ZATRUCIE GRZYBAMI,

ALKOHOLEM I LEKAMI

Zatrucie – zespół objawów chorobowych

wywołanych substancjami trującymi tzw.

truciznami

PODZIAŁ ZATRUĆ

Ogólne objawy zatrucia:

- bóle i zawroty głowy,
- senność,
- uczucie zimna,
- nudności,
- wymioty,
- dreszcze,
- gorączka,
- zaburzenia widzenia,
- zaburzenia oddechowe,
- zaburzenia świadomości

-ze względu na dawkę i czas
działania trucizny: ostre,
przewlekłe

- ze względu na sposób
zażycia:

przypadkowe
(nieświadome,
omyłkowe);
zamierzone (próby
samobójcze);
zabójstwa

Zatrucia grzybami

Zatrucia grzybami należą do zatruć pokarmowych. W

naszych lasach rośnie wiele grzybów o różnej

toksyczności.

Są gatunki śmiertelnie trujące, trujące, warunkowo

jadalne i niejadalne. Większość grzybów

najbardziej niebezpiecznych, śmiertelnie trujących,

posiada po spodniej stronie kapelusza blaszki.

Należą do nich muchomory, a wśród nich

najgroźniejszy - muchomor sromotnikowy.

Trucizny w nich zawarte nie rozpuszczają się w

wodzie, dlatego gotowanie tych grzybów nie

powoduje zmniejszenia ich właściwości trujących.

Zatrucia grzybami

Do grzybów powodujących śmiertelne zatrucia w wyniku

uszkodzenia wątroby, nerek i nadnerczy należy zasłonak

rudy i piestrzenica kasztanowata.

Takie gatunki, jak: strzępiaki, czernidłaki, lejkówki,

muchomory czerwone i plamiste zawierają trucizny,

które atakują system nerwowy. Do tej grupy zalicza się

olszówkę, która zawiera w sobie truciznę rozpuszczalną w

wodzie. Obgotowanie zmniejsza, lecz nie likwiduje

właściwości trujących, a objawy inne niż gastryczne nie są

kojarzone ze spożyciem olszówki.

Inna grupa grzybów, która powoduje zatrucia objawiające się

biegunkami i wymiotami prowadzącymi do odwodnienia

organizmu to: niektóre czubajki, gołąbki, mleczaje,

gąski a także muchomor cytrynowy,

Zatrucia grzybami

Pamiętajmy, że nie tylko grzyby trujące mogą być przyczyną

poważnych kłopotów zdrowotnych. Zebrane grzyby jadalne

pozostawione w warunkach sprzyjających rozwojowi

drobnoustrojów mogą być również czynnikiem wywołującym

zatrucia bakteryjne.

Należy unikać podawania potraw z grzybów dzieciom, osobom

starszym i chorym. Grzyby zawierają dużo substancji

chitynowych, co powoduje, że nawet gatunki jadalne są

ciężkostrawne.

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek dolegliwości po spożyciu

grzybów,

należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Resztki grzybów,

kał, wymiociny zawierające zjedzone grzyby powinno się

zabezpieczyć i przekazać do badań diagnostycznych w celu

określenia gatunku grzyba, który spowodował zatrucie.

TYPY ZATRUĆ GRZYBAMI

ZATRUCIA CYTOTROPOWE: polegają na

uszkodzeniach komórek narządów

wewnętrznych

ZATRUCIA NEUROTROPOWE: mają ujemny

wpływ na układ nerwowy człowieka

ZATRUCIA GASTRYCZNE: charakteryzują

się objawami ostrych nieżytów

żołądkowo - jelitowch

ZATRUCIA CYTOTROPOWE

- prowadzą do uszkodzenia narządów

wewnętrznych

(a nawet, jak w przypadku spożycia

muchomora sromotnikowego do hemolizy krwi);

- występują po spożyciu: muchomora

sromotnikowego, wiosennego i jadowitego od 8

– 14 godzin;

piestrzenicy kasztanowatej od 5 –8 godzin;
zasłonka rudego od 3 – 14 dni;

