PODZIAŁ DOCHODU I
PRODUKTU NARODOWEGO
Cel:
• Student powinien istotę podziału
dochodów społeczeństwa jako
całości a nie poszczególnych
jednostek
• Umieć posługiwać się kategorią
PNB obok PKB
• Znać rolę państwa w podziale
dochodu narodowego i PNB
ZAGADNIENIA:
1. Ruch okrężny dochodów i
wydatków.
2. Dochód narodowy
3. Ścieżki podziału.
4. Fazy podziału.
5. Budżet państwa w podziale
dochodu.
6. Od oszczędności do inwestycji.
Literatura :
D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, Ekonomia,
t.2, PWE , Warszawa 1995. s. 15-44, 232-256;
D.R. Kamerschen, R.B. Mc Kenzie, C.
Nardinelli, Ekonomia, Gdańsk 1991, s. 107-
126, 136-160, 251- 268;
M. Nasiłowski. System rynkowy, Warszawa
1993, s. 123- 133, 193- 197, 262- 275, 313-
337;
Elementy makro i mikro ekonomii dla
inżynierów, p. red . S. Marciniaka , Warszawa
1994, s. 171- 218;
Rocznik statystycznyRP GUS z lat 1996-
1999.
Elementarne zagadnienia ekonomii,
pod red. R. Milewskiego,
PWN Warszawa 1995, s.188- 209.
P.A. Samuelson, W. D. Nordhaus,
Ekonomia, PWN, Warszawa 1995, t. 1:
( s. 88- 96,170- 199,230- 241, 293
324), t. 2 :( s. 209 285, 346- 411);
E. Kwella ,Teoria ekonomii, t. 1, Wyd.
U.G., Gdańsk 1994, s. 113- 138;
M. Burda, C. Wyplosz,
Makroekonomia , PWE, Warszawa
1995, s.38- 54;
L. Próchnicki, Makroekonomia,
Szczecin 1993, s.69- 82.
RYNEK
CZYNNIKÓW
PRODUKCJI
Dobra fin. i
usługi
Dobra fin. i
usługi
Czynniki
prod.
Praca, ziemia,
kapitał
Dochod
y
Płace, inne rodz.
Renty ek
Wydatki
gospodarstw
Wpł. ze
sprzedaży
Oszczędności
Inwestycje
BANKI
Rynek
Finansowy
RYNEK
TOWARÓW
FINALNYCH
I USŁUG
Pożycz.
Pań.
Wydatki
państw
owe
Poda
tki
Poda
tki
Model makrogospodarki
PAŃSTWO
GOSPODARSTWA
DOMOWE
PRZEDSIĘBIORSTWO
Subsy
dia
Transf
ery
RYNEK
CZYNNIKÓW
PRODUKCJI
Dobra finalne i
usługi
Dobra finalne i
usługi
Czynniki
produkcji
Praca, ziemia,
kapitał
Płace, czynsze,
dywidendy itp
.
Wydatki
gospodarstw
Wpł. ze
sprzedaży
Oszczędności
Inwestycje
BANKI
Rynek
Finansowy
Pożyczki
państwo
we
Wydatki
państwo
we
Podat
ki
Podat
ki
PAŃSTWO
GOSPODARSTWA
DOMOWE
PRZEDSIĘBIORSTWO
Subsy
dia
Transf
ery
ZAGRANICA
Imp.
RYNEK
TOWARÓW
FINALNYCH
I USŁUG
Eksp.
Docho
dy
Gospodarka
Otwarta
Równowaga rynkowa jest tym stanem, w którym
gospodarka albo się już znajduje, albo do którego zmierza.
Oznacza ten stan, że wytworzone przez firmy dobra finalne
i dostarczone na rynek zostaną zaakceptowane przez
społeczeństwo, czyli zakupione.
Posługując się znanymi pojęciami podaż globalna
(AS) i popyt globalny (AD) – globalną równowagę rynkową
należy zdefiniować jako równość pomiędzy globalną
podażą i globalny popytem
.
AS
=
AD
Warunek pierwszy
Wartość dóbr finalnych wytworzonych przez firmy (UF) równać się
musi wartości zużytych do ich do ich wytworzenia czynników produkcji.
