1
Katedra i Zakład
Patomorfologii Klinicznej
AMB
Patologia płodu i
noworodka
Seminarium - część 1.
2
Zagadnienia:
• 1.
Podstawowe pojęcia z
neonatologii
• 2. Powtórzenie techniko sekcji
zwłok;
• 3. Maceracja płodu;
• 4. Zespół nagłej śmierci noworodka
• 5. Najczęstsze przyczyny zgonów
noworodków;
• 6. Zespół niedotlenienia i pojęcie
urazu wewnątrzczaszkowego
• 7. Wady rozwojowe
3
Zagadnienia:
• 8. Choroba hemolityczna
noworodków;
• 9. Krzywica jako wyraz zaburzeń w
gospodarce wapniowo-fosforanowej
• 10. Zakażenia noworodków
(toxoplazmoza, cytomegalia, kiła
wrodzona, posocznica)
• 11. Nowotwory wieku dziecięcego
4
1. Podstawowe pojęcia z
neonatologii
• Śmierć noworodka
- wg WHO
określa się jako zejście śmiertelne
dziecka do 28 dnia jego życia;
• Śmierć okołoporodowa
- jest to
śmierć, która nastąpiła przed
porodem, w czasie porodu lub w
ciągu pierwszych 7 dni życia
dziecka;
• Zdolny do życia jest płód o wadze co
najmniej 1000g i długości 36-38cm;
• Płód o masie < 1000g, żyjący dłużej
niż 24 godziny -
jest uważany za
zdolny do życia;
• Płody urodzone przed 20 tyg. ciąży
są niezdolne do życia;
5
Podstawowe pojęcia z
neonatologii c.d.
• Noworodek donoszony
- to
noworodek urodzony w
terminie porodu 37-41 tyg.
ciąży;
• noworodek niedonoszony
-
urodzony między 29 a 36 tyg.
ciąży;
• noworodek przenoszony
- to
noworodek z cechami
przenoszenia, urodzony po 42
tyg. ciąży;
6
Noworodek z niedowagą:
• Może być urodzony w terminie lecz
z niedowagą (<2500g)
• lub może być wcześniakiem - czas
trwania ciąży <37 tyg.
• Wśród
wcześniaków
odróżniamy:
• neonati praematuri - noworodki z
porodu przedwczesnego - waga przy
urodzeniu od 1001-2500g;
• neomatii immaturi - noworodki z
porodu niewczesnego - waga przy
urodzeniu wynosi 1000 i mniej;
7
2. Badanie pośmiertne
płodów i noworodków
• Ocena przyczyny zgonów powinna
być ustalona na podstawie:
• wywiadu położniczego - przebieg
ciąży i porodu;analizy obrazu
klinicznego ciąży i porodu,
uzupełnionej szeregiem badań
dodatkowych (biochemicznych,
serologicznych i innych) matki i
ewentualnie ojca;
• oceny klinicznej noworodka,
uzupełnionej badaniami
dodatkowymi (rtg, ekg, )
• pośmiertnych badań
makroskopowych uzupełnionych
hist,pat, badaniem popłodu i innymi
badaniami laboratoryjnymi.
8
Oględziny zewnętrzne:
1.
Ocena znamion śmieci;
plam
opadowych,
stężenia
pośmiertnego,
gnicia;
2.
Ocena ogólnych właściwości ciała:
waga i
długość ciała,
odchylenia
w budowie - wady rozwojowe i
zniekształcenia;
3.
Ocena powłok skórnych,
głowy,
szyi,
tułowia - umiejscowienia
pępowiny,
kręgosłupa,
4.
Opis otworów naturalnych
9
Oględziny wewnętrzne:
• 1. Sekcja głowy:
przedgłowie -
caput succedaneum;
wybroczyna nagłowna
-cephalhaematoma
cięcie koszyczkowe -
ocena
uszkodzeń sierpa mózgu i
namiotu móżdżku,
ubytków w
blaszkach sierpa;
sekcja mózgu -
z dokładną oceną
układu komorowego,
obecnością
zażółceń,
ognisk martwicy,
mikrozwapnień,
wylewów
krwawych,
ocena drożności płynu
mózgowo-rdzeniowego
10
Oględziny wewnętrzne c.d.:
2. Sekcja klatki piersiowej:
• próba wodna płucna i żołądkowo-
jelitowa;
• wynik fałszywie ujemna
:
pozbawienie życia noworodka w
czasie, gdy utrzymuje się krążenie
łożyskowe;
u wcześniaków -
niewydolność ośrodków
oddechowych i mięśni oddechowych;
przerwanie w czasie porodu
krążenia łożyskowego i rozpoczęcie
oddychania z wciągnięciem wód
płodowych -zamartwica, dziecko
żyje, ale nie oddycha;
wady
wrodzone i przeszkody mechaniczne
uniemożliwiające wykonanie
wdechu;
11
3. Maceracja wewnątrzmaciczna
płodu -macetio foetus
• Jest to aseptyczna autoliza zwłok w
wyniku działania wód płodowych
• tkanki płodu nasiąkają płynem
owodniowym i surowicą krwi, a
także podlegają niszczącemu
działaniu enzymów tkankowych oraz
kwaśnych mydeł zawartych w
smółce;
• cechą charakterystyczną jest:
• brak specyficznego zapachu
gnilnego
• równomierne rozmieszczenie zmian
w obrębie powłok skórnych;
12
Maceracja wewnątrzmaciczna
płodu -macetio foetus c.d.
• Skóra wilgotna, bez typowego
zapachu dla gnicia i zielonkawego
zabarwienia;
• przy zaawansowanych zmianach
najbardziej charakterystyczne
zmiany występują w zakresie głowy -
w postaci chełboczącej torbieli, w
której można wyczuć oddzielnie
leżące blaszki kostne;
• ciało płodu jest zwiotczałe, ciężar
znacznie zmniejsza się
• pępowina wiotka, brunatno
nacieczona;
13
Stopnie maceracji:
• I stopień - pomarszczenie się
białawego naskórka; tworzą się
pęcherze; skóra nasiąka
barwnikiem krwi;
• II stopień -zmiany w skórze są
wyraźniejsze i rozleglejsze;
pępowina silnie obrzęknięta, w
postaci brunatno czerwonego
sznura;
• III stopień bardzo silnie zaznaczona
maceracja, oprócz powłok skórnych
obejmuje narządy wewnętrzne,
stawy, kości (śmierć nastąpiła ok.3-
4 tyg. przed porodem)
• na podstawie maceracji nie możemy
ustalić czasu śmierci - zależy od
składu i ilości wód płodowych.