- bardzo często kończą się śmiercią;

ZATRUCIA

NEUROTROPOWE

• I grupa powoduje: zwolnienie akcji

serca, spadek tętna, zaburzenia
oddychania, uczucia gorąca, silny
ślinotok;

• II grupa powoduje: podniecenie

nerwowe, napady szału, halucynacje,
przyspieszenie akcji serca,

Zatrucia neurotropowe

I GRUPA ZATRUĆ NEUROTROPOWYCH:

substancja toksyczna to MUSAKRYNA występująca między

innymi u lejkówek

II GRUPA ZATRUĆ NEUROTROPOWYCH:

substancja toksyczna to MIKOATROPINA która ma działanie

psychotropowe; występuje w: MUCHOMORZE PLAMISTYM

     I CZERWONYM;
    CZERNIDŁAK POSPOLITY zawiera KOPRINĘ;
     okres utajenia objawów chorobowych wynosi około
     2 godziny;

ZATRUCIA GASTRYCZNE

• powodują odwodnienie organizmu i zaburzenia

równowagi kwasowo - zasadowej płynów

ustrojowych;

• substancje to związki terpenowe występujące u:
- gołąbków
- mleczajów
- wieruszki zatokowej
- gąski tygrysowatej
- borowika grubotrzonowego
- tęgoskóra pospolitego

Podział zatruć

Do pierwszej grupy zespołów chorobowych zaliczamy:

• zespół nieżytu żołądkowo-jelitowego

• zespół muskarynowy

• zespół pobudzenia psychoruchowego
zwany zespołem muchomora plamistego

• zatrucie czernidlakiem pospolitym.

Do drugiej grupy należą:

• zespół sromotnikowy

• zespoły rzekomosromotnikowe

- zatrucie piestrzenicą kasztanowatą

- zatrucie zasłonakiem rudym.

Syndrom żołądkowo-

jelitowy

Nieżyt żołądkowo-jelitowy zaczyna się nagle w 3-5 godzin po

zjedzeniu grzybów i przebiega burzliwie z nudnościami,

wymiotami, bólami brzucha i biegunką.

Mogą dołączyć się objawy odwodnienia. Choroba ustępuje w

ciągu 24-48 godzin.

Nie ma uszkodzenia wątroby.

Leczenie polega na płukaniu żołądka oraz podaniu dużej ilości

węgla aktywowanego, który dobrze wiąże trucizny grzybowe.

Poza tym leczenie jest objawowe wyrównujące niedobory

płynowo-elektrolitowe.

Syndrom muscaria

Muskaryna jest to alkaloid występujący głównie w niektórych grzybach

trujących.

W organizmie człowieka pobudza receptor cholinergiczny (zwanym też

dlatego muskarynowym) w układzie nerwowym przywspółczulnym, co

powoduje wystąpienie charakterystycznych objawów już po upływie 1

do 2 godzin od spożycia grzybów.

Są to: ślinotok, zlewne poty, łzawienie, zwężenie źrenic, kurczowe bóle

brzucha, niezbyt obfite wymioty i zwolnienie akcji serca.

Objawy te, bardzo burzliwe, nawet nie leczone ustępują w ciągu 8-10

godzin.

Zespół muskarynowy nie powoduje uszkodzenia narządów wewnętrznych.

Leczenie polega na płukaniu żołądka i podaniu siarczanu atropiny w

celu zniesienia objawów muskarynowych.

