Prezentacje

Prezentacje

przygotowały:

przygotowały:

Dorota Ostaszewska

Joanna Pawłowicz

Katarzyna Popiwczak

Integracja

Europejska,Gr 4

WSPÓŁPRACA

WSPÓŁPRACA

GOSPODARCZA AZJI

GOSPODARCZA AZJI

I PACYFIKU (APEC)

I PACYFIKU (APEC)

Cele APEC:

Cele APEC:

• Przyczynianie się do rozwoju

współpracy gospodarczej między
państwami,

• Promocja wolnego handlu,
• Usuwanie przeszkód w przepływie

towarów i kapitału,

• Znoszenie barier celnych,
• Współpraca technologiczna.

Członkowie APEC

Członkowie APEC

Do APEC należy 21 państw.

Do APEC należy 21 państw.

Kraje założycielskie
(1989 r.):

• Australia

• Brunei

• Kanada

• Indonezja

• Japonia

• Korea Południowa

• Malezja

• Nowa Zelandia

• Filipiny

• Singapur

• Tajlandia

• Stany Zjednoczone

Kraje przyjęte w 1991r.:

• Chińska Republika

Ludowa

• Hongkong

• Tajwan
Kraje przyjęte w 1993 r.:

• Meksyk

• Papua-Nowa Gwinea
Kraje przyjęte w 1994 r.:

• Chile
Kraje przyjęte w 1998 r.

• Peru

• Rosja

• Wietnam

Państwo przystępujące do

Państwo przystępujące do

APEC musi spełniać określone

APEC musi spełniać określone

warunki:

warunki:

•

państwo musi być położone w regionie Azji i
Pacyfiku,

•

musi mieć określony stopień powiązań
ekonomicznych z innymi gospodarkami APEC,

•

gospodarka państwa musi być prorynkowa i
otwarta,

•

dane państwo musi zaakceptować
dotychczasowe cele i zasady wypracowane
przez APEC i przedstawić własny plan
liberalizacji.

W momencie rozszerzenia się sfery

W momencie rozszerzenia się sfery

zainteresowania APEC spotkania

zainteresowania APEC spotkania

ministerialne zaczęły dotyczyć wielu

ministerialne zaczęły dotyczyć wielu

dziedzin :

dziedzin :

• edukacji,
• energii,
• rozwoju finansów,
• rozwoju zasobów ludzkich,
• kobiet,
• transportu,
• małych i średnich przedsiębiorstw,
• handlu,
• technik informacyjnych i telekomunikacji.

Najważniejsze coroczne spotkania

Najważniejsze coroczne spotkania

szefów państw odbywały się w :

szefów państw odbywały się w :

● Bogor (Indonezja) - 1994 r.
● Osaka (Japonia) - 1995 r.
● Manila (Filipiny) - 1996 r.
● Vancouver (Kanada) - 1997

r.

● Kuala Lumpur (Malezja) -

1998 r.

● Auckland (Nowa Zelandia) -

1999 r.

● Bandar Seri Begawan (Brunei)
– 2000 r.
● Szanghaj (Chiny) - 2001 r.
● Los Cabos (Meksyk) - 2002 r.
● Bangkok (Tajlandia) - 2003 r.
● Santiago (Chile) – 2004 r.
● Busan (Korea) - 2005 r.
● Ha Noi (Wietnam) - 2006 r.

STRUKTURA APEC

STRUKTURA APEC

Znaczenie APEC

Znaczenie APEC

APEC przyczynił się do:

• dynamicznego rozwoju handlu,

• przepływu handlu w wymiarze regionalnym

oraz globalnym,

• zbliżenia państw wchodzących w jego skład,

• rozwoju „Wspólnoty Pacyfiku”.

APEC jest dziś motorem światowej

gospodarki

Trzy filary aktywności

Trzy filary aktywności

APEC

APEC

1. liberalizacja handlu i inwestycji,
2. ułatwienia prowadzenia

działalności gospodarczej w
wymiarze międzynarodowym,

3. współpraca techniczna i

gospodarcza.

Obszary współpracy

Obszary współpracy

dotyczą:

dotyczą:

• harmonizacji

standardów
odnoszących się do
towarów i inwestycji,

• redukcji stawek

celnych,

• znoszenia barier w

przepływie kapitału.

• transferu technologii,
• ochrony własności

intelektualnej,

• przepływu usług,

• statystyki i

wymiany
informacji,

• polityki wolnej

konkurencji,

• turystyki i

przepływu osób,

• promocji eksportu,
• etyki biznesu,
• technologii

informatycznych.

Zasady APEC

Zasady APEC

• przejrzystość,

• konsultacje i dialog,

• upraszczanie,

skuteczność i

wykonywalność,

• niedyskryminacja,

• konsekwencja i

przewidywalność,

• harmonizacja,

standaryzacja i

wzajemne uznanie,

• modernizacja i użycie

nowych technologii,

• współpraca.