WYKŁAD XIV
Mutacje i
mutageneza
• Mutacja - nagła, skokowa,
bezkierunkowa zmiana w materiale
genetycznym organizmu.
• Termin po raz pierwszy wprowadzony
przez biologa de Vriesa w 1909 r.
• Mutacje mogą być:
- dziedziczne (w komórkach
generatywnych)
- niedziedziczne (w komórkach
somatycznych).
Rodzaje mutacji
• Mutacje genowe – punktowe
• Mutacje chromosomowe
(strukturalne)
• Mutacje genomowe (liczbowe)
I. Mutacje genowe -
punktowe
• Jest to zmiana sekwencji
nukleotydów w obrębie genu:
1. Transwersja
2. Tranzycja
3. Insercja
4. Duplikacja
5. Delecja
Typy mutacji punktowych
będących efektem zmian w
sekwencji kodującej nukleotydu:
1. mutacje bez zmiany sensu
2. mutacje zmiany sensu – na skutek
tranzycji lub transwersji powstają
nowe kodony co doprowadza do:
- zmian we właściwościach białek
- zmian w funkcjach białek
3. mutacje nonsensowne – w
wyniku tranzycji lub transwersji
kodon sensowny zostanie
zamieniony na nonsensowny co
doprowadza zwykle do całkowitej
nieaktywności białka
4. mutacje zmiany fazy odczytu –
w wyniku insercji lub delecji
błędne odczytywanie kodonów.
Mutacje zmiany sensu u
człowieka
1.
Jako wynik transwersji i tranzycji
• alkaptonuria
• galaktozemia
• beta-talasemia
• mukowiscydoza
• zespół Taya-Sachsa
2.
Jako wynik delecji
• alfa-talasemia
• rodzinna hipercholesterolemia
(wywołana delecją lub duplikacją)
3.
Jako wynik insercji
• hemofilia
Choroby człowieka wywołane
mutacjami punktowymi
• TALASEMIA – niedokrwistość spowodowana
nieprawidłową budową α lub β globiny na
skutek delecji genów w czasie
niesymetrycznego crossing-over lub
nieprawidłowej koniugacji.
• RODZINNA HIPERCHOLESTEROLEMIA –
delecja fragmentu genu kodującego białko
receptora dla cholesterolu – nie jest on
usuwany z układu krwionośnego – miażdżyca.
• HEMOFILIA
–
insercja nukleotydów w
genie determinującym czynnik VII
krzepliwości krwi.
• FENYLOKETONURIA – mutacja genu
kodującego enzym (hydroksylaza
fenyloalaninowa) przekształcający
fenyloalaninę do tyrozyny; gromadzona
fenyloalanina powoduje uszkodzenia w OUN.
• ANEMIA SIERPOWATA – mutacja
polegająca na zamianie kw. glutaminowego
na walinę w cząsteczce hemoglobiny.
• MUKOWISCYDOZA – polega na mutacji
genu kodującego czynnik transportujący sód
i chlorki przez błony komórkowe. Dochodzi
do zaburzeń elektrolitowych, w wydzielinie
płuc oraz w pocie jest duża zawartość Na i
Cl, hamowany jest ruch rzęsek w drogach
oddechowych co prowadzi do ciągłych
infekcji i zaburzeń rozwojowych.
• CHOROBA TAYA-SACHSA - polega na
gromadzeniu się substancji tłuszczowej -
gangliozydu GM2 w komórkach mózgu
(neuronach). Choroba występuje częściej u
Żydów aszkenazyjskich. Upośledzenie
umysłowe oraz motoryki.
• ALKAPTONURIA – różne mutacje w genie
kodującym oksydazę kw.
homogentyzynowego. Kwas ten wydalany
jest z moczem oraz gromadzi się w
chrząstkach stawowych co prowadzi do
zapalenia stawów i ścięgien.
• GALAKTOZEMIA - mutacja punktowa
blokująca aktywność enzymu
rozkładającego galaktozę (pochodzącą
najczęściej z rozpadu laktozy) do glukozy i
w następstwie nadmierne jej gromadzenie
się w organizmie, co powoduje niedorozwój
fizyczny i umysłowy oraz utratę wzroku.