Płyny do picia osłabiające

działanie trucizny:

- chłodna H2O ze sproszkowanym węglem
lekarskim – 5 tabletek na szklankę wody –
stosować przy zatruciu lekami, grzybami i
zatruciami pokarmowymi,
- soda oczyszczona + H2O jedna łyżeczka na
szklankę,
- H2O z białkiem kurzym – 4 białka na szklankę –
przy zatruciu kwasami,
- odtłuszczone mleko – przy zasadach, nie wolno:
pestycydy i środki owadobójcze,
- zawiesina mąki ziemniaczanej + H2O - przy
jodynie,
- sok malinowy + H2O – przy zatruciach lekami i
pokarmowych,
- herbata liściasta – morfina; kw.cytrynowy + H2O
– 1:10; ocet winny + H2O - 1:10

ZATRUCIE ALKOHOLEM

ZATRUCIE ALKOHOLEM MOŻE DOTYCZYĆ OBU

PŁCI, W RÓŻNYM WIEKU ORAZ STATUSIE

SPOŁECZNYM. SPOŻYWANIE ALKOHOLU JEST

PRZYCZYNĄ WIĘCEJ NIŻ POŁOWY WSZYSTKICH

WYPADKÓW DROGOWYCH. PONADTO, WIELE

OSÓB MAJĄCYCH PROBLEM ALKOHOLOWY NIE

IDENTYFIKUJE GO. ZASADNICZE ZNACZENIE MA

ZAAKCEPTOWANIE FAKTU, ŻE ALKOHOL

STANOWI NIEBEZPIECZNY NARKOTYK I JAKO

TAKI, POWINIEN BYĆ KONSUMOWANY W

SPOSÓB ODPOWIEDZIALNY.

ZATRUCIE ALKOHOLEM

ETYLOWYM

Alkohol etylowy (etanol) należy do trucizn, które bardzo łatwo

wchłaniają się z przewodu pokarmowego - już po 15 minutach

wchłoniętych jest ponad 50% spożytego alkoholu. Na szybkość

wchłaniania etanolu wpływ ma zawartość treści żołądkowej w czasie

picia. Obecność alkoholu można wykryć we krwi już po 5-10

minutach od chwili wypicia. W organizmie etanol jest utleniany do

aldehydu octowego następnie do kwasu octowego i wreszcie do

wody i dwutlenku węgla. Ustrój dorosłego mężczyzny o wadze 70 kg

metabolizuje etanol z szybkością około 7 gram czystego alkoholu na

godzinę.

Działanie alkoholu zależy przede wszystkim od ilości spożytego etanolu,

czasu, w jakim został on wypity oraz osobniczej wrażliwości na

alkohol. Dawka śmiertelna dla człowieka waha się w szerokich

granicach. Przyjmuje się, że dla dorosłego człowieka wynosi ona 200

- 400 gram czystego(!) alkoholu, czyli około 500 - 800 ml 40% wódki

wypitej w krótkim czasie. Przy takich dawkach maksymalne stężenie

alkoholu we krwi wynosi od 3 do 6 promili.

OBJAWY ZATRUCIA MOŻNA

PODZIELIĆ NA 4 STADIA

 stadium I - pobudzenia (stężenie alkoholu we krwi l-2‰): euforia,

odhamowanie, podniecenie ruchowe, zaburzenia równowagi i

koordynacji ruchowej, zapalenie spojówek, gorąca i sucha skóra,

utrata samokontroli, niekiedy z napadami szału, pod koniec okresu

występują zaburzenia artykulacji pod postacią bełkotliwej mowy

której mogą towarzyszyć zaburzenia akomodacji , widzenie

podwójne, rozszerzenie źrenic, zawroty głowy z uczuciem wirowania i

utrudniony chód aż do chwiania się

 stadium II - senności (stężenie alkoholu we krwi 2-2,5‰):

zaburzenia świadomości, wąskie lub prawidłowe źrenice, tachykardia,

osłabienie odczuwania dotyku, czasemi zwiotczenie mięśni

 stadium III - zamroczenia (stężenie alkoholu we krwi 2,5-4‰):

utrata świadomości, , osłabienie odczuwania bólu, bezwiedne

oddawanie moczu i stolca, szerokie wolno reagujące na światło

źrenice, tachykardia, spadek ciśnienia krwi, oddech maszynowy,

czasem hipotermia i hipoglikemia

 stadium IV - asfiksji (stężenie alkoholu we krwi > 4‰): głęboka

śpiączka, brak odruchów, szerokie nie reagujące na światło źrenice,

sinica, zatrzymanie oddechu, zahamowanie ośrodka krążenia w

rdzeniu przedłużonym, hipotermia

ZATRUCIE

W ZALEŻNOŚCI OD POZIOMU ALKOHOLU WE

KRWI.