14
4. Zespół nagłej śmierci
noworodków, niemowląt i
małych dzieci.
• Nagłą śmiercią
- określamy
nieoczekiwane zgony z przyczyn
naturalnych, o bardzo szybkim
przebiegu, u osób pozornie
zdrowych lub chorujących tylko
przez krótki czas (kilka godzin do 2
dni).
• Nagłe zgony wg Mullera występują
najczęściej:
1. Zgon wśród pełnego zdrowia w
następstwie nagłego zatrzymania
krążenia i oddychania;
2. Zgon w łóżeczku bez
poprzedzających, uchwytnych zmian
chorobowych;
(zgony z pkt. 1 i 2 podlegają sekcją
sądowym)
15
4. Zespół nagłej śmierci
noworodków, niemowląt i
małych dzieci. (c.d)
3. Zgon dziecka, u którego na 1-2 dni
przed zejściem śmiertelnym
wystąpiły słabo zaznaczone i nie
charakterystyczne objawy
chorobowe - najczęściej ze strony
układu oddechowego;
4. Zgon dziecka po krótkotrwałej,
często kilkugodzinnej chorobie,
zwykle przebiegającej z
podwyższoną temperaturą,
drgawkami i utratą przytomności;
16
Tzw. Zespół nagłej śmierci u
dzieci (ZNSD) przebiega w
sposób:
• Około 90% dzieci z ZNSD umiera
podczas snu;
• śmierć występuje w większości
przypadków spokojnie i
niespostrzeżenie;
• zgony przy ZNSD występują częściej
u wcześniaków, dzieci z rodzin o
niższym stopniu socjalno-
ekonomicznym, bliźniaki, „bierni
palacze”, dzieci matek bardzo
młodych;
• występuje często w wieku 2,5 - 4
miesięcy
• giną częściej chłopcy;
• najczęściej rano - między 4 a 8
godziną;
• przeszło 70% zgonów występuje
jesienią i zimą (od listopada do
marca);
17
Zmiany patologiczne
charakteryzujące zespół:
Wybroczyny w opłucnej, osierdziu i
torebce grasicy
ostre zakażenia ucha środkowego
lub ostre zakażenia dróg
oddechowych o łagodnym
przebiegu, często z krwotocznym
obrzękiem płuc, owrzodzeniami lub
ogniskami martwicy strun
głosowych - o nieznanym tle
patogenetycznym;
degranulacja komórek tucznych
jako oznaka odczynu
anafilatycznego;
18
Badania mikroskopowe wykazują
subtelne zmiany:
• rozpad lipidów w tkance mózgowej;
• rozpad włókien glejowych w pniu
mózgu;
• rozpad układu chromochłonnego
nadnerczy;
• przetrwanie lub opóźnienie zaniku
tkanki tłuszczowej brunatnej;
• pozaszpikowe ogniska erytropoezy
(15-20% przypadków);
• przerost błony mięśniowej drobnych
tętniczek płuc z przerostem ściany
prawego serca;
• zwolnienie wzrostu;
19
Uwagi końcowe:
Powyższe zmiany są wykładnikami
przewlekłego, nawracającego
niedotlenienia i występują u
niemowląt także w przypadkach
przewlekłej hipoksji z innych
przyczyn;
U 50% dzieci umierających z
oznakami ZNSD stwierdza się
niedostateczną wentylację płuc
podczas snu, z następowym
niedotlenieniem (bezdech);
szczegółowe badania pośmiertne
nie dają jednoznacznej odpowiedzi
co do przyczyny nagłego zgonu;
20
5. Najczęstsze przyczyny zgonów
płodu i noworodka:
1. Niedotlenienie (ok. 50%)
2. Zakażenia (ok.20%)
3. Wady rozwojowe (ok.13%)
4. Konflikt serologiczny (<5%)
5. Uraz mechaniczny (<2%)
6. Przyczyny złożone
7. Przyczyny trudne do ustalenia
21
6. Zespół niedotlenienia i pojęcie
urazu wewnątrzczaszkowego
• Pod pojęciem niedotlenienia
noworodka rozumiemy zmiany
biochemiczne zachodzące we krwi,
tkankach i narządach noworodka na
skutek krótkotrwałego bądź
przewlekłego niedoboru tlenu w
okresie ciąży, porodu lub po
porodzie;
• niedotlenienie wywołuje zmiany
biochemiczne - skutkiem tego jest
kwasica oddechowa i metaboliczna;
22
Przyczyny niedotlenienia
płodu:
1.
Zaburzenia w krążeniu
pępowinowym
;
2. Niewydolność łożyska:
a) zatrucie ciążowe i nadciśnienie
tętnicze
b) przenoszenie
c) cukrzyca i stan przedcukrzycowy
d) starszy wiek u pierworódek
e) dysfunkcja macicy
f) przedwczesne odklejenie łożyska
23
Przyczyny niedotlenienia płodu
cd:
3. Choroby i zaburzenia u matki,
niespecyficzne dla ciężarnych:
a) stany wstrząsu u matki;
b) niewydolność krążenia lub
oddychania;
c) niedokrwistość, kwasica, skrajna
hiperwentylacja
4. Inne stany zagrożenia płodu (późne
stadia):
a) stany wstrząsu płodu
b) wewnątrzmaciczne zakażenie
c) choroba hemolityczna
d) wady rozwojowe
24
Przyczyny niedotlenienia
noworodka:
1. Pierwotne:
a) uszkodzenie ośrodków
oddechowych (krwa-wienia
wewnątrzmaciczne, działanie leków
przeciwbólowych, znieczulających)
b) niedojrzałości i nieprawidłowości
rozwojowe układów nerwowego,
oddechowego i krążenia
c) przeszkody mechaniczne w drogach
oddechowych (wody płodowe, śluz,
smółka)
d) odma samoistna opłucnowa i
śródpiersiowa
e) niedokrwistość spowodowana
wykrwawieniem
25
Przyczyny niedotlenienia
noworodka:
2. Wtórne - wywołane chorobą
podstawową:
a) choroba hemolityczna noworodków
b) zakażenia wewnątrzmaciczne lub
nabyte w toku porodu lub po
porodzie
c) choroby uwarunkowane
genetycznie: niedokrwistość,
żółtaczki, trisomie
26
Niedotlenienie wywołuje zmiany w
całym ustroju, jednakże wybiórczo
uszkadza układy:
ośrodkowy nerwowy
układ krążenia
układ oddechowy
narządy wewnętrzne (wątroba,
nadnercza)
• Objawy kliniczne uszkodzenia
centralnego układu nerwowego
oraz
objawy kliniczne uszkodzenia
układu oddechowego
i
układ
krążenia
określa się terminem
zespołu niedotlenienia!!!
