ZATRUCIE GRZYBAMI,
ALKOHOLEM I LEKAMI
Zatrucie – zespół objawów chorobowych
wywołanych substancjami trującymi tzw.
truciznami
PODZIAŁ ZATRUĆ
Ogólne objawy zatrucia:
- bóle i zawroty głowy,
- senność,
- uczucie zimna,
- nudności,
- wymioty,
- dreszcze,
- gorączka,
- zaburzenia widzenia,
- zaburzenia oddechowe,
- zaburzenia świadomości
-ze względu na dawkę i czas
działania trucizny: ostre,
przewlekłe
- ze względu na sposób
zażycia:
przypadkowe
(nieświadome,
omyłkowe);
zamierzone (próby
samobójcze);
zabójstwa
Zatrucia grzybami
Zatrucia grzybami należą do zatruć pokarmowych. W
naszych lasach rośnie wiele grzybów o różnej
toksyczności.
Są gatunki śmiertelnie trujące, trujące, warunkowo
jadalne i niejadalne. Większość grzybów
najbardziej niebezpiecznych, śmiertelnie trujących,
posiada po spodniej stronie kapelusza blaszki.
Należą do nich muchomory, a wśród nich
najgroźniejszy - muchomor sromotnikowy.
Trucizny w nich zawarte nie rozpuszczają się w
wodzie, dlatego gotowanie tych grzybów nie
powoduje zmniejszenia ich właściwości trujących.
Zatrucia grzybami
Do grzybów powodujących śmiertelne zatrucia w wyniku
uszkodzenia wątroby, nerek i nadnerczy należy zasłonak
rudy i piestrzenica kasztanowata.
Takie gatunki, jak: strzępiaki, czernidłaki, lejkówki,
muchomory czerwone i plamiste zawierają trucizny,
które atakują system nerwowy. Do tej grupy zalicza się
olszówkę, która zawiera w sobie truciznę rozpuszczalną w
wodzie. Obgotowanie zmniejsza, lecz nie likwiduje
właściwości trujących, a objawy inne niż gastryczne nie są
kojarzone ze spożyciem olszówki.
Inna grupa grzybów, która powoduje zatrucia objawiające się
biegunkami i wymiotami prowadzącymi do odwodnienia
organizmu to: niektóre czubajki, gołąbki, mleczaje,
gąski a także muchomor cytrynowy,
Zatrucia grzybami
Pamiętajmy, że nie tylko grzyby trujące mogą być przyczyną
poważnych kłopotów zdrowotnych. Zebrane grzyby jadalne
pozostawione w warunkach sprzyjających rozwojowi
drobnoustrojów mogą być również czynnikiem wywołującym
zatrucia bakteryjne.
Należy unikać podawania potraw z grzybów dzieciom, osobom
starszym i chorym. Grzyby zawierają dużo substancji
chitynowych, co powoduje, że nawet gatunki jadalne są
ciężkostrawne.
W przypadku wystąpienia jakichkolwiek dolegliwości po spożyciu
grzybów,
należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Resztki grzybów,
kał, wymiociny zawierające zjedzone grzyby powinno się
zabezpieczyć i przekazać do badań diagnostycznych w celu
określenia gatunku grzyba, który spowodował zatrucie.