•

0,3 - 0,5 promila upośledzenie koordynacji wzrokowo-

ruchowej, nieznaczne zaburzenia równowagi oraz

euforia i obniżenie krytycyzmu;

•

0,5 - 0,7 promila zaburzenia sprawności ruchowej

(niezauważalne osłabienie refleksu), nadmierna

pobudliwość i gadatliwość, a także obniżenie

samokontroli oraz błędna ocena własnych możliwości,

które prowadzą do fałszywej oceny sytuacji;

•

0,7 - 2,0 promila zaburzenia równowagi, sprawności i

koordynacji ruchowej, obniżenie progu bólu,

pogłębiający się w miarę narastania intoksykacji

alkoholowej spadek sprawności intelektualnej tj. błędy

w logicznym rozumowaniu, wadliwe wyciąganie

wniosków itp., agresywność, pobudzenie seksualne,

obniżona tolerancja na innych, wzrost ciśnienia krwi

oraz przyspieszona akcja serca;

• 2,0 - 3,0 promile zaburzenie mowy

(bełkotanie), wyraźne spowolnienie i

zaburzenie równowagi (chód na szerokiej

podstawie, chwianie i przewracanie się),

wzmożona senność, znacznie obniżona

zdolność do kontroli własnych zachowań;

• 3,0 - 4,0 promile spadek ciśnienia krwi,

obniżenie ciepłoty ciała, zanik odruchów

fizjologicznych oraz głębokie zaburzenie

świadomości , a w konsekwencji śpiączka;

• powyżej 4,0 promili głęboka śpiączka,

zaburzenia czynności ośrodka naczyniowo-

ruchowego i oddechowego, porażenie tychże

ośrodków przez alkohol. STAN ZAGROŻENIA

ŻYCIA

DZIAŁANIE ALKOHOLU NA

NARZĄDY WEWNĘTRZNE

Najwyraźniejsze zmiany powoduje alkohol w przewodzie

pokarmowym, stykając się z błoną śluzową drażni ją
i powoduje jej przekrwienie, co w konsekwencji utrudnia
przenikanie składników pokarmowych do krwi. Ponadto
nadmiar alkoholu utrudnia prawidłowe działania
wątroby. Długotrwały alkoholizm może doprowadzić do
choroby zwanej marskością wątroby (częsta przyczyna
śmierci). Wzrost alkoholu we krwi doprowadza do
zwężenia naczyń krwionośnych, a więc do niedotlenienia
mięśnia sercowego. Zmianom tym towarzyszą zmiany
ciśnienia krwi, co w konsekwencji może doprowadzić do
krwotoków mózgowych. Należy podkreślić, że różne rodzaje
napojów alkoholowych, powodują różne zmiany w
organizmie i tak:

wino – uszkadza głównie wątrobę;

piwo – układ krążenia, nerki;

wódka – układ nerwowy, mózg (niszczy szare komórki).
¾ szklanki wina lub ½ litra piwa mają to samo działanie jak 50 gram wódki

POSTĘPOWANIE

Postępowanie z osobą u której doszło do

zatrucia polega na:

• ochronie przed oziębieniem oraz urazami
• stadium I: przy nietypowych objawach nadal

obserwować, w razie potrzeby skierować na

leczenie ambulatoryjne, wezwać lekarza do domu

• stadium II: wskazane leczenie szpitalne
• stadium III i IV; przewieźć do szpitala pod opieką

lekarza

• dzieci zatrute alkoholem, nieprzytomne, z

drgawkami lub zaburzeniami oddechowymi

muszą być hospitalizowane w każdym przypadku

Zatrucie alkoholem

metylowym

Do zatrucia alkoholem metylowym dochodzi zazwyczaj

przypadkowo po wypiciu rozpuszczalników z

metanolem, odmrażaczy, itp. Metanol, po wchłonięciu

przez organizm ulega przemianie głównie do kwasu

mrówkowego, odpowiedzialnego za większość

objawów zatrucia takich jak podrażnienie błony

śluzowej przewodu pokarmowego, splątanie,

zaburzenia świadomości czy toksyczne uszkodzenie

wzroku. Dawka śmiertelna alkoholu metylowego

wynosi od 30-250 ml chociaż obserwowano zgony po

wypiciu już 15ml alkoholu metylowego oraz

wyleczenie po wypiciu 600ml metanolu.