27
Urazem wewnątrzczaszkowym
• nazywamy objawy kliniczne
uszkodzenia ośrodkowego układu
nerwowego ( uraz biochemiczny!!!)
• układ nerwowy najbardziej wrażliwy
na niedobór tlenu (hypoxia) i
nadmiar dwutlenku węgla
(hypercapnia) wywołuje najpierw
podrażnienie,
a następnie spadek
wrażliwości na bodźce i
porażenie
komórek nerwowych.
• Przy
porażeniu
komórek nerwowych
- dochodzi do zaburzeń czynności
oddechowych i krążenia, a
uszkodzenie tych układów pogarsza
jeszcze bardziej niedotlenienie cun.
28
Objawy kliniczne urazu
wewnątrzczaszkowego:
I. Pobudzenie czynności cun:
1. Niepokój ruchowy ( nadmierne i
bezładne ruchy kończyn, rozwarte
szpary powiekowe, oczopląs,
grymasy twarzy,)
2. Wzmożone napięcie mięśni (twarz
maskowata, szponiaste ustawienie
palców, zaciskanie pięści)
3. Płacz mózgowy (głośny, krótki
pisk o wysokich tonach)
4. Brak odruchów fizjologicznych
5. Przeczulica, drżenia, drgawki
29
Objawy kliniczne urazu
wewnątrzczaszkowego:
II. Zahamowania czynności CUN:
1. wiotkość mięśni
2. brak odruchów fizjologicznych
3. brak reakcji na bodźce dotykowe
4. napady bezdechu i sinicy
5. senność, śpiączka
• niekiedy oba te obrazy następują
kolejno po sobie lub występują od
siebie niezależnie (np. depresja, a
potem objawy pobudzenia cun)
30
Zmiany sekcyjne w urazie
wewnątrzczaszkowym:
Dominują zmiany uszkodzenia cun
od drobnych ognisk krwotocznych
do groźnych krwotoków
śródmózgowych z przebiciem do
komór (
haemocephalus internus)
czynniki sprzyjające powstawaniu
krwotoków:
niedojrzałość układu naczyniowego
- łatwo pękają ( najczęściej pęka
żyła końcowa)
niedojrzałość tkanki nerwowej
mózgu (grube pokłady komórek
przykomorowej macierzy - brak
podparcia dla naczyń)
duża zawartość wody i lipidów
31
Objawy kliniczne uszkodzenia
układu krążenia:
• wyrazem zaburzeń jest sinica lub
bladość skóry
• objawem niewydolności serca -
głuche tony serca, niekiedy szmery
• w rtg - poszerzenie sylwetki serca
• w ekg - zaburzenia przewodnictwa
lub zaburzenia repolaryzacji komór
(objawy nie są specyficzne)
32
Objawy kliniczne uszkodzenia
układu oddechowego:
• w życiu płodowym niedotlenienie
daje objawy aspiracji wód płodowych
(grozi to zapaleniem aspiracyjnym
płuc)
• odksztuszanie wód płodowych,
oddechy charczące z udziałem
mięśni oddechowych
• szmer pęcherzykowy pokryty przez
szmery dodatkowe - furczenia,
świsty, rzężenia grubobańkowe
• objawy niedodmy - brak szmeru
pęcherzykowego lub jego znaczne
osłabienie
33
Uszkodzenie wątroby:
• Może być przyczyną
hyperbilirubinemi lub skazy
krwotocznej pod postacią wybroczyn
na skórze, błonach śluzowych, pod
torebką wątroby ( niedostateczne
wytwarzanie protrombiny, czynnika
VII,IX i X)
• Uszkodzenie nadnerczy:
• objawy charakterystyczne dla
wstrząsu: zaburzenia ukrwienia,
spadek ciśnienia, wymioty, drżenia,
czasem
rozległe krwotoki
.
34
Obraz morfologiczny zespołu
niedotlenienia
Zmiany są zależne od:
a) czasu trwania niedotlenienia
b) stopnia jego nasilenia
c) stopnia dojrzałości noworodka
• Krótkotrwałe niedotlenienie
- może
dawać niewielkie zmiany
morfologiczne (przekrwienie
• Długotrwałe niedotlenienie
- jest
przyczyną niedomogi krążenia i
zastoju
35
Zmiany w narządach
wewnętrznych:
Uszkodzenie śródbłonków naczyń
wzmożona przepuszczalność
wybroczyny krwawe w nasierdziu,
opłucnej płucach, pod torebką
grasicy;
w oponach mózgowo-rdzeniowych:
przekrwienie, obrzęk i krwinkotoki
podpajęczynówkowe;
w mózgu:ogniska martwicy, wylewy
krwawe;
w płucach: krwinkotoki i obrzęk
tkanki śródmiąższowej, zmiany
zapalne, błony szkliste
w wątrobie: przekrwienie, ogniska
martwicy;
w nadnerczach: przekrwienie,
ogniska martwicy i wylewy krwawe;
36
Ciężka niedomoga oddechowa
noworodków (zespół błon szklistych) -
syndroma membranarum
hyalinicum
• Powstaje najczęściej:
u
wcześniaków,
u dzieci, u których
przed lub w czasie porodu doszło do
niedotlenienia i kwasicy,
u dzieci
matek z cukrzycą,
urodzonych
przez cięcie cesarskie,
przedwczesne odklejenie łożyska;
• Zespół: niedodma, przekrwienie,
błony szkliste
• Tworzywem błon szklistych jest
osocze - fibrynogen oraz inne białka
o mniejszej cząsteczce.
