Umiejętność czytania jest

Umiejętność czytania jest

koniecznym warunkiem

koniecznym warunkiem

funkcjonowania dzisiejszego

funkcjonowania dzisiejszego

społeczeństwa, bowiem nie ma

społeczeństwa, bowiem nie ma

ani jednej dziedziny społecznego

ani jednej dziedziny społecznego

i państwowego

i państwowego

życia, która mogłaby się rozwijać

życia, która mogłaby się rozwijać

pomyślnie bez szerokiego użytku

pomyślnie bez szerokiego użytku

z czytania.

z czytania.

-

aspekt poznawczy

aspekt poznawczy

, aby zdobywać

, aby zdobywać

wiedzę ;

wiedzę ;

-

aspekt informacyjny

aspekt informacyjny

, żeby

, żeby

komunikować się z otoczeniem;

komunikować się z otoczeniem;

-

aspekt emocjonalny

aspekt emocjonalny

, aby zaspokajać

, aby zaspokajać

potrzebę przeżywania i obcowania

potrzebę przeżywania i obcowania

z literaturą.

z literaturą.

Czytanie użytkowe

Czytanie użytkowe

- zaspokaja praktyczne

- zaspokaja praktyczne

potrzeby codziennego życia, pracy

potrzeby codziennego życia, pracy

zawodowej, uczenia się.

zawodowej, uczenia się.

Czytanie dla rozrywki

Czytanie dla rozrywki

- nie przynosi

- nie przynosi

natychmiastowych korzyści, jest

natychmiastowych korzyści, jest

przyjemnością, wzbogaca wyobraźnię,

przyjemnością, wzbogaca wyobraźnię,

sprawia, że stajemy się bardziej wrażliwi

sprawia, że stajemy się bardziej wrażliwi

na piękno, na ludzką dolę i niedolę,

na piękno, na ludzką dolę i niedolę,

rozszerza nasze horyzonty myślowe.

rozszerza nasze horyzonty myślowe.

Uczenie się przez czytanie

Uczenie się przez czytanie

- podstawowy

- podstawowy

i najszybszy sposób zdobywania

i najszybszy sposób zdobywania

wiedzy.

wiedzy.

 
 

 
 

/

 

czytanie

pobieżne

 

/

 

czytanie

fragment

a-

ryczne

 

\

 

czytanie

starann

e

 

\

 

studiowanie

tekstu

 

 

Czytanie pobieżne

-przeglądanie książki, daje nam

możliwość zorientowania się w treści, tematyce
książki.
 

Czytanie fragmentaryczne

-czytamy wybrane

fragmenty w celu zorientowania się z grubsza
w zawartości, treści książki i uzyskania ogólnej
orientacji w podstawowych sprawach w niej
poruszanych.
 

Czytanie staranne

-stosujemy, gdy chcemy

gruntownie i trwale opanować treść
książki-tak czytamy np. tekst, na podstawie
którego przygotowujemy się do lekcji.
 

Studiowanie

-jest to czytanie wielokrotne tekstu,

w całości i w szczegółach, by zapamiętać
trwale treści, ustosunkować się do tez autora,
porównać z innymi książkami traktującymi o tym
zagadnieniu. Wnioski z lektury
wykorzystujemy w praktycznym działaniu.

 

Przegląd wstępny

Przegląd wstępny

- autor, tytuł, główne ujecie treści

- autor, tytuł, główne ujecie treści

przez przekartkowanie; zwrócenie uwagi na

przez przekartkowanie; zwrócenie uwagi na

pomocnicze wyposażenie tekstu - ilustracje, mapy,

pomocnicze wyposażenie tekstu - ilustracje, mapy,

wykresy, tabele.

wykresy, tabele.

Czytanie

Czytanie

- aktywizacja przez pytania, na które szukamy

- aktywizacja przez pytania, na które szukamy

odpowiedzi, czytając tekst; odpowiedzi te formułujemy

odpowiedzi, czytając tekst; odpowiedzi te formułujemy

już sami.

już sami.