Objawy

• Objawy zatrucia metanolem wstępują po okresie

utajenia wynoszącym od 6 do 24h a ich nasilenie zależy

głównie od ilości zażytego alkoholu. Zazwyczaj

obserwuje się:

• zawroty, bóle głowy, bóle brzucha

• nudności. wymioty

• światłowstręt, zaburzenia widzenia włącznie ze ślepotą,

rozszerzenie źrenic bez reakcji na światło w ciężkich

przypadkach

• splątanie, zaburzenia świadomości aż do utraty

przytomności, czasami drgawki

• duszność, zaburzenia oddychania

• zaburzenia rytmu serca (bradykardia lub tachykardia)

• Może również wystąpić ostre zapalenie trzustki,

uszkodzenie nerek oraz obrzęk mózgu.

Choroby wywołane piciem

alkoholu

Toksyczne działanie alkoholu etylowego i produktów jego

przemiany powoduje zmiany chorobowe w następujących

jego układach:

• układu nerwowego: polineuropatia, zmiany zanikowe

móżdżku i mózgu, zwyrodnienia w płatach czołowych, ubytek

szarej substancji mózgu, encefalopatia i inne,

• układu pokarmowego: przewlekłe stany zapalne błon

śluzowych jamy ustnej, przełyku, żołądka i dwunastnicy,

zaburzenia perystaltyki jelit oraz upośledzenie wchłaniania,

stany zapalne trzustki i wątroby (stłuszczenie, zwłóknienie i

marskość) i inne,

• układu krążenia: nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatia

alkoholowa (zmiany zwyrodnieniowe włókien mięśnia

sercowego, stłuszczenie i powiększenie serca)

• układu oddechowego: przewlekłe zapalenie

błony śluzowej tchawicy i oskrzeli. U osób

nadużywających alkoholu 10-krotnie częściej

występuje rak jamy ustnej, krtani oraz tchawicy

• układu moczowego: ostra niewydolność nerek,

wzrost stężenia kwasu moczowego we krwi i

związane z tym objawy dny moczanowej (zapalenie

stawów spowodowane gromadzeniem się złogów

moczanowych)

• układu hormonalny: nieprawidłowe wydzielanie

testosteronu, zmniejszenie ruchliwości plemników i

zniszczenie ich struktury. Hypogonadyzm i

feminizacja u mężczyzn, u kobiet zaburzenia

miesiączkowania, zanik jajników i maskulinizacja.

LECZENIE OSTREGO ZATRUCIA

ALKOHOLEM

• Osoby nieprzytomne z powodu zatrucia alkoholem etylowym

wymagają intensywnej terapii. Płukanie żołądka wskazane

jest jedynie u tych osób, które wypiły alkohol w obfitej

jednorazowej porcji w czasie nie dłuższym niż 1 h przed

przyjęciem na oddział. Płukanie żołądka po upływie

dłuższego czasu, może być wskazane w przypadku

mieszanego zatrucia alkoholem i lekami lub innymi

substancjami toksycznymi.

• Chorym należy zapewnić odpowiednią podaż płynów,

wstrzykując je dożylnie w ilości pokrywającej

zapotrzebowanie dobowe, rozpoczynając od podania 100-

150 ml glukozy. Pacjentom znajdującym się w stanie śpiączki

alkoholowej w wyniku zatrucia alkoholem etylowym, nie

podaje się insuliny ani żadnych leków pobudzających

ośrodkowy układ nerwowy, ze względu na możliwość

wywołania drgawek.

