi

podrobionymi znakami towarowymi, nie stanowi występku

określonego w art. 291 k.k. ani w art. 292 k.k., wobec

niewypełnienia znamienia "rzecz uzyskana za pomocą czynu

zabronionego".

IV KK 426/06

wyrok SN

2007.01.10,LEX nr 249185



1. O wprowadzeniu do obrotu decyduje moment zamierzonej

utraty kontroli nad przedmiotami przez dotychczas uprawnioną

osobę. Chodzi o takie wyzbycie się przedmiotów, które "umożliwia

ich dalszą swobodną cyrkulację". Kolejne, dalsze transakcje tym

towarem, dokonywanie nim obrotu, nie mogą więc stanowić

"wprowadzenia do obrotu" skoro ów towar już się znalazł w owej

"swobodnej cyrkulacji". Stąd też w pojęciu "wprowadzenie do

obrotu" mieści się tylko pierwszy obrót owym

przedmiotem (towarem), a nie kolejne jego dotyczące,

następujące po sobie transakcje.



Dz.U.04.253.2531 j.t. ost.

zm. Dz. U.

09. 18. 97

art. 9



USTAWA



z dnia 29 grudnia 1992 r.



o radiofonii i telewizji



(tekst jednolity)

Art. 1. 1. Zadaniem radiofonii i telewizji jest:



1)

dostarczanie informacji;



2)

udostępnianie dóbr kultury i sztuki;



3)

ułatwianie korzystania z oświaty i dorobku nauki;



3a)

upowszechnianie edukacji obywatelskiej;



4)

dostarczanie rozrywki;



5)

popieranie krajowej twórczości audiowizualnej.



2. Odbiór programów krajowych i zagranicznych przeznaczonych przez
nadawców do powszechnego odbioru jest wolny, z zachowaniem warunków
określonych przepisami prawa.



Art. 1a. 1. Ustawę stosuje się do nadawców ustanowionych na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.



Art. 52. 1. Kto rozpowszechnia program
radiowy lub telewizyjny bez koncesji



- podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do lat
2.



2. Kto rozprowadza program radiowy lub
telewizyjny bez wpisu do rejestru



- podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Art. 2. 1. Prawo rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych przysługuje

jednostkom publicznej radiofonii i telewizji oraz osobom, które uzyskały koncesję na taką
działalność.



2. Ustawy nie stosuje się do:



1)

programu rozpowszechnianego lub rozprowadzanego wyłącznie w obrębie

jednego budynku;



2)

programu rozpowszechnianego lub rozprowadzanego w systemie, w którym

urządzenia nadawcze i odbiorcze należą do tej samej osoby, prowadzącej działalność
gospodarczą lub inną zarejestrowaną działalność publiczną, a treść programu ogranicza się
do spraw związanych z tą działalnością i jest adresowana do pracowników lub innego
określonego kręgu osób związanych z nadawcą;



3)

programu rozprowadzanego w sieci kablowej, jeżeli liczba indywidualnych

odbiorców nie przekracza 250.



2)

rozpowszechnianiem jest:



a)

bezprzewodowa emisja programu do równoczesnego, powszechnego

odbioru (system powszechnego odbioru),



b)

wprowadzanie programu do sieci kablowej (system zbiorowego odbioru);



3)

rozprowadzaniem jest przejmowanie w całości i bez zmian programu

nadawcy

krajowego

lub

zagranicznego,

z

wyjątkiem

programu

rozpowszechnianego w sieci kablowej, i równoczesne jego rozpowszechnianie;



4)

programem jest uporządkowany zestaw audycji radiowych lub

telewizyjnych, reklam i innych przekazów, regularnie rozpowszechniany,
pochodzący od jednego nadawcy;



Art. 33. 1. Rozpowszechnianie

programów

radiowych

i

telewizyjnych, z wyjątkiem programów publicznej radiofonii i
telewizji, wymaga uzyskania koncesji.



2. Organem właściwym w sprawach koncesji jest Przewodniczący
Krajowej Rady.



3. Przewodniczący Krajowej Rady podejmuje decyzję w sprawie
koncesji na podstawie uchwały Krajowej Rady. Decyzja w tej
sprawie jest ostateczna.

Art. 38. 1. Koncesję cofa się, jeżeli:



1)wydano prawomocne orzeczenie zakazujące nadawcy wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją;



2)nadawca rażąco narusza warunki określone w ustawie lub w koncesji;



3)działalność objęta koncesją jest wykonywana w sposób sprzeczny z ustawą lub z warunkami określonymi w koncesji, a

nadawca, pomimo wezwania Przewodniczącego Krajowej Rady, w wyznaczonym terminie nie usunął stanu faktycznego lub prawnego
niezgodnego z warunkami określonymi w koncesji lub w ustawie;



4)nadawca, pomimo wezwania Przewodniczącego Krajowej Rady, nie rozpoczął rozpowszechniania programu w terminie

ustalonym w koncesji lub trwale zaprzestał wykonywania rozpowszechniania programu za pomocą wszystkich lub niektórych stacji
nadawczych - chyba że nadawca wykaże, że opóźnienie rozpoczęcia rozpowszechniania programu lub zaprzestanie rozpowszechniania
programu zostały spowodowane okolicznościami od niego niezależnymi. Za trwałe zaprzestanie rozpowszechniania programu uważa
się fakt nierozpowszechniania programu przez okres trzech kolejno następujących po sobie miesięcy.