37
Patomechanizm zespołu błon
szklistych:
• Istotną rolę odgrywa niedobór
substancji regulującej napięcie
powierzchniowe pęcherzyków
płucnych
-
pierwotny defekt
metaboliczny komórek
nabłonkowych;
• dojrzewanie pneumocytów
ziarnistych podlega wpływom
hormonalnym (niedobór
kortykosterydów u płodu hamuje
syntezę sulfaktantu)
• wtórny niedobór
- zaburzenia
korelacji między ukrwieniem i
upowietrznieniem miąższu płuc;
38
Objawy kliniczne:
• przyspieszenie oddechu i wciąganie
klatki
• stękanie wydechowe
• osłabienie szmeru oddechowego
• zaburzenia w krążeniu: ciche tony
serca,sinica
• poruszanie skrzydełkami nosa,
opadnięcie żuchwy
• wciąganie żeber i mostka
• w rtg - rysunek ziarnisto-
siateczkowy płuc
• zgon w ciągu 72 godzin
39
Zmiany makroskopowe:
• Płuca - spoiste, ciężkie,
ciemnoczerwone, na przekroju
krwiste, wilgotne - splenisatio;
( próba wodna płucna - ujemna)
• Opłucna - gładka, lśniąca, odciski
żeber, ogniska krwotoczne
przeświecają przez opłucną;
• Mózg - krwinkotoki i krwotoki,
zwłaszcza gdy krwotoki płucne;
• Wątroba - zwyrodnienie tłuszczowe,
zakrzepica śródnaczyniowa
zwłaszcza sinusoidów;
• serce- mięsień wiotki, poszerzenie
komór
40
Zmiany mikroskopowe:
• Płuca: przekrwienie, niedodma,
błony szkliste, ogniska rozedmy
zastępczej, krwinkotoki do
pęcherzyków i tkanki
śródmiąższowej, oznaki zakrzepicy
śródnaczyniowej;
• Wątroba - stłuszczenie hepatocytów,
zakrzepi-ca śródnaczyniowa;
• Nerki - martwica nabłonka
kanalików I rzędu, oznaki
wykrzepiania śródnaczyniowego;
krwinkotoki śródmiąższowe
(
erytrorrhagia parenchymatosa)
41
7.
Choroba
hemolityczna
noworodków
-
morbus
haemoliticus neonatorum vel
erythroblastisis
Patogeneza choroby
:
• Jest spowodowana przez
pochodzące od matki przeciwciała,
(niezgodność serologiczna, głównie
czynnika RH), które przeniknęły do
krwi płodu przez łożysko;
• przeciwciała te łączą się z
czerwonymi krwinkami płodu
(opłaszczają je), i powodują
hemolizę;
• Hemoliza jest podstawowym
procesem patologicznym
;
42
Hemoliza
• zwiększa - wskutek uwalniania
się histaminy -
przepuszczalność naczyń
włosowatych;
• powoduje hiperbilirubinemię
• powoduje niedokrwistość;
43
Hemoliza:
• Powoduje niedokrwistość - co
pobudza szpik kostny do
odnowy - powstają ogniska
krwiotwórcze (wątroba,
śledziona)
• we krwi pojawiają się
niedojrzałe erytrocyty
(erytroblasty, retikulocyty) oraz
niedojrzałe białe krwinki;
•
dopóki proces odnowy
równoważy rozpad krwi, stan
płodu jest dobry
44
Hemoliza c.d.
• W życiu płodowym głównym
niebezpieczeństwem dla płodu jest
niedokrwistość i niedotlenienie;
• po urodzeniu hyperbilirubinemia -
bilirubina wolna jest rozpuszczalna
w lipidach komórek mózgu i tkanki
tłuszczowej, działając na nią
toksycznie;
• wyrazem zmniejszonej wydolności
wątroby i upośledzenia wiązania
bilirubiny jest żółtaczka
fizjologiczna noworodków;
45
w
chorobie
hemolitycznej
noworodków
istnieje
nadmiar
bilirubiny wolnej, a czynność wątroby
jest
jeszcze
więcej
upośledzona
wskutek niedotlenienia i rozrostu
ognisk krwiotwórczych;
wzrasta jej poziom w osoczu, a gdy
poziom przekroczy 20 mg% dochodzi
do żółtaczki podstawy mózgu;
przedłużająca
się
hiperbilirubinemia
prowadzi
do
powstania
zakrzepów w drogach
żółciowych
i
do
żółtaczki
mechanicznej
- jest to
tzw. zespół
zagęszczonej żółci;
46
Postacie kliniczne choroby
hemolitycznej
1. Obrzęk uogólniony płodu -
hydrops foetalis
2. Ciężka żółtaczka noworodków
- icterus gravis neonatorum
3. Niedokrwistość hemolityczna
noworodków -anaemia
hemolityca neonatorum
47
1. Obrzęk uogólniony płodu -
hydrops foetalis
• hemoliza i niedostateczna
czynność opłaszczonych
erytrocytów doprowadza do
niedomogi krążenia
zwiększa ono przepuszczalność
naczyń
doprowadza do
zapaści protoplazmatycznej
obrzęków
wybroczyn
rezultatem jest masywny
obrzęk płodu
48
Klinicznie:
• Jest ona najcięższą postacią;
• płód rodzi się martwy, często
zmacerowany, lub umiera zaraz po
urodzeniu;
• stwierdza się obrzęk uogólniony
płodu - skóry, tkanki podskórnej
oraz wybroczyny na skórze;
• obrzęk płuc i przesięki do jamy
opłucnowej;
• jama brzuszna jest silnie
uwypuklona - przesięki,
powiększona wątroba i śledziona;
• serce - powiększone, ze zmianami
degeneracyjnymi, z przesiękiem do
worka osierdziowego do
niewydolności krążenia;
• Łożysko
- duże, blade, obrzękłe,
waży 3-4x więcej;
49
Zmiany morfologiczne:
• Obrzęk skóry i tkanki podskórnej -
grubość dochodzi do 2 cm;
• skóra blada, napięta, błyszcząca,
brak plam opadowych
• w jamach surowiczych - żółtawy,
przejrzysty płyn
• krew wypełniająca naczynia jest
wodnista
• powiększone: serce, wątroba i
śledziona;
50
Mikroskopowo:
• Przeważają wykładniki obrzęku