Zatrucie lekami

Zatrucia lekami - częsta przyczyna

zgłoszenia do szpitala

Rodzaje zatruć

• Przypadkowe (częste

u dzieci 8 mies. -5 lat)

• Jatrogenne (błędy w

dawkowaniu)

• Samobójcze

(samozatrucia)

• Wynik działań

przestępczych

• Zawodowe

Leki:

• Przepisane dla danego

chorego

• Przepisane dla członka

rodziny (domownika)

• Leki OTC (Paracetamol,

NSAID)

• Substancje nielegalne

• Około 1/3 zatrutych twierdzi, że nie

zdawała sobie sprawy z konsekwencji
zastosowania (przedawkowania)
leków (samozatrucie, self-poisoning)

• Stosują wiele różnych leków

•  Przeciwbólowe
•  Uspokajające
•  Alkohol w ponad 50% przypadków

Wśród czynników toksycznych,

będących

przyczyną ostrych zatruć, na pierwszy

plan

wysuwają się leki (ok. 60% wszystkich

ostrych zatruć). Są to najczęściej leki

nasenne, psychotropowe i

przeciwbólowe.

Najczęstsze leki stosowane w
zatruciach:

W Europie i krajach
rozwiniętych:

  Paracetamol,
  Benzodiazepiny
  Leki antydepresyjne
  NSAID

Zatrucie benzodiazepinami

Leki z grupy benzodiazepin s

używane w leczeniu nerwicy l

kowej,

bezsenno

ci, zespołów l

kowych, jako leki przeciwdrgawkowe i

zwiotczaj

ce mi

ęś

nie szkieletowe.

Toksyczno

ść

. Zatrucia benzodiazepinami są częste, jakkolwiek do

zgonów w wyniku zatrucia benzodiazepinami dochodzi bardzo

rzadko.

miertelne zatrucia są zazwyczaj wynikiem

miesza

nego

zatrucia benzodiazepinami i innymi lekami wpływającymi

depresyjnie na OUN.

Mechanizm działania

. Benzodiazepiny wzmacniają hamujące

działanie kwasu gamma-aminomasłowego (GABA).

Benzodiazepiny łącząc się ze swoim receptorem powodują

zmiany jego konformacji przestrzennej, ułatwiające

powstanie

połączenia GABA- GABA receptor.

Poł

czenie się GABA z receptorem otwiera kanały chlorkowe

błonie komórkowej neuronu w wyniku czego wzrasta napływ

jonów chlorkowych do wnętrza komórki powodując

hiperpolaryzację błony

komórkowej

, co podwyższa jej próg

pobudliwości.

BENZODIAZEPINY

Należą do grupy leków głównie o działaniu

nasennym lub uspokajającym. Używanie ich do

celów nie medycznych znalazło zastosowanie

przez narkomanów ze względu na niskie koszty.

Do szczególnie upodobanych należą:

diazepam(valium, relanium) klorazepat,

flurazepam. W zależność od szybkości

opuszczania układu krwionośnego dzielą się na

krótko, średnio i długo działające.

Przyjmowane wyłącznie w dawkach

terapeutycznych z chwilą zaprzestania kuracji

wywołują zespół abstynencyjny u blisko 50%

osób, które zażywały te leki przez 6 lub więcej

miesięcy

Reakcja organizmu

• W I fazie eksperymentowania odczuwa się stan refleksji, nie

wielka euforię przechodzącą w senność. Z czasem wzrasta

chęć zwiększenia dawek i częstotliwości używania

• W II fazie leki te mogą wywołać kumulacyjny efekt,

upośledzając funkcje OUN, a także powodując większą

ociężałość fizyczno-psychiczną w ciągu dnia

• Czas reakcji organizmu zależy od rodzaju leku, dawki i stanu

psychofizycznego, zwykle obserwuje się 3-4 godzinne

pobudzenie a potem spadek reakcji. Stąd też spora grupa

osób, decyduje się na wstrzykiwanie do żyły, alby uzyskać

zwiększone działanie środka w jak najkrótszym czasie.