TYPY ZATRUĆ GRZYBAMI
ZATRUCIA CYTOTROPOWE: polegają na
uszkodzeniach komórek narządów
wewnętrznych
ZATRUCIA NEUROTROPOWE: mają ujemny
wpływ na układ nerwowy człowieka
ZATRUCIA GASTRYCZNE: charakteryzują
się objawami ostrych nieżytów
żołądkowo - jelitowch
ZATRUCIA CYTOTROPOWE
- prowadzą do uszkodzenia narządów
wewnętrznych
(a nawet, jak w przypadku spożycia
muchomora sromotnikowego do hemolizy krwi);
- występują po spożyciu: muchomora
sromotnikowego, wiosennego i jadowitego od 8
– 14 godzin;
piestrzenicy kasztanowatej od 5 –8 godzin;
zasłonka rudego od 3 – 14 dni;
- bardzo często kończą się śmiercią;
ZATRUCIA
NEUROTROPOWE
• I grupa powoduje: zwolnienie akcji
serca, spadek tętna, zaburzenia
oddychania, uczucia gorąca, silny
ślinotok;
• II grupa powoduje: podniecenie
nerwowe, napady szału, halucynacje,
przyspieszenie akcji serca,
Zatrucia neurotropowe
I GRUPA ZATRUĆ NEUROTROPOWYCH:
substancja toksyczna to MUSAKRYNA występująca między
innymi u lejkówek
II GRUPA ZATRUĆ NEUROTROPOWYCH:
substancja toksyczna to MIKOATROPINA która ma działanie
psychotropowe; występuje w: MUCHOMORZE PLAMISTYM
I CZERWONYM;
CZERNIDŁAK POSPOLITY zawiera KOPRINĘ;
okres utajenia objawów chorobowych wynosi około
2 godziny;
ZATRUCIA GASTRYCZNE
• powodują odwodnienie organizmu i zaburzenia
równowagi kwasowo - zasadowej płynów
ustrojowych;
• substancje to związki terpenowe występujące u:
- gołąbków
- mleczajów
- wieruszki zatokowej
- gąski tygrysowatej
- borowika grubotrzonowego
- tęgoskóra pospolitego
Podział zatruć
Do pierwszej grupy zespołów chorobowych zaliczamy:
• zespół nieżytu żołądkowo-jelitowego
• zespół muskarynowy
• zespół pobudzenia psychoruchowego
zwany zespołem muchomora plamistego
• zatrucie czernidlakiem pospolitym.
Do drugiej grupy należą:
• zespół sromotnikowy
• zespoły rzekomosromotnikowe
- zatrucie piestrzenicą kasztanowatą
- zatrucie zasłonakiem rudym.
Syndrom żołądkowo-
jelitowy
Nieżyt żołądkowo-jelitowy zaczyna się nagle w 3-5 godzin po
zjedzeniu grzybów i przebiega burzliwie z nudnościami,
wymiotami, bólami brzucha i biegunką.
Mogą dołączyć się objawy odwodnienia. Choroba ustępuje w
ciągu 24-48 godzin.
Nie ma uszkodzenia wątroby.
Leczenie polega na płukaniu żołądka oraz podaniu dużej ilości
węgla aktywowanego, który dobrze wiąże trucizny grzybowe.
Poza tym leczenie jest objawowe wyrównujące niedobory
płynowo-elektrolitowe.
Syndrom muscaria
Muskaryna jest to alkaloid występujący głównie w niektórych grzybach
trujących.
W organizmie człowieka pobudza receptor cholinergiczny (zwanym też
dlatego muskarynowym) w układzie nerwowym przywspółczulnym, co
powoduje wystąpienie charakterystycznych objawów już po upływie 1
do 2 godzin od spożycia grzybów.
Są to: ślinotok, zlewne poty, łzawienie, zwężenie źrenic, kurczowe bóle
brzucha, niezbyt obfite wymioty i zwolnienie akcji serca.
Objawy te, bardzo burzliwe, nawet nie leczone ustępują w ciągu 8-10
godzin.
Zespół muskarynowy nie powoduje uszkodzenia narządów wewnętrznych.
Leczenie polega na płukaniu żołądka i podaniu siarczanu atropiny w
celu zniesienia objawów muskarynowych.