Zaznaczone na rysunku :
DO = UF
Warunek ten stwierdza równocześnie, że wartość wytworzonej produkcji
określana jest przez skalę ponoszonych przez firmy kosztów.
Dokładny związek funkcyjny ukazujący szczegółowo tę zależność
zobrazowana jest jak już wiemy w formule funkcji produkcji, czy to Cobba-
Douglasa, czy Solowa: Dla przypomnienia:
Q = AK
L
1-
i Q= A + K + (1-) L , gdzie: = K/Q
Warunek drugi
Dochody otrzymane przez społeczeństwo ( DO) muszą
koniecznie w całości zostać wydane.
Warunek ten stwierdza, że wartość poczynionych przez
społeczeństwo zakupów ( dochody wydane ) (DW) musi być
równa dochodom jakie społeczeństwo otrzymało za swe
uczestnictwo w procesie wytwarzania dóbr i usług, czyli:
DO = DW
Równość ta nie jest dana - tak jak poprzednia- z racji definicji.
Jej zaistnienie wymaga spełnienia całego szeregu
uwarunkowań- do tego wrócimy- taka była teza z ostanich
naszych zajęć .
` 1
Rynek
dóbr
i usług
Gospodarstwa
domowe
Przedsiębiorstwa
firmy
WYDATKI
SPOŁECZEŃSTWA
2
3
6
5
4
Doc
hod
hody
U
F
DOCHODY
SPOŁECZEŃSTWA
RZĄD
DOCH. ZE
SPRZEDAŻY
B
To suma należności wypłacona w danym roku
przez firmy podmiotom współuczestniczącym w
tworzeniu tegorocznego produktu narodowego.
Dochód
narodowy
PKB
PNN
W cenach
cz. Pr.
Jest to określenie Dochodu Narodowego w myśl RPiDN, a nie w
rozumieniu GUS w naszym kraju.
W tym ostatnim przypadku tworzona jest kategoria Dochodu
Narodowego Brutto,
która jest równa sumie dochodów pierwotnych
brutto wszystkich sektorów własności albo wszystkich krajowych
sektorów instytucjonalnych;
stanowi on sumę produktu krajowego
brutto i dochodu netto z zagranicy> ( por. Rocz. Statyst. GUS
–
2000) – to jest w naszym rozumieniu PNB.
Należności te są zapłatą tylko i wyłącznie za
dostarczone w danym roku firmom czynniki
produkcji, Liczony jest w cenach czynników produkcji
a nie rynkowej wartości produktu narodowego.
Oznacza to, że dla firm jest to
wartość
zakupionego a jednocześnie zużytego w całości –
wkładu do produkcji
; dla tych, którzy wkład ten
dostarczyli – są to
ich dochody.
Zestawienie tych dochodów w oparciu o
kryterium „ Za co” a nie
„ Komu”- to definicyjny sposób obliczania
DOCHODU NARODOWEGO.
Tak
określony
DOCHÓD
NARODOWY
obejmuje :
1. Dochody z pracy - PŁACE BRUTTO.
Płace brutto- obejmują dochody z pracy
zarobkowej , niezależnie czy wynajmują
oni czynnik praca w sektorze prywatnym,
czy w sektorze publicznym, w tym
przypadku w skład tej pozycji wchodzą
wynagrodzenia pracowników sfery
budżetowej.
Płace wszystkich sektorów wykazywane są w
dochodzie narodowym łącznie- jako płace brutto.
Obejmują one należność bezpośrednio wypłacaną
pracownikom, jak również tę ich część, która jest
odprowadzana przez firmę( pośrednika) w postaci
podatku ubezpieczeniowego do budżetu państwa.
Ten
podatek finansuje wszelkie świadczenia społeczne ale do
tego jeszcze wrócimy, tym czasem nazwijmy te
świadczenia transferem- oznaczaliśmy to „Ps”- polityka
socjalna.
2. Pozostałe dochody
-
to dochody osiągane
z tytułu
własności innych czynników wytwórczych niż praca-
wiemy , że jest to kapitał.
Dochody firm
to ich
zyski brutto
.
Ulegają one podziałowi na:
zyski przekazywane
akcjonariuszom ( w
spółkach akcyjnych),
tzw.
dywidendy
oraz na
zyski pozostawione
spółkach
( nie rozdzielone
zyski).