2. Koncesja może być cofnięta, jeżeli:



1)rozpowszechnianie programu powoduje zagrożenie interesów kultury narodowej, bezpieczeństwa i obronności państwa lub

narusza normy dobrego obyczaju;



2)nastąpi ogłoszenie upadłości nadawcy;



3)rozpowszechnianie programu powoduje osiągnięcie przez nadawcę pozycji dominującej w dziedzinie środków masowego

przekazu na danym rynku właściwym w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów;



4)nastąpi przejęcie bezpośredniej lub pośredniej kontroli nad działalnością nadawcy przez inną osobę.



3. Przewodniczący Krajowej Rady podaje do publicznej wiadomości informacje o wszczęciu postępowania w sprawie cofnięcia koncesji.



4. W przypadku uprawomocnienia się decyzji w sprawie cofnięcia koncesji Przewodniczący Krajowej Rady niezwłocznie ogłasza o
możliwości uzyskania koncesji w zakresie objętym cofniętą koncesją.



Art. 41. 1. Program rozprowadzany w sieci kablowej
wymaga zgłoszenia do rejestru.



2. Przepis ust. 1 nie dotyczy ogólnokrajowych
programów publicznej radiofonii i telewizji oraz
innych

programów

nadawców

krajowych,

dostępnych na terenie objętym rozprowadzaniem za
pomocą urządzeń odbiorczych powszechnego
odbioru.



3. Organem

prowadzącym

rejestr

jest

Przewodniczący Krajowej Rady.



4. Do postępowania w sprawach wpisu do rejestru
stosuje

się

przepisy

Kodeksu

postępowania

administracyjnego, chyba że ustawa stanowi
inaczej.



5. Rejestr jest jawny.



Dz.U.04.171.1800 ost. zm. Dz. U. 08. 227.
1505; art. 183;



USTAWA



z dnia 16 lipca 2004 r.



Prawo telekomunikacyjne

1)



(Dz. U. z dnia 3 sierpnia 2004 r.)



Art. 1. 1. Ustawa określa:



1)zasady wykonywania i kontroli działalności polegającej na świadczeniu usług telekomunikacyjnych,
dostarczaniu sieci telekomunikacyjnych lub udogodnień towarzyszących, zwanej dalej "działalnością
telekomunikacyjną";



2)

prawa i obowiązki przedsiębiorców telekomunikacyjnych;



3)

prawa i obowiązki użytkowników oraz użytkowników urządzeń radiowych;

4)

warunki podejmowania i wykonywania działalności polegającej na dostarczaniu sieci i

udogodnień towarzyszących oraz świadczeniu usług telekomunikacyjnych, w tym sieci i usług
służących rozpowszechnianiu lub rozprowadzaniu programów radiofonicznych i telewizyjnych;



5)

warunki regulowania rynków telekomunikacyjnych;



6)

warunki świadczenia usługi powszechnej;



7)

warunki ochrony użytkowników usług;



8)

warunki gospodarowania częstotliwościami, zasobami orbitalnymi oraz numeracją;



9)

warunki przetwarzania danych w telekomunikacji i ochrony tajemnicy telekomunikacyjnej;



10)

zadania i obowiązki na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku

publicznego, w zakresie telekomunikacji;



11)

(1)

wymagania, jakim powinny odpowiadać urządzenia radiowe i telekomunikacyjne urządzenia

końcowe;



12)

funkcjonowanie administracji łączności, jej współdziałanie z innymi organami krajowymi oraz

instytucjami Unii Europejskiej w zakresie regulacji telekomunikacji.



2. Celem ustawy jest stworzenie warunków dla:



1)

wspierania

równoprawnej

i

skutecznej

konkurencji

w

zakresie

świadczenia

usług

telekomunikacyjnych;



2)

rozwoju i wykorzystania nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej;



3)

zapewnienia ładu w gospodarce numeracją, częstotliwościami oraz zasobami orbitalnymi;



4)

zapewnienia użytkownikom maksymalnych korzyści w zakresie różnorodności, ceny i jakości usług

telekomunikacyjnych;



5)

zapewnienia neutralności technologicznej.



3. 

(2)

Przepisy ustawy nie naruszają przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów oraz przepisów

ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2531, z późn. zm.

2)

).



Art. 208. 1. Kto bez wymaganego pozwolenia używa
urządzenia radiowego nadawczego lub nadawczo-
odbiorczego, podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.



2. Sąd

może

orzec

przepadek

urządzeń

przeznaczonych lub służących do popełnienia czynu
określonego w ust. 1, chociażby nie stanowiły one
własności sprawcy.



3. Sąd orzeka przepadek urządzeń przeznaczonych
lub służących do popełnienia czynu określonego w
ust. 1, chociażby nie stanowiły one własności
sprawcy, jeżeli ich używanie zagraża życiu lub
zdrowiu człowieka. Przepis art. 195 Kodeksu karnego
wykonawczego stosuje się niezależnie od wartości
przedmiotów, których przepadek orzeczono.



-> przestępstwo formalne, por. np. wyr. S.Apel. w
Katowicach z dn. 23.01.2003r., II Aka 461/03, KZS
2003/7-8/ poz.104;



-> przedmiot zamachu -> porządek prawny w
obszarze radiokomunikacji,



-> Art. 2 pkt. 45)

urządzenie radiowe - urządzenie

telekomunikacyjne umożliwiające komunikowanie się przy
pomocy emisji lub odbioru fal radiowych;



-> używanie, a obsługiwanie (149 ust. 1 ustawy);



Art. 149. 1. Obsługiwanie urządzenia radiowego nadawczego lub nadawczo-
odbiorczego, używanego w radiokomunikacji lotniczej, morskiej i żeglugi
śródlądowej oraz w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej, wymaga
posiadania świadectwa operatora urządzeń radiowych.