• ZESPÓŁ LESCHA-NYHANA (LNS) –
recesywna mutacja na chromosomie X,
kobiety są bezobjawowymi nosicielkami,
choruje 50% ich męskiego potomstwa.
Pacjenci mają poważne psychiczne i fizyczne
problemy przez całe życie. Uderzającą cechą
zespołu Lescha-Nyhana są zachowania
związane z samookaleczeniem,
charakteryzujące się gryzieniem warg i
palców.
• CHOROBA GAUCHERA – defekt
glukocerebrozydazy, gromadzenie w
komórkach glukocerebrozydów (w wątrobie,
śledzionie, węzłach chłonnych, szpiku oraz w
OUN).
II. Mutacje chromosomowe
(aberracje strukturalne)
1. Delecje
2. Duplikacje
3. Inwersje
- paracentryczne
- pericentryczne
- ze zmainą typu morfologicznego
chromosomu
4. Translokacje
- między ramionami górnymi
- między ramionami dolnymi
- fuzje Robertsona
- dysocjacja
Zespoły chorobowe spowodowane
aberracjami strukturalnymi
autosomów człowieka:
•
Delecja krótkich ramion chromosomu 4 pary
46,XX,4p-; 46,XY,4p-
•
Delecja krótkich ramion chromosomu 5 pary
= zespół cri du chat = miauczenia kota
46,XX,5p-; 46,XY,5p-
•
Delecja długich ramion chromosomu 13 pary
46,XX,13q-; 46,XY,13q-
•
Delecja długich ramion chromosomu 15 pary
= zespół Pradera i Williego
46,XX,15q-; 46,XY,15q-
• ZESPÓŁ CRI DU CHAT - Objawy:
niepełnosprawność intelektualna (od lekkiej
do głębokiej), jasna karnacja, płaczliwość, po
porodzie specyficzny płacz dziecka
przypominający miauczenie kota.
• ZESPÓŁ PRADERA-WILLIEGO - Objawy są
zróżnicowane w zależności od osoby i wieku.
Rozwój umysłowy często jest prawidłowy i
nie odbiega od normy intelektualnej. Rozwój
ruchowy opóźniony, często występuje
cukrzyca II typu, nadwaga, problemy z
wymową.
III. Mutacje genomowe
(aberracje chromosomowe
liczbowe)
• POLIPLOIDY
- autopoliploidy
- allopoliploidy
• ANEUPLOIDY
- monosomie
- trisomie
POLIPLOIDY = EUPLOIDY
• Organizmy posiadające zwielokrotniony
garnitur chromosomów (3n, 4n, 6n).
•
U zwierząt zjawisko poliploidyzacji jest
rzadkie (zwykle ma charakter letalny).
•
U roślin może być korzystne – wyższe plony
ale większość obumiera. Największe
zaburzenie dotyczy płci (sterylność).
•
W przypadku człowieka, zygota lub zarodek
obumiera zwykle przed 8 tyg. życia
płodowego
• Zjawisko poliploidyzacji występuje
w naturze (bielmo – 3n u roślin,
makronucleus u orzęsków).
• Euploidy powstają samorzutnie lub
na skutek indukcji (kolchicyną).
• Przyczyną jest brak rozdziału
chromosomów w mitozie lub w
mejozie (gamety – 2n).
• Autopoliplody
- zwielokrotniona w stosunku do
normalnej liczba chromosomów
pochodzi z tego samego gatunku
- zwykle bezpłodne
• Allopoliploidy
- pochodzenie mieszańcowe z połączenia
gamet spokrewnionych gatunków
ANEUPLOIDY
• organizmy, u których prawidłowy zestaw
chromosomów został wzbogacony lub
zubożony o jeden lub więcej
chromosomów
- monosomia (2n-1)
- trisomia (2n+1)
• Przyczyną tej mutacji jest non-dysjunkcja
polegająca na niewłaściwym rozejściu się
(braku rozejścia) chromosomów w czasie
mejozy.