Te podlegają dalszemu podziałowi na
:
podatki od nie rozdzielonych zysków
oraz nie rozdzielone zyski netto spółek
akcyjnych.
Przeznaczenie tej części dochodu związane jest z
potrzebami rozwojowymi firm.
Te dochody są miernikiem skali
samofinansowania rozwoju
spółek akcyjnych.
Dawcami kapitału mogą być inne
grupy osób:
akcjonariusze ale także grupy tworzące spółdzielnie, państwo, gmina
{ w tych przypadkach zysk jest dzielony na
dwie części :
1
. zysk do podziału :
- wypłaty dla załogi
- i fundusz socjalny
2.
oraz zysk pozostający w przedsiębiorstwie:
- na cele rozwojowe,
- podwyższenie funduszu przedsiębiorstwa,
- rezerwy celowe. }
Jeżeli właścicielem firmy jest osoba indywidualna to decyzje o podziale
są poza instytucjonalne.
Tak określony DOCHÓD NARODOWY obejmuje :
1. Dochody z pracy - PŁACE BRUTTO.
2. Reszta czyli - Dochody z kapitału spółek:
- dywidendy
- nie rozdzielone zyski spółek
- dochody z kapitału sektora nie
skorporowanego:
czynsze
zyski firm nie będących spółkami
(przedsiębiorstwa państwowe, komunalne i
osób indywidualnych)
procenty bankowe pobierane przez
wszystkich właścicieli depozytów ( kapitału
pieniężnego) w banku w postaci tzw.
procentów od depozytów.
Patrząc na zaprezentowany wykaz -
poniesionych kosztów ( wypłaconych
dochodów) nie dostrzega się
wydatków na
surowce, półfabrykaty materiały, czyli na tzw.
dobra pośrednie.
Te wartości w bezpośredni sposób w stronie
dochodowo- kosztowej nie występują.
Właśnie
drogą wartości dodanej wprowadzone są w obręb
płac i zysków.
Zatem dochód narodowy jest pełnym
wykazem kosztów poniesionych na wytworzenie
dóbr finalnych.
Płace wszystkich sektorów wykazywane są
w dochodzie narodowym łącznie- jako płace
brutto.
Obejmują one należność:
bezpośrednio wypłacaną pracownikom,
jak również tę ich część, która jest
odprowadzana przez firmę( pośrednika)
w postaci podatku ubezpieczeniowego
do
budżetu państwa.
Ten podatek finansuje
wszelkie świadczenia społeczne ale do
tego jeszcze wrócimy.
Dzięki takiemu manewrowi w ostatecznym rachunku-
możemy powiedzieć jakimi funduszami dysponowały tuż
przed dokonaniem zakupów określone podmioty :
gospodarstwa domowe , firmy, rząd.
Twórcy podręczników do makroekonomii nazywają te
zjawiska pierwotnym i wtórnym podziałem dochodu
narodowego
Znajomość tych funduszy ma zasadnicze znaczenie
dla analizy makroekonomicznej.
Pozwala ona bowiem odpowiedzieć na pytanie,
dlaczego np. firmy wydały taką a nie inną kwotę na
inwestycje, dlaczego konsumpcja kształtowała się na
określonym a nie innym poziomie.
Można powiedzieć, że redystrybucja dochodu
narodowego obejmuje początkowo dwa strumienie :
a) strumień dochodów firm,
b) strumień dochodów gospodarstw domowych
( prywatnych).
DW
(C
,
I
,
G
,
En
)
DO
T
Ti
Ts Tf Tp
A Sp
Sf
banki
Zf
Dd
DN
Ps Bd
Strumień dochodów
firm
DS
Strumień
dochodów
prywatnych
Strumień dochodów firm
– obejmuje tylko
nierozdzielone zyski („ Zf”)
, a więc te, które pozostały
firmom po wypłaceniu dywidend, jeśli chodzi o spółki
akcyjne – i po
rozdzieleniu zysków
załogom
przedsiębiorstw i członkom spółdzielni także po
potrąceniu z nich udziałów w funduszach socjalnych.
