Polityka gospodarcza I
Polityka mikroekonomiczna
dr Marek Chrzanowski
(w ramach wykładu prof. dr hab. Krzysztofa
Marczewskiego)
Polityka
mikroekonomiczna
Plan zajęć
Cele polityki
mikroekonomicznej
Cele
zapewnianie funkcjonowania rynku
korygowanie mechanizmu rynkowego
(efekty zewnętrzne, dobra publiczne, koszty transakcji, asymetria informacji,
korzyści skali, zmowy monopolistyczne, bariery wejścia wyjścia)
redystrybucja dochodu i dostarczanie dóbr pożądanych
społecznie
Cel 1:Zapewnianie funkcjonowania
rynku
Minimalne zadania państwa:
stanowienie praw;
zapewnienie bezpieczeństwa
wewnętrznego
i zewnętrznego;
zapewnienie egzekwowania prawa
i zawartych umów.
Cel 2: Korygowanie nieefektywności
rynku
Metody:
a)
opodatkowanie;
b)
bodźce do eliminowania kosztów
zewnętrznych (subsydia);
c)
tworzenie zbywalnych praw;
d)
regulowanie działania podmiotów
gospodarczych.
Podatki (cel 2)
Subsydia (cel 2)
Pozostałe metody
korygowania
nieefektywności rynku
Zbywalne zezwolenia
Regulacje
Model decyzyjny osiągania
efektywności produkcyjnej przy
występowaniu efektów zewnętrznych
(znalezienie wielkości produkcji maksymalizującej sumę zysków obu firm)
Cel 2: Dobra publiczne
Trzy aspekty problematyki:
a) określenie efektywnej społecznie ilości
dobra;
b) finansowanie dobra;
c) produkcja dobra.
Równowaga Lindahla
odwołanie się do indywidualnych
preferencji ujawnianych przez
konsumentów dobra
G wartość dobra publicznego
t
i
– udział w finansowaniu dobra,
indywidualna cena dobra publicznego
Równowaga Lindhala
Mechanizm Clarke’a-
Grovesa
Konsumenci przyjmują postawę
gapowicza
Efekt zewnętrzny zostaje
zinternalizowany poprzez wypłacenie
każdemu konsumentowi premii równej
wartości korzyści zewnętrznej
ujawnionej przez innych konsumentów
Konkurencja potencjalna
a
konkurencja rzeczywista
Ustawodawstwo
antymonopolowe
Cele:
a)
ochrona wolności gospodarczej;
b)
kontrola siły gospodarczej i politycznej
przedsiębiorstw;
c)
zwiększanie efektywności alokacyjnej;
Kontrola cen
Sposoby kontroli cen:
ustalanie maksymalnej marży zysku;
ustalanie maksymalnej stopy zwrotu od
zainwestowanego kapitału
ustalanie maksymalnej ceny
ustalenie minimalnych cen
Ustawodawstwo antymonopolowe w
Polsce
Zgodnie z ustawą z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i
konsumentów (Dz. U. 2005 r. Nr 244, poz. 2080) zakazane jest podejmowanie
działań ograniczających konkurencję polegających na:
1. zawieraniu niedozwolonych porozumień ograniczających konkurencję
(Art. 5. 1.), w szczególności polegających na:
ustalaniu – bezpośrednio lub pośrednio – cen,
ograniczaniu lub kontrolowaniu produkcji lub zbytu,
podziale rynków zbytu lub zakupu,
stosowaniu w podobnych umowach z osobami trzecimi uciążliwych lub
niejednolitych warunków umów, stwarzających tym osobom zróżnicowane
warunki konkurencji,
uzależnianiu zawarcia umowy od przyjęcia lub spełnienia przez drugą stronę
innego świadczenia, niemającego rzeczowego ani zwyczajowego związku z
przedmiotem umowy,
ograniczaniu dostępu do rynku lub eliminowaniu z rynku przedsiębiorców
nieobjętych porozumieniem,
uzgadnianiu przez przedsiębiorców przystępujących do przetargu lub przez
tych przedsiębiorców i organizatora przetargu warunków składanych ofert, w
szczególności zakresu prac lub ceny;
Ustawodawstwo antymonopolowe w
Polsce (2)
2. nadużywaniu pozycji dominującej na rynku
(Art. 8. 1.), w szczególności polegającym na:
bezpośrednim lub pośrednim narzucaniu nieuczciwych
cen – nadmiernie wygórowanych albo rażąco niskich,
ograniczeniu produkcji, zbytu lub postępu technicznego,
stwarzaniu konsumentom uciążliwych warunków
dochodzenia swoich praw,
przeciwdziałaniu ukształtowaniu się warunków
niezbędnych do powstania bądź rozwoju konkurencji,
narzucaniu uciążliwych warunków umów, przynoszących
przedsiębiorcy nieuzasadnione korzyści.