2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osób wykonujących obowiązki w
zakresie zadań komórek organizacyjnych i jednostek organizacyjnych
podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych
oraz podmiotów, o których mowa w art. 4 pkt 3.



Art. 143. 1. Z zastrzeżeniem art. 144, używanie urządzenia
radiowego wymaga posiadania pozwolenia radiowego, zwanego
dalej "pozwoleniem".



2. 

(196)

Pozwolenie wydaje Prezes UKE w drodze decyzji.



3. Postępowanie w sprawie wydania pozwolenia wszczyna się na pisemny
wniosek zainteresowanego podmiotu.



4. Podmiot posiadający rezerwację częstotliwości może żądać wydania
pozwolenia radiowego wykorzystującego zasób częstotliwości objęty
rezerwacją częstotliwości w okresie jej obowiązywania.



5. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze
rozporządzenia, wzór i tryb składania wniosku o wydanie pozwolenia oraz
rodzaje dołączanych dokumentów niezbędnych do rozstrzygnięcia sprawy,
uwzględniając

specyfikę

służb

radiokomunikacyjnych,

sieci

telekomunikacyjnych lub usług telekomunikacyjnych, w których będą
wykorzystywane urządzenia radiowe.



6. W przypadku częstotliwości radiowych, których przeznaczenie określono
w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości lub ustalono w planie
zagospodarowania częstotliwości, decyzja powinna być podjęta w terminie
6 tygodni od dnia złożenia wniosku.



7. Przepisu ust. 6 nie stosuje się w przypadkach wymagających uzgodnień
międzynarodowych lub wynikających z umów międzynarodowych
wiążących Rzeczpospolitą Polską dotyczących użytkowania częstotliwości
radiowych lub pozycji orbitalnych.



Art. 116. 1. W przypadku braku dostatecznych zasobów częstotliwości podmiot, dla
którego zostanie dokonana rezerwacja częstotliwości, jest wyłaniany w drodze:



1)

konkursu - w przypadku rezerwacji częstotliwości na cele rozprowadzania

programów radiofonicznych lub telewizyjnych;



2)

przetargu - w pozostałych przypadkach.



2. Prezes UKE, po wpłynięciu pierwszego wniosku o rezerwację częstotliwości, ogłasza na stronie
Biuletynu Informacji Publicznej Urzędu Komunikacji Elektronicznej dostępność tych częstotliwości i
wyznacza zainteresowanym podmiotom termin 14 dni na zgłoszenie zainteresowania rezerwacją tych
częstotliwości. Jeżeli w terminie wyznaczonym przez Prezesa UKE zgłoszone zostanie na piśmie lub
drogą elektroniczną zainteresowanie przekraczające dostępne zasoby częstotliwości, oznacza to brak
dostatecznych zasobów częstotliwości.



3. Zgłoszenie zainteresowania rezerwacją częstotliwości, o którym mowa w ust. 2, nie wymaga
złożenia wniosku o rezerwację częstotliwości.



4. Termin zakończenia przetargu albo konkursu nie może być dłuższy niż 8 miesięcy od dnia
wpłynięcia wniosku, o którym mowa w ust. 2.



5. Przetarg albo konkurs przeprowadza Prezes UKE.



6. Przetarg albo konkurs jest postępowaniem odrębnym od postępowania w sprawie rezerwacji
częstotliwości. Do przetargu albo konkursu nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania
administracyjnego.



7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio do zmian rezerwacji częstotliwości.



8. Prezes UKE dokona rezerwacji częstotliwości na kolejny okres na wniosek podmiotu, który w czasie
wykorzystywania częstotliwości nie naruszył warunków wykorzystywania częstotliwości określonych w
ustawie, przepisach wykonawczych i decyzji o rezerwacji częstotliwości, z zastrzeżeniem art. 114 ust.
3. Przy udzielaniu rezerwacji częstotliwości na kolejny okres przetargu albo konkursu nie
przeprowadza się.



9. Wniosek, o którym mowa w ust. 8, należy złożyć nie wcześniej niż 12 miesięcy przed upływem
okresu wykorzystywania częstotliwości i nie później niż 6 miesięcy przed upływem tego okresu.



10. Wniosek złożony wcześniej niż 12 miesięcy przed upływem okresu wykorzystywania częstotliwości
Prezes UKE pozostawia bez rozpoznania. Do wniosku złożonego później niż 6 miesięcy przed upływem
okresu wykorzystywania częstotliwości nie stosuje się ust. 8.



Art. 145. 1. Pozwolenie określa:



1)

uprawniony podmiot oraz jego siedzibę i adres;



2)

rodzaj, wyróżnik typu oraz nazwę producenta urządzeń

radiowych, których dotyczy pozwolenie;



3)

warunki wykorzystywania częstotliwości;



4)

warunki używania urządzenia, w szczególności rodzaj

służby radiokomunikacyjnej lub sieci telekomunikacyjnej, w której
urządzenie może być wykorzystywane;



5)

okres ważności;



6)

termin rozpoczęcia wykorzystania częstotliwości;



7)

(197)

zobowiązania, jakie podmiot, któremu przydzielono

prawo wykorzystania częstotliwości, przyjął na siebie podczas
przetargu albo konkursu, o których mowa w art. 116.