Płyny do picia osłabiające
działanie trucizny:
- chłodna H2O ze sproszkowanym węglem
lekarskim – 5 tabletek na szklankę wody –
stosować przy zatruciu lekami, grzybami i
zatruciami pokarmowymi,
- soda oczyszczona + H2O jedna łyżeczka na
szklankę,
- H2O z białkiem kurzym – 4 białka na szklankę –
przy zatruciu kwasami,
- odtłuszczone mleko – przy zasadach, nie wolno:
pestycydy i środki owadobójcze,
- zawiesina mąki ziemniaczanej + H2O - przy
jodynie,
- sok malinowy + H2O – przy zatruciach lekami i
pokarmowych,
- herbata liściasta – morfina; kw.cytrynowy + H2O
– 1:10; ocet winny + H2O - 1:10
ZATRUCIE ALKOHOLEM
ZATRUCIE ALKOHOLEM MOŻE DOTYCZYĆ OBU
PŁCI, W RÓŻNYM WIEKU ORAZ STATUSIE
SPOŁECZNYM. SPOŻYWANIE ALKOHOLU JEST
PRZYCZYNĄ WIĘCEJ NIŻ POŁOWY WSZYSTKICH
WYPADKÓW DROGOWYCH. PONADTO, WIELE
OSÓB MAJĄCYCH PROBLEM ALKOHOLOWY NIE
IDENTYFIKUJE GO. ZASADNICZE ZNACZENIE MA
ZAAKCEPTOWANIE FAKTU, ŻE ALKOHOL
STANOWI NIEBEZPIECZNY NARKOTYK I JAKO
TAKI, POWINIEN BYĆ KONSUMOWANY W
SPOSÓB ODPOWIEDZIALNY.
ZATRUCIE ALKOHOLEM
ETYLOWYM
Alkohol etylowy (etanol) należy do trucizn, które bardzo łatwo
wchłaniają się z przewodu pokarmowego - już po 15 minutach
wchłoniętych jest ponad 50% spożytego alkoholu. Na szybkość
wchłaniania etanolu wpływ ma zawartość treści żołądkowej w czasie
picia. Obecność alkoholu można wykryć we krwi już po 5-10
minutach od chwili wypicia. W organizmie etanol jest utleniany do
aldehydu octowego następnie do kwasu octowego i wreszcie do
wody i dwutlenku węgla. Ustrój dorosłego mężczyzny o wadze 70 kg
metabolizuje etanol z szybkością około 7 gram czystego alkoholu na
godzinę.
Działanie alkoholu zależy przede wszystkim od ilości spożytego etanolu,
czasu, w jakim został on wypity oraz osobniczej wrażliwości na
alkohol. Dawka śmiertelna dla człowieka waha się w szerokich
granicach. Przyjmuje się, że dla dorosłego człowieka wynosi ona 200
- 400 gram czystego(!) alkoholu, czyli około 500 - 800 ml 40% wódki
wypitej w krótkim czasie. Przy takich dawkach maksymalne stężenie
alkoholu we krwi wynosi od 3 do 6 promili.
OBJAWY ZATRUCIA MOŻNA
PODZIELIĆ NA 4 STADIA
stadium I - pobudzenia (stężenie alkoholu we krwi l-2‰): euforia,
odhamowanie, podniecenie ruchowe, zaburzenia równowagi i
koordynacji ruchowej, zapalenie spojówek, gorąca i sucha skóra,
utrata samokontroli, niekiedy z napadami szału, pod koniec okresu
występują zaburzenia artykulacji pod postacią bełkotliwej mowy
której mogą towarzyszyć zaburzenia akomodacji , widzenie
podwójne, rozszerzenie źrenic, zawroty głowy z uczuciem wirowania i
utrudniony chód aż do chwiania się
stadium II - senności (stężenie alkoholu we krwi 2-2,5‰):
zaburzenia świadomości, wąskie lub prawidłowe źrenice, tachykardia,
osłabienie odczuwania dotyku, czasemi zwiotczenie mięśni
stadium III - zamroczenia (stężenie alkoholu we krwi 2,5-4‰):
utrata świadomości, , osłabienie odczuwania bólu, bezwiedne
oddawanie moczu i stolca, szerokie wolno reagujące na światło
źrenice, tachykardia, spadek ciśnienia krwi, oddech maszynowy,
czasem hipotermia i hipoglikemia
stadium IV - asfiksji (stężenie alkoholu we krwi > 4‰): głęboka
śpiączka, brak odruchów, szerokie nie reagujące na światło źrenice,
sinica, zatrzymanie oddechu, zahamowanie ośrodka krążenia w
rdzeniu przedłużonym, hipotermia
ZATRUCIE
W ZALEŻNOŚCI OD POZIOMU ALKOHOLU WE
KRWI.