Non-dysjunkcja
• chromosomów płciowych
• autosomów
Non-dysjunkcja - nierozdzielenie się pary
chromosomów homologicznych w czasie I
lub II podziału
• Non-dysjunkcja
chromosomów płciowych
w czasie spermatogenezy
Non-dysjunkcja chromosomów
płciowych:
• ZESPÓŁ TURNERA
- monosomia 23 pary chromosomów (45,X0 lub
44+X0)
- przeważa fenotyp żeński
- niski wzrost 130 cm
- niedorozwój gonad
- infantylne narządy płciowe
- płetwistość szyi
- koślawość łokci
- wady układu moczowego
- wad układu krążenia
- obniżony iloraz inteligencji
• ZESPÓŁ 47,XXX
- fenotyp żeński
- obniżona płodność
- obniżony iloraz inteligencji
Występują również kariotypy z 4 lub więcej
chromosomem X, który zwiększa nasilenie
upośledzenia umysłowego oraz anomalii
fizycznych
• ZESPÓŁ KLINEFELTERA
- trisomia 23 pary chromosomów
(47,XXY)
- fenotyp męski
- eunuchoidalne proporcje ciała
- dysgenezja jąder
- bezpłodność
- owłosienie typu żeńskiego
- obecność ciałek Barra
- gynomastia
- obniżony iloraz inteligencji
• ZESPÓŁ XYY
- mężczyźni bardzo wysocy, bardzo
emocjonalni i infantylni
- skłonność do zachowań
agresywnych.
Non-dysjunkcja autosomów
• ZESPÓŁ DOWNA
- trisomia 13, 18 lub 21 pary chromosomów
- najczęstsza aneuploidia u człowieka (1/700
urodzeń)
- 60% płodów ulega samoistnemu poronieniu
- 20% płodów rodzi się martwych
Główne objawy kliniczne:
- niski wzrost
- szeroka i płaska twarz
- skośne oczy
- krótki nos
- zniekształcenia uszu
- płaska potylica
- wiele „pętlic” na opuszkach palców
- małpia bruzda
- małe i łukowate podniebienie
- duży, pobrużdżony język
- zmarszczka nakątna
- nieprawidłowość uzębienia
- krótkie i szerokie dłonie
- jednostronny lub obustronny brak jednego
żebra
- zwężenia przewodu pokarmowego
- przepuklina pępkowa
- wady wrodzone macicy
- wady wrodzone serca
- hipotonia mięśniowa
- duże palce, duży odstęp pomiędzy I i II palcem
Wpływ wieku matek na częstość
urodzenia dziecka z zespołem
Downa
• Trisomia 13 pary chromosomów –
ZESPÓŁ PATAUA:
- 1/12tys urodzeń
-
niski wzrost
- niedorozwój umysłowy
- szczelina w tęczówce
- nisko osadzone i zniekształcone uszy
- głuchota
- małpia bruzda
- otwór międzyprzedsionkowy
- otwór międzykomorowy
- serce po prawej stronie
- rozszczep wargi i podniebienia
- małomózgowie
- polidaktylia
- zniekształcenie paznokci
- torbielowatość nerek
- podwójny moczowód
- wodonercze
- przepuklina pępkowa
- wrodzone wady macicy
- wnętrostwo – brak jednego lub obu jąder
• Trisomia 18 pary chromosomów –
ZESPÓŁ EDWARDSA:
- 1/7,5 tys. urodzeń
- zdeformowana czaszka
- nisko osadzone i zdeformowane uszy
- niedorozwój żuchwy
- niski wzrost
- zachodzenie palców na siebie
- małpia bruzda
- skrzywienie dużych palców
- wystające kolana
- wysokie łuki brwiowe
Co jest przyczyną mutacji?
• Mutacje spontaniczne =
samorzutne
• Mutacje indukowane
mutagenami
Mutacje samorzutne- są
najczęściej punktowe
• Błędy w replikacji DNA
- poślizg polimerazy w tzw. „gorących
miejscach mutacji genu”
- pomyłki polimerazy na nici
syntetyzowanej w sposób ciągły są
5x częstsze niż na składanej ligazami
• Zmiany chemiczne w
nukleotydach
Mutacje samorzutne powstałe w
wyniku modyfikacji chemicznych
zasad purynowych i pirymidynowych
• Cytozyna może samorzutnie podlegać
dezaminacji i powstaje z niej uracyl, który
jest rozpoznawany przez system naprawczy
jako obcy i jest wycinany, powstaje AP, które
jest wypełniane przez polimerazę DNA.