tkanek
• ogniska krwiotworzenia
pozaszpikowego
• poszerzenie włośniczek
wypełnionych erytroblastami i
młodymi elementami krwi zarówno
w tkance mózgowej, jak i w płucach;
• serce - zmiany zwyrodnieniowe;
51
2. Ciężka żółtaczka
noworodków -icterus gravis
neonatorum
• Noworodek rodzi się żywy, bez
żółtaczki, która szybko narasta
(z odcieniem pomarańczowym);
• duża jama brzuszna-
powiększona wątroba i
śledziona;
• żółtaczka spowodowana jest
wysokim poziomem bilirubiny
wolnej, która narasta i osiąga
najwyższy poziom między 3-5
dniem życia;
52
Kernicterus - żółtaczka jąder
podstawy mózgu
• Występuje, gdy poziom bilirubiny
wolnej przekroczy poziom 20mg%
• Toksyczne działanie bilirubiny na
komórki nerwowe jąder podstawy
mózgu, móżdżku, podwzgórza
( impregnacja bilirubiną);
• w patogenezie dużą rolę odgrywa
dojrzałość tkanki mózgowej i
bariery krwio-mózgowej
(zwiększona przepuszczalność w
pierwszych dniach życia i
niedojrzałość u wcześniaków oraz
niedotlenienie - zwiększa
toksyczność bilirubiny)
53
Klinicznie:
Odrzucanie głowy do tyłu
(opistothonus),
wzmożone napięcie
mięśniowe, głównie kończyn
górnych;
drżenie kończyn,
drgawki,
okresy bezdechu, rzadziej
wiotkość i senność;
jeżeli przeżyją : objawy uszkodzenia
cun (zahamowanie rozwoju
psychicznego,
wzmożone lub
obniżone napięcie mięśniowe,
zaburzenia równowagi, mogą
wystąpić
napady padaczkowe,
głuchota i
zaburzenia mowy)
54
Zmiany morfologiczne:
• Żółte zabarwienie skóry;
• brak lub słabo zaznaczone plamy
opadowe;
• powiększenie wątroby i śledziony,
często serca;
• płuca obrzęknięte, często z
odcieniem żółtawym
• grasica i węzły chłonne - zanikają;
• tkanka mózgowa podbarwiona
żółtawo, zwłaszcza w okolicy jąder;
55
Mikroskopowo:
• Rozległe ogniska krwiotworzenia
pozaszpikowego we wszystkich
narządach;
• w mięśniu sercowym - zwłaszcza w
mięśniach brodawkowatych
stwierdza się drobne ogniska
martwicy;
• w mózgu - znacznie nasilone zmiany
obrzękowe w istocie białej
okołokomorowej oraz impregnacja
bilirubiną komórek nerwowych i
glejowych;
56
3.Niedokrwistość hemolityczna -
anaemia hemolityca neonatorum
• Może wystąpić łącznie z
poprzednimi postaciami lub jako
jedyny objaw choroby, dopiero po
pewnym czasie;
• przeciwciał stwierdza się
stosunkowo niewiele;
• rzadko prowadzi do śmierci
• stwierdza się: niedokrwistość,
powiększenie wątroby i
śledziony,związane z ogniskami
krwiotworzenia
• pomniejszenie rozmiarów i ciężaru
grasicy;
57
Wady rozwojowe -
malformacje
Stanowią ok. 2% wszystkich
urodzeń; najczęściej powstają w
chwili zapłodnienia;
wśród martwo urodzonych i
zgonów okołoporodowych stwierdza
się je w 5,6-11,5-25% przypadków;
ok. 60% poronień jaj płodowych
stwierdza się obecność aberracji
chromosomalnych;
ponad 80% chorób genetycznych
zmiany są widoczne przy urodzeniu
lub ujawniają się w pierwszych
latach życia dziecka;
58
Pojęcie wady rozwojowej
Jest to odchylenie morfologiczne,
ujawniające się w chwili urodzenia
(odchylenie w kształcie jednego lub
więcej narządów albo układów), a
powstałe podczas rozwoju zarodka,
w okresie jego wzrostu i
różnicowania morfologicznego;
Moment determinacji teratogennej
jest to moment czasu, w którym
następuje ukształtowanie
strukturalnego zawiązka narządu.
Typ wady rozwojowej jest mniej
zależny od czynnika teratogennego
aniżeli
od momentu
, w którym ten
czynnik zadziałał.
59
Rozpoznanie wady
nakłada na pediatrę:
obowiązek ustalenia właściwego
rozpoznania
określenia typu uwarunkowania i
sposobu dziedziczenia
poinformowania rodziców o
wielkości ryzyka powtórzenia się
wady u potomstwa
poinformowania o możliwości
leczenia i zapobiegania;
60
Fazy powstawania wad
rozwojowych:
1. Gametogeneza
- powstawanie wady
przed zapłodnieniem;
2. Okres prenatalny:
a) blastogeneza -
1-15 dzień rozwoju
(blastopatia)
b) embriogeneza
- 16-75 dzień
rozwoju (embriopatia)
c) wczesna fetogeneza
- 76-180 dzień
rozwoju
d) późna fetogeneza -
181 dzień aż do
porodu (późna fetopatia - zdolność
do zapaleń wytwórczych i ropnych)
61
Podział wad z etiologicznego
punktu widzenia:
1. Wady rozwojowe wywołane
czynnikami środowiskowymi -10%
2. Wady rozwojowe z przyczyn
genetycznych - 20-30%
3. Wady rozwojowe na skutek
współdziałania czynników
genetyczno-środowiskowych -
60-70%
62
Do genetycznie uwarunkowanych
zaburzeń rozwojowych zaliczamy:
• Zaburzenia morfogenezy
• Zaburzenia jednogenowe (z
częstością 3,6/1000)
• Zaburzenia wielogenowe (a także
wieloczynnikowe)
• Zaburzenia (aberracje)
chromosomowe w ok. 1,8/1000
żywych urodzeń
63
1. Wpływ czynników
środowiskowych:
• Wady te są trudne do odróżnienia z wadami z
przyczyn uwarunkowanych genetycznie np.