2. W pozwoleniu można określić warunki używania urządzenia i
obowiązki użytkownika w sytuacjach szczególnych zagrożeń.



3. Pozwolenie może zawierać przydział sygnałów identyfikacyjnych lub
znaków wywoławczych.



4. Pozwolenie

uprawnia

do

wykorzystywania

objętych

pozwoleniem częstotliwości, sygnałów identyfikacyjnych oraz
znaków wywoławczych.



Art. 10. 1. Działalność telekomunikacyjna będąca działalnością gospodarczą jest działalnością
regulowaną i podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych, zwanego dalej
"rejestrem".



2. 

(17)

Organem prowadzącym rejestr jest Prezes UKE.



3. 

(18)

(uchylony).



4. Wpisu do rejestru dokonuje się na podstawie złożonego przez przedsiębiorcę lub inny podmiot uprawniony do
wykonywania działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów pisemnego wniosku zawierającego
następujące dane:



1)

firmę przedsiębiorcy lub nazwę innego podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności

gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów, jego siedzibę i adres;



2)

oznaczenie formy prawnej przedsiębiorcy lub innego podmiotu uprawnionego do wykonywania

działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów;



3)

numer identyfikacji podatkowej;



4)

numer w rejestrze przedsiębiorców albo ewidencji działalności gospodarczej lub innym

właściwym rejestrze;



5)

(19)

oznaczenie osoby, która jest upoważniona do kontaktowania się w imieniu przedsiębiorcy lub

innego podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów, z
Prezesem UKE, jej siedzibę, adres lub numer telefonu;



6)

imię, nazwisko, adres i numer telefonu osoby, która jest upoważniona do kontaktowania się w

imieniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności gospodarczej na podstawie
odrębnych przepisów w nagłym przypadku związanym z funkcjonowaniem sieci telekomunikacyjnej lub
świadczeniem usługi telekomunikacyjnej, której dotyczy wniosek;



7)

ogólny opis sieci telekomunikacyjnej, usługi telekomunikacyjnej lub udogodnień towarzyszących,

których dotyczy wniosek;



8)

obszar, na którym będzie wykonywana działalność telekomunikacyjna;



9)

przewidywaną datę rozpoczęcia działalności telekomunikacyjnej.



5. Wraz z wnioskiem przedsiębiorca lub inny podmiot uprawniony do wykonywania działalności gospodarczej na
podstawie odrębnych przepisów składa oświadczenie następującej treści: "Świadomy odpowiedzialności karnej za
złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 Kodeksu karnego oświadczam, że:



1)

dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych są zgodne z

prawdą;



2)

znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności telekomunikacyjnej, której dotyczy

wniosek, wynikające z ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne.".



6. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5, powinno również zawierać:



1)

firmę przedsiębiorcy lub nazwę innego podmiotu uprawnionego do wykonywania

działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów, jego siedzibę i adres;



2)

oznaczenie miejsca i daty złożenia oświadczenia;



3)

podpis osoby uprawnionej do reprezentowania przedsiębiorcy lub innego podmiotu

uprawnionego do wykonywania działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów ze
wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.



7. 

(20)

(uchylony).



8. 

(21)

Prezes UKE dokona wpisu przedsiębiorcy lub innego podmiotu uprawnionego do wykonywania

działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów do rejestru w terminie do 7 dni od dnia
wpływu tego wniosku wraz z oświadczeniem, o którym mowa w ust. 5.



9. 

(22)

Jeżeli Prezes UKE nie dokona wpisu w terminie, o którym mowa w ust. 8, a od dnia wpływu wniosku o

wpis do rejestru upłynęło 14 dni, przedsiębiorca lub inny podmiot uprawniony do wykonywania działalności
gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów może rozpocząć wykonywanie działalności
telekomunikacyjnej po uprzednim zawiadomieniu na piśmie Prezesa UKE. Nie dotyczy to przypadku, w
którym Prezes UKE wezwał przedsiębiorcę lub inny podmiot uprawniony do wykonywania działalności
gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów do uzupełnienia wniosku o wpis do rejestru przed upływem
terminu, o którym mowa w ust. 8.



10. Do wniosku o wpis do rejestru stosuje się odpowiednio art. 64 Kodeksu postępowania administracyjnego.



11. 

(23)

(uchylony).



12. Wniosek o wpis do rejestru, załączniki dołączane do tego wniosku oraz wpis do rejestru nie podlegają
opłacie skarbowej.



13. Rejestr obejmuje następujące dane:



1)

kolejny numer wpisu, zwany dalej "numerem z rejestru";



2)

datę wpływu wniosku o wpis do rejestru oraz datę dokonania wpisu;



3)

dane, o których mowa w ust. 4 pkt 1-8;



4)

inne informacje wskazane w ustawie.



14. Rejestr może być prowadzony w systemie informatycznym.



15. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje działalności
telekomunikacyjnej, o której mowa w ust. 1, zwolnionej z obowiązku dokonania wpisu do rejestru, mając na
uwadze charakter, zakres i rodzaj takiej działalności.



Art. 63. § 1 k.w. Kto bez złożenia pisemnego
wniosku o dokonanie wpisu do rejestru
przedsiębiorców

telekomunikacyjnych

wykonuje działalność telekomunikacyjną,



podlega karze aresztu, ograniczenia wolności
lub grzywny.



§ 2. (uchylony).



