Integracyjna funkcja mózgu

• Wyróżniamy podział

anatomiczny

układu nerwowego na: układ
ośrodkowy, obwodowy i
autonomiczny; oraz podział

funkcjonalny

na: część

informacyjną, ruchową,
autonomiczną i integrującą;

• Integracyjna część mózgu pełni funkcję

nadrzędną, składa się na nią neurony, które
pośredniczą pomiędzy układem aferentnym i
eferentnym, scalając wszystkie jego częśći w
jedną czynnościową całość.

• Integracja zachodzi w ośrodkowym układzie

nerwowym, pozwalając na funkcjonowanie
organizmu – przystosowanie się do zmiennych
warunków środowiska zewnętrznego

• Przejawami funkcji integracyjnej

mózgu są:

• Wzorce motoryczne
• Wzorce posturalne
• Wielkość i rozkład napięcia mięśniowego

• Od jakości powyższych przejawów

uzależnia się ocenę się dojrzałości i
stanu integracyjnej funkcji mózgu

• Wszelkie wcześniej wymienione

przejawy są kluczowe dla
prawidłowego wykonywania
czynności ruchowych, są one
wzajemnie powiązane.

• Scalanie tych elementów jest

możliwe dzięki mechanizmowi
odruchu postawy

• Funkcje scalającą w powyższym

mechanizmie przypisuje się komórkom
wstawkowym (zlokalizowanym w
tworze siatkowatym i korze
mózgowej). Mają one zdolność
torowania/hamowania dochodzących
do nich informacji i kontrolowania
wydanych poleceń (odbywa się to na
zasadzie sprzężeń zwrotnych)

• Procesy torowania i hamowania są

istotne dla doskonałości i ekonomiki
energetycznej czynności ruchowych

• W mechaniźmie odruchu postawy

wyróżniamy trzy składowe:

• Prawidłowa wielkość i rozkład

napięcia mięśniowego

– musi

pozwalać na pokonanie siły grawitacji i
jednocześnie kontrolowane poruszanie się.
Wielkość napięcia zależy od wielu
czynników tym samy rozpatrujemy je dla
całych wzorców a nie pojedyńczych
mięśni, dlatego bardziej odpowiednie jest
określenie napięcie posturalne

• Prawidłowa organizacja unerwienia

reciprokalnego

– uporządkowanie aktywności

strukturalnej i funkcjonalnej poszczególnych grup

mięśniowych

• Prawidłowo skoordynowane wzorce

posturalne i motoryczne

– ich integracja

polega na zasadzie współzawodnictwa (czasowej

dominacji jednych na drugimi bez względu na ich

prawidłowość) wzorców; przebiegają w zależności

od tempa dojrzewania OUN

• Warunkiem ich właściwej koordynacji,

integracji i funkcjonalności są
rzetelne informacje sensoryczne,
które są podstawą do dalszego
rozwijania umiejętności ruchowych
(edukacji sensomotorycznej)

Bibliografia

• M. Matyja, M. Domagalska, „Podstawy usprawniania

neurorozwojowego według Berty i Karela Bobathów”

• J. Nowotny, M. Krauze, „Rehabilitacja lecznicza dzieci z

chorobami układu nerwowego”

• J. Konorski, „Integracyjna działalność mózgu”

• Dziękujemy! Barbara Malec, Ewelina Marschner