tzw. fenokopie
• Szkodliwy wpływ mają:
• Czynniki fizyczne
: promieniowanie
jonizujące ( promieniowanie X, radu, izotopy
radioaktywne) - wady cun i układu krążenia;
• Czynniki chemiczne
- alkohol, leki
cytostatyczne,hormony, tetracykliny,
salicylaty, (talidomid) narkotyki
• Czynniki biologiczne
–
TORCH
(T –
toksoplazmoza, R- różyczka, C- cytomegalia, H –
herpes-wirus, O – others – inne zakażenia)
• Choroby metaboliczne matki
: cukrzyca,
endokrynopatie, fenuloketonuria;
64
2. Występowanie chorób
uwarunkowanych mutacją
genową oceniane jest:
• Dla chorób autosomalnych
dominujących - u 7 na 1000
żywo urodzonych
• Dla chorób autosomalnych
recesywnych - u 2,5 na 1000
żywych urodzeń
• Dla sprzężonych z chromosomem X
- u 0,5 na 1000 żywych
urodzeń
65
3. Wady rozwojowe na skutek
współdziałania czynników
genetyczno-środowiskowych
• W wadach tych rola genotypu
sprowadza się w tych wadach do
determinacji
nadmiernej podatności
na niektóre czynniki środowiskowe.
• Przykładem wad powstających
prawdopodobnie na tym tle, jest :
rozszczep podniebienia,
warga
zajęcza,
wrodzone zwichnięcie
stawu biodrowego,
wrodzone
zwężenie odźwiernika itp..
66
Mianownictwo
• Dysmorfia
– odchylenie od
prawidłowego kształtu lub struktury
narządu
• Malformatio
– zaburzenia
morfogenezy w pojedynczych
narządach (np. wady wrodzone
serca) lub mogą dotyczyć kilku
narządów
• Deformatio
– zniekształcenia
• Disruptio
– przerwania lub
rozerwania
67
Przykłady wad rozwojowych:
• Wady rozwojowe podwójne
1. Bliźniaki np. prawidłowy zarodek i
bezkształtna masa lub prawidłowy
zarodek i bezsercowiec
2. Współistniejące zdwojenia czyli
PAGUS tj. połączony - zrastanie się
płodów bliźniaczych ( ZROŚLAKI)
a) częściowe zdwojenie zarodka np.
dwie klatki piersiowe i dwie głowy
lub dwie jamy brzuszne
b) połączenie 2 zawiązków: 2
całkowicie ukształtowane płody,
zrośnięte
68
Trisomia 18 (47,XX,+18) -
Zespół Edwardsa
anomalie szkieletu :
wydłużona czaszka, małe
nisko osadzone uszy,
zniekształcona żuchwa,
zniekształcenie dłoni itp..
Anomalie i wady narządów
wewnętrznych: wady serca,
nerek, centralnego układu
nerwowego.
69
Wady rozwojowe pojedyncze
1. Zahamowanie rozwoju:
agenezja
(np.brak nerki)
,
aplasia
;
hipoplazja
(
np. małogłowie niedorozwój kończyn)
,
atrezja
(przełyku, moczowodu, macicy
itp.)
2. Nadmiary - powstawanie narządów
dodatkowych np. dodatkowe sutki,
palce, 3 nerki
3. Przemieszczenia –
ectopia lub
heterotopia
(przemieszczenie pęcherza
moczowego,przemieszczenie przytarczycy
do grasicy, uchyłek Meckela)
4. Rozszczepienia -
dysrafie,
czyli
szczeliny
np. rozszczep kręgosłupa z
przepuklinami mózgowo-rdzeniowymi)
5. Zlewania się narządów (
np. nerka
podkowiasta)
70
Degeneratio polycystica
neonatorum renum- typ I
• zmiany dotyczą kory i istoty rdzennej
• są obustronne, towarzyszą im inne
zaburzenia rozwojowe - torbiele trzustki,
płuc, przewodu żółciowego;
• torbiele są jednakowej wielkości, drobne
(średnicy 1-2 mm)
• nie na czynnych nefronów - nerki nie
podejmują czynności, dziecko umiera w
łonie matki lub zaraz po porodzie
71
Degeneratio polycystica
renum - typ II
• powstaje w życiu płodowym, ale wykryta
może być w każdym wieku;
• zwykle rozpoznawana jest w 4-5 dekadzie
życia
• nerki są duże, zmiany obustronne
• torbiele liczne, różnej wielkości
• ciężar nerek 1,5- 2 kg
• chorzy giną zwykle ok. 50-60 r.ż. z powodu
zakażeń nadciśnienia lub kłębuszkowego
zapalenia nerek w obrębie prawidłowego
miąższu
72
Choroba policystycznych nerek. Przykład choroby
policystycznych nerek, dziedziczonej autosomalnie dominująco,
manifestującej się zwykle w średnim wieku. Dla porównania w
centrum slajdu przedstawiono prawidłową nerkę osoby dorosłej.
73
Zakażenia noworodka
74
Rodzaje zakażeń noworodka
•
W zależności od drogi nabycia przez
noworodka zakażenia dzieli się na:
1.
Zakażenie wewnątrzmaciczne 0,5-
2,5%
(wrodzone
)
– wtargnięcie
drobnoustrojów do płodu w czasie ciąży i
porodu, a objawy choroby ujawniają się
najczęściej
3-7 dni po urodzeniu, rzadko
później.
2.
Zakażenie okołoporodowe –
do
zakażenia może dojść po pęknięciu błon
płodowych lub podczas przechodzenia
przez kanał rodny ( najczęściej bakterie,
rzadziej wirusy )
3.