§ 3. Kto wprowadza do obrotu urządzenia
radiowe i telekomunikacyjne urządzenia
końcowe podlegające obowiązkowej ocenie
zgodności z zasadniczymi wymaganiami,
nieposiadające wymaganego znaku zgodności,



podlega karze grzywny.



§ 4. (uchylony).



Art. 147. 1. Do cofnięcia lub zmiany pozwolenia stosuje się
odpowiednio art. 122 i art. 123.



2. Do odmowy wydania pozwolenia stosuje się odpowiednio art. 124.



3. 

(198)

Prezes UKE może także cofnąć pozwolenie lub zmienić

warunki wykorzystywania częstotliwości w przypadku:



1)

stwierdzenia, że używanie urządzenia radiowego zgodnie

z pozwoleniem zakłóca pracę innych urządzeń lub sieci
telekomunikacyjnych;



2)

zmiany w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości

przeznaczenia częstotliwości objętych pozwoleniem;



3)

nierozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości objętych

pozwoleniem w terminie 12 miesięcy od dnia wydania pozwolenia lub
dnia rozpoczęcia ich wykorzystywania wskazanego w pozwoleniu.



4. 

(199)

Prezes UKE może zmienić warunki wykorzystywania

częstotliwości również w przypadku, gdy:



1)

częstotliwości objęte pozwoleniem są wykorzystywane w

stopniu niewielkim lub w sposób nieefektywny;



2)

praca urządzenia radiowego jest zakłócana przez inne

urządzenia lub sieci telekomunikacyjne.



5. Pozwolenie wygasa z mocy prawa w przypadku wygaśnięcia
rezerwacji częstotliwości.



Art. 4. Przepisów art. 143 nie stosuje się do wykonywania działalności
telekomunikacyjnej oraz używania urządzeń radiowych przez:



1)

komórki organizacyjne i jednostki organizacyjne podległe Ministrowi

Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowane oraz organy i jednostki organizacyjne
nadzorowane lub podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych - dla własnych
potrzeb;



2)

organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do

spraw wewnętrznych - w odniesieniu do sieci telekomunikacyjnej eksploatowanej przez te
organy i jednostki dla potrzeb Kancelarii Prezydenta, Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu i
administracji rządowej;



3)

jednostki sił zbrojnych obcych państw oraz jednostki organizacyjne innych

zagranicznych

organów

państwowych,

przebywające

czasowo

na

terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną -
na czas pobytu;



4)

(10)

jednostki organizacyjne Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,

Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego - dla własnych potrzeb;



5)

jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw

zagranicznych - dla własnych potrzeb;



6)

przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne, zagraniczne misje

specjalne oraz przedstawicielstwa organizacji międzynarodowych, korzystające z
przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów i zwyczajów międzynarodowych,
mające swe siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - wyłącznie w zakresie
związanym z działalnością dyplomatyczną tych podmiotów;



7)

jednostki organizacyjne Służby Więziennej - dla własnych potrzeb;



8)

komórki organizacyjne przeprowadzające czynności wywiadu skarbowego,

które wchodzą w skład jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej nadzorowanych lub
podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych - dla własnych potrzeb.



Art. 144. 1. Nie

wymaga

pozwolenia

używanie

urządzeń

radiowych

przeznaczonych wyłącznie do odbioru.



2. Nie wymaga pozwolenia używanie urządzenia radiowego nadawczego lub
nadawczo-odbiorczego:



1)

używanego dla potrzeb zagranicznej radiokomunikacji lotniczej lub

morskiej i żeglugi śródlądowej, zgodnie z międzynarodowymi przepisami
radiokomunikacyjnymi, jeżeli urządzenie zostało dopuszczone do używania przez
właściwy organ krajowy lub zagraniczny;



2)

używanego w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej, zgodnie z

międzynarodowymi przepisami radiokomunikacyjnymi na okres nieprzekraczający
90 dni;



3)

końcowego,

wykorzystującego

międzynarodowo

uzgodnione

zakresy częstotliwości:



a)

dołączanego

do

zakończenia

sieci

telekomunikacyjnej

operatora

publicznego,



b)

służącego do utrzymywania łączności z przebywającym krótkookresowo na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub znajdującym się na nim w tranzycie,
zagranicznym pojazdem, statkiem morskim lub statkiem żeglugi śródlądowej albo
statkiem powietrznym, przytwierdzonego w sposób trwały do tego pojazdu lub
statku,



c)

niewymagających rezerwacji częstotliwości.



3. Minister właściwy do spraw łączności może, w drodze rozporządzenia,
rozszerzyć zakres urządzeń radiowych nadawczych lub nadawczo-odbiorczych,
które mogą być używane bez pozwolenia, kierując się zasadą zwiększania liczby
rodzajów takich urządzeń.



Dz.U.84.5.24 ost. zm. Dz.U.07.89.590 art. 28



USTAWA



z dnia 26 stycznia 1984 r.



Prawo prasowe.



(Dz. U. z dnia 7 lutego 1984 r.)

Art. 1. Prasa, zgodnie z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej,

korzysta z wolności wypowiedzi i urzeczywistnia prawo
obywateli do ich rzetelnego informowania, jawności życia
publicznego oraz kontroli i krytyki społecznej.

Art. 2. Organy państwowe zgodnie z Konstytucją Polskiej

Rzeczypospolitej Ludowej stwarzają prasie warunki niezbędne
do wykonywania jej funkcji i zadań, w tym również
umożliwiające działalność redakcjom dzienników i czasopism
zróżnicowanych

pod

względem

programu,

zakresu

tematycznego i prezentowanych postaw.