•
0,3 - 0,5 promila upośledzenie koordynacji wzrokowo-
ruchowej, nieznaczne zaburzenia równowagi oraz
euforia i obniżenie krytycyzmu;
•
0,5 - 0,7 promila zaburzenia sprawności ruchowej
(niezauważalne osłabienie refleksu), nadmierna
pobudliwość i gadatliwość, a także obniżenie
samokontroli oraz błędna ocena własnych możliwości,
które prowadzą do fałszywej oceny sytuacji;
•
0,7 - 2,0 promila zaburzenia równowagi, sprawności i
koordynacji ruchowej, obniżenie progu bólu,
pogłębiający się w miarę narastania intoksykacji
alkoholowej spadek sprawności intelektualnej tj. błędy
w logicznym rozumowaniu, wadliwe wyciąganie
wniosków itp., agresywność, pobudzenie seksualne,
obniżona tolerancja na innych, wzrost ciśnienia krwi
oraz przyspieszona akcja serca;
• 2,0 - 3,0 promile zaburzenie mowy
(bełkotanie), wyraźne spowolnienie i
zaburzenie równowagi (chód na szerokiej
podstawie, chwianie i przewracanie się),
wzmożona senność, znacznie obniżona
zdolność do kontroli własnych zachowań;
• 3,0 - 4,0 promile spadek ciśnienia krwi,
obniżenie ciepłoty ciała, zanik odruchów
fizjologicznych oraz głębokie zaburzenie
świadomości , a w konsekwencji śpiączka;
• powyżej 4,0 promili głęboka śpiączka,
zaburzenia czynności ośrodka naczyniowo-
ruchowego i oddechowego, porażenie tychże
ośrodków przez alkohol. STAN ZAGROŻENIA
ŻYCIA
DZIAŁANIE ALKOHOLU NA
NARZĄDY WEWNĘTRZNE
Najwyraźniejsze zmiany powoduje alkohol w przewodzie
pokarmowym, stykając się z błoną śluzową drażni ją
i powoduje jej przekrwienie, co w konsekwencji utrudnia
przenikanie składników pokarmowych do krwi. Ponadto
nadmiar alkoholu utrudnia prawidłowe działania
wątroby. Długotrwały alkoholizm może doprowadzić do
choroby zwanej marskością wątroby (częsta przyczyna
śmierci). Wzrost alkoholu we krwi doprowadza do
zwężenia naczyń krwionośnych, a więc do niedotlenienia
mięśnia sercowego. Zmianom tym towarzyszą zmiany
ciśnienia krwi, co w konsekwencji może doprowadzić do
krwotoków mózgowych. Należy podkreślić, że różne rodzaje
napojów alkoholowych, powodują różne zmiany w
organizmie i tak:
wino – uszkadza głównie wątrobę;
piwo – układ krążenia, nerki;
wódka – układ nerwowy, mózg (niszczy szare komórki).
