Jak sprawić, by ludzie naprawdę koncentrowali się na tym, co
mówisz?

Jak sprawić, by dana osoba odczuła dowolną, wybraną przez
Ciebie, emocję?

Jak używać historii w celu wywołania u słuchacza silnych emocji,
a jednocześnie sprawić, by nie odczuwał z tego powodu żadnych
negatywnych doznań?

Jak nadać swoim słowom siłę oddziaływania?

Jak sprawić, by dana osoba czuła się z Tobą swobodnie?

Jak rozpoznać typ osobowości danej osoby?

Jak “popychać i przyciągać” odpowiednio dla typu osobowości?

Jak emanować siłą i jak być naprawdę sugestywnym?

Jak bezpośrednio wpływać na ludzkie
instynkty, emocje i wyobraźnię,
sprawiając, że wszelkie Twoje sugestie
staną się nieodparcie fascynujące,
zniewalające i hipnotyczne?

Jak by wyglądało Twoje życie, gdybyś w ogóle nie odczuwał
strachu?

Jak jasno świeciłoby Twoje światło, gdybyś uwolnił się ze
wszelkich
ograniczeń, czyniących Cię małym?

Bycie prawdziwym liderem to bycie osobą, której
obraz nosisz w swoim sercu……..

……i o której wiesz, że jest Ci być nią
przeznaczone.

Bycie prawdziwym liderem nie przychodzi z portfela, czy tytułu,
którym się szczycisz……….

W rzeczywistości prawdziwe przywództwo pochodzi z Twojego
„jestestwa”, z samej istoty osoby, którą jesteś.

1.Mówią prawdę i nic ponadto.

Większość z nas mówi rzeczy dobre i miłe dla innych.
Autentyczni liderzy są inni. Oni zawsze mówią prawdę. Oni nigdy
nie zdradzą siebie, swoich przekonań, używając słów,
opisujących nie to, co jest rzeczywistością dla nich i kogoś
innego.

Taki pogląd nie daje jednak nikomu prawa, czy obowiązku do
mówienia czegoś, co rani innych ludzi. Mówienie prawdy, to po
prostu bycie uczciwym, prawdziwym i czystym w słowach i
czynach.

10 rzeczy, które prawdziwi liderzy

naprawdę robią

W jakiejkolwiek organizacji, czynnik ludzki jest decydujący.
Każdy działanie realizowane jest przez i dla ludzi.

Najlepsi liderzy dbają i interesują się innymi ludźmi. Najlepsi
liderzy spędzając swój czas odkrywając ludzi wokół siebie.
Najlepsi liderzy są jak słońce: słońce daje wszystko co ma
roślinom i drzewom.
W zamian za to rośliny i drzewa zawsze rosną w kierunku
słońca.

2.Ich postawa pochodzi prosto z serca.

Silny charakter to prawdziwa moc, którą ludzie wyczuwają
na odległość. Prawdziwi liderzy bardzo mocno pracują nad
swoim charakterem. Prowadzą odbywane przez siebie
rozmowy drogą ściśle powiązaną z ich etyką i moralnością.
Oni są słowni i dobrzy. I to, co robią, jest słowne i dobre,
więc ludzi ufają im, szanują ich i słuchają ich.

3.Posiadają silne poczucie
moralności,
a co za tym idzie silny
charakter.

4.Są odważni.

Robienie czegoś wbrew tłumowi, wbrew innym, wymaga
dużo odwagi. Bycie marzycielem i wizjonerem, wymaga
dużo odwagi. Robienie tego, co uważasz za prawidłowe i
dobre, nawet, jeśli nie jest to w danej chwili ani przyjemne,
ani łatwe, wymaga dużo odwagi. Żyjemy na świecie, w
którym tak wielu ludzi kroczy po linii najmniejszego oporu.
Autentyczne przywództwo to droga mało uczęszczana,
trudna, ale właściwa.

Jedną z najważniejszy potrzeb, której zaspokojenia
ludzie poszukują w swojej pracy, jest chęć stania się
członkiem drużyny, jednym ze swoich.

5.Budują drużyny.