Art. 14 Konstytucji



Rzeczpospolita Polska zapewnia wolność prasy
i innych środków społecznego przekazu.



Art. 54 Konstytucji



1. Każdemu zapewnia się wolność wyrażania
swoich

poglądów

oraz

pozyskiwania

i

rozpowszechniania informacji.



2. Cenzura prewencyjna środków społecznego
przekazu oraz koncesjonowanie prasy są
zakazane. Ustawa może wprowadzić obowiązek
uprzedniego

uzyskania

koncesji

na

prowadzenie stacji radiowej lub telewizyjnej.

I CK 346/04, wyrok SN

2005.01.12 M.Prawn. 2005/3/132



Dziennikarz ma prawo do prezentacji zjawisk ocenianych jako
naganne, może też wyrażać związane z tym negatywne oceny.

V KK 52/03, postanow. SN

2003.11.12 OSNKW 2004/3/24



Wolność prasy jest jedną z "wolności politycznych", które w
praktyce mogą doznawać ograniczeń z uwagi na konieczność
zapewnienia wolności jednostki. Tak więc wolność prasy nie ma i
nie może mieć charakteru absolutnego, nie może mieć postaci
nieskrępowanej niczym swobody działania, a tym bardziej nie
sposób jej traktować jako samoistnego źródła wartości.

I CR 231/89, wyrok SN

1989.05.24 LEX nr 8964



Autor reportażu piętnującego - w interesie społecznym zachowanie
się osoby, która narusza podstawowe prawa człowieka
zagwarantowane w Konstytucji i chronione przepisami kodeksu
karnego (jak np. prawo uczestniczenia w niezakłócony sposób w
obrzędach religijnych), nie narusza - wobec braku bezprawności -
czci tej osoby, jeżeli nawet wymienia imię i nazwisko tej osoby
działającej publicznie, w obecności licznego grona osób.



Art. 37a.  W razie skazania za przestępstwo
popełnione przez opublikowanie materiału
prasowego, sąd może orzec jako karę
dodatkową przepadek materiału prasowego.



I KZP 22/93, uchwała SN

1993.10.28 OSNKW 1993/11-

12/70



Przestępstwem, o którym mowa w art. 37a ustawy z
dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5,
poz. 24 z późn. zm.), jest nie tylko taki czyn
przestępny, do którego znamion ustawowych należy
działanie poprzez opublikowanie materiału prasowego,
i jest ono wymienione expressis verbis, lecz również i
inny czyn przestępny, jeżeli jego znamiona zostały
zawarte

w

treści

opublikowanego

materiału

prasowego.



W doktrynie podnosi się, że przestępstwami takimi mogą być
czyny polegające na:



- nawoływaniu w prasie do popełnienia występku lub zbrodni
(art. 255 § 1 i 2 k.k.),



- pochwalaniu na łamach prasy popełnienia przestępstwa (art.
255 § 3 k.k.),



- zaprzeczaniu w artykule prasowym wbrew faktom zbrodniom
nazistowskim czy komunistycznym (art. 55 ustawy z dnia 18
grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji
Ścigania Zbrodnii przeciwko Narodowi Polskiemu, tekst jedn.
Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 424 z późn. zm.),



- popełnieniu plagiatu w artykule prasowym (art. 115 ust. 1 pr.
aut.)



(zob. M. Bojarski, W. Radecki, Pozakodeksowe prawo karne.
Komentarz, t. III, Przestępstwa w dziedzinie porządku
publicznego, wyborów, polityki i inicjatywy ustawodawczej,
pracy i ubezpieczeń społecznych, kultury i własności
intelektualnej, Warszawa 2003, s. 397-398).



Art. 49a.  Redaktor, który nieumyślnie dopuścił do
opublikowania

materiału

prasowego

zawierającego

znamiona przestępstwa, o którym mowa w art. 37a



- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.



- naruszenie dyspozycji art. 13 pr. pras. w szczególności poprzez
wypowiedzenie w prasie opinii co do rozstrzygnięcia w
postępowaniu sądowym przed wydaniem orzeczenia w pierwszej
instancji (art. 13 ust. 1 pr. pras.),



- opublikowanie danych osobowych i wizerunku osób, przeciwko
którym toczy się postępowanie przygotowawcze lub sądowe
ewentualnie pokrzywdzonych i poszkodowanych, jeśli te osoby nie
wyraziły na to zgody ( art. 13 ust. 2 pr. pras.),



- opublikowanie bez zezwolenia informacji z postępowania
przygotowawczego zanim nie zostały ujawnione w postępowaniu
przygotowawczym (art. 241 § 1 k.k.), wreszcie informacji z
rozprawy sądowej prowadzonej z wyłączeniem jawności (art. 241 §
2 k.k.)



Por. także I KZP 22/93, OSNKW 1993/11-12/poz. 70;

Art. 48. Kto rozpowszechnia materiał prasowy objęty

przepadkiem lub prasę zabezpieczoną jako dowód
rzeczowy



- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.



Art. 43. Kto używa przemocy lub groźby
bezprawnej (art.. 115§12 k.k. –dop. wł.
R.P.) w celu zmuszenia dziennikarza do
opublikowania

lub

zaniechania

opublikowania materiału prasowego albo do
podjęcia

lub

zaniechania

interwencji

prasowej



-

podlega karze pozbawienia wolności do

lat 3.