Opracowanie tekstu

Opracowanie tekstu

- podkreślenie (ołówkiem, i to

- podkreślenie (ołówkiem, i to

wyłącznie we własnej książce) podstawowych słów, tez,

wyłącznie we własnej książce) podstawowych słów, tez,

oznaczeń cyfrowych; streszczenie, sporządzenie planu,

oznaczeń cyfrowych; streszczenie, sporządzenie planu,

tworzenie form mieszanych, wypisywanie głównych

tworzenie form mieszanych, wypisywanie głównych

tez, cytatów, złotych myśli.

tez, cytatów, złotych myśli.

Utrwalenie wiadomości

Utrwalenie wiadomości

- zapamiętanie, głównie przez

- zapamiętanie, głównie przez

rozumienie tekstu, kojarzenie zjawisk i powtarzanie:

rozumienie tekstu, kojarzenie zjawisk i powtarzanie:

- zaraz po przeczytaniu tekstu,

- zaraz po przeczytaniu tekstu,

- następnego dnia,

- następnego dnia,

- po tygodniu.

- po tygodniu.

150 – 200 słów na minutę –
czytanie normalne
200 – 300 słów na minutę –
czytanie przyspieszone
300 słów na minutę –
czytanie szybkie



Przeciętna szybkość czytania wynosi tylko

Przeciętna szybkość czytania wynosi tylko

200 słów na minutę.

200 słów na minutę.



Podana wyżej liczba nie jest jednak

Podana wyżej liczba nie jest jednak

szczytem ludzkich możliwości, bowiem

szczytem ludzkich możliwości, bowiem

przeciętnie uzdolniony człowiek może

przeciętnie uzdolniony człowiek może

łatwo 10 krotnie zwiększyć szybkość

łatwo 10 krotnie zwiększyć szybkość

czytania, nie tracąc przy tym

czytania, nie tracąc przy tym

zrozumienia czytanego tekstu.

zrozumienia czytanego tekstu.



Warto więc umiejętność szybkiego czytania

Warto więc umiejętność szybkiego czytania

opanować, a zaoszczędzone godziny

opanować, a zaoszczędzone godziny

poświęcić na praktyczne

poświęcić na praktyczne

wykorzystanie zdobytej wiedzy.

wykorzystanie zdobytej wiedzy.

CZYTELNIK

SZYBKOŚĆ(SŁ./MIN.

ZROZUMIENIE

słaby

10 – 100

30 – 50 %

przeciętny

200 – 240

50 – 70%

sprawny

400

70 – 80%

jeden na
100

800 – 1000

80 i więcej%

jeden na
1000

więcej niż 1000

80 i więcej%

Czytając wolno i w
nierównym tempie, mamy
tendencję do szybszego
znudzenia się, utraty
koncentracji, błądzenia
myśli,
w pewnej chwili przestajemy
rozumieć tekst.
Osoba, która czyta szybko –
jest bardziej
skoncentrowana;
rozumie tekst o 30 – 40 %
lepiej!

Osoba czytająca wolniej
musi

wykonać większą pracę

umysłową niż czytający
szybko.

Sens każdego
przeczytanego

wyrazu musi dodawać do
sensu

wyrazów poprzednich,
zamiast

od razu analizować całą
frazę.

   

   

Z pewnością nie! Literaturę

Z pewnością nie! Literaturę

piękną z całym jej

piękną z całym jej

bogactwem form trzeba czytać w

bogactwem form trzeba czytać w

sposób dla niej właściwy, jeżeli chce

sposób dla niej właściwy, jeżeli chce

się, poza wątkami poznawczymi,

się, poza wątkami poznawczymi,

wydobyć z niej również walory

wydobyć z niej również walory

estetyczne i moralne, wzruszyć się,

estetyczne i moralne, wzruszyć się,

zadumać, poddać urokowi.

zadumać, poddać urokowi.