¾ szklanki wina lub ½ litra piwa mają to samo działanie jak 50 gram wódki
POSTĘPOWANIE
Postępowanie z osobą u której doszło do
zatrucia polega na:
• ochronie przed oziębieniem oraz urazami
• stadium I: przy nietypowych objawach nadal
obserwować, w razie potrzeby skierować na
leczenie ambulatoryjne, wezwać lekarza do domu
• stadium II: wskazane leczenie szpitalne
• stadium III i IV; przewieźć do szpitala pod opieką
lekarza
• dzieci zatrute alkoholem, nieprzytomne, z
drgawkami lub zaburzeniami oddechowymi
muszą być hospitalizowane w każdym przypadku
Zatrucie alkoholem
Zatrucie alkoholem
metylowym
metylowym
Do zatrucia alkoholem metylowym dochodzi zazwyczaj
przypadkowo po wypiciu rozpuszczalników z
metanolem, odmrażaczy, itp. Metanol, po wchłonięciu
przez organizm ulega przemianie głównie do kwasu
mrówkowego, odpowiedzialnego za większość
objawów zatrucia takich jak podrażnienie błony
śluzowej przewodu pokarmowego, splątanie,
zaburzenia świadomości czy toksyczne uszkodzenie
wzroku. Dawka śmiertelna alkoholu metylowego
wynosi od 30-250 ml chociaż obserwowano zgony po
wypiciu już 15ml alkoholu metylowego oraz
wyleczenie po wypiciu 600ml metanolu.
Objawy
• Objawy zatrucia metanolem wstępują po okresie
utajenia wynoszącym od 6 do 24h a ich nasilenie zależy
głównie od ilości zażytego alkoholu. Zazwyczaj
obserwuje się:
• zawroty, bóle głowy, bóle brzucha
• nudności. wymioty
• światłowstręt, zaburzenia widzenia włącznie ze ślepotą,
rozszerzenie źrenic bez reakcji na światło w ciężkich
przypadkach
• splątanie, zaburzenia świadomości aż do utraty
przytomności, czasami drgawki
• duszność, zaburzenia oddychania
• zaburzenia rytmu serca (bradykardia lub tachykardia)
• Może również wystąpić ostre zapalenie trzustki,
uszkodzenie nerek oraz obrzęk mózgu.
Choroby wywołane piciem
alkoholu
.
Toksyczne działanie alkoholu etylowego i produktów jego
przemiany powoduje zmiany chorobowe w następujących
jego układach:
• układu nerwowego: polineuropatia, zmiany zanikowe
móżdżku i mózgu, zwyrodnienia w płatach czołowych, ubytek
szarej substancji mózgu, encefalopatia i inne,
• układu pokarmowego: przewlekłe stany zapalne błon
śluzowych jamy ustnej, przełyku, żołądka i dwunastnicy,
zaburzenia perystaltyki jelit oraz upośledzenie wchłaniania,
stany zapalne trzustki i wątroby (stłuszczenie, zwłóknienie i
marskość) i inne,
• układu krążenia: nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatia
alkoholowa (zmiany zwyrodnieniowe włókien mięśnia
sercowego, stłuszczenie i powiększenie serca)
• układu oddechowego: przewlekłe zapalenie
błony śluzowej tchawicy i oskrzeli. U osób
nadużywających alkoholu 10-krotnie częściej
występuje rak jamy ustnej, krtani oraz tchawicy
• układu moczowego: ostra niewydolność nerek,
wzrost stężenia kwasu moczowego we krwi i
związane z tym objawy dny moczanowej (zapalenie
stawów spowodowane gromadzeniem się złogów
moczanowych)
• układu hormonalny: nieprawidłowe wydzielanie
testosteronu, zmniejszenie ruchliwości plemników i
zniszczenie ich struktury. Hypogonadyzm i
feminizacja u mężczyzn, u kobiet zaburzenia
miesiączkowania, zanik jajników i maskulinizacja.