Zakażenie nabyte (szpitalne,
środowiskowe)
drobnoustroje do
organizmu dostaję się po urodzeniu,
dziecko pierwotnie jest zdrowe, objawy
występują w
2 tygodniu życia
.
75
Drogi szerzenia się zakażenia
1. Droga krwionośna
– do
najczęstszych patogenów
krwiopochodnych zalicza się:
Staphylococcus, Streptococcus,
Pneumococcus, Treponema
pallidum
wi
rusy
(różyczka, HIV)
Mycoplasma pneumoniae,
Toxoplasma gondi
itp.
2.
Droga wstępująca
: Escherichia
coli, Enterococcus, Streptococcus
grupy A i B, Neisseria
gonorrhoeae,Candida albicans,
Klebsiella, wirusy (HSV typu 2,
HIV)
76
Ad. 1. Zakażenie wewnątrzmaciczne
Infekcje przezłożyskowe
(TORCH) – powodują
podobne objawy kliniczne, do których należą:
Gorączka
powiększenie wątroby i śledziony
peumonitis,
encephalitis,
chorioretinitis,
myocarditis
niedokrwistość hemolityczna
• Głównymi powikłaniami infekcji nabytych w
I
trymestrze ciąży
są:
obumarcie płodu i
poronienie
wady wrodzone,
wewnątrzmaciczna hipotrofia,
wodogłowie,
mikrocefalia
• W
późniejszym okresie ciąży
–
również
obumarcie płodu i poronienie,
uogólniony
obrzęk płodu,
DIC,
krwotoki
wewnątrzczaszkowe,
hepatosplenomegalia i
niedokrwistość
• Po urodzeniu
:
niedorozwój umysłowy,
zahamowanie wzrostu,
wady serca i inne
zmiany
77
Ad. 2. Zakażenie okołoporodowe
• Najczęstszymi powikłaniami infekcji
okołoporodowych
są:
zaburzenia oddychania,
neutro- i
trombocytopenia,
zapalenie opon mózgowo-
rdzeniowych,
wstrząs septyczny,
zapalenie
płuc,
posocznica (przy wchłanianiu
zakażonych wód płodowych)
• Wczesna posocznica noworodkowe
–
jest
wynikiem zakażenia tuż przed porodem lub w
czasie porodu i rozwija się w ciągu 4-5 dni
• Występuje dość często u wcześniaków
• Wywołana jest najczęściej przez streptokoki
hemolizujące grupy B (które są najczęściej
przyczyną zapalenia opon mózgowych) oraz
gronkowiec złocisty
• Późna posocznica noworodkowa
– może
być wywołana przez Candida i Listeria
78
Bielnica - candidiasis,
moniliasis,
• Wywołana najczęściej przez gatunek
Candida albicans;
• Rośnie w ustroju międzykomórkowo,
naciekająco,
• Chętnie wnika do światła naczyń,
wywołując bielnicę uogólnioną;
• Jest najczęstszą przyczyną zakażeń
grzybiczych człowieka ( jest
saprofitem jamy ustnej, przewodu
pokarmowego i skóry,)
• Do zakażeń predysponują
:
upośledzenie odporności typu
komórkowego,AIDS, długotrwała
antybiotykoterapia i sterydoterapia,
przewlekłe cewnikowanie, cukrzyca
itp.)
79
Postacie bielnicy:
• Bielnica błon śluzowych
: szarobiałe
naloty w błonach śluzowych jamy
ustnej, krtani, przełyku, pochwy;
• Bielnica skóry
;
• Bielnica płuc
- często jam
opłucnowych i rozstrzeni oskrzeli;
• Bielnica uogólniona
- ogniska
martwicy, ropnie i ziarniniaki,
zwłaszcza w nerkach, płucach,
mózgu i oponach; zmiany grzybicze
także na zastawkach serca;
80
Toksoplazmoza wrodzona
• Rozpowszechniona zoonoza - zakażenie
pierwotniakiem Gram - ujemnym
Toxoplasma gondii;
• Pasożyt rozmnaża się
wewnątrzkomórkowo w histiocytach,
leukocytach, kom. śródbłonkowych i
glejowych; Komórki wypełnione
toksoplazmami tworzą torbiele, które po
obumarciu i pęknięciu komórki powodują
dalsze szerzenie zakażenia w ustroju;
• Do zakażenia płodów i noworodka
dochodzi, gdy:
• * matka w czasie ciąży styka się po raz
pierwszy z toksoplazmami - dochodzi do
zakażenia przez łożysko - drogą krwi;
• ** matka przebyła zakażenie, a torbiele
toksoplazmy znajdują się w błonie
śluzowej i myometrium;
81
Koty
oocysty
Sporocysty z
4
sporozoitami
Owce, świnie,
myszy, szczury
Pseudocysty z
tachyzoitami
Cysty
prawdziwe z
bradyzoitami
mięśnie
myszy,
szczuró
w
mięśnie
owiec,
świń
CZŁOWIE
K
ziemia i
rośliny
Surowe lub
niedogotowane mięso
świni
Brudne
ręce
82
Toksoplazmoza wrodzona
• Embriopatie - powodują poronienia i wady
rozwojowe - zwłaszcza mózgu;
• Fetopatie - zmiany patologiczne w różnych
narządach;
• Toksoplazmoza przebiega w trzech fazach:
• a) generalizacji zakażenia;
• b) zapalenia mózgu;
• c) stanie po toksoplazmatycznym
zapaleniu mózgu;
83
Epidemiologia i
etiopatogeneza
• Toksoplazmozę stwierdza się u 2-12%
kobiet ciężarnych (tylko 10-20% zakażeń
objawowych).
• Populacja noworodków z tą chorobą wynosi
1-7%o.
• Pasożyt występujący u kotów, psów, świń,
owiec i bydła – oocysty występują w różnych
tkankach, w tym w mięśniach
• Zakażenie człowieka następuje w wyniku
spożycia surowego lub nie dogotowanego
mięsa i kontaktu w wydalinami zwierzęcymi
lub przez przetoczenie krwi zakażonych
osób.
