Narkomania –

Narkomania –

podstawowe

podstawowe

definicje.

definicje.

Ewa Wołoszyn

Marta Ślefarska

Justyna Słoma gr 4b

Narkotyk:

Narkotyk:

Narkotyk jest substancją

psychoaktywną,

która, docierając do

mózgu,pobudza jego ośrodki, a tym
samym wpływa na takie procesy
psychiczne człowieka, jak
spostrzeganie, myślenie, emocje.
Można mówić o zażywaniu i
nadużywaniu środków

psychoaktywnych

.

Zażywanie środków

Zażywanie środków

psychoaktywnych:

psychoaktywnych:

O zażywaniu (używaniu) środków

psychoaktywnych mówimy wtedy,
gdy środki te przyjmowane są
zgodnie z zasadami
terapeutycznymi lub normami
obowiązującymi w danym
społeczeństwie ( np. morfina jako
lek przeciwbólowy).

Nadużywanie środków

Nadużywanie środków

psychoaktywnych:

psychoaktywnych:

Wg.

WHO

przez nadużywanie rozumie się

przyjmowanie (samostosowanie) danego
leku (lub środka) niezgodnie z jego
ustalonym przeznaczeniem leczniczym lub
socjalnym.

Co oznacza nieuzasadnione przyjmowanie, w

nadmiernych ilościach oraz w nieodpowiednim
czasie danego środka psychoatywnago.
Przyjmowanie może być jednorazowe lub
powtarzać się systematycznie.

Nadużywanie

z reguły wiąże się z

wystąpieniem zaburzeń
somatycznych i psychicznych, które
zakłócają lub uniemożliwiają
prawidłowe funkcjonowanie
społeczne i – co najważniejsze –
prowadzi do uzależnienia się od
przyjmowanego środka.

Narkomania:

Narkomania:

Narkomania

( z greckiego

narke

– odurzenie

mania

– szaleństwo) jest szeroko pojmowanym

zjawiskiem nadużywania rozmaitych środków

psychoaktywnych.

Narkomania

jest patologicznym zjawiskiem

społecznym, które charakteryzuje się:

koniecznością przyjmowania środka

psychoaktywnego, tendencją do stałego

zwiększania dawki oraz fizycznym i

psychicznym uzależnieniem. Zaprzestanie

przyjmowania powoduje przykre doznania

abstynencyjne, prowadzące nawet do zgonu.

Uzależnienie:

Uzależnienie:

Uzależnienie jest to stan w którym utrzymanie

stałego działania środka psychoaktywnego
jest niezbędne do zachowania pozornych
objawów pełnego zdrowia: optymalnego
funkcjonowania organizmu i dobrego
samopoczucia, Charakteryzuję się
specyficznymi reakcjami, które zawsze
obejmują wewnętrzny przymus do zażywania
środka w sposób ciągły lub okresowy w celu
doświadczenia efektów psychicznych, a
czasem w celu uniknięcia przykrości
wynikających z braku tej substancji.

Na uzależnienie

składają się trzy

zasadnicze elementy:

1.

Człowiek

2.

Środowisko

3.

Zażywany środek psychoaktywny

Wszystkie elementy są ważne i

połączone ze sobą,ale

najważniejsza rola przypada

człowiekowi, jego predyspozycjom

osobowościowym i oczekiwaniom,

które zaspokaja zażywaniem środka

psychoaktywnego.

Wyróżniamy uzależnienie:

psychiczne i fizyczne.

Uzależnienie psychiczne:

silna

i trudna do opanowania potrzeba, a
czasem przymus psychiczny do
przyjmowania i kontynuowania
zażywania określonego środka,
czynione jest to w celu uzyskania efektu
natury emocjonalnej- dla przyjemności
lub uzyskania odprężenia, ulżenia w
cierpieniu, złagodzenia złego
samopoczucia.

Uzależnienie fizyczne:

jest to

konieczność zażywania określonych
środków na skutek uzależnienia organizmu
od obecności w nim danej substancji
chemicznej bez której nie może normalnie
funkcjonować. Powstaje w wyniku
włączenia się wprowadzonych do
organizmu środków w procesy biologiczne
ustroju. Brak danego środka w ustroju
powoduje zaburzenia w przemianie
komórkowej i w czynnościach różnych
narządów oraz wystąpienie objawów
zespołu abstynencji.