Objawy odstawienia występują w ciągu 1-2 dni od

zaprzestania używania, ale też może to nastąpić po

tygodniu. Pojawia się niepokój, nerwowość i irytacja,

zwiększona wrażliwość na hałas, brak motywacji oraz

energii do podejmowania obowiązków dnia codziennego

Leczenie

•

Większość pacjentów wymaga jedynie leczenia objawowego i

obserwacji.

•

Badania dodatkowe

•

Stan ogólny pacjentów zatrutych benzodiazepinami ulega

zazwyczaj

poprawie po upływie 12- 36 godzin leczenia

objawowego.

a) Drogi oddechowe powinny być zabezpieczone pod

względem drożności i przed ewentualną aspiracją.

b) Należy podać węgiel aktywowany doustnie i płyny

dożylnie.

•

Podanie odtrutek- Flumazenil (Anexate).

Flumazenil znosi objawy zatrucia benzodiazepinami poprzez

kompetytywne łączenie się z receptorem. Ponieważ

biologiczny okres półtrwania flumazenilu jest krótszy od

biologicznego okresu półtrwania większości leków z grupy

benzodiazepin

typowe jest

ponown

wystąpi

enie

zaburzeń przytomności

Zatrucie aspiryną
Wywołuje alkalozę oddechową poprzez
stymulację ośrodka oddechowego –
wyrównawcze obniżenie wodorowęglanów -
kwasica metaboliczna

Objawy:
Hiperwentylacja, poty, nudności, bóle w
nadbrzuszu, szum w uszach.
W ciężkich zatruciach: obrzęk płuc,
niewydolność nerek, śpiączka, drgawki

Leczenie:
Diureza wymuszona z alkalizacją moczu (pH
>7,5)
Dializa przy poziomach salicylanów powyżej
700mg/L

Barbiturany – obecnie znacznie rzadziej
używane
(leki nasenne, leki przeciwdrgawkowe, w
mieszankach lekowych)

Dawka toksyczna nie została dokładnie
określona – śmiertelna ok. cyklobarbital 3-4g,
fenobarbital 10 g.

Objawy:
Senność, zaburzenia mowy, zawroty głowy,
zaburzenia równowagi, oczopląs, ataksja,
zaburzenia świadomości, śpiączka,
hipotermia.
Rozpoznanie: stężenie barbituranów we krwi

Zatrucie paracetamolem - może być bardzo
poważne

Dawka toksyczna 150 mg/kg, dawka 15-30
gramów może być śmiertelna.
W krajach zachodnich często używany w celach
samobójczych.

Wywołuje ostrą niewydolność wątroby i nerek
w wyniku powstania toksycznych metabolitów.

Objawy:
Nudności, wymioty, żółtaczka, wzrost
transaminaz i INR, cechy skazy krwotocznej,
hipoglikemia.

Zatrucie neuroleptykami

•

Toksyczno

ść

euroleptyki cechują si

duż

rozpi

pomiędzy

dawkami terapeutycznymi i

toksycznymi

istnieje

zróżnicowanie w tej grupie

jeśli chodzi o efekty

toksyczne -

np.

zatruciach

haloperidolem

częstość zatruć

zagrażających życiu

jest

znikoma

podczas gdy

przypadkach zatruć

tiorydazyną

ryzyko zgonu

jest duże

•

Patofizjologia

Niektóre neuroleptyki (np.

tiorydazyna,

mesorydazyna) mogą

wywoływać zaburzenia

rytmu serca podobne do

spotykanych w zatruciach

cyklicznymi

antydepresantami

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15
Slide 16
Slide 17
Slide 18
Slide 19
Slide 20
Slide 21
Slide 22
Slide 23
Slide 24
Slide 25
Slide 26
Slide 27
Slide 28
Slide 29
Slide 30
Slide 31
Slide 32
Slide 33
Slide 34
Slide 35
Slide 36
Slide 37
Slide 38
Slide 39