Gorączka

Gorączka

Q

Q

Papuzica

Papuzica

Papuzica

Papuzica

(choroba ptasia, ornitoza)

Choroba wywoływana przez Chlamydia psittaci.

Jeden z trzech patogennych dla człowieka gatunków

z rodzaju Chlamydiae i zarazem jedyny

odzwierzęcy. Chlamydie są bezwzględnymi

pasożytami wewnątrzkomórkowymi. Cechuje

je złożony cykl życiowy.

1. Nie syntetyzują ATP.
2. Nie rosną na sztucznych podłożach.
3. Mają rybosomy i syntetyzują własne białka.
4. W ścianie kom. LPS, brak warstwy

peptydoglikanu.

5. Niewrażliwe na -laktamy

Papuzica

Papuzica

Chlamydie:
1. Wysoce zakaźne
2. Mechanizmy

zjadliwości nie do
końca poznane

3. Zdolność

wewnątrzkomórkowe
go namnażania

4. Wytwarzanie egzo- i

endotoksyn

5. Hamowanie fuzji

lizosomów z
pęcherzykiem
fagocytarnym.

Chlamydia psittaci

Papuzica

Papuzica

-Rezerwuarem drobnoustroju są zazwyczaj ptaki,
głównie papugi i gołębie
-Inhalacja unoszących się w powietrzu cząstek (np.
wysuszone odchody) jest najczęstszą drogą zakażenia
-Drobnoustrój bytuje we krwi, tkankach, kale i
piórach
-Okres wylęgania trwa zwykle 1-2 tygodnie
-Opisano przeniesienie z człowieka na człowieka.
-Choroba występuje na całym świecie
-W USA rocznie 50-150 przypadków
-Może być chorobą zawodową

Papuzica

Papuzica

Choroba ma charakter uogólniony, najczęściej jednak
dotyczy płuc. Ze względu na wewnątrzkomórkowy
charakter patogenu w odczynie zapalnym biorą
udział limfocyty. Często powiększone są węzły
chłonne, jak również może dojść do
hepatosplenomegalii.
Objawy podobne do zapalenia płuc:
-ból głowy
-złe samopoczucie
-jadłowstręt
-kaszel
-gorączka i dreszcze
W badaniu fizykalnym stwierdza się tętno wolniejsze
niż wynikałoby z podwyższonej temperatury.
Czasem występuje wysypka odropodobna.

Papuzica

Papuzica

1. Izolacja C. psittaci jest trudna i zwykle nie

podejmuje się takich prób.

2. Badania serologiczne są głównym

potwierdzeniem rozpoznania.

3. U pacjenta z objawami i kontaktem z ptakami w

wywiadzie można wykonać OWD, wykazujący
czterokrotny wzrost miana przeciwciał (między
próbką z ostrej fazy, a próbką z okresu
zdrowienia), lub znaczące miano w pojedynczej
próbce.

4. C. psittaci może rosnąć w hodowli komórkowej.

Po 48-72 godzinach inkubacji zakażone hodowle
barwi się przeciwciałami fluoryzującymi swoistymi
dla gatunku lub rodzaju.

Papuzica

Papuzica

Leczenie:

1. Tetracykliny są lekami z

wyboru.od czasu
wprowadzenia śmiertelność
spadła z 40% do mniej niż 1%.

.

2

-laktamy są nieskuteczne,

ponieważ słabo wnikają do
komórek ssaków, a także
dlatego, że Chlamydia nie ma
warstwy peptydoglikanu.

Gorączka Q

Gorączka Q

Choroba wywoływana przez Coxiella burnetii

należącej do rodziny Rickettsiaceae.

1. Niewielkie, krótkie, słabo barwiące się pałeczki

G(-).

2. Błona kom. zawiera LPS i peptydoglikan.
3. Bezwzględny pasożyt wewnątrzkomórkowy.
4. Wymaga czynników wzrostu dostarczanych przez

komórke, tj. NAD, ATP, acetylo-CoA.

5. Nie rośnie na sztucznych podłożach
6. Namnaża się blisko miejsca wniknięcia.
7. Może przeżyć sfagocytowana przez makrofaga i

rozmnażać się wewnątrzkomórkowo.

Gorączka Q

Gorączka Q

Gorączka Q

Gorączka Q

Coxiella burnetii:
-Ma postać przypominającą spory, odporną na
wysuszenie, co pozwala jej na rozprzestrzenianie się
bez udziału przenosicieli
-Zwykle przenosi się drogą powietrzną
-Głównym rezerwuarem są owce, psy oraz bydło
-Gorączka Q może być chorobą zawodową
-Może dojść do zakażenia przez spożycie skażonego
mięsa (rzadko)

Coxiella burnetii

Gorączka Q

Gorączka Q

Choroba charakteryzuje się gorączką i objawami
grypopodobnymi. U niektórych rozwija się
odoskrzelowe zapalenie płuc. Rzadziej dochodzi
bakteriemii, zapalenia wątrony, wsierdzia, opon
mózgowych i mózgu.
Badanie może ujawnić hepato- i splenomegalię oraz
paradoksalnie wolne tętno. Nie występuje wysypka.

Diagnostyka oparta jest przede wszystkim o testy
serologiczne. Izolacja i hodowla jest ryzykowna ze
względu na wysoce zakaźna naturę drobnoustroju.
OWD jest mało czuły i bardzo czasochłonny. EIA może
dawać fałszywie ujemne wyniki. Jedyny test
potwierdzający rozpoznanie kliniczne to
immunofluorescencja bezpośrednia, ale nie jest
szeroko stosowany.

Gorączka Q

Gorączka Q

Leczenie: lekami z wyboru są doksycyklina (mniej
toksyczna) i chloramfenikol, ze względu na ich
zdolność do penetracji błony komórkowej ssaków i
charakter patogenu.

Z leczeniem antybiotykowym należy wkroczyć jak
najszybciej i kontynuować je przez 7-10 dni. Szybko
rozpoczęte leczenie nie dopuszcza do reakcji
immunologicznej i większość pacjentów nie uzyskuje
odporności po wyzdrowieniu. Istnieje zatem ryzyko
ponownego zakażenia u ok. 15% prawidłowo
leczonych pacjentów.

Nawrót jest związany z wewnątrzkomórkowych
przeżyciem drobnoustroju w makrofagach. Zdarza
się 2-3 tygodnie po epizodzie pierwotnym.