• Cytozyna zmetylowana (w poz. 5’) staje
się metylocytozyyną samorzutnie
dezaminujacą, powstaje tymina, nie
rozpoznawana jako obca, zamiast pary C-G
powstanie T-A.
Mutageny
• Czynniki fizyczne: promieniowanie
– prowadzi do zmian w strukturze
DNA
1) promieniowanie jonizujące
- powstające jony inicjują różne reakcje
chemiczne w komórkach, m.in. powstawanie
wolnych rodników, peroksydację lipidów.
Tym reakcjom towarzyszy wydzielanie energii
cieplnej, która wywołuje zmiany chemiczne
w DNA (m. punktowe i chromosomowe,
transf. nowowtworowe)
Promieniowanie słoneczne jest
promieniowaniem elektromagnetycznym.
• Obejmuje ono promieniowanie
podczerwone, światło widzialne oraz
promieniowanie ultrafioletowe (UV).
• Do powierzchni Ziemi dociera
promieniowanie ultrafioletowe z
zakresu 200-400 nm
• .
Dzieli się na trzy główne
zakresy:
• UVA (320-400nm)-jest słabo
absorbowane przez DNA,
mutagenne działanie tych promieni
polega na produkcji reaktywnych
form tlenu
• UVB (280-320nm) – silne działanie
mutagenne
• UVC (200-280nm) – silne działanie
mutagenne
2) promieniowanie ultrafioletowe UVB
- o dł. fali 280 nm
- zdolność przenikania przez tkanki,
silnie wchłaniane przez DNA
- powstawanie fotodimerów
pirymidynowych C-C, C-T, T-T
Fotodimery zaburzają proces replikacji i
mogą spowodować przerwanie
ciągłości cząsteczki DNA – xeroderma
pigmentosum – nadwrażliwośc skóry na
promieniowanie UV – zwiększa ryzyko
raka skóry i czerniaka złośliwego
UVB
- powstawanie tzw. fotoproduktów 6-
4 (powstają pomiędzy
sąsiadującymi ze sobą zasadami
pirymidynowymi)
3) promienie alfa, beta, gamma i
X.
4) szok termiczny
• Chemiczne:
1)
Kw. azotowy
- dezaminuje A, G i C w DNA skutkiem
czego powstają pary A-G, T-C, C-A
(tranzycje, m. zmiany sensu)
2)
Akrydyna – wnika pomiędzy zasady w
DNA i wypycha je, w efekcie - poślizg
polimerazy DNA co prowadzi do
delecji i inwersji
3)
Antybiotyki
4)
Cytostatyki
5)
Leki psychotropowe
6)
Alkohol
7)
Środki konserwujące żywność
(azotyny)
Środki konserwujące żywność –azotyny
mają właściwości nitrozujące amin,
powstają nitrozoaminy – maja wł.
mutagenne
Gotowanie b. długie, smażenie w temp.
pow. 150 C
- piroliza aminokwasów
- połączenie kreatyniny + cukier +
aminokwas -
powstają heterocykliczne aminy
aromatyczne - zw. mutagenne,
kancerogenne i teratogenne
Teratogeny
• Powodują uszkodzenia płodu,
zaburzając rozwój embrionalny
• Pierwsze 2 tyg. – zarodek jest
najmniej podatny na uszkodzenia
• 2-10 tydzień – jest najbardziej
podatny na uszkodzenia
• 10 tydzię – uszkodzenia oun
Alkoholowy zespół płodowy
(Fetal Alcohol Syndrome - FAS)
• charakterystyczne rysy twarzy:dzieci z FAS
często mają mniejszy obwód głowy,
prawdopodobnie w związku z zahamowanym
rozwojem mózgu
• niski wzrost i waga ciała zarówno po
urodzeniu, jak i w późniejszych okresach
rozwoju
• uszkodzenia obwodowego układu nerwowego -
przejawiające się opóźnionym rozwojem,
zaburzeniami emocjonalnymi i obniżonym
poziomem
intelektu.
• Biologiczne:
1) Mykotoksyny
- Aspergillus, Penicillum, Fusarium
2) Wirusy
- różyczka, wirus cytomegalii
3) Bakterie
4) Pierwotniaki
- Toxoplasma