•

stopień nasycenia tekstu informacjami;

•stan wiedzy – zasób wiadomości;
• budowa kompozycyjna, styl autora, językowe środki
wyrazu, objętość, tytuły, podtytuły; krój czcionki, kolor
druku, układ tekstu na stronie;

• znajomość słownictwa;
• nastawienie psychologiczne, umiejętność kierowania
uwagą; zdolność myślenia abstrakcyjnego, uogólniania;
uświadomienie celu lektury; stosunek do lektury;

• biegłość techniczna w czytaniu;
• znużenie, choroba, brak wiary w swoje siły;
• świeży umysł i skupienie uwagi na treści – zdolność
koncentracji ;

• pamięć; zdolność do przewidywania, domyślania się.

Aby być dobrym czytelnikiem, należy się

Aby być dobrym czytelnikiem, należy się

wyzbyć  pewnych nawyków, które spowalniają

wyzbyć  pewnych nawyków, które spowalniają

tempo czytania. Oto one:

tempo czytania. Oto one:



powolne tempo

powolne tempo

, które występuje wtedy, gdy

, które występuje wtedy, gdy

czytamy słowa po słowie;

czytamy słowa po słowie;



regresje,

regresje,

czyli powracanie do wcześniej

czyli powracanie do wcześniej

przeczytanych informacji, wynikające z braku

przeczytanych informacji, wynikające z braku

koncentracji i czytania bez zrozumienia;

koncentracji i czytania bez zrozumienia;



wokalizację

wokalizację

, czyli czytanie na głos lub w

, czyli czytanie na głos lub w

myślach.

myślach.

1.Wprowadzające do tekstu:

dedykacja – motto; wstęp, przedmowa, od
autora, od redakcji, biografia, adnotacja,
posłowie.

2.Poszerzające:

przypisy, odsyłacze, bibliografie, aneksy,
dokumenty towarzyszące (mapy, plany,
taśmy, kasety, CD).

3.Ułatwiające korzystanie z tekstu głównego:

- indeks – skorowidz, spis treści, słownik,
mapy, objaśnienia skrótów, nota wydawcy,
errata;
- pozatekstowe źródła informacji: wykresy,
tabele, zdjęcia, ilustracje

.

Podczas

czytania

w ciągu

godziny

oczy

przebiegają

drogę równą

53

km!!

Kto czyta — żyje wielokrotnie.
Kto zaś z książkami
obcować nie chce— na jeden
żywot jest skazany.

Józef
Czechowicz

Czytanie to jest odnajdywanie
własnych bogactw i własnych
możliwości przy pomocy
cudzych słów.

Jarosław
Iwaszkiewicz

1.Czy wolisz czytać prędko, czy powoli?
2.Czy zwykle czytasz uważnie słowo po słowie, czy
też ujmujesz
od razu po kilka słów?
3.Czy łatwo Ci skupić się przy czytaniu, czy zdarza
się, że zatrzymujesz się, wracasz i czytasz tekst
ponownie?
4.Czy masz w czasie lektury jakieś własne myśli,
skojarzenia, pytania?
5.Czy zdarza się, że nie zgadzasz się z autorem? Czy
miewasz wątpliwości i krytyczne uwagi o jego
wywodach?
6.Czy często spotykasz nieznane Ci słowa,
utrudniające zrozumienie tekstu?
7.Czy korzystasz przy czytaniu ze słownika,
encyklopedii itp.?
8.Czy wczytujesz się w spotykane w tekście tablice,
wykresy, czy je omijasz?
9.Czy mógłbyś w ciągu kilku minut przejrzeć książkę
i zorientować się w jej
tematyce, budowie, poziomie?
10.Czy często korzystasz ze spisu treści i indeksu?
11.Czy prowadzisz notatki z lektur?
 

Nauczyciel
bibliotekarz:
Elżbieta
Chrostowska

Do przygotowania prezentacji

Do przygotowania prezentacji

wykorzystałam informacje

wykorzystałam informacje

zawarte w

zawarte w

konspekcie opracowanym

konspekcie opracowanym

przez panią Jadwigę Woźniak

przez panią Jadwigę Woźniak

zamieszczonym w „Bibliotece w

zamieszczonym w „Bibliotece w

szkole” nr 5/2004.

szkole” nr 5/2004.