Mozart Wolfgang

Amadeus

Mozart Wolfgang

Amadeus (1756-1791),

kompozytor austriacki,

wybitny przedstawiciel

klasycyzmu wiedeńskiego.

Muzykę (grę na fortepianie i

skrzypcach) studiował u ojca

Leopolda, wicekapelmistrza

dworu arcybiskupa w

Salzburgu. Pierwsze utwory

skomponował w wieku 5 lat. W

1769 został koncertmistrzem

kapeli arcybiskupiej, w latach

1769-1791 podróżował do

Włoch, w 1777 odbył wielką

podróż koncertową do

Monachium, Mannheim i

Paryża. W 1781 w wyniku

konfliktu z arcybiskupem

Colloredo porzucił ostatecznie

służbę dworską i zamieszkał w

Wiedniu. W 1787 uzyskał tytuł

kompozytora cesarskiego.

Dziecińst

wo

Urodzony w Salzburgu,

ówczesnej stolicy małego,

niezależnego arcybiskupstwa w

ramach Świętego Cesarstwa

Rzymskiego Narodu Niemieckiego,

jako siódme dziecko Leopolda

Mozarta oraz Anny Marii z domu

Pertl. Miał starszą o pięć lat siostrę

Marię Annę nazywaną Nannerl,

która także przejawiała uzdolnienia

muzyczne. Razem z nią, kiedy

miała 11 lat, mały Wolfgang grywał

duety klawesynowe na zasłoniętej

materiałem klawiaturze. Ojciec –

Leopold Mozart – woził ich po całej

Europie, przez co Wolfgang zaczął

chorować. W roku 1761

skomponował swój pierwszy utwór

– Menuet i Trio KV 1.Pozostała

piątka rodzeństwa zmarła w wieku

niemowlęcym. W wieku trzech lat

Wolfgang, słysząc grę siostry na

klawesynie, zabawiał się

wyszukiwaniem tercji na tym

instrumencie (jak wspomina później

jego siostra). Od piątego roku życia

uczył się gry na klawesynie pod

kierunkiem swojego ojca.

Niedokończone

dzieło

-,,

Requiem”

Requiem (msza żałobna) powstałe w 1791 roku jest jednym z największych
utworów sakralnych Mozarta, a zarazem jego ostatnią, niedokończoną
kompozycją.

Mozart, będąc nadwornym kompozytorem w cesarskim Wiedniu, przeważnie
pisał utwory na zamówienie lub na własne potrzeby. Pisał dużo, szybko, dzieła
jego powstawały bez większego związku z tym, co go otaczało. Zatem
niewiele jego utworów ma swoją ciekawą historię powstania. Dziełem
wyjątkowym, otoczonym legendą, w której dziś trudno już oddzielić
wydarzenia autentyczne od mitu, jest ostatnia kompozycja Mozarta, Requiem
d-moll.

Napisanie tego dzieła zlecono Mozartowi w lipcu 1791 roku, listownie i
anonimowo.Mozart otrzymał od tajemniczego posłańca nie podpisany list.
Anonimowy zleceniodawca zamówił u kompozytora mszę żałobną.
Podejmowanie prób w celu ustalenia nazwiska zamawiającego posłaniec
określił jako niemożliwe i bezcelowe. Nie został określony termin ukończenia
dzieła. Mimo iż kompozycja była dla Mozarta bardzo interesująca, nie od razu
przystąpił do pracy. Kiedy komponował Requiem, był już bardzo chory.
Kompozytor nie zdołał ukończyć dzieła, choć zaprzątało go do ostatnich chwil
życia .Mozart prowadził wyścig z czasem, uważając, że pisze requiem na
własną śmierć. Z takim przekonaniem zmarł.

Niedługo po śmierci Mozarta wyjaśniła się tajemnica związana z Requiem.
Zlecenie stworzenia mszy żałobnej Mozart otrzymał od amatora muzycznego,
który często przywłaszczał sobie cudze kompozycje, wydając je pod swoim
nazwiskiem, hrabiego Franciszka Walsegga zu Stuppach. Człowiek ten stracił
przed laty żonę, pamięć jej zapragnął zaś w owym czasie uczcić podniosłym
Requiem.

Mozart jako postać

literacka

Legendy, jakie narosły wokół osoby

Mozarta uczyniły go postacią atrakcyjną dla

literatury, a potem filmu. Chętnie

opowiadano, że Mozart komponował

Requiem z myślą o własnej śmierci. Inna

legenda głosiła jakoby Mozart miał być

zamordowany przez swoich braci z Loży

wolnomularskiej, ponieważ w operze pod

tytułem Czarodziejski flet (KV 620) zdradził

tajemnice ich misterium.

Rzekoma rywalizacja między Mozartem i

Antonio Salierim stała się tematem sztuki

Aleksandra Puszkina Mozart i Salieri. Nikołaj

Rimski-Korsakow skomponował operę

Mozart i Salieri, a Peter Shaffer napisał

sztukę teatralną Amadeus, zekranizowaną

w 1984 przez Milosza Formana. Większość

dramatów opartych na życiu Mozarta jest w

dużej mierze fabularyzowana.

Muzyka Mozarta w

Polsce

Muzyka Mozarta cieszyła się w Polsce

popularnością już za jego życia. Z zachowanych

przekazów wiemy, że przed 1794 rokiem,

kilkakrotnie do Warszawy przybywały włoskie

trupy operowe, które przedstawiały opery

Mozarta. W większych miastach wykonywano

także niektóre jego symfonie. Wiele wskazuje

na to, że w kręgu mieszczańskim i

arystokratycznym znano również niektóre jego

sonaty, czy utwory kameralne. W wieku XIX

popularność i dostępność dzieł Mozarta

znacznie wzrosła, m.in. dzięki rozwojowi

drukarstwa muzycznego, oraz powstaniem

szeregu instytucji kulturalnych i koncertowych.

Przykładowe

dzieła:

Opery

Opery

• Idomeneo re di Creta
• Uprowadzenie z seraju
• Don Giovanni
• Cosi fan tutte
• Czarodziejski flet

Symfonie

Symfonie

• Symfonia D-dur
„Praska”
• Symfonia C-dur
„Jowiszowa”

Muzyka Kościelna
• Msza Koronacyjna C-
dur
• Requiem d-moll
(niedokończone)

Koncerty

Koncerty
• Symfonia Es-dur,
z solową partią
skrzypiec i altówki
• Koncerty
fortepianowe
• Koncert A-dur na
klarnet

Muzyka Kameralna

Muzyka Kameralna

• Sześć kwartetów

„Haydnowskich”

• Sześć kwintetów

smyczkowych B-dur, C-

dur, g-moll, c-moll, D-

dur i Es-dur

• Kwintet A-dur na

klarnet i smyczki

Muzyka Dworska

• Serenada

„Haffenerowska” D-dur

• Trzy serenady na

instrumenty dęte B-dur,

Es-dur i c-moll

• Serenada „Eine kleine

Nachtmusik” G-dur

Dziękuje za

uwagę.!!