Zadaniem lidera jest schodzenie głębiej i
dalej, niż pozostali. Autentyczni liderzy
znają siebie bardzo gruntownie i
dokładnie. Znają swoje słabości i
wystrzegają się ich. Koncentrują się na
tym, w czym są dobrzy i spędzają mnóstwo
czasu na ulepszaniu swych zalet i
zwalczaniu strachu.

6.Pogłębiają sami siebie.

Einstein powiedział, że wyobraźnia, jest ważniejsza od
wiedzy. Wyobraźnia jest źródłem, w którym rodzą się
wielki i wspaniałe rzeczy. Autentyczni liderzy marzą o
niemożliwym. Oni widzą to, co wszyscy inni uważają za
ułudę. Spędzają wiele czasu, skoncentrowani na
wyimaginowanych projektach, prowadzących do lepszych
produktów i lepszych usług. 

Jak często TY zamykasz oczy i marzysz?

7.Marzą.

Dbanie o swoją fizyczną formę, jest oznaką
respektowania samego siebie. Nie możesz dokonywać
wielkich rzeczy, nie czując się dobrze.
Autentyczni liderzy odżywiają się w prawidłowy sposób,
dużo ćwiczą i dbają o wszystkie „świątynie” swojego
ciała. Spędzają dużo czasu na łonie natury, piją dużo
czystej wody i robią wszystko to, co jest konieczne do
utrzymania się w najwyższej z dostępnych form.

8.Dbają o siebie.

Żadne ludzkie istnienie nie było, nie jest i nie
będzie doskonałe. Autentyczni liderzy stale
podnoszą standardy własnych możliwości. Nie
szukają doskonałości i są na tyle mądrzy, żeby
dostrzec różnicę. 

Jakie byłoby twoje życie, gdybyś zawsze i wszędzie
robił wszystko na medal, starając się za każdym
razem zrobić coś lepiej, niż zrobiłeś to wcześniej?

9.Przekładają perfekcję na rzecz
doskonałości.

10.Dziedziczą.

Żyć w sercach i pamięci ludzi, to żyć wiecznie. Sukces
jest czymś wspaniałym, ale szacunek jest lepszy.
Zostałeś stworzony po to, żeby zostawić swój własny
znak w otaczającym Cię świecie i ludziach. Ponosząc w
tym porażkę, nie zgadzając się z tym lub nie chcąc
tego robić, zdradzasz samego siebie. Autentyczni
liderzy robią wszystko, żeby świat po nich był lepszym
miejscem do życia.

pięć składników
decydujących o
jakości Twojej
inteligencji emocjonalnej

1. „Potrafię”

    Samoświadomość to w największym skrócie umiejętność
rozpoznawania i rozumienia własnych nastrojów (także ich
źródła), impulsów i emocji oraz ich wpływu na inne osoby (co
za tym idzie relacje międzyosobowe i efektywność pracy).
Cechy charakterystyczne tego atrybutu to przede wszystkim
wiara w siebie (silne poczucie własnej wartości), realistyczna
samoocena oraz autoironiczne poczucie humoru.

2. „Jestem panem swoich emocji”

    Samokontrola to zdolność panowania nad emocjami,
popędami, nastrojami i ich niszczącym efektem czego
rezultatem jest np. umiejętność wstrzymywania się od
pochopnych, zainspirowanych emocjami ocen. Dobrze
rozwinięta ta cecha przejawia się prawością i
szlachetnością, otwartością na zmiany czy swobodą w
sytuacji niejasności.

3. „Zróbmy to lepiej”

   

Motywacja

, zamiłowanie do pracy

nie tylko ze względu na pieniądze czy
pozycję, entuzjazm i
wytrwałość w dążeniu do realizacji
wyznaczonych celów. Przejawia się
ambicją, optymizmem nawet w obliczu
porażki, oddaniem firmie czy organizacji.

4. „Nie jestem pępkiem świata”

    Empatia to z kolei zdolność rozumienia emocji innych ludzi oraz
umiejętność ich traktowania zgodnie z ich emocjonalnymi reakcjami.
Przejawia się ona np. gotowością promowania w organizacji
talentów, wrażliwością na różnice kulturowe, życzliwością wobec
klientów i odbiorców.