LECZENIE OSTREGO ZATRUCIA
ALKOHOLEM
• Osoby nieprzytomne z powodu zatrucia alkoholem etylowym
wymagają intensywnej terapii. Płukanie żołądka wskazane
jest jedynie u tych osób, które wypiły alkohol w obfitej
jednorazowej porcji w czasie nie dłuższym niż 1 h przed
przyjęciem na oddział. Płukanie żołądka po upływie
dłuższego czasu, może być wskazane w przypadku
mieszanego zatrucia alkoholem i lekami lub innymi
substancjami toksycznymi.
• Chorym należy zapewnić odpowiednią podaż płynów,
wstrzykując je dożylnie w ilości pokrywającej
zapotrzebowanie dobowe, rozpoczynając od podania 100-
150 ml glukozy. Pacjentom znajdującym się w stanie śpiączki
alkoholowej w wyniku zatrucia alkoholem etylowym, nie
podaje się insuliny ani żadnych leków pobudzających
ośrodkowy układ nerwowy, ze względu na możliwość
wywołania drgawek.
Zatrucie lekami
Zatrucia lekami - częsta przyczyna
zgłoszenia do szpitala
Rodzaje zatruć
• Przypadkowe (częste
u dzieci 8 mies. -5 lat)
• Jatrogenne (błędy w
dawkowaniu)
• Samobójcze
(samozatrucia)
• Wynik działań
przestępczych
• Zawodowe
Leki:
• Przepisane dla danego
chorego
• Przepisane dla członka
rodziny (domownika)
• Leki OTC (Paracetamol,
NSAID)
• Substancje nielegalne
• Około 1/3 zatrutych twierdzi, że nie
zdawała sobie sprawy z konsekwencji
zastosowania (przedawkowania)
leków (samozatrucie, self-poisoning)
• Stosują wiele różnych leków
• Przeciwbólowe
• Uspokajające
• Alkohol w ponad 50% przypadków
Wśród czynników toksycznych,
będących
przyczyną ostrych zatruć, na pierwszy
plan
wysuwają się leki (ok. 60% wszystkich
ostrych zatruć). Są to najczęściej leki
nasenne, psychotropowe i
przeciwbólowe.
Najczęstsze leki stosowane w
zatruciach:
W Europie i krajach
rozwiniętych:
Paracetamol,
Benzodiazepiny
Leki antydepresyjne
NSAID
Zatrucie benzodiazepinami
Zatrucie benzodiazepinami
Leki z grupy benzodiazepin s
Leki z grupy benzodiazepin s
ą
ą
używane w leczeniu nerwicy l
używane w leczeniu nerwicy l
ę
ę
kowej,
kowej,
bezsenno
bezsenno
ś
ś
ci, zespołów l
ci, zespołów l
ę
ę
kowych, jako leki przeciwdrgawkowe i
kowych, jako leki przeciwdrgawkowe i
zwiotczaj
zwiotczaj
ą
ą
ce mi
ce mi
ęś
ęś
nie szkieletowe.
nie szkieletowe.
Toksyczno
Toksyczno
ść
ść
. Zatrucia benzodiazepinami są częste, jakkolwiek do
. Zatrucia benzodiazepinami są częste, jakkolwiek do
zgonów w wyniku zatrucia benzodiazepinami dochodzi bardzo
zgonów w wyniku zatrucia benzodiazepinami dochodzi bardzo
rzadko.
rzadko.
Ś
Ś
miertelne zatrucia są zazwyczaj wynikiem
miertelne zatrucia są zazwyczaj wynikiem
miesza
miesza
nego
nego
zatrucia benzodiazepinami i innymi lekami wpływającymi
zatrucia benzodiazepinami i innymi lekami wpływającymi
depresyjnie na OUN.
depresyjnie na OUN.
Mechanizm działania
Mechanizm działania
. Benzodiazepiny wzmacniają hamujące
. Benzodiazepiny wzmacniają hamujące
działanie kwasu gamma-aminomasłowego (GABA).
działanie kwasu gamma-aminomasłowego (GABA).
