Pojęcie „fraktal” wywodzi się z łacińskiego słowa
fractus, tj. złamany, fragmentaryczny.
Fraktal jest samodzielnie działającą jednostką
przedsiębiorstwa, której cele i wydajność mogą być
jednoznacznie opisane. Do najważniejszych cech
fraktali zaliczamy:
samopodobieństwo,
samoorganizację,
witalność,
samooptymalizację,
ukierunkowanie na cel,
dynamikę.
Samopodobieństwo fraktali dotyczy
przede wszystkim ich celów. Są one
podobne w tym sensie, że każdy fraktal, tak
jak całe przedsiębiorstwo, zmieża do
samodzielnego osiągnięcia pewnego
docelowego stanu.
Samorealizacja - czyli daleko idąca
autonomia wszystkich pracowników każdego
fraktala w stosowaniu właściwych metod
realizacji zadań.
Witalność oznacza zdolność fraktali do
adaptacyjnego reagowania na każdorazowe
wpływy otoczenia.
Samooptymalizacja objawia się
natomiast tym, że fraktale reorganizują
się (restrukturyzują), powstają na nowo
i ulegają rozkładowi.
System celów, który wynika z celów
fraktali, jest niesprzeczny i musi służyć
osiągnięciu celów przedsiębiorstwa.
Dynamika w takim przedsiębiorstwie
wynika z wydajnego systemu
informacyjnego i komunikacyjnego.
Fraktale
Funkcjonalne piony
sprawdzają się w burzliwym
otoczeniu
samodzielne jednostki
przedsiębiorstwa
mające duży wpływ na to, co
robią
organizują się samodzielnie
podlegają ciągłemu procesowi
przemian
wykonują (w najszerszym
sensie) usługi
sprawdzają się w stabilnym
otoczeniu
funkcjonują stosownie do
formułowanych
przez menedżera najwyższego
szczebla dyrektyw
wewnętrzna organizacja
kształtowana
jest w dużym stopniu przez
menadżera
najwyższego szczebla
z trudem podlegają
przemianom
wykonują określone funkcje
Źródło: „Struktura organizacyjna fraktalnego przedsiębiorstwa”
Marian Hopej.
Struktura organizacyjna fraktalnego przedsiębiorstwa jest płaskim
rozwiązaniem strukturalnym. Hierarchia obejmuje szczebel
menedżera najwyższego szczebla oraz menadżerów
zarządzających fraktalami.
Zalety
Wady
Przejrzystość,
Elastyczność,
Rozwój wiedzy o
przedsiębiorstwie.
Przedsiębiorstwo
stale balansuje na
krawędzi porządku i
chaosu,
Pracownicy nie mają
poczucia
bezpieczeństwa,
Dublowanie komórek
sztabowych.
Studenci skarżą się, że po ukończeniu nauki na wielu
różnorodnych kierunkach, mają problemy z praktycznym
wykonywaniem swoich zajęć w miejscu pracy.
Szkoła jest strukturą wielowymiarową i
dlatego potrzebuje podejścia integralnego.
Można wyliczyć tu trzy podstawowe wymiary:
system celów, jaki wynika z celów
poszczególnych fraktali, jest niesprzeczny i
musi służyć osiąganiu celów szkoły;
fraktale są wiązane w sieć przez skuteczny
system informacyjny i komunikacyjny. Same
określają rodzaj i zasięg swego dostępu do
danych;
osiągnięcia fraktala są ciągle oceniane i
rozwijane.
Fraktale stają się w ten sposób centralnym elementem tworzenia
struktury szkoły – można by powiedzieć - szkoły przyszłości.
Aby jednak szkoła taka mogła powstać – szkoła fraktalna w pełnym
znaczeniu tego słowa – musi się zmienić nastawienie pedagogów,
dyrektorów szkół, a przede wszystkim Ministerstwa Edukacji Narodowej.
Musi nastąpić zmiana w myśleniu o szkole, o uczniach oraz o stosunku do
pobierania i otrzymywania informacji. W tym celu niezbędna jest duża
elastyczność ludzi, którzy się tym zajmują.
Święta coraz bliżej ;)