5. „Chodźcie za mną”

    Umiejętności społeczne to celowa życzliwość,
łatwość nawiązywania kontaktów, biegłość w
zarządzaniu relacjami, znajdywanie płaszczyzny
porozumienia i budowanie dobrych stosunków.
Przejawia się skutecznością kierowaniu zmianą, darem
przekonywania, umiejętnością tworzenia i kierowania
zespołem po to, aby skłonić ludzi do podążania w
obranym przez nas kierunku.

 Czyniąc to angażujemy własne ja.
Niepodjęcie działania, bądź nie wykonanie
zadeklarowanego zadania, może wywołać w nas
dysonans ( nieprzyjemne napięcie) wynikający z
niezgodności tego co zapowiedzieliśmy, że zrobimy
(działanie) z tym co robimy (brak działania).

Zaistniałe napięcie motywuje nas do jego usunięcia.
Najkorzystniejsze dla nas jest podjęcie działania. Jeżeli
tego nie zrobimy może ucierpieć nasza sama ocena oraz
nie będziemy w stanie usunąć dysonansu, gdyż mamy
świadków naszego niepowodzenia.

1. Deklaracja innym tego, co mamy
zrobić.

Podstawowa czynność. Jeśli wiemy co jest dla nas
naprawdę ważne i na czym nam zależy, łatwiej jest się za
to zabrać. Jeżeli dane zadanie jest dla nas bardzo istotne
może to wzbudzić w nas motywację wewnętrzną, czyli
tendencję do podejmowania i kontynuowania
działania ze względu na samą treść tej aktywności.

Oznacza to, że samo działanie będzie dla nas ważne
i nagradzające, a zewnętrzna nagroda będąca
konsekwencją tego działania odegra mniejszą rolę.

2. Analiza celów. 

Łatwo jest zaplanować sobie przyjemną nagrodę za
wykonanie zadania. Motywuje to również do pracy,
ponieważ kieruje nasze myśli na oczekiwaną nagrodę, a
nie na trudy podejmowanego działania. Pozytywne
myśli i uczucia względem nagrody mogą zostać
przeniesione na myśli i uczucia względem działania.
Początkowo nieprzyjemne działanie może stać się dla
nas czymś pozytywnym.

3. Zaplanowanie nagrody za osiągnięcie
celu. 

 Dobrze jest wyobrazić sobie to, co ma zostać zrobione, to
co chcemy osiągnąć.
Dzięki wizualizacji możemy przekształcić abstrakcyjny cel
w żywy, realny obraz.
Sprawia to, że może wytworzyć się rzeczywiste
pobudzenie fizjologiczne - niezbędny motor do podjęcia
działania.

4. Wizualizacja celu - twórcze
wykorzystanie
wyobraźni.

Negatywne konsekwencje są swego rodzaju
stratą, a ludzie nie lubią tracić.

Świadomość tego, że niepodjęcie danego
działania narazi nas na pewną stratę, może
zachęcić nas do podjęcia tego działania i
uniknięcia owej straty.

5. Analiza negatywnych konsekwencji
niezrealizowania celu. 

Świadomość tego, jakie korzyści możemy mieć z
podjęcia działania, a zarazem co stracimy (nie
doświadczając pozytywów) może mieć wpływ
motywujący.

6. Analiza pozytywnych konsekwencji
zrealizowania celu. 

Pierwsze 5 minut jest najważniejsze -jeśli już coś
zaczniemy robić łatwiej jest to kontynuować.

Jeśli rozpoczęcie działania będziemy ciągle
odkładać na później (o kolejne 5 minut itd.) to
prawdopodobnie nie wykonamy go w ogóle.

7. Gwarancja 5 minut -
najtrudniejszy jest pierwszy krok,
trzeba po prostu zacząć.

Jeżeli zaczniemy od czegoś prostego, bardzo
prawdopodobne, że na początku naszego działania
osiągniemy sukces, a to zachęci nas do dalszej pracy.
Jeśli zaczniemy od czegoś trudnego możemy ponieść
porażkę, która zniechęci do kolejnych działań.