Benzodiazepiny łącząc się ze swoim receptorem powodują
Benzodiazepiny łącząc się ze swoim receptorem powodują
zmiany jego konformacji przestrzennej, ułatwiające
zmiany jego konformacji przestrzennej, ułatwiające
powstanie
powstanie
połączenia GABA- GABA receptor.
połączenia GABA- GABA receptor.
Poł
Poł
ą
ą
czenie się GABA z receptorem otwiera kanały chlorkowe
czenie się GABA z receptorem otwiera kanały chlorkowe
w
w
błonie komórkowej neuronu w wyniku czego wzrasta napływ
błonie komórkowej neuronu w wyniku czego wzrasta napływ
jonów chlorkowych do wnętrza komórki powodując
jonów chlorkowych do wnętrza komórki powodując
hiperpolaryzację błony
hiperpolaryzację błony
komórkowej
komórkowej
, co podwyższa jej próg
, co podwyższa jej próg
pobudliwości.
pobudliwości.
BENZODIAZEPINY
Należą do grupy leków głównie o działaniu
nasennym lub uspokajającym. Używanie ich do
celów nie medycznych znalazło zastosowanie
przez narkomanów ze względu na niskie koszty.
Do szczególnie upodobanych należą:
diazepam(valium, relanium) klorazepat,
flurazepam. W zależność od szybkości
opuszczania układu krwionośnego dzielą się na
krótko, średnio i długo działające.
Przyjmowane wyłącznie w dawkach
terapeutycznych z chwilą zaprzestania kuracji
wywołują zespół abstynencyjny u blisko 50%
osób, które zażywały te leki przez 6 lub więcej
miesięcy
Reakcja organizmu
• W I fazie eksperymentowania odczuwa się stan refleksji, nie
wielka euforię przechodzącą w senność. Z czasem wzrasta
chęć zwiększenia dawek i częstotliwości używania
• W II fazie leki te mogą wywołać kumulacyjny efekt,
upośledzając funkcje OUN, a także powodując większą
ociężałość fizyczno-psychiczną w ciągu dnia
• Czas reakcji organizmu zależy od rodzaju leku, dawki i stanu
psychofizycznego, zwykle obserwuje się 3-4 godzinne
pobudzenie a potem spadek reakcji. Stąd też spora grupa
osób, decyduje się na wstrzykiwanie do żyły, alby uzyskać
zwiększone działanie środka w jak najkrótszym czasie.
Objawy odstawienia występują w ciągu 1-2 dni od
zaprzestania używania, ale też może to nastąpić po
tygodniu. Pojawia się niepokój, nerwowość i irytacja,
zwiększona wrażliwość na hałas, brak motywacji oraz
energii do podejmowania obowiązków dnia codziennego
Leczenie
Leczenie
•
Większość pacjentów wymaga jedynie leczenia objawowego i
Większość pacjentów wymaga jedynie leczenia objawowego i
obserwacji.
obserwacji.
•
Badania dodatkowe
Badania dodatkowe
•
Stan ogólny pacjentów zatrutych benzodiazepinami ulega
Stan ogólny pacjentów zatrutych benzodiazepinami ulega
zazwyczaj
zazwyczaj
poprawie po upływie 12- 36 godzin leczenia
poprawie po upływie 12- 36 godzin leczenia
objawowego.
objawowego.
a) Drogi oddechowe powinny być zabezpieczone pod
a) Drogi oddechowe powinny być zabezpieczone pod
względem drożności i przed ewentualną aspiracją.
względem drożności i przed ewentualną aspiracją.
b) Należy podać węgiel aktywowany doustnie i płyny
b) Należy podać węgiel aktywowany doustnie i płyny
dożylnie.
dożylnie.
•
Podanie odtrutek- Flumazenil (Anexate).
Podanie odtrutek- Flumazenil (Anexate).