84
Zakażenie kobiety ciężarnej
Droga przezłożyskowa ( kosmki –
krew płodu)
Zakażenie płodu
I trymestr ciąży
II trymestr ciąży
III
trymestr ciąży
(Ryzyko 15%)
(Ryzyko 25%)
(
Ryzyko 60%)
Poronienia samoistne
Wady rozwojowe
Postać
uogólniona
Urodzenie martwego
Zapalenie siatkówki
Uszkodzenie cun
płodu
i naczyniówki
Uszkodzenie narządu
Wady wrodzone
Zwapnienia
Postać bezobjawowa
( cun, oko
)
śródczaszkowe
(90%
przypadków)
85
Objawy kliniczne postaci
wrodzonej
• Wysypka grudkowo-plamista
• Limfadenopatia
• Hepatosplenomegalia, żółtaczka,
trombocytopenia
• Uszkodzenia cum (np. wodogłowie,
zwapnienia śródmózgowe, chorioretinitis,
upośledzenie rozwoju
psychomotorycznego, ślepota)
• W okresie bezpośrednio po porodzie
zakażenie noworodka może być
bezobjawowe, a następnie ujawnić się
później.
86
Zmiany makroskopowo:
• Mózg - ogniska martwicy i
wapnienia zwojów podstawy mózgu i
blisko komór;
• porencephalia - świeże ogniska
rozmiękania z tworzeniem jam
torbielowatych;
• zwężenie i obliteracja wodociągu -->
wodogłowie wewnętrzne;
• zgrubienie zapalne splotów
naczyniówkowych;
• Opony miękkie - przewlekłe,
ziarninujące, bliznowate zapalenie;
• Oko - obustronne, swoiste zapalenie
siatkówki i naczyniówki
(chorioretinitis toxoplasmatica)
• Hepato- i splenomagalia;
87
Zmiany mikroskopowe:
• Mózg
:
wieloogniskowe,
ziarninujące
zmiany zapalne z martwicą - zlokalizowane
blisko I-III komory, w zwojach podstawy, korze
płata skroniowego i zakrętu obręczy;
ogniska wapnienia,
liczne ogniska
rozmiękania,
otoczone komórkami
fagocytującymi i limfocytami oraz komórkami
plazmatycznymi - zmiany zapalne ziarninujące
zwykle w bezpośrednim sąsiedztwie naczyń;
• Wątroba
:
przewlekłe zapalenie i
włóknienie śródmiąższowe,
drobne ogniska
martwicy hepatocytów, ogniska krwiotwórcze;
• Śledziona:
zanik grudek chłonnych,
rozplem komórek siateczki, rozwój ognisk
krwiotworzenia;
• Mięsień sercowy:
rozsiane śródmiąższowe
zapalenie z ogniskami martwicy włókien
mięśniowych;
88
Zapalenia płuc noworodkowe
1. Wrodzone zapalenia płuc
– nabyte drogą
przezłożyskową jako część uogólnionego
wrodzonego zakażenia - etiologia:
różyczka, cytomegalia, Toxoplasma
gondii, adenowirusy, Trepanoma
pallidum itp.
2. Wewnątrzmaciczne zapalenie płuc
–
często stwierdzane u martwych płodów
oraz u noworodków, które zmarły
wkrótce po urodzeniu; zazwyczaj
związane jest z niedotlenieniem
okołoporodowym lub zakażeniem
wewnątrzmacicznym
89
Zapalenia płuc noworodkowe
cd.
3.
Zapalenie płuc nabyte w czasie porodu
–
objawy występują w pierwszych dniach
życia, zakażenie wywołane przez
mikroorganizmy bytujące w drogach
rodnych matki ( Streptococcus gr.B,
Escherichia coli, Staphylococcus aureus,
Klebsiella pneumoniae)
4. Zapalenie płuc nabyte po urodzeniu
–
objawy występują w pierwszym miesiącu
życia – wywołane mikroorganizmami
środowiskowymi
U martwo urodzonych płodów stwierdza się
zapalenie płuc w 15-38%, u żywo
urodzonych noworodków (niezależnie od
dojrzałości) – 20-32%
90
Śródmiąższowe plazmatyczno-
komórkowe zapalenie płuc,
pneumocystoza płuc
• Czynnik patogenny
- pierwotniak paS-
dodatni Pneumocystis carini;
• Choroba występuje u dzieci w
warunkach wrodzonych i nabytych
niedoborów immunologicznych;
• Zakażenie - najprawdopodobniej na
drodze oddechowej, kropelkowej;
• Okres wylęgania - trwa 40-50 dni;
• Klinicznie - przebiega bez
podwyższonej temperatury;
zawsze
obejmuje oba płuca;
91
Zmiany makroskopowe:
• Płuca
-
duże,
spoiste,
nie zapadają
się,
na przekroju ziarniste,
szare,
makroskopowo podobne do trzustki
(pancreatisatio),
prawie bezpowietrzne,
suche,
jednolite,
o zwiększonej
masie,
z ogniskami rozedmy
śródmiąższowej, zwłaszcza przednich
brzegów;
• Węzły chłonne
- powiększenie znacznego
stopnia stopnia zwłaszcza wnęk i wzdłuż
tchawicy;
• Serce
-
rozszerzenie jam serca,
zwłaszcza prawego;
• Wątroba
- zwyrodnienie tłuszczowe o
różnym nasileniu
• Nadnercza
- kora wąska,
żółtoszara;
• Mózg
- obrzęk,
przekrwienie;
92
Zmiany mikroskopowe:
• Płuca: przegrody międzypęcherzykowe
pogrubiałe, nacieczone komórkami
plazmatycznymi i limfocytami; w świetle
pęcherzyków i oskrzelików końcowych
masy piankowate, bezkształtne,
kwasochłonne masy (kolonie pasożytów -
tworzą cienkościenne torbielki śr. 4-10
m)
• Opłucna - nie bierze udziału w procesie
zapalnym;
• Węzły chłonne wnęk płucnych:bardzo
dużo komórek plazmatycznych w
grudkach chłonnych, rozplem komórek
zrębu siateczkowego i i śródbłonków
zatok;
• Wątroba: rozlane zwyrodnienie
tłuszczowe;
• Nadnercza: zmniejszona zawartość
lipidów w korze, opóźniony zanik strefy
płodowej kory;