8. Rozpoczęcie zadania od czegoś
prostego. 

Duże zadanie do wykonania, to duży kawałek sera bez
dziur.

Z tego zadania można wyodrębnić mniejsze zadania,
które są proste, mechaniczne i zajmują nie więcej niż 5-
10 minut.

W wolnych chwilach można zacząć od wykonywania
właśnie tych zadań (zawsze można znaleźć kilka
wolnych minut w ciągu dnia, po co je tracić?) Pracując
tą metodą w końcu okaże się, że duże zadanie - duży
kawałek sera - stanie się serem szwajcarskim, który ma
więcej dziur niż sera. Dziury te to już wykonane małe
zadania.

9. Metoda szwajcarskiego sera 

10. Podniesienie znajomości
przedmiotu. 

Łatwiej zabrać się do robienia czegoś, o czym dużo
wiemy, zadanie nie wydaje się takie trudne. Dla
kompletnego laika w danej dziedzinie może jawić się
jako niewykonalne, co zniechęci go do działania.

Znajomość przedmiotu umożliwia lepszą organizację
działania, pozwala na wydzielenie z dużego zadania
mniejszych (patrz: punkt 9.), które można szybko
wykonać, dzięki czemu efektywniej wykorzystujemy czas
i nasze umiejętności. Wszystko to uprawdopodabnia
sukces - a chętniej zabieramy się za to, co kończy się
pozytywnie.

1. Gdy na szczycie czujesz się samotny, to znaczy, że gdzieś popełniasz błąd
2. Osobą, którą najtrudniej zarządzać, jesteś ty sam
3. Kluczowe momenty, które definiują twoje przywództwo
4. Gdy trafi cię kopniak w tyłek, wiesz, że jesteś na przedzie
5. Nie przepracuj w życiu ani jednego dnia
6. Najlepsi liderzy są dobrymi słuchaczami
7. Poznaj swoje silne strony i wykorzystaj je
8. Podstawowym obowiązkiem lidera jest dostrzeganie rzeczywistości
9. Gdy chcesz ocenić, jak radzi sobie lider, przyjrzyj się ludziom, którymi

zarządza

10. Nie wysyłaj kaczek do szkoły dla orłów
11. Koncentruj się na tym, co najważniejsze
12. Największym błędem, jaki popełniasz, jest brak pytania o to, jaki błąd

popełniasz

13. Nie zarządzaj czasem, zarządzaj swoim życiem
14. Nieustannie się ucz, byś nadal mógł być efektywnym liderem
15. Liderzy wyróżniają się w trudnych chwilach
16. Ludzie porzucają ludzi, a nie firmy
17. Doświadczenie nie jest najlepszym nauczycielem
18. Zebranie przyniesie korzyść wtedy, gdy rozpoczniesz je, zanim się zacznie
19. Ceń relacje z ludźmi, nie tylko wspinaczkę
20. Podejmowane przez ciebie decyzje określają, kim jesteś
21. Wsparcie możesz wypożyczać, lecz nigdy go nie dawaj
22. Gdy coś zyskujesz, musisz z czegoś zrezygnować
23. Ci, z którymi rozpoczynasz podróż, rzadko docierają z tobą do celu
24. Niewielu liderów osiąga sukces, jeżeli nie chcą tego otaczający ich ludzie
25. Odpowiedzi dostajesz tylko na te pytania, które zadajesz
26. Ludzie podsumują twoje życie jednym zdaniem - wybierz teraz, jakie ono

będzie

W poszukiwaniu złotego środka:

Czy już wiesz, jaka /jaki masz być?

Zorientowany na ludzi?

Zorientowany na zadania?

"Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje
Westerplatte, jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić, jakąś
słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć, jakiś obowiązek,
powinność, od której nie można się uchylić, nie można zdezerterować.
Wreszcie, jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i
obronić, tak jak to Westerplatte. Utrzymać i obronić, w sobie i
wokół siebie, obronić dla siebie i dla innych." Jan Paweł II 

A może………….????

TWOJA DECYZJA!!!