Uchwała składu 7 sędziów SN z 17
grudnia 2008 r. (sygn. akt I KZP 27/08)
–

zasada

prawna;



Znaczenie normatywne określeń "przemoc
wobec osoby", użytego w art. 280 § 1 kk
oraz "gwałt na osobie", użytego w art. 130 §
3 kw, jest tożsame.

por. także I KZP 10/08



Art. 44. 1. Kto utrudnia lub tłumi krytykę
prasową



-

podlega grzywnie albo karze ograniczenia

wolności.



2. Tej samej karze podlega, kto nadużywając
swego stanowiska lub funkcji działa na szkodę
innej osoby z powodu krytyki prasowej,
opublikowanej w społecznie uzasadnionym
interesie.



Art. 6. 1. 

(9)

Prasa

jest

zobowiązana

do

prawdziwego

przedstawiania omawianych zjawisk.



2. Organy państwowe, przedsiębiorstwa państwowe i inne
państwowe

jednostki

organizacyjne

oraz

organizacje

spółdzielcze są obowiązane do udzielenia odpowiedzi na
przekazaną im krytykę prasową bez zbędnej zwłoki, nie później
jednak niż w ciągu miesiąca.



3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do związków
zawodowych, organizacji samorządowych i innych organizacji
społecznych w zakresie prowadzonej przez nie działalności
publicznej.



4. Nie wolno utrudniać prasie zbierania materiałów
krytycznych ani w inny sposób tłumić krytyki.

Art. 45.  Kto wydaje dziennik lub czasopismo bez rejestracji albo

zawieszone



-

podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

Art. 46. 1. Kto wbrew obowiązkowi wynikającemu z ustawy uchyla się

od opublikowania sprostowania lub odpowiedzi, o których mowa
w art. 31, albo publikuje takie sprostowanie lub odpowiedź wbrew
warunkom określonym w ustawie



-

podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.



2. Jeżeli pokrzywdzonym jest osoba fizyczna, ściganie odbywa się z
oskarżenia prywatnego. (wyr. TK z 5.05.2004r., P 2/03, OTK-A
2004/5/39 oraz wyr. TK z 22.02.2005r., K 10/04, OTk-A
2005/2/17);

Art. 47. Kto wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 34 i 35 uchyla się

od opublikowania komunikatu urzędowego, ogłoszenia sądu lub
innego organu państwowego, jak również listu gończego



-

podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

Art. 49. 

Kto narusza przepisy art. 3, 11 ust. 2, art. 14, 15 ust. 2 i art. 27



-

podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.



art. 45



Postanowienie SN z dnia 26 lipca 2007 r., sygn. IV KK
174/07

1. Osoba rozpowszechniająca bez rejestracji w właściwym sądzie okręgowym dziennik bądź czasopismo

za pośrednictwem Internetu zarówno wówczas, gdy przekaz taki towarzyszy przekazowi utrwalonemu
na papierze, stanowiąc inną elektroniczną jego postać, jak i wówczas, gdy istnieje tylko w formie
elektronicznej w Internecie, wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 45 ustawy - Prawo prasowe.



2. Zasada ochrony zaufania obywatela do państwa i prawa wyraża się w takim stanowieniu, jak i
stosowaniu prawa, aby nie stawało się ono swoistą "pułapką" dla obywatela i aby mógł on układać swoje
sprawy w zaufaniu, iż nie naraża się na prawne skutki, których nie mógł przewidzieć w momencie
podejmowania decyzji oraz w przekonaniu, iż jego działania podejmowane zgodnie z obowiązującym
prawem i zgodnie z wykładnią stosowaną przez organy tego państwa są zgodne z porządkiem prawnym.



LEX nr 287505, OSP 2008/6/60



glosa krytyczna: Górowski W. PiP 2008/6/127



glosa aprobująca: Taczkowska J. OSP 2008/6/60



glosa krytyczna: Czarny-Drożdżejko E. PPP 2008/9/84



Wyrok TK z dnia 20 lutego 2007 r., P 1/06



Art. 45 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz.
U. Nr 5, poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz.
187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z
1996 r. Nr 114, poz. 542, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121,
poz. 770, z 1999 r. Nr 90, poz. 999, z 2001 r. Nr 112, poz. 1198,
z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, z 2004 r. Nr 111, poz. 1181 oraz z
2005 r. Nr 39, poz. 377) w zakresie, w jakim stanowi, że "kto
wydaje dziennik lub czasopismo bez rejestracji podlega
grzywnie albo karze ograniczenia wolności", jest zgodny z art.
31 ust. 3 i art. 54 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z
art. 10 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych
wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r.,
zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej
Protokołem nr 2 (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, z 1995 r. Nr
36, poz. 175, 176 i 177, z 1998 r. Nr 147, poz. 962 oraz z 2003
r. Nr 42, poz. 364).



OTK-A 2007/2/11



Art. 20.  1. Wydawanie dziennika lub czasopisma wymaga
rejestracji w sądzie wojewódzkim właściwym miejscowo dla
siedziby wydawcy, zwanym dalej "organem rejestracyjnym".
Do postępowania w tych sprawach stosuje się przepisy Kodeksu
postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym, ze
zmianami wynikającymi z niniejszej ustawy.



2. Wniosek o rejestrację, o której mowa w ust. 1, powinien zawierać:



1)

tytuł dziennika lub czasopisma oraz siedzibę i dokładny

adres redakcji,



2)

dane osobowe redaktora naczelnego,



3)

określenie wydawcy, jego siedzibę i dokładny adres,



4)

częstotliwość ukazywania się dziennika lub czasopisma.