Flumazenil znosi objawy zatrucia benzodiazepinami poprzez
Flumazenil znosi objawy zatrucia benzodiazepinami poprzez
kompetytywne łączenie się z receptorem. Ponieważ
kompetytywne łączenie się z receptorem. Ponieważ
biologiczny okres półtrwania flumazenilu jest krótszy od
biologiczny okres półtrwania flumazenilu jest krótszy od
biologicznego okresu półtrwania większości leków z grupy
biologicznego okresu półtrwania większości leków z grupy
benzodiazepin
benzodiazepin
,
,
wi
wi
ę
ę
c
c
typowe jest
typowe jest
ponown
ponown
ie
ie
wystąpi
wystąpi
enie
enie
zaburzeń przytomności
zaburzeń przytomności
.
.
Zatrucie aspiryną
Wywołuje alkalozę oddechową poprzez
stymulację ośrodka oddechowego –
wyrównawcze obniżenie wodorowęglanów -
kwasica metaboliczna
Objawy:
Hiperwentylacja, poty, nudności, bóle w
nadbrzuszu, szum w uszach.
W ciężkich zatruciach: obrzęk płuc,
niewydolność nerek, śpiączka, drgawki
Leczenie:
Diureza wymuszona z alkalizacją moczu (pH
>7,5)
Dializa przy poziomach salicylanów powyżej
700mg/L
Barbiturany – obecnie znacznie rzadziej
używane
(leki nasenne, leki przeciwdrgawkowe, w
mieszankach lekowych)
Dawka toksyczna nie została dokładnie
określona – śmiertelna ok. cyklobarbital 3-4g,
fenobarbital 10 g.
Objawy:
Senność, zaburzenia mowy, zawroty głowy,
zaburzenia równowagi, oczopląs, ataksja,
zaburzenia świadomości, śpiączka,
hipotermia.
Rozpoznanie: stężenie barbituranów we krwi
Zatrucie paracetamolem - może być bardzo
poważne
Dawka toksyczna 150 mg/kg, dawka 15-30
gramów może być śmiertelna.
W krajach zachodnich często używany w celach
samobójczych.
Wywołuje ostrą niewydolność wątroby i nerek
w wyniku powstania toksycznych metabolitów.
Objawy:
Nudności, wymioty, żółtaczka, wzrost
transaminaz i INR, cechy skazy krwotocznej,
hipoglikemia.
Zatrucie neuroleptykami
Zatrucie neuroleptykami
•
Toksyczno
Toksyczno
ść
ść
.
.
N
N
euroleptyki cechują si
euroleptyki cechują si
ę
ę
duż
duż
ą
ą
rozpi
rozpi
ę
ę
to
to
ś
ś
ci
ci
ą
ą
pomiędzy
pomiędzy
dawkami terapeutycznymi i
dawkami terapeutycznymi i
toksycznymi
toksycznymi
,
,
istnieje
istnieje
zróżnicowanie w tej grupie
zróżnicowanie w tej grupie
jeśli chodzi o efekty
jeśli chodzi o efekty
toksyczne -
toksyczne -
np.
np.
:
:
w
w
zatruciach
zatruciach
haloperidolem
haloperidolem
częstość zatruć
częstość zatruć
zagrażających życiu
zagrażających życiu
jest
jest
znikoma
znikoma
,
,
podczas gdy
podczas gdy
w
w
przypadkach zatruć
przypadkach zatruć
tiorydazyną
tiorydazyną
ryzyko zgonu
ryzyko zgonu
jest duże
jest duże
•
Patofizjologia
Patofizjologia
.
.
Niektóre neuroleptyki (np.
Niektóre neuroleptyki (np.
tiorydazyna,
tiorydazyna,
mesorydazyna) mogą
mesorydazyna) mogą
wywoływać zaburzenia
wywoływać zaburzenia
rytmu serca podobne do
rytmu serca podobne do
spotykanych w zatruciach
spotykanych w zatruciach
cyklicznymi
cyklicznymi
antydepresantami
antydepresantami