LABORATORIUM
9
WERYFIKACJA HIPOTEZ
STATYSTYCZNYCH
PARAMETRYCZNE TESTY
ISTOTNOŚCI
1.Test dla dwóch średnich
P.G.
2.Testy dla wskaźnika
struktury
3.Testy dla wariancji
OBSZAR KRYTYCZNY
LEWOSTRONNY
OBSZAR
KRYTYCZNY
Test jednośladowy
(one- tail test)
PRAWOSTRONNY
OBSZAR
KRYTYCZNY
Test jednośladowy
(one- tail test)
DECYZJE
Obszar krytyczny od pozostałej części rozkładu statystyki oddzielony jest przez tzw. wartości
krytyczne testu czyli wartości odczytane z rozkładu statystyki przy danym α, tak aby spełniona
była relacja zależna od sposobu sformułowania H
1
.
TEST DLA WSKAŹNIKA STRUKTURY
(PROCENTU)
Populacja generalna ma rozkład dwupunktowy z
parametrem p . Z populacji tej wylosowano próbę n-
elementową (n>100) próbę. W oparciu o wynik tej
próby zweryfikować hipotezę:
H
o
: p=p
o
wobec
hipotezy alternatywnej:
H
1
: p p
o
, gdzie p
o
jest
hipotetyczna wartość parametru p
Statystyka testowa:
Gdzie m- liczba wyróżnionych elementów w
próbie. Statystyka z ma rozkład N(0,1)
TESTY DLA DWÓCH ŚREDNICH
POPULACJI
Przypadek 1.
Dwie populacje generalne o rozkładach normalnych N(µ
1
, σ
1
) i
N(µ
2
, σ
2
) . Odchylenia standardowe σ
1
i σ
2
są znane. W oparciu o
wyniki dwu niezależnych prób, o liczebnościach n
1
i n
2
wylosowanych z tych populacji sprawdzić hipotezę:
H
o
: µ
1
= µ
2
,
wobec hipotezy alternatywnej:
H
1
: µ
1
µ
2
Rozwiązanie: Statystyka testowa:
ma rozkład N(0,1)
Rozwiązanie: Statystyka testowa:
Przypadek 2
.
Dwie populacje generalne o rozkładach normalnych N(µ
1
, σ
1
) i
N(µ
2
, σ
2
) Odchylenia standardowe σ
1
i σ
2
są nieznane, ale
jednakowe: σ
1
= σ
2
. W oparciu o wyniki dwu niezależnych prób, o
liczebnościach n
1
i n
2
wylosowanych z tych populacji sprawdzić
hipotezą:
H
o
: µ
1
= µ
2
,
wobec hipotezy alternatywnej:
H
1
: µ
1
µ
2
ma rozkład t-Studenta o k= n
1
+ n
2
-2 stopniach swobody.
TESTY DLA DWÓCH ŚREDNICH
POPULACJI
Uwaga: Często zdarza się, że wyniki obu prób możemy
traktować jako wyniki pomiarów na tych samych
elementach. Typową sytuacją jest przypadek: wynik x
i
‘przed’ jakąś operacją i wynik y
i
‘po’ niej dla tego
samego ‘i’ . Można wtedy analizować wyniki obu prób jako
wyniki jednej próby różnicowej
z
i
= y
i
- x
i.
Wówczas
testujemy hipotezę:
H
o
: µ
z
=0
, gdzie
µ
z
ś
rednia w populacji
różnic.
Statystyka testowa:
ma rozkład t-Studenta o
k=n-1.
Przypadek 3.
Dwie populacje generalne o rozkładach normalnych lub innych.
Odchylenia standardowe σ
1
i σ
2
są nieznane. W oparciu o wyniki
dwu niezależnych dużych prób, o liczebnościach n
1
i n
2
wylosowanych z tych populacji sprawdzić hipotezę:
H
o
: µ
1
= µ
2
,
wobec hipotezy alternatywnej:
H
1
: µ
1
µ
2
Rozwiązanie: Postępujemy tak samo, jak w Przypadku 1, z tym
że przy obliczaniu wartości statystyki testowej w miejsce σ
1
i σ
2
wstawiamy :
s
1
i s
2
TEST DLA DWÓCH WSKAŹNIKÓW
STRUKTURY
Dwie populacje generalne o rozkładach dwupunktowych
z parametrami p
1
i p
2
. W oparciu o wyniki dwu
niezależnych prób, o liczebnościach n
1
i n
2
(n
1
>100 i
n
2
>100) wylosowanych z tych populacji sprawdzić
hipotezę, że parametry p
1
i p
2
są jednakowe, tzn:
H
o
:
p
1
=p
2
wobec hipotezy alternatywnej:
H
1
: p
1
p
2
.
Statystyka testowa:
gdzie: m
1
i m
2
oznaczają ilość wyróżnionych elementów w obu
próbach, a
:
z- ma rozkład
N(0,1)
TEST DLA WARIANCJI
POPULACJI
Populacja generalna ma rozkład normalny N(µ, σ) o nieznanych
parametrach µ i σ. Z populacji tej wylosowano próbę n-
elementową próbę, na jej podstawie sprawdzić hipotezę:
H
o
:
wobec hipotezy alternatywnej:
H
1
: ,
gdzie
jest hipotetyczną wartością wariancji
Rozwiązanie: Statystyka testowa:
Statystyka ta ma rozkład χ
2
z k=n-1 stopniami
swobody
TEST DLA DWÓCH WARIANCJI POPULACJI
Dane są dwie populacje generalne o rozkładach normalnych
N(µ
1
, σ
1
) i N(µ
2
, σ
2
) . Ich parametry są nieznane. W oparciu o
wyniki dwu niezależnych prób, o liczebnościach n
1
i n
2
wylosowanych z tych populacji sprawdzić hipotezę:
H
o
:
wobec hipotezy alternatywnej:
H
1
:
Statystyka testowa
: ma rozkład F-Snedecora z
k
1
=n
1
-1 oraz
k
2
=n
2
-1 stopniami swobody.
Gdy
F
F
odrzucamy H
o
ĆWICZENIA
1. Spośród studentów AGH wylosowano niezależnie do próby 200
studentów i zapytano ich czy palą i ile dziennie palą
papierosów. 152 studentów z nich stwierdziło, ze pali
systematycznie, a wariancja z tej próby wypalanych
papierosów wynosi s
2
=50 (papierosów)
2
. Na poziomie
istotności α=0,05 zweryfikować hipotezy:
a) palących studentów na AGH jest 60 %,
b) odchylenie standardowe liczby wypalanych dziennie
papierosów wynosi 5.
5G.p.87, z. 2.62, p. 78 z. 2.46
2. Wykonano pomiary porowatości 8-miu wylosowanych
kształtek ceramicznych przed i po modyfikacji polegającej na
dodatkowym procesie spiekania, uzyskano następujace wyniki
porowatości w [%]:
przed modyfikacją: 21, 17, 20, 26, 23, 22, 21 , 18
po modyfikacji: 16, 13, 14, 21, 19, 18, 26, 17
Na poziomie istotności α=0,05 zweryfikować hipotezę, że
modyfikacja zmniejsza porowatość tych wyrobów. Zastosować
test dla par na różnicach wyników.
(G.p.70 z. 2.23)