MODEL GIPSOWY-

WIZYTÓWKA

LABOLATORIUM

PROTETYCZNEGO

Zastosowanie

modeli gipsowych

w praktyce

stomatologicznej

Modele gipsowe znalazły szerokie

zastosowanie przede wszystkim w

leczeniu protetycznym i ortodontycznym.

Mogą być jednak użyte we wszystkich

pozostałych specjalnościach

stomatologicznych, służąc do stałej

rejestracji przestrzennej morfologii

zębów, dziąseł i warunków zwarciowych w

badaniu wstępnym. Dają ponadto

możliwość długofalowej oceny skutków

leczenia.

Dokumentacja za pomocą modeli gipsowych

wymaga jednak pobrania wycisków, a to łączy się z

koniecznością posiadania mas wyciskowych i

sprzętu pomocniczego (łyżki wyciekowe, miski,

łopatki). Dla odlewania i obróbki modeli potrzebne

jest także odpowiednie miejsce, najlepiej

gipsownia. Sporządzone modele odpowiednio

oznakowane muszą mieć swoją przechowalnię, by

nie uległy uszkodzeniu.

Modele gipsowe służyć mogą studentom i

lekarzom do:



analizy zwarcia i zgryzu przed korektą

wybiórczym szlifowaniem zębów, które jest

zabiegiem nieodwracalnym



próbnej korekty zgryzu (dla studentów i

początkujących lekarzy)



obrazowego przekazu informacji pacjentowi w

celu akceptacji zaplanowanego leczenia



analizy możliwości prawidłowego ustawienia

zębów przemieszczonych na skutek

zaawansowanej choroby przyzębia,



oceny trwałości uzyskanych wyników leczenia,



do dokumentacji naukowej, a w sytuacjach

konfliktowych są dowodem rzeczowym



Modele gipsowe mogą być użyte dla

„oszczędności czasu” i bardziej wnikliwej

oceny stosunków zwarciowych oraz wyboru

opcji leczniczych bez udziału pacjenta

Materiały służące do sporządzania modeli

muszą spełniać następujące warunki:

1.Stabilne objętościowo

2.Dobrze oddawać detale powierzchni

3.Dokładne

4.Wytrzymałe i odporne na ścieranie

5.Łatwa adaptacja na wycisku

6.Odpowiedni kolor

7.Pozbawione toksyczności

Materiały używane do produkcji modeli

mogą być podzielone na:

-materiały gipsowe

-materiały epoksydowe

-metale galwaniczne (miedź lub srebro)

MATERIAŁY GIPSOWE są łatwe w użyciu

i zapewniają duży komfort pracy. Ich

wadę stanowi abrazja.

MATERIAŁY EPOKSYDOWE cechują się

dużą odpornością na abrazję, ale wiążą

powoli.

MATERIAŁY GALWANICZNE są

najbardziej odporne na ścieranie, lecz

należą do najdroższych, a ponadto

wymagają specjalistycznej aparatury i

użycia niebezpiecznych dla zdrowia

chemikaliów.

WYKONYWANIE MODELI

GIPSOWYCH

Po doprowadzeniu do odpowiedniej

konsystencji papki gipsowej, wypełnia

się nią wycisk. Wypełnienie rozpoczyna

się od nałożenia niewielkiej ilości

rozrobionego gipsu na głębsze miejsca

wycisku, a następnie uderza się nim

lekko o brzeg miski lub umieszcza na

wstrząsarce. Czynność ta ma na celu

dokładne wypełnienie wszystkich

zachyłków w wycisku i pozbycie się

pęcherzy powietrza. Kolejno nakłada się

nowe porcje, aż papka gipsowa wypełni

dokładnie cały wycisk.

Gdy pozostała część gipsu w naczyniu

zaczyna gęstnieć, nakłada się ją na

wycisk w nadmiarze, do wysokości 2-3 cm

i formuje cokół.

Gdy proces wiązania gipsu zakończy się,

łyżkę z masą wyciskową usuwa się.

Następnie za pomocą specjalnej obcinarki

kształtuje się pożądany kształt modelu.

Modele dwuczęściowe

Zastosowanie:



korony,



mosty,



wkłady koronowe,



nakłady



nadkłady

W tego rodzaju modelach część anatomiczna

wykonana jest z gipsu utwardzonego, a

podstawa ze zwykłego gipsu modelowego.

Model jest tak wykonany, że te jego

elementy, na których wykonuje się koronę lub

wkład, mogą być odłączane od całego

modelu. Przy wykonywaniu tych modeli

pomocne są odpowiednie ćwieki. Jeśli używa

się samych ćwieków bez podpórek, to w dnie

wycisku w miejscu, w którym będzie się

wykonywać koronę, wbija się specjalnie do

tego celu wykonany ćwiek. Ćwieki z

podpórkami opierają się na brzegu wycisku i

w ten sposób są utrzymywane.

Następnie część anatomiczną wycisku

wypełnia się gipsem utwardzonym. Po

stęże niu gipsu i izolowaniu go od ćwieka

odlewa się pozostałą część wycisku

gipsem modelowym. Wzdłuż bocznych

ścian zębów, na których będą

modelowane korony wykonuje się

nacięcia oddzielające poszczególne

zęby na głębokość wyznaczoną przez

warstwę gipsu utwardzonego.

Dzięki temu, że obie warstwy gipsu

oddzielone były od siebie warstwą

izolatora lub podpórką, nacięty element

modelu daje się łatwo oddzielić od

reszty modelu. Tkwiące w kikutach

zębowych ćwieki pozwalają na ich

ponowne wprowadzenie w to samo

miejsce modelu oraz służą jako uchwyt

przy modelowaniu. Tak przygotowany

model dwuwarstwowy znacznie ułatwia

modelowanie.

DEZYNFEKCJA MODELU

Modele można

dezynfekować

jodoformem w sprayu

stosując się do zaleceń

producenta, lub poprzez

zanurzenie w roztworze

1:10 5% podchlorynu

sodu przez 30minut.

Należy obserwować

wpływ konkretnych

środków dezynfekujących

na powierzchnię matryc,

aby nie dopuścić do ich

erozji.

DZIĘKUJEMY!!!

Joanna Kabacińska

Karolina Grzywna