Polityka redystrybucji
dochodu
Kształt polityki redystrybucji dochodu i
majątku jest ściśle związany z
wyznawaną przez rządzących polityków
teorią sprawiedliwości.
Istnieje nieskończenie wiele alokacji
efektywnych w sensie paretowskim.
Fundamentalne zasady
sprawiedliwości
Sprawiedliwość pozioma – takie samo
położenie takie samo traktowanie
Sprawiedliwość pozioma
Źródła różnic w
dochodach
Wynikają z różnych cech jednostek:
a)
rożnych praw jakimi dysponują;
b)
różnic w wysiłku, produkcyjności lub udziału w
wynikach;
c)
różnego wyposażenia w zasoby;
d)
różnic w przekonaniach co do cech dóbr;
e)
różnic w gustach lub w zdolności do korzystania z
różnych dóbr;
f)
różnych potrzeb;
g)
różnych zdolności oraz możliwości działania.
Zasada produktywności -
Nozick
Każdy ma nienaruszalne prawo do produktów
swojej pracy i kapitału
Wyklucza jakąkolwiek redystrybucję dochodu
uzyskanego zgodnie z regułami
konkurencyjnego rynku
Jedynie akceptowalne: darowizny,
działalność charytatywna, mecenat itp.
Zasada równych szans
Akceptuje nierówności wynikające z różnic w
możliwościach lub wysiłku, z wyjątkiem jednak
tych nierówności, które są następstwem
okoliczności nie zależących bezpośrednio od
wyborów dokonywanych przez jednostkę.
W takich sytuacjach działania państwa powinny
dążyć do zapewnienia równych szans – np.
poprzez zapewnianie edukacji młodym ludziom.
Zasada redystrybucji
Różnice w możliwościach nie mogą
uzasadniać różnic w dochodach.
Państwo powinno podejmować działania
mające na celu:
-
dostosowywanie dochodów do potrzeb
jednostek;
-
zapewnienie wszystkim osobom dostępu do
podstawowych dóbr i usług.
Polityka redystrybucji
Niemal każde działanie w sferze
polityki gospodarczej prowadzi do
redystrybucji dochodu lub majątku.
Np. ustawodawstwo antymonopolowe
Polityki makroekonomiczne (pieniężna,
fiskalna, dochodowa)
Polityka redystrybucji
Podstawowym narzędziem wyrównywania
dochodów jest polityka budżetowa.
Redystrybucja może być dokonywana za pomocą
podatków oraz transferów pieniężnych i
niepieniężnych.
Z punktu widzenia redystrybucji większe
znaczenie niż wysokość podatków ma ich rodzaj i
struktura.
Rodzaje podatków
Podatki
bezpośrednie
pośrednie
(podstawę stanowią dochody lub majątek (nakładane na dobra i usługi)
jednostek oraz gospodarstw domowych)
Rodzaje podatków (2)
Podatki pośrednie
Nakładane na konsumpcje – akcyza
Nakładane na sprzedaż:
-
podatek od wartości finalnej;
-
podatek od wartości dodanej.
Podatki pośrednie a
redystrybucja
Minimalizacja zakłóceń efektywności
powodowanych przez podatki pośrednie:
Reguła Ramseya:
-
podatki proporcjonalne do odwrotności
elastyczności popytu.
Redystrybucja:
-
Wysokie podatki pośrednie dla dóbr luksusowych;
-
Niskie podatki pośrednie dla dóbr podstawowych.
Podatki pośrednie a
redystrybucja
Wady:
-
złożoność zarządzania systemem
składającym się z wielu stóp podatkowych;
-
niższe stopy podatkowe przynoszą korzyść
nie tylko konsumentom, ale i producentom;
-
zastępowanie dóbr opodatkowanych wyżej
dobrami substytucyjnymi z niższym
podatkiem.
Efektywność
gospodarowania a
sprawiedliwość
Dwa spojrzenia:
1. Redystrybucja pociąga za sobą koszty
i obniża efektywność alokacyjną.
Oprócz kosztów związanych z
wydatkami na działania
redystrybucyjne są to koszty związane
z zakłócającym efektywność
charakterem podatków
Efektywność
gospodarowania a
sprawiedliwość (2)
2. Zmniejszenie nierówności przyczynia się
do wzrostu efektywności:
-
poprzez zwalczanie chorób i poprawę
edukacji zwiększa produkt społeczny;
-
likwidację kosztów zewnętrznych
objawiających się zmniejszoną
produktywnością, niepokojami
społecznymi oraz innymi formami
zaburzeń społecznych.
Rozkład opodatkowania
Płatnik rzeczywisty de facto
Płatnik formalny de jure
Krytyka polityki
redystrybucji
Dochód podstawowy
Podatek liniowy
Dziękuję za uwagę