Zyski te podlegają tak jak inne dochody
opodatkowaniu
( zaznaczmy podatek od
nierozdzielonych zysków symbolem
„Tf”
)
, a pozostała
kwota wykazywana jest jako
oszczędności firm (Sf)
.
Inaczej to ujmując przy pomocy opisanych symboli
możemy ukazać to w postaci prostego wyrażenia:
Zf = Tf + Sf
Strumień dochodów gospodarstw domowych –tworzą
jedynie dochody osób fizycznych.
W tym strumieniu znajdujemy zupełnie nową kategorię
– często nazywaną
dochodem osobistym
albo dochodem
prywatnym- „DS.”
Jest to kategoria, która grupuje
wszystkie przychody
pieniężne gospodarstw domowych
. Pochodzą one z dwóch
źródeł:
1. Podstawowym źródłem-
są dochody obywateli
otrzymywane za ich uczestnictwo w procesie
tworzenia PNB.
Tworzą je wszystkie – poza nierozdzielonymi zyskami
firm- dochody figurujące w dochodzie narodowym
pomniejszone dodatkowo o podatek na ubezpieczenia
społeczne „Ts”,
który odprowadzany jest przez firmę
do budżetu państwa-
jest to pierwsze włączenie się
budżetu państwa do dochodu narodowego.
Wynikowo wielkość dochodu płynącego z
dochodu narodowego
do dochodu prywatnego
moglibyśmy zapisać następująco:
DS = DN - ( Zf + Ts)
2. Drugim źródłem zasilania dochodu osobistego są
tzw.
transfery rządowe
. Tworzą je :
- Świadczenia społeczne „ Ps”.
- Procenty od obligacji rządowych
„Bd”.
To włączenie się rządu do strumienia dochodów-
(
pobieranie podatku od zysku firm, od społeczeństwa
przez firmy Ts i wyżej wymienione działania
)
nazywane jest w literaturze
wtórnym podziałem
Dochodu Narodowego
Dochód prywatny ( osobisty) jako wielkość
statystyczna dostarcza bardzo cennych informacji –
pozwala w oparciu o badanie zmian jego wielkości-
objaśniać zmiany w poziomie konsumpcji. Pomiędzy
tymi dwoma wielkościami dostrzega się ścisłą
zależność:
gdy Ds. to C
Zależność ta jest jeszcze silniejsza jeśli od dochodu
osobistego odejmiemy podatek.
Tak powstaje
kategoria : Dochód do dyspozycji
gospodarstwa
domowego.
Składane przez każdego obywatela
oświadczenie o uzyskanych dochodach jest
podstawą naliczenia mu przez urząd
skarbowy- w oparciu o ustawę podatkową
( taryfikator)
„ podatku dochodowego” (Tp)
Dochód jaki pozostaje po opłaceniu tego podatku
nazywamy dochodem do dyspozycji.
Dd = Ds. -
Tp
Jak z tego widać państwo znów włącza się do
strumienia dochodów gospodarstw domowych-
znów
mamy do czynienia z wtórnym podziałem dochodu
narodowego.
Podział
dochodów prywatnych
Ścieżka zysków firm
Ścieżka dochodów osób
p
f
p
f
S
S
T
DN
C
T
Jeśli posłużymy się symbolami podzielenia dochodów prywatnych to możemy
to zapisać:
Dochody prywatne
Podatek
Dochód do
dyspozycji
Konsum
pcja
Oszczędności
Naturalną konsekwencją wprowadzenia do
modelu zysków firm jest pojawienie się także
OSZCZĘDNOŚCI
firm oraz płaconych przez firmy
PODATKÓW.
Oznacza to, że w
systemie bankowym
do ich
dyspozycji ( banków) znajdują się oszczędności
prywatne oraz firm.
Podobna sytuacja jest z budżetem, który zasilany
jest przez gospodarstwa domowe ( osoby
prywatne) i firmy oraz .....jeszcze raz przez
gospodarstwa domowe jako konsumentów
produktów, na które nałożono podatek pośredni
DN = C + Tf + Tp + Sf + Sp
To
Sn
Gdzie:
- To- podatki dochodowe
- Sn- oszczędności netto
DN = C + To + Sn
To równanie jest zapisem
OSTATECZNEGO
ROZDYSPONOWANIA dochodu narodowego.