3. Postanowienia zarządzające wpis do rejestru sąd uzasadnia tylko
na wniosek.



4. Wydawanie dziennika lub czasopisma można rozpocząć, jeżeli
organ rejestracyjny nie rozstrzygnął wniosku o rejestrację w ciągu 30
dni od jego zgłoszenia.



5. O zmianie danych, o których mowa w ust. 2, należy zawiadomić
niezwłocznie organ rejestracyjny.



Art. 21.  Organ rejestracyjny odmówi rejestracji, jeżeli
wniosek nie zawiera danych, o których mowa w art. 20
ust. 2, lub jej udzielenie stanowiłoby naruszenie prawa
do ochrony nazwy istniejącego już tytułu prasowego.



Art. 22. Organ rejestracyjny może zawiesić wydawanie
dziennika lub czasopisma na czas określony, nie
dłuższy niż rok, jeżeli w ciągu roku co najmniej
trzykrotnie w tym dzienniku lub czasopiśmie zostało
popełnione przestępstwo.



Art. 23. Rejestracja dziennika lub czasopisma traci
ważność w razie niewydania dziennika lub czasopisma
przez okres roku od dnia nabycia uprawnień do ich
wydawania na czas nie oznaczony lub przerwy w ich
wydawaniu przez okres roku, jeżeli redakcja nie
wystąpiła o zachowanie rejestracji.



5 typów przestępstw:



-ograniczanie swobody prasy art. 3 pr. pras.
przez pracowników poligrafii bądź kolportażu;



-odmowę udzielania informacji art. 11 ust. 2
pr. pras.;



-

naruszenie

dóbr

osobistych

osób

udzielających prasie informacji;



- ujawnienie tajemnicy dziennikarskiej art. 15
ust. 2 pr. pras.;



- nieoznaczanie materiałów prasowych w
trybie i sposobie przewidzianym w art. 27 pr.
pras.



Wyrok z dnia 29 września 2008 r., Trybunał
Konstytucyjny SK 52/05

1. Art. 49 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5,

poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r.
Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1996 r. Nr 114, poz. 542,
z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 90, poz. 999,
z 2001 r. Nr 112, poz. 1198, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, z 2004 r. Nr
111, poz. 1181, z 2005 r. Nr 39, poz. 377 oraz z 2007 r. Nr 89, poz.
590) w zakresie, w jakim przewiduje grzywnę albo karę
ograniczenia wolności za naruszenie art. 14 ust. 1 albo art. 14
ust. 2 tej ustawy, jest zgodny z art. 54 ust. 1 w związku z art.
31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.



2. Art. 14 ust. 1 i 2 ustawy powołanej w punkcie 1 jest zgodny z art. 54
ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji.



Ponadto postanawia:



na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o
Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48,
poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070 oraz z 2005 r. Nr
169, poz. 1417) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie ze
względu na niedopuszczalność orzekania.



OTK-A 2008/7/125, Dz.U.RP 2008/178/1103

Art. 212. § 1 k.k. Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub

jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub

właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania

potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności,



podlega grzywnie, karze ograniczenia albo pozbawienia wolności do roku.



§ 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków

masowego komunikowania,



podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.



§ 3. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2 sąd może orzec nawiązkę

na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny

wskazany przez pokrzywdzonego.



§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 odbywa się z oskarżenia

prywatnego.

Art. 213. § 1k.k. Nie ma przestępstwa określonego w art. 212 § 1, jeżeli zarzut

uczyniony niepublicznie jest prawdziwy.



§ 2.  Nie popełnia przestępstwa określonego w art. 212 § 1 lub 2, kto publicznie

podnosi lub rozgłasza prawdziwy zarzut służący obronie społecznie uzasadnionego

interesu; jeżeli zarzut dotyczy życia prywatnego lub rodzinnego, dowód prawdy może

być przeprowadzony tylko wtedy, gdy zarzut ma zapobiec niebezpieczeństwu dla

życia lub zdrowia człowieka albo demoralizacji małoletniego.



*Z dniem 26 maja 2008 r. art. 213 § 2 w zakresie odnoszącym się do przestępstwa z

art. 212 § 2 Kodeksu karnego, w części obejmującej zwrot "służący obronie społecznie

uzasadnionego interesu", gdy zarzut dotyczy postępowania osób pełniących funkcje

publiczne, został uznany za niezgodny z art. 14 oraz art. 54 ust. 1 w związku z art. 31

ust. 3 Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 maja 2008 r. (

Dz.U.08.90.560

).



Wyrok TK z dnia 12 maja 2008 r.; SK 43/05



Art. 213 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.
U. Nr 88, poz. 553, ze zm.), w zakresie odnoszącym się do
przestępstwa z art. 212 § 2 kodeksu karnego:



a) w części, w której znamieniem kontratypu czyni prawdziwość
zarzutu, jest zgodny z art. 14 oraz art. 54 ust. 1 w związku z art.
31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,



b) w części obejmującej zwrot "służący obronie społecznie
uzasadnionego interesu", gdy zarzut dotyczy postępowania osób
pełniących funkcje publiczne, jest niezgodny z art. 14 oraz art.
54 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji.



Ponadto postanawia: na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z
dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr
102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001
r. Nr 98, poz. 1070 oraz z 2005 r. Nr 169, poz. 1417) umorzyć
postępowanie w pozostałym zakresie.



OTK-A 2008/4/57, Dz.U.RP 2008/90/560