Zespoł abstynencji:

Zespoł abstynencji:

Zaprzestanie przyjmowania środków

psychoaktywnych wiąże się z

występowaniem objawów abstynencyjnych.

Objawy zatrucia zależą od:

1.

Wielkości dawki

2.

Rodzaju zażytej substancji

3.

Predyspozycji osobniczych

4.

Ogólnego stanu zdrowia

5.

Aktualnego stanu psychicznego

6.

Tolerancji danego środka psychoaktywnego

Objawy zespołu

Objawy zespołu

abstynencji:

abstynencji:

1.

Układ oddechowy:

zwolnienie,

pogłębienie oddechu, niemiarowość

oddechowa

2.

Układ krążenia

: zmiany skurczów

serca,ciśnienia krwi, temperatury ciała

(dreszcze, obfite poty)

3.

Układ pokarmowy:

zmiana łaknienia,

nudności, wymioty, biegunka

4.

Układ nerwowy:

drętwienie kończyn,

pobudzenie ruchowe, niepokój

psychiczny, zaburzenia widzenia, lęk,

bezsenność, bóle głowy

Wyróżniamy trzy okresy

Wyróżniamy trzy okresy

zespołu abstynencyjnego:

zespołu abstynencyjnego:



Początkowy okres abstynencji
„crash”:

Depresja,uczucie niepokoju,lęk, głód

narkotykowy.Ustępuje po kilku godzinach
i w jego miejsce pojawia się: męczliwość,
senność. Sen trwa od kilku godzin do
kilku dni, może być przerywany okresami
czuwania, spożywaniem dużej ilości
pokarmu.



Środkowy okres abstynencji
„withdrawal”

Trwa od 1-10 tygodni, normalizacja

snu,poziom lęku i głód narkotykowy są
niskie.Po kilku dniach pozornej
normalności następuje nawrót lęku,
depresja, apatia, dramatycznie narasta
głód narkotykowy. Ryzyko nawrotu
przyjmowania narkotyku jest bardzo duże.



Okres wygaszania

Pojawiają się okresowe nawroty głodu

narkotykowego, nastrój normalny.

Tolerancja:

Tolerancja:

Powtarzające się zażywanie środka

psychoaktywnego powoduje wzrost
odporności organizmu na jego działanie.
Dochodzi do zmiany tolerancji środka
polegającej na tym, że dotychczas
przyjmowane dawki okazują się
niewystarczające do osiągnięcia
zamierzonego efektu. Tolerancja może
mieć charakter: fizyczny, behawioralny
lub psychiczny.

Wyróżniamy:

Wyróżniamy:



Tolerancję ostrą

– rozwija się

szybko nawet po jednej dawce



Tolerancję przewlekłą

– rozwija się

stopniowo, na drodze
farmakodynamicznej ( obniżenie
reaktywności OUN na działanie
środka ) lub farmakokinetycznej
( nasilenie metabolizmu środka i szybka
eliminacja )



Tolerancję krzyżową swoistą

–

używanie jednego środka

psychoaktywnego powoduje zwiększenie

tolerancji w stosunku do innych środków

tej samej grupy chemicznej



Tolerancję krzyżową nieswoistą

-

używanie jednego środka

psychoaktywnego powoduje tylko

częściowe zwiększenie tolerancji w

stosunku do innych środków tej samej

grupy chemicznej



Tolerancję odwrotną

- osiągnięcie

efektu przy mniejszych dawkach

Nałóg:

Nałóg:



Przymus używania danego środka



Uzależnienie od danego środka
fizyczne i psychiczne



Tendencja do stałego zwiększania
dawki



Szkodliwy wpływ na jednostkę i
otoczenie

Nawyk:

Nawyk:



Pragnienie, ale nie przymus używania

danego środka



Ograniczona tendencja do zwiększenia

dawki lub jej brak



Ograniczone uzależnienie psychiczne,

brak uzależnienia fizycznego, brak

objawów zespołu abstynencyjnego



Szkodliwy wpływ na jednostkę, bez

szkodliwych następstw społecznych.

Dziękujemy za uwagę!

Dziękujemy za uwagę!