Zakaźne zapalenie

tchawicy i oskrzeli

(kaszel kenelowy,

kaszel psiarniowy)

©

Tadeusz Frymus, 2010

ETIOLOGIA

• wirus parainfluenzy typ 2 (PI-2)
• adenowirus psów typ 2 (CAV-2)
• herpeswirus psów typ 1
• reowirus typ 3 i inne wirusy
• Bordetella bronchiseptica (B.b.)
• paciorkowce
• gronkowce
• pasterele
• mykoplazmy
• Klebsiella sp. i inne bakterie

Patogeneza i odporność

przy zakażeniach PI-2 lub

CAV-2

• u immunokompetentnych psów mało

patogenne

• po 3-6 dniach lekki nieżyt górnych dróg

oddechowych (często subkliniczny), bez
wiremii

• po 10 dniach odporność miejscowa

eliminuje wirus

• ale nieżyt sprzyja powikłaniom

bakteryjnym

• i wtedy może być dłuższa i cięższa

choroba

Patogeneza i odporność przy

zakażeniu Bordetella

bronchiseptica

• też u immunokompetentnych mało patogenna
• może wikłać lub być pierwotnym czynnikiem
• przywiera do rzęsek i paraliżuje je
• co sprzyja innym bakteriom
• bezobjawowo lub kaszel między 3. a 10. dniem
• potem odporność miejscowa blokuje

przyleganie nowych bakterii

• ale nie usuwa tych przytwierdzonych, więc
• wielomiesięczne nosicielstwo (też inne

gatunki)

Natomiast przy

immunosupresji

• każdy z tych zarazków może

spowodować ciężkie,
długotrwałe choroby (lub
nawroty)

• nawet zagrażające życiu

(zapalenie płuc)

Epidemiologia

• cały świat, częsta choroba, bardzo zaraźliwa
• w Polsce 30% dorosłych psów ma

przeciwciała dla PI-2 i CAV-2, a szczenięta -
do 50%

• B.b. też bardzo rozpowszechniona
• głównie kontakt bezpośredni (kropelkowo)
• rola zagęszczenia (schroniska, psiarnie,

wystawy, bazary)

• epidemie, nagły początek kaszlu u wielu

psów 

• ale też indywidualnie trzymane psy
• zachorowalność 10-50%

Przebieg

• nagły początek, duża zaraźliwość
• suchy, gwałtowny, napadowy kaszel
• krztuszenie się (aż do odruchów wymiotnych)
• powiększenie migdałków
• często skąpy surowiczo-śluzowy wypływ z

nosa i worków spojówkowych

• stan ogólny dobry, zwykle bez gorączki
• po 7-14 dniach mija, chyba że

immunosupresja

• w immunosupresji – możliwe zapalenie płuc,

nawet śmiertelne (schroniska, u handlarzy
itp.)

Możliwości

immunoprofilaktyki

• odporność głównie miejscowa
• powinno się więc szczepić donosowo
• są w Polsce iniekcyjne (PI-2, CAV-2,

B.b.)

• ostatnio także donosowe (np. NOBIVAC

KC – żywe osłabione PI-2 i B.b.)

• uważa się, że nawet jeśli one nie są w

stanie zapobiec chorobie, to łagodzą jej
przebieg

• to szczepienia „dodatkowe”