Socjologia

Zmiana, rozwój, postęp.
Trauma zmiany społecznej 1989

Trauma zmiany społecznej
1989



Aby zmiana społeczna była traumatyczna musi

być nagła, szeroka, głęboka, niespodziewana

Taka zmiana wywołuje na poziomie:



instytucjonalnym:



dezorganizację i chaos,



dualizm



anomia



indywidualnym:



dezorientację kulturową,



niepewność co do wzorów postępowania,



niekompetencję cywilizacyjną

Trauma zmiany społecznej
1989

Stopień traumy zależy od:



spoistości i akceptacji dawnej kultury



głębokości dysonansu (przeciwieństwa kultur)



otwartości na kulturę alternatywną przed

zaistnieniem zmiany



występowania przed zmianą środowisk

związanych z nową kulturą

Konsekwencje zmiany:



nowe formy zagrożeń



pogorszenie warunków życia



nowe postrzeganie problemów istniejących

wcześniej



rewizja pamięci dawnych zdarzeń

Trauma zmiany społecznej
1989

Symptomy traumy:



syndrom braku zaufania



apatia, poczucie bezsilności



orientacja na dzisiaj, brak myślenia o przyszłości



nostalgia za przeszłością



nastrój niepokoju, obaw

Reakcje społeczne na ryzyko (A.Giddens):



aktywne:



cyniczny hedonizm



aktywna kontestacja



pasywne:



pragmatyczna akceptacja



pasywna rezygnacja

Trauma zmiany społecznej
1989

Strategie radzenia sobie z traumą:



zabiegi interpretacyjne i reinterpretacyjne



umacnianie nowych wartości



zmiany w środowisku zewnętrznym



zmiana pokoleniowa



wzbogacanie zasobów podmiotowych