Jest to zapis ukazujący:
JAKIE FUNDUSZE Z
TYCH, KTÓRE ZGROMADZONO W
DOCHODZIE NARODOWYM
są przeznaczone
- na konsumpcję,
- jakie na zakupy rządowe,
- jakie mogą być skierowane na
inwestycje.
Podział Dochodu Otrzymanego możemy
zapisać następująco:
DO = Ti + A + C + To + Sn
DN = PNN w cenach cz prod
TU WLICZONE SĄ TAKŻE
DOCHODY Z TYTUŁU
WŁASNOŚCI CZYNNIKÓW
PRODUKCJI UŻYTE ZA
GRANICĄ
Dd = C + Sp
Dochodem tym społeczeństwo rozporządza
już bez żadnych ograniczeń instytucjonalnych.
Dalsze jego rozdysponowanie polega głównie na
zakupie dóbr i usług.
Nie wydaną na konsumpcję część dochodów
nazywamy
oszczędnościami gospodarstw domowych
„
Sp”i definiujemy jako różnicę pomiędzy dochodem do
dyspozycji a konsumpcją:
Sp = Dd - C
Dochód do dyspozycji ulega podziałowi na
dwie części i w takiej właśnie kolejności:
Dd = C + Sp
Łącząc podatki dochodowe i pośrednie w jedną grupę podatkową i
oznaczając je przez „ T” uzyskamy podatek ogółem:
T = Ti + To
Jeżeli podobnie postąpimy z amortyzacją (Am )( przecież jest to
kwota na jakiś czas odłożona na koncie w banku) i oszczędnościami,
wówczas uzyskamy tzw. OSZCZĘDNOŚCI BRUTTO sektora
prywatnego, czyli firm i gospodarstw domowych
( Sf+Sp)
.
Sp
B
= Sn + Am
Jeśli to wszystko wstawimy do dochodów
otrzymanych czyli do DO to uzyskamy:
DO = C + T + Sp
B
JEST TO OSTATECZNY PODZIAŁ
DOCHODÓW OTRZYMANYCH ,
„C”
- informuje nas o tym jakie dochody
gospodarstwa domowe skierowały na rynek dla
zakupu dóbr konsumpcyjnych.
Wymowa pozostałych pozycji nie wiele nam
jeszcze mówi.
Można powiedzieć na razie, że „ T + Sp
B
” to
fundusze własne, którymi dysponowały firmy i
rząd .
Nie wiemy w tej chwili jednak sprawy
najważniejszej.
Nie potrafimy odpowiedzieć na
pytanie , jaka wartość tych środków wydana
zostanie
przez firmy
a jaka
przez rząd.
Dlaczego nie wiemy ?
Chodzi o to , że rząd może zaciągnąć pożyczkę i przez
to wydać na zakupy dóbr i usług wydać więcej niż
wskazują na to wpływy podatkowe.
Podobnie firmy- nie muszą wszystkich środków
wydać na inwestycje, część środków mogą ulokować
zagranicą, część pożyczyć rządowi.
W tym przypadku potrzebna jest dodatkowa
informacja – informacja
o skali dobrowolnego
przesunięcia dochodów , która dokonała się pomiędzy
tymi sektorami.
W rachunku według SNA informację tę uzyskuje
się poprzez porównanie
sum wydanych już przez
poszczególne podmioty na rynku
z funduszami
własnymi , jakimi pierwotnie dysponowały.
Różnica , jaka zachodzi pomiędzy tymi
wielkościami, to właśnie poszukiwana informacja o
skali przepływu dochodu z sektora do sektora.
Budżet państwa składa się więc z
wpływów
:
( Ti+ Tf+ Ts + Tp)
i wydatków
:
( G + Ps + Bd)
Jeśli wpływy podatkowe równoważą wydatki,
mówimy wówczas o zrównoważonym budżecie
państwa. Co oznacza, że rząd wydaje dokładnie
tyle ile otrzymuje z osiąganych kwot
podatkowych.
T – ( G + Ps + Bd) = 0 budżet zrównoważony
Ujemne oszczędności :
T- ( G + Ps + Bd) = - Sg
wskazują, że rząd
musi sięgnąć do poza podatkowych źródeł zasilania budżetu.
Może tego dokonać poprzez przepompowanie części
oszczędności sektora prywatnego do sektora rządowego. Dokonuje
tego przez emisję obligacji skarbu państwa (
ΔB)
czyli tworzenie
długu narodowego.
Może także sięgnąć po dodatkową emisję pieniądza (
ΔM),
Takie zjawisko nazywamy rentą senioralną
- jest
to wprawdzie bardzo specyficzny i rzadko
spotykany środek zasilania budżetu- daje bowiem
rządowi „
darmową
” niejako możliwość sięgania
do dóbr stworzonych przez sektor prywatny.
Dlatego taka oryginalna nazwa tego zjawiska.
Sp
B
AKCJE
DEPOZYTY
OBLIGACJE
I
B
Sg
Obligacje odciągają oszczędności od inwestycji
TO ZJAWISKO NAZYWAMY
WYPYCHANIEM INWESTYCJI PRZEZ
DEFICYT
I jeszcze jedna uwaga w tym względzie. Informacje o wysokości sum
przekazanych przez sektor prywatny rządowi w postaci części
oszczędności nie są wyrażone w RPiDN w sposób bezpośredni,
źródłem wiedzy o nich jest równanie :
oszczędności prywatne brutto
minus wartość dokonanych inwestycji.
To zestawienie nazywane jest RÓWNANIEM ZGODY, czyli
porównanie ze sobą rachunku
metodą wydatkową i
dochodowo-
kosztową
Równanie zgody w SNA
Zestawienie poczynionych zakupów z funduszami
własnymi to porównanie z sobą strony dochodowej ze
stroną wydatkową, czyli :
DW = DO
C + I
B
+ G + En = C + T + Sp
B
Po lewej stronie „C” występuje w postaci środków
wydanych przez gospodarstwa domowe na dobra i usługi, a
po prawej odzwierciedla ono środki jakimi na ten cel
dysponowały. Można zatem równanie skrócić i w efekcie
uzyskać postać:
I
B
+ G + En =
T + Sp
B
Jeśli przyjąć, że eksport netto =0, to:
I
B
- S
B
p
=
T + G
Wielkość funduszy kierowana przez firmy na
inwestycje moglibyśmy zapisać
: S
B
p – ΔB = I
B
Problem polega na tym, że w rachunku SNA
informacje o wysokości sum przekazanych przez
sektor prywatny rządowi nie są wyrażone w
sposób bezpośredni.
Źródłem wiedzy o nich jest równanie:
oszczędności prywatne brutto - wartość
zakupionych inwestycji.
Występujące dysproporcje pomiędzy tymi
wielkościami w faktycznie funkcjonującej
gospodarce towarzyszy analogiczna dysproporcja
w rozliczeniach z zagranicą. W tym ostatnim
przypadku dochodzi do
odpływu
bądź
napływu
kapitału
z zagranicy, co jednocześnie przywraca
równowagę na rynku krajowym.
Gdy eksport netto jest ujemny ma miejsce
napływ obcego kapitału.
Gdy eksport netto jest dodatni, występuje
odpływ krajowych oszczędności za granicę.
Oszczędności krajowe w zależności od znaku
salda bilansu handlowego są albo
powiększone albo pomniejszone.
Tę zmianę oszczędności krajowych pod
wpływem stanu bilansu handlu zagranicznego
nazywamy oszczędnościami zagranicznymi
oznaczymy to „Sr”
Sr = - En
Jeżeli tę tożsamość wstawimy do
poprzedniego równania , możemy otrzymać
wielkość środków jakie firmy skierują na
inwestycje:
I
B
= (T-G) – En + S
B
p
I
B
= S
B
p + Sg + Sr
To równanie stwierdza prawidłowość, że
w
procesie przekształcania się oszczędności w
inwestycje- oszczędności sektora prywatnego
krajowego muszą koniecznie zostać skorygowane
o oszczędności rządu i oszczędności zagraniczne.
Znajomość wielkości tych czynników , czyli
czynników, które determinują poziom inwestycji,
pozwala w sposób empiryczny objaśniać
przyczyny zmian w poziomie potencjału
wytwórczego.
W dalszych spotkaniach spróbujemy te
czynniki zidentyfikować i określić od czego zależy
ich wielkość.